Een dag niks doen

Toen ik nog een eetstoornis had stelde ik onwijs hoge eisen aan mezelf. Ik moest alles goed doen en altijd nuttig bezig zijn. Wanneer ik een vrije dag of middag had ontstonden er af en toe grote conflicten in m’n hoofd: “Wat ben je nou aan het doen?! Helemaal niks he? Je gaat nergens heen met je leven. Iedereen werkt aan de toekomst en jij zit maar een beetje op de bank. Wat ben je toch een lui mens.

Vaak begon ik naar aanleiding van deze gevoelens te rommelen met eten. Ik dacht dat ik me beter zou voelen als ik dunner zou zijn. Dun zijn stond in mijn ogen gelijk aan gelukkig zijn. Ik dacht dat dunne mensen gelukkiger, succesvoller en geliefder zouden zijn. Ik deed verwoede pogingen om af te vallen, die mij in werkelijkheid alleen maar ongelukkiger maakten. Daarnaast voelde ik me constant schuldig omdat ik vond dat ik niet goed genoeg was en niet genoeg m’n best deed. Wanneer was ik dun genoeg? Wanneer was ik goed genoeg? Wanneer was ik nuttig? Ik legde mezelf onrealistische eisen op, opzoek naar een gelukkig leven.

Mijn opa is al een aantal jaren geleden overleden. Toch denk ik nog regelmatig aan hem. Ik weet nog goed welk antwoord hij af en toe gaf wanneer je vroeg wat hij ging doen of had gedaan. “Gewoon, een beetje lummelen.” Hij laste met enige regelmaat lummeltijd in. Ik moest daar altijd een beetje om lachen. Ach, dacht ik, het is ook een oude man. Dan mag je toch ook wel lummelen? Nee, Irene, lummelen is niet slechts iets wat oude mensen doen of mogen doen. Het is zelfs heel belangrijk om af en toe eens lekker niks te doen. Pas jaren later begreep ik dat. Lummelen, het is ondertussen een favoriet werkwoord van mij. Niet alleen omdat het zo grappig klinkt, maar ook omdat het veel nuttiger is dan je in misschien zou denken.

Veel mensen geven aan het idee te hebben dat ze van alles moeten doen van zichzelf. Daarnaast zie je iedereens hoogtepunten voorbij komen op social media. Een vertekend beeld, dat weten we ondertussen ook allemaal wel. Toch maakt het de druk om altijd iets leuks of nuttigs te moeten doen er niet minder op. Voel jij je ook wel eens schuldig als je een keer ochtend, middag, avond of zelfs een hele dag niks doet terwijl je alle tijd hebt om wel iets te gaan doen? Het is niet nodig en wel om de volgende punten:

♥ Je moet helemaal niks
Oke, je moet goed voor jezelf zorgen, want dan heb je een zo fijn mogelijk leven. Dat lijkt me toch wel het doel van ieder mens. Je hebt immers maar één leven en dat leven is van jou en jou alleen. Je leeft niet voor iemand anders. Het is belangrijk dat jij je goed voelt. Hier kan werk, school of een hobby bij horen. Ik wil met deze blog absoluut niet zeggen dat het goed voor je is om dagen thuis te gaan zitten en niks meer te ondernemen. Dit kan namelijk wel erg slecht voor je zijn. Toch is het helemaal niet erg om af en toe eens een dagje niks te doen. Wie zegt dat je de hele tijd nuttig bezig moet zijn? Wie gaat jou erop afrekenen als je een keertje een dagje niks doet?

♥ Geen geld uitgeven
Toen ik nog een eetstoornis had had ik regelmatig weinig geld. Het voedsel dat ik kocht voor mijn eetbuien konden best wel eens hoog in de kosten lopen. De moed zonk me dan vaak in de schoenen. “Ik wil me wel beter voelen, maar ja, ik kan ook niks leuks doen, want ik heb geen geld!” Toch hoeft een fijne tijd helemaal geen geld te kosten. Een dagje lekker luieren, je favoriete series kijken, wat op het internet surfen of een goed boek lezen kunnen erg vermakelijk zijn zonder dat dat geld hoeft kosten. 

Ook vandaag de dag ben ik zuinig op m’n geld. Niet omdat ik er te weinig van heb, maar omdat ik bijvoorbeeld ergens voor wil sparen. Ik kan m’n geld wel steeds uitgeven aan lunches met vriendinnen of bioscoopbezoekjes (ook leuk, overigens), maar dat is helemaal niet altijd nodig en dan kan ik later echt iets heel leuks doen met m’n geld. Het lijkt een flauwe reden, maar ik vind het best een goed argument! 

♥ Tijd voor jezelf
Ik kon me erg druk maken over of mijn vrienden me wel leuk vonden. Hoor ik er wel bij? Laat ik m’n gezicht genoeg zien? Ben ik niet saai? Wat zouden anderen van me denken? We zijn zoveel met anderen bezig dat we een beetje vergeten om ook tijd voor onszelf te nemen. Gun jij jezelf genoeg aandacht? Een dagje rust nemen kan erg goed werken om de band met jezelf te versterken. Wie ben jij? Wat gaat er in jou om? Wat vind je zelf leuk om te doen?

Wanneer je niks hoeft van jezelf merk je ineens dat er ruimte komt voor dingen die je mag doen. Wanneer we ons vervelen komen er soms ineens de beste en leukste ideeën in ons op waar eerder geen ruimte voor was. Goed voor je creativiteit dus.  

Wanneer je de tijd voor jezelf neemt en even een dagje rust pakt geeft dat ook meteen de gelegenheid om informatie van de afgelopen dagen of zelf maanden te verwerken. Het leven gaat maar door en door en soms vergeten we om ook even stil te staan. Een dagje niks doen kan dus erg nuttig zijn! Bovendien geeft het je de kans om weer even op te laden. Ik had vroeger, en nog steeds wel eens, de neiging om heel veel hooi op m’n vork te nemen en altijd bezig te zijn. Hierdoor rustte ik nooit goed uit en liep ik mezelf vaak voorbij. Die tijd voor jezelf is echt belangrijker dan je denkt! 

♥ Doe wat goed voelt
Zoek daar dat wat goed voelt! Als je gewoon te moe bent of geen zin hebt in iets wat eigenlijk ook niet heel belangrijk is, waarom zou je het dan doen? Luister goed naar je behoeftes. Het is oké om af en toe aan die luiheid toe te geven. Luiheid wordt vaak gezien als een negatief woord, maar misschien is het eens tijd om daar anders naar te gaan kijken. Ik vind het heerlijk om af en toe lekker lui te zijn en dat zie ik dan niet als iets negatiefs, maar als iets ontspannends. Als ik me er goed door voel, is dat eigenlijk al heel nuttig geweest. Het heeft namelijk bijgedragen aan een fijner leven.

“Time you enjoy wasting isn’t wasted time.”

Fotografie: Barbara W

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

10 reacties op “Een dag niks doen”

  1. Fijn, ik voel me iets minder schuldig.

  2. Vind niks doen “eng” omdat ik denk dat ik dan niks qua calorieën verbrand op een dag. Eten hangt helaas samen met bezig zijn bij mij hoewel dat waarschijnlijk onzin is. Hebben andere dit ook?

    1. Precies, ik wéét dat je ook eten nodig hebt als je een hele dag niets doet, maar toch voelt het alsof ik het moet “verdienen” om te mogen eten door zo veel mogelijk bezig te blijven. Heel herkenbaar dus.

  3. Fijn artikel ! Goed dat je er nu zo in staat..
    Ik denk dat de meeste mensen te druk (willen) zijn, zodat je ook niets hoeft te voelen en na te gaan wat er echt in je om gaat.

    Ik heb zelf ook moeite met een dagje toestaan dat ik moe ben, of een avond na het eten op de bank te ploffen zonder iets te doen daarna. Maar het gaat steeds iets beter en is inderdaad erg fijn als je er aan toe geeft!

  4. Helemaal waar.. alleen zodra ik niks te doen heb, neemt die onrust dat ik iets wil doen ‘nu het kan’ toe 😉

  5. Erg herkenbaar! En wat voelt het ongemakkelijk om het eens anders te doen, maar dat lukt als je tegen jezelf blijft zeggen dat ook jij jezelf iets mag gunnen en regelmatig rust gewoon verdient en nodig hebt.
    Het motto in mijn achterhoofd dat me op dit moment daarbij helpt; probeer je leven zo in te richten dat je het zoveel mogelijk naar je zin hebt!

  6. Heel herkenbaar, maar juist in de stlite ontpoppen nieuwe ideeen…

  7. Bij mij neemt mijn lichaam het af en toe gewoon over. Ik stort fysiek zo hard in dat ik dan echt letterlijk niets meer kan doen…

  8. Vroeger mocht ik ook niet niksen van mezelf of was ik ook bang dat ik dan niet genoeg kcal verbrandde. Nu mag ik het wel, maar ik heb ik er gewoon geen tijd voor door m’n dwangstoornis.. Ik zou heel graag een dagje willen niksen, hopelijk komt dat over een tijdje weer.

  9. Dit verhaal is echt heel mooi! ik herken mezelf er in ik ben namelijk veel ste druk met andere mensen om me heen bezig en zo vergeet ik mezelf vaak! ik heb vaak een dagje voor mezelf dat ik niks doe en dat ik even tot rust kom, vaak is er dan nog een steeds een paniek ik moet iets gaan doen want zo verbrand ik geen calorieën denk ik dan! maar ik ben mezelf langzaam gaan accepteren.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *