Ik weet dat je het moeilijk hebt. Ik weet dat je lijdt en dat je strijdt, maar ik weet ook dat het beter zal worden. Misschien niet vandaag, misschien niet morgen, maar stap voor stap zul jij verder komen. Je troost jezelf nu misschien op destructieve manieren. Door heel veel of juist heel weinig te eten, door overmatig te bewegen, door te braken of jezelf met scherpe voorwerpen te beschadigen. Ik kan je zeggen: die troost is niet wat je verdient. Het is troost die je sloopt, en wat jij verdient, is troost die je heelt.
Trek je schoenen aan, stap de deur uit en maak een wandeling in het bos, langs de kust of langs het water in een park. Adem frisse lucht in, hoor de vogels fluiten, vang zonnestralen op, zie de aardse kleuren en ruik de pure geuren. Eén worden met de natuur om je heen kan rust geven. Het kan troost bieden als je je bewust wordt van de schoonheid die de wereld bezit.
Wil je liever niet naar buiten, pak dan pen en papier en schrijf alles wat je voelt van je af. Niets is gek. Alles mag. Schrijf over de angst, het verdriet, de paniek en de leegte. Vul het papier tot er geen ruimte over is. Kras het desnoods vol, schreeuw de woorden uit, verkreukel het tot een prop en gooi het weg. Schrijf ook opbeurende teksten die je vaak terug kunt lezen, of verzamel positieve quotes en hang ze op je deur, zodat ze je dagelijks kunnen troosten.
Het kan heerlijk zijn om luidkeels mee te zingen met je favoriete liedjes. Het maakt niet uit of je goed kan zingen of niet: just sing! Het kan zo opluchten en dat is wat ik je gun. Je kunt ook zelf een instrument bespelen of dansen op muziek. Je ogen sluiten en jezelf laten gaan, of teken, schilder, kleur, doe je ding, maar doe jezelf geen pijn …
En als je moet huilen, laat de tranen dan komen. Ze mogen er zijn, al duurt het uren. Het is niet erg om ze te laten stromen. Misschien wil je liever alleen zijn, maar probeer het ook toe te laten als iemand jou wil troosten. Lieve woorden, een omhelzing, een hand die jouw wangen droogt. En als er niemand is, pak dan een knuffelbeest of sla je armen om jezelf heen en spreek jezelf bemoedigende woorden toe. Zeg dat je sterk bent, dat je mooi bent, dat je goed genoeg bent, want dat ben je allemaal.
Je mag jezelf verwennen. Zet een warme kop thee, trek kleding aan die lekker zit, kijk een film of lees een boek en koop deze week eens iets leuks voor jezelf als je daar geld voor hebt. Verzorg jezelf van binnen en buiten en geef jezelf de aandacht die je verdient. Pijn kun je niet bestrijden met pijn. Juist door lief voor jezelf te zijn en liefde toe te staan, kun jij helen.
Ik wilde je een beetje troost bieden die niet destructief is. Troost die je verdient. Misschien voel je je nog even gebroken als voor je deze blog had gelezen, maar ik hoop dat ik je iets meer de goede richting in heb gekregen. Al is het maar een millimeter, elk beetje telt, en als je valt, betekent dat niet dat je faalt, maar wil je me beloven dat je opstaat en doorgaat? Je bent dapper op weg …
Geef een reactie