Een langdurige eetbuistoornis | Proud Podcast

Welkom bij een nieuwe aflevering van de Proud Podcast! Deze podcast als audiobestand te luisteren op Spotify en Anchor.fm. Daarnaast kun je de opname ook via YouTube bekijken, zodat je kunt zien welke gezichten er achter onze podcast zitten. Iedere vijf tot zes weken zetten we een gloednieuwe aflevering voor je klaar. We zijn ontzettend benieuwd wat jullie van deze aflevering vinden en waar jullie graag nog iets over zouden willen horen! 

Proud Podcast | Aflevering 2: een langdurige eetbuistoornis

Wist jij dat het gemiddeld 16 jaar duurt voordat iemand met een eetbuistoornis passende hulp krijgt? Dat is een heel tienerleven! Maar waarom dat zo is…? En hoe voelt het eigenlijk om langdurig te lijden aan deze eetstoornis? Dit en meer bespreek ik vandaag met Laurence van BINGE OVER. Laurence heb je misschien al eerder voorbij zien komen. In 2020 publiceerden wij haar interview ‘Mateloos Moedig: 30 jaar eetbuien‘. Hierin besprak ze hoe zij haar eetbuien bevocht en wat haar hierbij geholpen heeft. Vandaag praten we hierover door. Ben je benieuwd? Ga er lekker voor zitten en veel luister- en kijkplezier!

 

De podcast liever als enkel audiobestand luisteren?
Dat kan via Anchor.fm of Spotify!


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Lonneke

Geschreven door Lonneke

Reacties

33 reacties op “Een langdurige eetbuistoornis | Proud Podcast”

  1. Prachtig!!!!!

    1. Graag gedaan, Flo!! Dank je hartelijk voor je reactie. 🙏🏻

  2. Hele mooie podcast, heel bijzonder mooi, dank jullie wel! ♥

    1. Jij bedankt voor je lieve woorden!! 💕

  3. wauw, wat mooi en hoopvol. Zou deze methode eigenlijk ook helpen/kunnen werken bij andere es? Ik herken het obsessieve wel, maar heb geen binge of overgewicht of hele erg eetbuien, maar dat restrictieve herken ik ook en walgen van je lijf

    1. Dank je, Patroklos10!! De methode werkt uitstekend bij de eetbuistoornis, en relatief goed bij milde vormen van boulimia want daar is er ook sprake van eetbuien – al spelen andere elementen mee zoals de angst om aan te komen en de euforie die het compenseergedrag soms veroorzaakt. Ik heb geen ervaring met andere es en doe dus geen uitspraak daarover. Ik hoop dat je dit begrijpt. Heel veel sterkte! 🤗

  4. Ha laurence
    Indrukwekkende verhaal bedankt! en heel herkenbaar, ik ga ook met mij brein aan de slag, ik ga vechten tegen me brein! stel dat ik daar bij de komende tijd aan een eetlijst hou( om duidelijkheid en controle) en daar bij dan me voorgeprogrammeerde programma van me brein er laat zijn, zou je die combi aanraden?groetjes

    1. Om resultaat te behalen heb je juist niet tegen je brein te vechten, maar om te verwelkomen wat het zegt, en dat simpelweg te laten zijn. Vechten is wilskracht gebruiken, en wilskracht brengt je nergens. Het helpt je niet om een schadelijk patroon uit je brein te wissen. Liefs, Laurence 🤗

      1. Ja sorry zo bedoel ik het ook! Maar mij vraag is kan je daarnaast jezelf in het gerit houden door een eetlijst of ga je dan nog op wilskracht en vechten verder?
        Is namelijk zo ergens wil ik structuur/controle hebben over mij eten en mag ik van mezelf niet te veel en het liefst gezond dus mijn vraag is eigenlijk
        Kan je open staan en het verwelkomen daarnaast een eetlijst hebben?

  5. mooie en intressante podkast en een goeie uitleg

    1. Graag gedaan, britneyangel!! 💝

  6. Ik heb net alle twee de Proud-podcasts geluisterd en ik vind ze echt fantastisch!! Heel fijn om naar te luisteren en heel interessant, complimenten!! 🙂

    Ik heb zelf totaal geen BED (want anorexia), maar vond het toch razend interessant om te luisteren en herkende er zelfs ook dingen in, hoor!! Duimpjes omhoog!

    1. Nu maak je mij nieuwsgierig, Floor. Wat voor dingen herkende je bij wat we bespraken, Lonneke en ik?

      1. Ik herkende het ook, overeenkomsten met de anorexia stem. Bijvoorbeeld toen jij zei “toe dan, pak alles” als de eetbuidrang heel sterk is. Mijn anorexia kon op een zelfde manier bijna dwingen: “spuug het nu allemaal weer uit” of “lieg over een tussendoortje dat je niet neemt”..

      2. Hoi Laurence,

        Ik herkende vooral het dwangmatige van de eetstoornis. Je wilt echt wel anders handelen, maar het kan/mag gewoon niet, het is eigenlijk geen optie… Zoals Flo ook zegt, dat dwingende. Het is zo verslavend. En zoals jij ook zegt: hoe vaker je eraan toegeeft, hoe dieper het patroon inslijt en hoe moeilijker het is om er nog uit te komen!! Dat is met anorexia natuurlijk net zo!!

        Ik herken trouwens de stem die zegt "Eet maar, neem alles!!" ook, ondanks mijn restrictieve eetstoornis. Bij vlagen houd ik dat restrictieve namelijk ook niet meer vol en dan schiet ik soms juist even door naar de andere kant: het lichaam dat schaarste in de toekomst koste wat kost wil voorkomen. Ook daar herkenning, dus 😉

        Groetjes, Floor

  7. Ik heb echt naar elk woord met heel veel aandacht geluisterd en ik heb geen een keer gedacht, hoelang duurt dit nog. Ik heb zo ontzettend veel uit je woorden gehaald, laurence. Wat een strijd is dit voor jou geweest en wat een overwinning die je hebt gemaakt. Prachtig dat je ervoor gekozen hebt om met deze kennis anderen te helpen.

    Ik had een vraag omtrent jouw tips, als je bijvoorbeeld neigt naar zoetigheid en je van jezelf weet dat je op een dag al je tussendoortjes met zoet gehad hebt en inprincipe trek hebt in zoet, moet je je er dan aan toegeven? ( wat inprincipe overeten is ) of moet je ertegen verzetten?
    gr.

    1. Wauw, je reactie raakt me, Holdon12. Ik ben enorm blij dat je veel uit mijn woorden haalt, dat ze je helpen op weg naar definitief herstel. Zet door!!
      Nu, om je vraag te beantwoorden, ik luister heel nauw naar alles wat er gebeurt in mijn lichaam en in mijn hoofd. Ik herken inmiddels wat honger of trek is (eetdrang is bij me weg). Ik maak dan een afweging. Is dit mijn aller-aller-aller favorietste zoetigheid? Als dat niet zo is, dan laat ik het staan. Ik ga niet voor 2de keuze! Soms twijfel ik. Ik stel mezelf dan de vraag: welke verwachting heb ik van dit voedingsmiddel? Ik neem dan een hapje en eet ik het met al mijn zintuigen aan. Als de ervaring de verwachting matcht, top! En anders eet ik niet verder. Ik heb geen strenge eetregels meer. Ik stel mezelf wel zachte, vriendelijke grenzen. Want uit liefde voor mezelf wil ik niet mijn lichaam onnodig belasten. Zo blijf ik telkens op de middenweg, ver van de extremen van de eetdrang en van de restrictie.
      Ik hoop dat dit je helpt om te begrijpen hoe je met zoetigheid kan omgaan. 👍🏻

  8. Laurence, ik wil me in jouw methode gaan verdiepen. Zijn er Nederlandstalige boeken/blogs waarin ik hier meer over kan lezen?

    1. Alleen in het Engels, helaas. De boeken ‘Brain Lock’ van Jeffrey Schwartz en ‘Brain over Binge’ van Kathryn Hansen. Misschien moet ik er zelf één schrijven.,,

  9. Lieve Laurence,
    Jij was het antwoord op bijna al mijn vragen. Maar belangrijker, door jou besefte ik dat ik alle antwoorden al in mij had. De eetbuien zijn verleden tijd, de eetdrang komt bijna niet meer voor. Geen dieten meer, nooit meer calorieen tellen, niet meer elke dag eetschema’s hoeven maken, dat bracht jouw programma mij. Maar daarnaast zoveel meer. Ik leef weer. Ik ontdek en leer nog iedere dag. Het bracht me rust en tevredenheid. Ik zie mezelf nog steeds als een WIPje (work in progress) en ik ben er trots op! Dank je wel voor alles.

    1. Het is je zó gegund, prachtvrouw!! Geniet van je overwinning, geniet van het leven!! 🙏🏻🌻❤️

  10. Wat een mooie podcast! Ik kamp eigenlijk al mijn hele leven met verschillende soorten eetstoornissen, begonnen met eetbuien, later naar anorexia en boulimia. Maar het is zo mooi hoe je beschrijft hoe eigenlijk je brein je beschermt. Om met meer liefde en zachtheid daarnaar te kijken. Zo heb ik er nog nooit naar kunnen kijken. Ik hoop dat deze zachte blik me uiteindelijk ook kan helpen om die eetstoornissen achter me te laten.

    1. Neem het niet zomaar van mij aan, test het, ervaar het! En laat me weten of je dan verschil merkt. Het gaat je goed, Christine! 💖

  11. Dankjewel voor deze hoopgevende podcast, heel fijn om naar te luisteren Laurence!
    Goed om te horen dat er na lange tijd eetstoornis nog hoop is. Dat raak ik nu toch vaak kwijt na 18 jaar eetstoornis (voornamelijk de eetbuistoornis).

    1. Blijf zoeken naar een techniek die bij jou past. Je kan écht van je eetbuien af. En het hoeft geen jaren te duren voordat je zover bent! 🤗

  12. Dit is zo fijn om te luisteren. Inspirerend om van een wat "ouder" iemand te horen die van de eetbuistoornis af is gekomen. Wat je hierboven schreef over "milde boulimia", wat bedoel je daarmee? Naar mijn idee bestaat er niet zoiets als een milde eetstoornis, maar misschien heb jij daar een andere interpretatie van? Wat is dan het verschil in de psychische componenten tussen boulimia en bed (en zelfs anorexia), behalve de uiting in het eten?
    Dit geeft zeker vertrouwen in nog meer opties om de eetstoornis te behandelen dan alleen de reguliere therapieen! Super dat jullie deze pod aan dit onderwerp hebben besteed!
    Liefs,
    Lost girl

    1. Hai Lost girl, wat ik bedoel met ‘milde boulimia’ is iemand die bijvoorbeeld maaltijden skipt, maar niet braakt of laxeert. Of iemand die vaak sport, maar niet tot complete uitputting.
      Natuurlijk blijft het gedrag dan ‘heftig’ ten aanzien van een persoon die geen eetstoornis heeft, maar ik hoop dat je nu beter begrijpt wat ik als ‘mild’ kwalificeer.
      Je tweede vraag is interessant. Ik geloof dat mensen met BED zich uiteraard enorm veel zorgen maken over hun gewicht en zichzelf zeker niet graag zien aankomen, maar op één of andere manier is er minder angst rondom eten dan bij mensen met boulimia of anorexia. Ikzelf (en veel van mijn coachees met BED) houden gewoon van eten en ondanks de eetbuien, eten we gewoon ‘normaal’ bij de maaltijden. Dieten/restricties zijn doorgaans van tijdelijke aarde.
      Hoe kijk je ernaar? Ik ben benieuwd!

      1. Hi laurence, dank voor je reactie op mijn vragen. Ik denk dat ik snap wat je bedoeld met mild. Voor mij voelt het echter als een verontrustende benaming. Hier op proud is een veelgehoorde uitspraak: "Een eetstoornis gaat niet over eten". Dat is ook hoe ik ernaar kijk. Tuurlijk is elk persoon met eetstoornis anders, maar de psychische druk die het oplevert in combinatie met het gedrag maakt het een stoornis. Als ik over mezelf spreek. Tis niet dat ik gewoon van eten houd. Het is alles behalve gewoon. Heel veel mensen proberen zich bv aan een dieet te houden en functioneren daarnaast psychisch en lichamelijk prima. Het beheerst niet 24/7 hun leven en hoewel je uiteraard je twijfels kan zetten bij het hele concept (crash) dieten om je ideale lichaam te krijgen, voelt het voor hen niet als een probleem. BED is in mijn ervaring niet gewoon van eten houden en proberen je in te houden, maar daar soms in "falen". Het is voor mij de continue strijd en spanning rondom (niet) willen of mogen eten die je compleet tot waanzin drijft, de walging van je groteske lichaam maar stiekem ook de veiligheid van je muurtje, dwangmatig je leven op de rit willen krijgen maar je als persoon in je hele zijn mislukt voelen, wakker liggen om de volgende dag te plannen of jezelf gerust te stellen over wat je die dag hebt gedaan, eten tot je niet meer kan en kotsmisselijk op bed liggen om een uur later aan je volgende eetbui te beginnen, het perfect willen doen voor een beetje zelfrespect, de haat tegenover het eten maar ook de adoratie omdat het de enige manier is om je gelukkig, getroost, veilig en ontladen te voelen. Weten dat je jezelf dood eet maar niet kunnen stoppen, jezelf niet onder controle kunnen krijgen in je hoofd en lichaam, de angst voor het leven en de verantwoordelijkheid die daarbij komt kijken, de angst voor de leegte die er zonder obsessie zou zijn, je zo schamen voor jezelf en je uiterlijk dat je je wil verstoppen, geen concentratie hebben voor school/werk/vrije tijd/hobby’s door de constante drang om te scoren en de angst om jezelf kwijt te raken, desnoods om vier uur snachts je wekker zetten en op de weegschaal gaan staan om vervolgens te zien dat je aan blijft komen/afgevallen bent en elke keer opnieuw moeten bepalen wat daarvan de consequenties zijn, de depressie, rollercoaster aan overweldigende emoties en geen minuut rust kunnen krijgen. Dat is het onder andere voor mij. Het draait niet alleen om eetdrang, want het gaat niet over eten. Dit is denk ik wat het een psychische stoornis maakt en mijn kijk erop, wat nogmaals voor elk persoon met eetstoornis anders kan voelen.
        Alsnog vind ik jouw methode en theorie heel interessant en ga ik hier zeker meer over opzoeken.

        Greets,
        Lost girl🍀

        1. Hi Lost girl, alles wat je benoemt heb ik ook ervaren. Ik herken me 100% daarin. Dat ís inderdaad wat BED is. Daar heb je absoluut gelijk in. 🤗
          Ik probeerde alleen uit te leggen wat ik beschouwde als ‘milde’ vormen van boulimia, waarbij het vooral betrekking had op de ernst van het compenseergedrag. Dit is namelijk belangrijk voor het succes van de methode. Je dient namelijk bereid te zijn om minimale hoeveelheden eten tot jezelf te nemen.
          Enne… eetdrang heeft niets te maken met eten. Het is een neuraal pad in je primitieve brein, een automatisch programma dat telkens weer een eetbui komt aanpraten.
          En daar kan je definitief vanaf, zoals ik ervaren heb.
          Als je meer wil weten is mijn deur altijd open, dus schroom niet om mij een PM te sturen. Heel veel sterkte! Liefs, Laurence 😘

          1. Dank voor je uitleg😊!
            Mijn voorbeelden waren op jouw vraag over hoe ik er naar keek. Vervelend dat het voor jou ook zoveel jaren heeft gevoeld. Het compenseren maakt het natuurlijk anders voor bed. Mensen kunnen wel dezelfde adrenaline of positieve gevoelens en associaties krijgen bij een eetbui, net als bij compenseren. Dat zijn voor mij de momenten dat ik er niet vanaf wil, omdat het overeten/de eetbui zo goed voelt. Lastige puzzel is het haha. Weet niet precies wat je bedoeld met minimale hoeveelheden, maar misschien kom ik daarachter als ik er wat over inlees.
            Ik heb met mijn therapeuten afgesproken om geen therapie of coaching meer aan te gaan op het gebied van eetstoornissen omdat het snel tot crisis leidt. Dus proud en nieuwe info lezen is het enige wat ik doe. Maar dankjewel voor de uitnodiging🍀.
            Liefs,
            Lost girl

  13. Lieve Laurence,
    Wat een mooie podcast. Ik ben ontzettend blij dat ik je bijna een jaar geleden op Facebook heb gevonden. Want wat is er veel veranderd sinds ik je coaching heb gehad. De onrust en strijd in mijn hoofd is volledig weg. Niet meer bezig met eten/ niet eten/ dieten/ liegen en bedriegen/ overeten en eetbuien. Dat voelt zo vrij. Ik had niet gedacht dat het voor mij mogelijk was na meerdere therapieen en ruim 25 jaar eetbuien. Dankzij jou inzichten is het me toch gelukt. Ik ben je daar super dankbaar voor!🙏
    Liefs, Stiena

    1. Hey, Stiena!! De overwinning is ALL YOURS!! 🏆💯🎉🎯 Geniet er dus van. Hartelijk dank voor je liever worden, superheldin!! ⭐️

  14. Hai lieve jij,

    Herken je je in mijn verhaal en ben je je eetbuistoornis meer dan beu? Ik heb inmiddels een e-boek / luisterboek beschikbaar waarin ik meer uitleg geef over de technieken die mij geholpen hebben om een einde te maken aan mijn eetbuien.

    Je vindt het op mijn website bingeover, en het is gratis.

    Doe er je voordeel mee!

    Liefs, Laurence 💜

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *