Een meisje dik noemen

Ik denk dat iedereen weleens een vervelende opmerking krijgt van iemand uit de omgeving. Of er nou gezegd wordt dat je haar raar zit of dat je te horen krijgt dat je er echt niet uit ziet. Deze opmerkingen kunnen hard aankomen en ook vervelende gevolgen hebben. Je kunt er bijvoorbeeld erg onzeker door worden of de opmerkingen gaan geloven. Uit onderzoek is zelfs gebleken dat meisjes die op jonge leeftijd dik worden genoemd, op latere leeftijd sneller aan obesitas lijden.

Wanneer meisjes rond hun tiende levensjaar te horen krijgen dat zij er dik uitzien, is de kans dat zij wanneer ze ongeveer 19 jaar oud zijn aan obesitas lijden groter. Deze opmerkingen komen vaak van mensen uit de omgeving, zoals vrienden en familie. Door de stress die zij door deze opmerkingen ervaren, is de kans groot dat zij hierdoor meer gaan eten.

Het onderzoek is gedaan bij Afro-Amerikaanse meisjes en blanke meisjes. Bijna 60 procent van deze meisjes is door mensen in de omgeving dik genoemd. Zowel de lengte als het gewicht is op 10-jarige leeftijd en 19-jarige leeftijd gemeten. Uiteindelijk is gebleken dat de meisjes die dik zijn genoemd door de omgeving 1.66 keer meer kans hebben om op 19-jarige leeftijd aan obesitas te lijden.

Wanneer jonge meiden door meer mensen dik worden genoemd, is de kans op obesitas wanneer ze ongeveer 19 jaar oud zijn nog groter. De studie toont aan dat wanneer je kritiek hebt op het gewicht van een jong meisje, dit juist een averechts effect heeft. Meisjes kunnen door dit soort kritiek juist meer gaan eten of zelfs eetbuien krijgen. Wanneer je zo’n label op een jong meisje plakt, kan dit bijna tien jaar later nog steeds een groot effect hebben. Het maakt eigenlijk niet uit hoe het meisje eruitziet, of ze nou slank is of overgewicht heeft, wanneer je een jong meisje dik noemt is de kans op obesitas groter.

Helaas komt het vaak voor dat mensen vervelende opmerkingen maken naar anderen over hun lichaam. Dit heet ook wel bodysnarking. Dit kan direct worden geuit naar iemand, maar ook achter iemands rug om.

Bron: Dailymail.co.uk

Ben jij weleens dik genoemd?

Amy

Geschreven door Amy

Reacties

36 reacties op “Een meisje dik noemen”

  1. yep herkenbaar helaas

  2. Heel vaak, ook als “geintje” door mijn vader.
    Daardoor werd de drang om me te bewijzen nog groter dan het al was.
    Ik ben stiekem best een “papa’s kindje”, dus dat hij dat zei vond ik heel erg
    en zou dus wel waar zijn.
    Daardoor heb ik inderdaad meer gegeten dan nodig is, om mijn emoties te verstoppen.
    Toen ik daarbij geholpen werd, om t overgewicht kwijt te raken is het de andere kant op geslagen, zodat het niet meer zou gebeuren dat iemand me dik zou noemen.
    Natuurlijk spelen er veel meer zaken mee, maar dit is er zeker 1 van.
    gelukkig leer ik hier nu mee om gaan.

  3. Ja, door een leraar op de basisschool. Ook door andere meisjes, jongens en volwassenen.

  4. Lekker positief bericht…niet dus ook echt obesitas wordt niet echt blij van dit bericht

  5. Ik ben nooit dik geweest maar mijn familie en vriendjes vroeger plaagde me altijd met mijn “buikje”. Mijn moeder benadrukte altijd dat ik haar stevige bouw heb overgenomen. Ik denk dat dit heeft meegespeeld met mijn eetproblemen. Tot voor kort was ik altijd bang om dik te worden. Als je erg onzeker bent dan trek je die opmerkingen persoonlijk aan.

  6. Ik had vroeger overgewicht, ben ook vaak dik genoemd en ben daar ook mee gepest en op een dag besloot ik er iets aan te doen. Sloeg er in door, maar goed nieuws niemand kon me nog dik noemen ^^.

    Maar denk niet dat als iemand een meisje dik noemt dat ze dan sowieso obesitas word. Daarin tegen denk ik dat je twee of drie groepen hebt. De groep die het niet boeit en verder gaan met hoe ze nu al leven (goed zo!). Een groep die streng gaat lijnen en alles eraan gaan doen om nooit meer dik genoemd te worden en de groep die uit stress gaan eten en inderdaad aankomen.

  7. Niet echt dik, maar ik ben vroeger wel eens een ‘flinke meid’ genoemd, en ik weet ook nog wel dat er op de middelbare school eens tegen mij gezegd is dat ik een ‘klassiek lichaam’ had (als in: zoals op de renaissance schilderijen). Terwijl, als ik foto’s terug zie, ik echt heel erg normaal was.
    En ik weet nog dat jongens op school in je buik gingen knijpen en zeiden dat je ‘vetjes’ had. Terwijl ik dat toen echt NIET had.

    Inmiddels weet ik wel dat jongens het vaak niet verkeerd bedoelen. Mannen noemen elkaar heel vaak dikke of dikkop. Maar voor mannen is het niet zo’n ding, ik denk dat ze vaak vergeten dat het gevoelig ligt bij vrouwen.
    Het belangrijkste is denk ik dat je niet door je familie en vooral niet door je moeder en zussen dik wordt genoemd.

  8. Mij lijkt het ook niet zo gek dat als iemand op 10 jarige leeftijd iets dikker is, die ook later meer kans heeft om obesitas te krijgen… Dat lijkt me een logischere verklaring dan die opmerking dat ze dik genoemd werden…

  9. Bij mij ons in de familie zijn ze recht door zee, dus er werd mij vaak gezegd dat ik dik was. Zo heeft een familielid nadat ik van overgewicht naar ondergewicht naar gezond gewicht ben gegaan zelfs gezegd dat ik “echt veel was aangekomen” en bleef ze naar mijn figuur staren. Zo’n opmerking doet echt pijn.

  10. Waarom vermelden jullie nooit de bron van het beschreven onderzoek? Ik kan hier niet uit afleiden of die meisjes op jonge leeftijd ook inderdaad al dikker waren dan anderen, dan wil dat namelijk niet zeggen dat de obesitas op latere leeftijd door het ‘dik genoemd’ worden is veroorzaakt.
    En tsjaa.. psychologisch onderzoek hé, die vinden altijd wel op een manier wat ze willen vinden. Gister weer een psycholoog met zijn onderzoeken door de mand gevallen.

  11. Hoeveel kritiek er ook op dit artikel staat, ik denk dat er zeker een (grote) kern van waarheid inzit. Als kind werd ik geplaagd (lees gepest) en werd ik ook dik genoemd, dit is één van de redenen dat ik inderdaad eetbuien heb ontwikkeld. Ik voelde mij onzeker en faalangstig en juist dat soort opmerkingen kwam heel, heel hard aan. Ik voelde mij al niet goed genoeg en het was een soort bevestiging. Helaas werkte dat nog heel wat jaren door…

  12. Heb je ook een bron van het artikel?

    Bij dit soort onderzoeken rijst bij mij altijd wat twijfel, dus ik zou het graag eens doorspitten.

  13. Interssant artikel.
    @maan ik zie bijna altijd een bron staan bij artikelen hier.

  14. Geen link naar het onderzoek?

    “De studie toont aan dat wanneer je kritiek hebt op het gewicht van een jong meisje, dit juist een averechts effect heeft.”
    Geen idee, kan ik niet teruglezen. Is er gecompenseerd voor het feit dat mensen misschien dat tegen zulke meisjes zeggen omdat ze daadwerkelijk al overgewicht hebben? Dan is het waarschijnlijker dat de factoren die vóór de uitspraak zorgen dat die uitspraak gedaan word over de 9 jaren zorgen voor nog meer overgewicht.

  15. Ja, best vaak. Boehoe! Allemaal geplaag van mensen om mij heen dat gelukkig niet veel invloed had.

  16. Ja heb lijkt mij ook logisch dat ze op jonge leeftijd al zwaarder dan gemiddeld waren. Dan krijg je dat als kind meestal helaas regelmatig te horen.

  17. Ik mis een deel in dit artikel. En dan bedoel ik niet alleen de bron.

    Ik denk dat er meer meiden zijn die juist een eetstoornis ontwikkelen door dit soort opmerkingen dan dat zij obesitas zullen krijgen.

    Mensen weten niet wat zij zeggen. Toen ik van ondergewicht aankwam naar uiteindelijk een normaal gewicht, kreeg ik zelfs opmerkingen of ik zwanger was en dat ik veel was aangekomen. Of wat er met mij aan de hand was ‘dat ik ineens zo dik geworden was’. Hoe kunnen er zulke onnozele mensen bestaan? Dit soort zaken zorgen ervoor dat mijn eetstoornis nooit helemaal over zal gaan.

  18. Ik vind het eigenlijk nog steeds te gek voor woorden dat mensen zo ontzettend makkelijk veroordelende lichaams-gerelateerde opmerkingen maken. Ik ben dik genoemd, ik ben skelet genoemd, maar ik vond het allebei verschrikkelijk naar om te horen. En om eerlijk te zijn lijkt het wel of mensen nog gemakkelijker veroordelende opmerkingen maken wanneer je te dun bent. Dan eet je iets en zeggen mensen dat je ‘t “goed kan gebruiken” of dat je er “eng” uitziet. Nou ja, of je nou dik of dun wordt genoemd, ik vind het beide eigenlijk niet kunnen. Laat mensen in hun waarde, ongeacht hun gewicht.

  19. Ik ben ook dik genoemd, maar vooral de opmerking “Jij zult toch nooit dun worden,” maakte dat ik juist doorsloeg naar te veel afvallen. Ik was een wat stevig kind op de basisschool en besloot door dit soort opmerkingen om juist af te gaan vallen. Ik lees het vaker terug in de reacties, maar ook voor mij gold; ik viel af, zodat ze me van alles konden noemen, maar niet dik.Voor mijn gevoel kon ik nu eindelijk overal mijn mening over geven, want het enige waar anderen me op konden aanvallen, had ik uitgeschakeld. Weet niet hoe dat bij anderen is, maar als ik ergens iets van vond of over zei waar een ander geen weerwoord op had, werd ik dan maar meteen dik genoemd. Had vaak helemaal niks met het onderwerp te maken, maar was dan voor een ander schijnbaar de enige uitweg om op een snelle, kwetsende manier toch nog de discussie te winnen ofzo.

  20. Ja, door mijn vader. Ik weet het nog precies op wintersport, ik was 13 jaar.. bij de ski verhuur moet je altijd je gewicht noemen (voor instellen van de ski’s).. waarop mijn vader reageerde “Ben jij al zo zwaar?!” dit met nog meer van die onbenullige opmerkingen (waar hij achteraf spijt van had). heeft er wel aan bij gedragen dat ik anorexia kreeg. Terwijl – nu ik de foto’s terug kijk – ik altijd een perfect slank figuurtje had ..

  21. ik hoor het die enen jongen nog zeggen ik was 16 werkten bij een bakker
    en als die zoon thuis kwam uit zijn werk
    was het altijd het eersten wat hij zij Dikkerd
    hoor het hem nog zeggen
    later sloeg het naar de anderen kant
    word boos als ik het anderen hoor zeggen tegen mijn kleinkinderen nu
    dan liggen ze er bij mij uit

  22. Ik ben ook al vaak dik genoemd ook al heb ik geen overgewicht.
    Sinds ik kind was, noemde iedereen mij mollig en dik omdat ik grote borsten had. Mijn broer en zus zijn van nature mager en ik ben dus “dik” in vergelijking met hen. Dit heeft mijn eetstoornis (boulimia/BED) ook getriggerd.

  23. @ maan:
    Ho ho, nu moet ik als (sociaal) psycholoog toch even reageren.
    Nee, psychologen vinden echt niet altijd alles wat ze vinden. Was het maar waar. En ja, er bestaan integere psychologen. Genoeg zelfs.
    Jammer dat er in de sociale psychologie de laatste tijd ook enkele raddraaiers zijn betrapt. Betekent nog altijd niet dat alle psychologen op een manier wel vinden wat ze willen. Geen reden om een hele tak van wetenschap maar even over één kam te scheren dus!

  24. Nee, nooit, mensen vonden me altijd erg mager/dun.

  25. nu vraag ik me af.. is het dan andersom ook zo? dat meisjes van 10 die te mager werden genoemd eerder ondergewicht hebben?

  26. Vroeger dacht ik altijd dat ik dik was als klein meisje uit de lagere school, maar dat was ik eigelijk TOTAAL niet ik had een normaal en gezond gewicht enzovoort. Ik werd eens dik genoemd door enkele kindjes op school maar dat was gewoon omdat de andere meisjes gratemager waren en ik normaal dus sprong ik er een beetje uit

  27. ik ben vaak dik genoemt op de basisschool en in de eerste klas.. vroeger was ik nog meer gezet omdat ik te horen had gekregen dat mijn vader erg ziek was en ik mijn verdriet weg ging eten. Ik groeide niet en kwam aan. Tot ik ongesteld werd kreeg ik mijn groeispurt en ben een hoop ‘uitgerekt’. Het is nu 3 jaar verder en ik heb er nog steeds erg last van. Ik heb een hekel aan mijn lichaam en vind mezelf vaak te dik in kleding lijken. Okal weet ik dat ik echt niet dik ben. Die gedachtes blijven in mijn hoofd rond dwarrelen. Ik ben nu een maat 40 en ik vind het juist ook mooier als een meisje wat voller is. Maar op een 1 of andere manier kan ik mijn eigen brede heupen, stevige benen en klein buikje niet accepteren.

  28. Nee ik ben (denk ik) niet dik genoemd, maar ik ben het wel (vind ik).

  29. ja zo vaak,
    en jammer genoeg loop ik nu met anorexia, en beheerst ana my life with my depression.

  30. Doordat een jongen een opmerking maakte wat erop neerkwam dat ik dik was , onstond mijn eetstoornis

  31. ik krijg steeds rara opmerkingen dat ik te dik ben wat moet ik zeggen oftewel wat moet er aan doen

  32. Ik vind dikke meiden mooi mogen dikker worden

  33. Mijn moeder heeft elke dag kritiek op mijn lichaam, al mijn hele leven lang. Ik heb daardoor overgewicht, anorexia, en daarna nog een keer overgewicht gekregen en nu ben ik voortaan helemaal niet meer van plan om te eten.

  34. Ja door mijn leraar op school mijn oma.. door heel veel jongens..

  35. Een familielid van mij fluisterde laatst in mijn oor dat ik geen chocola meer mag pakken, omdat ik te dik was.
    Dat raakte mij echt. Ik heb er heel vaak met iedereen over gehad. Nu zeggen ze dat ik niet dik ben. Haha, alsof ik dat nu geloof. Ze doen gewoon alsof zodat de geen problemen krijgen.

  36. Ik ben toen ik 10 jaar oud was dik genoemd, ik ben nu 12 en heb een eetstoornis, ik kots al mijn eten uit omdat ik toen zo gekwetst ben. Het is dus niet altijd dikker worden, het kan ook veel te dun worden zijn…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *