In deze blog wil ik het graag hebben over een speciale therapie die ik heb gekregen, namelijk ECT of beter gezegd Elektroshock therapie. Dit klinkt heel eng, maar geloof me, dat is het echt niet. Ik kamp al 7 jaar met een zware depressie. Drie jaar geleden kwam daar anorexia bij. Dit heb ik ondertussen gelukkig overwonnen. Ook ben ik te weten gekomen dat ik Autisme Spectrum Stoornis heb. Ik heb de laatste twee jaar 10 opnames gehad. Eén voor mijn eetstoornis en alle anderen voor mijn autisme en depressie.
Toen ik 13 was ben ik begonnen met mezelf te beschadigen. Dat begon heel onschuldig maar de laatste jaren werd het zo erg dat ik wekelijks op de eerste hulp zat. Ik ga sinds mijn 5dejaar naar een psychologe. Toen die tijd vanwege een trauma, maar later ook voor mijn depressie. Na 7 jaar merkte ik dat ik alleen maar verder achteruit ging. Ik zakte dieper en dieper in mijn depressie en ik zag geen uitweg meer. Na 7 zelfmoordpogingen was het echt genoeg geweest, ik wilde gewoon niet meer leven met deze pijn. Het laatste jaar ben ik na een poging naar een gesloten afdeling in de volwassen psychiatrie gegaan. Dit was verschrikkelijk.
Ik besefte dat er iets moest veranderen en ik was echt op zoek naar iets wat me kon helpen. Ik was eerder een keer opgenomen op de PAAZ en had daar gehoord dat er zoiets bestond als ECT. Ik had daar hiervoor nog nooit van gehoord. Ik heb het toen opgezocht en zag dit echt als mijn laatste oplossing. Van de dokter mocht ik het proberen. Ik ben toen terug naar de PAAZ gegaan en ben daar begonnen met de ECT. Dit was voor mij mijn laatste kans. Na jaren vol gesprekken met psychologen en heel veel soorten medicatie te hebben geprobeerd.
Hoe gaat dat nu precies die therapie? Wel, twee keer per week ging ik naar de operatiezaal waar ik onder narcose ging. Er werd een infuus geplaatst met spierontspanners en ze staken een propje in mijn mond zodat ik tijdens de shocks mijn tanden niet kapot zou bijten.
Tijdens zo’n sessie plaatsen ze electroden op je hoofd met 2 plakkertjes aan een draadje dat aan een grote machine hangt, dat meet je hersenactiviteit. Daarna plaatsen ze aan weerszijden van je hoofd een soort electroden waar ze dan gedurende 30-60 seconden elektroshocks mee doorsturen. Zo wekken ze een epileptische aanval op. Het lichaam stopt die aanval vanzelf. Tijdens zo’n sessie komen er door die shocks heel veel positieve stoffen vrij in je hersenen die je je uiteindelijk beter laten voelen.
Ik heb 8 sessies gehad en voelde na een aantal sessies al verschil. Eerst kon ik echt niet geloven dat zoiets me zou kunnen helpen. Nu voel ik echt een enorm verschil. Ik voel me niet meer somber, heb geen zelfmoordgedachten meer en kan terug positief kijken naar het leven. Natuurlijk heb ik soms nog baaldagen maar dat heeft iedereen.
Ik ga er nu veel positiever mee om en ik merk echt dat ik mezelf graag zie. Ik ga wel nog naar een psychologe en krijg nog medicatie maar het scherpe kantje is eraf. Ik ben echt ongelooflijk blij dat ik deze therapie heb gevolgd!
Veel liefs, Lisa
Heb jij ook een bijzondere ervaring met een bepaalde therapie of behandeling en wil je deze delen? Mail deze dan met een foto van jezelf naar redactie@proud2Bme.nl.
Geef een reactie