Binge Eating Disorder (BED), ook wel een eetbuienstoornis genoemd, is een eetstoornis waarbij men kampt met ernstige eetbuien. Bij deze eetbuien wordt in relatief korte tijd een grote hoeveelheid eten gegeten. Het verschil met bijvoorbeeld boulimia nervosa, waarbij er ook sprake is van eetbuien, is dat er bij een eetbuienstoornis niet gecompenseerd wordt. Mensen met een eetbuienstoornis hebben hierdoor een gezond gewicht of overgewicht. Het beeld dat men van eetstoornissen heeft is nog altijd anders, waardoor deze eetstoornis niet altijd (h)erkend wordt. Toch is ook een eetbuienstoornis een serieuze eetstoornis. Hoe een eetbuienstoornis voelt is voor mensen die dit niet kennen moeilijk uit te leggen. In deze blog deel ik daarom hoe een eetbuienstoornis kan voelen voor mensen die hieraan lijden.
1. Een eetbuienstoornis voelt als…
altijd meer willen, ondanks dat je maag helemaal vol zit en je eigenlijk niet meer kunt. Ondanks dat je het gevoel hebt dat je hele lichaam vol moet zitten met eten gezien de hoeveelheid die je net naar binnen hebt gewerkt en ondanks dat je denkt dat je bijna spontaan zou moeten overgeven, zoveel heb je gegeten. Toch wil, of misschien moet, je meer eten…
2. Een eetbuienstoornis voelt als…
het gapende gat in je hart willen opvullen. Het liefst met liefde, maar omdat dat niet bij de Albert Heijn te koop is, probeer je het iedere keer weer met eten. Je weet dat het niet op die manier werkt en dat jouw honger niet gaat over voeding maar over een hunkering naar warmte en armen om je heen en toch trap je er iedere keer weer in omdat het even, heel even maar, goed voelt.
3. Een eetbuienstoornis voelt als…
alle controle kwijt zijn. Ergens weet je dat je dit niet moet doen en dat het je niet verder gaat helpen, maar je kunt simpelweg niet stoppen. Je hebt het gevoel dat je geen controle hebt over je eetbuien en alsof je dit moet doen, er is geen andere manier.
4. Een eetbuienstoornis voelt als…
een verslaving. Het gaat namelijk niet meer over wel of niet willen stoppen. Het gaat over er niet mee kunnen stoppen. Na iedere eetbui zeg je weer tegen jezelf dat dit echt de laatste keer was. Iedere dag zeg je tegen jezelf dat je het vanaf vandaag anders gaat doen. Misschien begin je iedere maandag wel weer met frisse moed of maak je geregeld weer goede voornemens. Toch gaat het iedere keer weer mis. Je wil wel anders maar je kan het niet, het is alof je verslaafd bent.
5. Een eetbuienstoornis voelt als…
een dubbelleven leiden. In het ene leven ben je een normale vrouw of man die naar school gaat en/of werkt, een sociaal leven heeft en tijdens etentjes mee kan doen en eten net als de rest. In het andere leven, het leven dat alleen jij ziet, ben je eenzame vrouw of man die na dat etentje, onderweg naar huis nog even langs de supermarkt gaat om eetbuivoedsel in te slaan. Het doen alsof alles goed met je gaat heeft je uitgeput en de drang naar een eetbui is enorm. Je hoopt dat je niemand tegenkomt en begint al met eten in de auto, onderweg naar huis. Eenmaal thuis heb je opnieuw een eetbui, terwijl je tussendoor nog een berichtje naar die ene vriendin stuurt: ”was gezellig!” ‘s Avonds lig je huilend in bed.
6 Een eetbuienstoornis voelt als…
ongedisciplineerd en lui zijn. Waarom kunnen andere mensen wel gewoon één of twee koekjes bij de koffie eten en daarna het pak wegleggen zonder door te slaan? Je hebt het zelf al zo vaak geprobeerd en telkens ontstaat er weer een eetbui. Ook portieverpakkingen lijken niet te werken, je eet dan simpelweg alle porties op. Blijkbaar heb je geen discipline en ben je te zwak om gewoon normaal te eten zoals andere mensen dat doen. Eén koekje, snoepje of handje chips zorgt ervoor dat alle remmen los gaan.
7. Een eetbuienstoornis voelt als…
walgen van jezelf. Omdat je het weer hebt verpest en weer hebt toegegeven aan die eetbuidrang. In de spiegel kijken en haten wat je ziet. Op de weegschaal staan en huilen omdat je gewicht opnieuw is gestegen: het is allemaal je eigen schuld. Je hebt het zelf zover laten komen en je haat jezelf daarvoor. Misschien durf je zelfs niet eens meer in de spiegel te kijken of jezelf te wegen, uit angst voor wat je dan gaat zien.
8. Een eetbuienstoornis voelt als…
even ontladen. Het is het enige moment waarop je heel even geen spanning voelt en je je masker af kunt doen. Door de dag heen moet je van alles. Je incasseert de vervelende opmerking van je studiegenoot, durft niet voor jezelf op te komen als je werkgever je weer te vaak heeft ingeroosterd en als je bij je ouders langsgaat, vraagt je moeder niet eens hoe het met je gaat. De spanning loopt hierdoor de hele dag op en een eetbui zorgt ervoor dat die spanning er heel even niet is en dat je heel even niet aan al die vervelende dingen hoeft te denken. Het is zo fijn en makkelijk, ook al is het maar heel kort.
9. Een eetbuienstoornis voelt als…
falen. Omdat het niet voelt als een echte eetstoornis. Omdat het alleen maar voelt als ordinair geschrans en als iemand die zichzelf niet in de hand heeft. Als iemand die te lui is om het eten uit te kotsen of te sporten. Iemand die geen recht heeft op hulp en gewoon een schop onder haar kont nodig heeft. Het zorgt voor verdriet wat leidt tot meer sombere gevoelens en zelfhaat. Uiteindelijk leidt dit tot meer eetbuien waardoor je in een vicieuze cirkel terechtkomt.
10. Een eetbuienstoornis voelt als…
een eetstoornis. Want dat is wat het is. Een eetbuienstoornis, of Binge Eating Disorder, is een ernstige eetstoornis, net als Anorexia, Boulimia of eetstoornis NAO. Mensen die kampen met een eetbuienstoornis hebben vaak het gevoel dat zij geen echte eetstoornis hebben of hebben het gevoel dat zij falen omdat eetbuien niet gecompenseerd worden zoals te zien is bij Boulimia. Toch is ook een eetbuienstoornis een ernstige eetstoornis met serieuze gevolgen, zowel fysiek als mentaal. Kamp je met deze eetstoornis, dan is het dus van belang hier hulp bij te zoeken. De huisarts kan je doorverwijzen naar een professional om aan de oorzaak van je problemen te werken. Neem jezelf hierin serieus.
Fotografie: Luci Correia
Geef een reactie