Een paar weken geleden zag ik via internet dat er een documentaire was gemaakt over depressiviteit: Zwart Gat. Ik was erg benieuwd naar deze documentaire en omdat het nog niet duidelijk is of hij ooit op tv wordt uitgezonden heb ik hem voor Proud2Bme besteld. In Zwart Gat worden vier mensen – Manon, Nicole, Rene en Tura – geportretteerd die lijden of hebben geleden aan een depressie.
Voor alle 4 ligt de kiem van de depressie in hun jeugd maar ieder van hen kiest een ander pad om de depressie een plek te geven. Van medicatie tot meditatie, van een keuze voor het leven tot een verlangen naar de dood.
De documentaire is gemaakt door Joost Schrickx. Hij werkte ruim drie jaar aan Zwart gat. Jaren vol ervaringen, tegenslagen, leermomenten en uiteindelijk een zeer bevredigend resultaat. Waar beelden niet voorradig waren gebuikte hij Super8 beelden uit zijn eigen jeugd om de depressie te visualiseren en invoelbaar te maken.
Wat vond ik ervan?
Ik heb de documentaire inmiddels gezien en vind hem mooi gemaakt. De interviews wisselen elkaar snel af waardoor het geheel niet snel saai wordt. De beelden van ‘vroeger’ maken het nog een stukje persoonlijker. Het is mooi om te zien hoe iedereen anders omgaat met zijn of haar depressie en hoe verschillend iedereen is, terwijl allen aan dezelfde psychische ziekte lijden of hebben geleden. Het is ook heel treurig en triest om te zien hoe mensen zo ongelukkig en passief kunnen worden. De belichting vind ik hier en daar niet altijd even mooi, maar dit maakt het daarentegen wel heel echt.
Geef een reactie