Een hart dat stopt

Toen mijn moeder twee jaar geleden met haar vriend op vakantie was in Spanje gebeurde er iets vreselijks. Ze waren nog geen paar uur in het hotel gearriveerd toen het mis ging. De vriend van mijn moeder had al een aantal keer aangegeven dat hij erg moe was. Toen ze op het terras van het hotel zaten trok hij ineens helemaal wit weg en hij zakte onderuit. Mijn moeder raakte in paniek en schreeuwde om hulp. Er kwamen mensen op haar afgerend, maar niemand wist wat te doen. Ze stonden er maar. Er werd een ambulance gebeld, maar omdat het hotel best afgelegen in de bergen lag, duurde het meer dan 20 minuten voordat deze arriveerde. Iets wat een mooie vakantie had moeten worden, eindigde dramatisch. Ruim anderhalve week later stonden we met elkaar op de begrafenis.

Wat zou jij doen als je op vakantie bent en iemand krijgt een hartstilstand? Weet jij dan wat je moet doen? Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet goed weet of ik te hulp zou durven schieten. Ik heb ooit wel leren reanimeren op school, maar dat is al meer dan 15 jaar geleden. Vandaag de dag gebeurt dit ook echt niet meer op alle scholen. Eigenlijk heel dom, want er kunnen veel levens mee gered worden. Wist jij dat elke week 300 Nederlanders een hartstilstand krijgen? Het is zo belangrijk dat veel mensen weten wat te doen bij een hartstilstand! Dat vindt de Hartstichting ook en daarom zijn zij een petitie gestart voor structureel reanimatieonderwijs op scholen, zodat kinderen vanaf 14 jaar op school leren reanimeren.

Ik sta hier natuurlijk helemaal achter en ik heb de petitie daarom ook getekend en laten tekenen door mijn familie. Teken jij ook? Ga naar Petitie Hartstichting.

De Hartstichting heeft afgelopen vrijdag 6 juni een nieuw wereldrecord reanimeren gevestigd. Synchroon op de muziek van DJ Sandro Silva hebben ruim 4.000 middelbare scholieren 30 minuten lang gereanimeerd op 750 reanimatiepoppen.

I.s.m. De Hartstichting.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

12 reacties op “Een hart dat stopt”

  1. Eèn van mijn beste vriendinnen overleed 3 maanden geleden onverwachts aan een hartstilstand.. Hierdoor ga je meer nadenken over dit soort situaties die je overal tegen kan komen…
    Petitie heb ik getekend. Ikzelf heb in het verleden ( vanwege mijn werk toen ) een reanimatie cursus gehad … Ondanks dat het al jaren geleden is en ik het nog nooit heb hoeven toepassen ( gelukkig ) zou ik als ik een situatie zou tegenkomen gelijk te hulp schieten en als ik even niet meer precies weet hoe en wat handelen vanuit mijn gevoel… Beter dan niets doen en toekijken denk ik dan…

  2. Mijn BHV mag ik wel eens herhalen… Zou niet meer weten hoe ik reanimeren moet. Hoe vaak masseren, hoe vaak beademen,… Moet het eens opfrissen. In pijnlijke situaties als hierboven, kan dan veel leed misschien wel voorkomen worden.

  3. Petitie getekend en gedeeld. Ik heb zelf nooit leren reanimeren en dat vind ik eigenlijk niet fijn. Ik zal eens kijken naar een cursus.

  4. Mag ik een hele onpopulaire mening geven dat ik een reanimatiecursus voor een 14jarige veel te vroeg vindt?

    Stel iemand krijgt een hartstilstand en jij als 14-jarige die de cursus heeft gedaan moet reanimeren, wat een druk er dan op je schouders staat. Grote kans dat je dicht klapt en daarna een immens schuldgevoel krijgt. Want zelfs de best getrainde mensen in reanimatiecursussen kunnen dichtklappen als het puntje bij paaltje komt (zelf meegemaakt op de fitnessschool)..

    Je kunt beter al het personeel goed opleiden van scholen/bedrijven/overige instanties en een AED ophangen op meerdere plekken in de gebouwen.

  5. Toevallig gisteren een goede kennis van ons…
    Echt schrikken..
    Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten wat te doen!

  6. Paar maanden geleden is het ook bij iemand die ik kende overkomen.
    Sindsdien wil ik dit jaar een ehbo-cursus gaan volgen.

  7. Kippenvel. Dit zouden inderdaad meer mensen moeten kunnen.
    Maar en het ook wel met H. eens. Als 14-jarige iemand leven moeten redden.. die druk is te groot.

  8. Getekend. Compleet mee eens. Vanaf welke leeftijd maakt me niet uit.

  9. Ik wil graag een cursus doen. Ik heb daar wel eens informatie over opgezocht omdat ik het echt heel erg vind dat ik niks kan doen, mocht het gebeuren. Maar het was toen heel erg duur, een paar honderd euro ofzo. Maar 14 jarige leren hoe dat moet? Waarom NIET? Die weet dat dan de volgende 50 jaar ook heus nog wel …

  10. 14 jaar lijkt me een prima leeftijd op zich, zo ontzettend kinds ben je dan vaak ook niet meer en wat stelt de implicatie van de druk die dan op je schouders ligt in verhouding voor tot hoe rot je je zult voelen als een dierbare overlijdt.

  11. Nou, zelfs ik als 13 jarige zou graag zo’n cursus willen volgen. Er zijn genoeg situaties waarbij je in de stress zou schieten waarin ik kalm bleef en te hulp schoot, en dat kunnen een boel anderen van mijn leeftijd ook. Natuurlijk voel je je schuldig als het niet gelukt is iemand te redden, maar ik wed dat dat schuldgevoel minder word naar mate je beseft dat je je best hebt gedaan het te proberen, en iedereen vroeg of laat dood zal gaan. Sowieso is het altijd handig om te weten wat je in zo’n situatie moet doen, het kan ooit (al is het 30 jaar later) vast nuttig zijn.

  12. @sheila: situaties waarbij je in de stress zou schieten zijn theel iets anders dan wanneer iemand plots op de grond ligt met een hartstilstand.

    Ik heb voor mijn opleiding zo een certificaat moeten behalen, waardoor ik dus mag/kan reanimeren, maar ik vind het zo afschuwelijk dat ik hoop dat ik die vaardigheden nooit hoef toe te passen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *