Een nieuw jaar dat aanbreekt. Een nieuwe baan of nieuwe studie die je gaat volgen. Een nieuw mooi schrift dat je hebt gekocht. De behandeling waar je mee gaat beginnen wanneer je echt helemaal klaar bent om voor herstel te gaan. Alle nieuwe begin is fijn. Het geeft mij altijd zo veel energie en inspiratie. Als ik iets achter mij kan laten en om welke reden dan ook los moet laten, dienen zich weer nieuwe mogelijkheden aan. Nieuwe kansen, die ik tegelijkertijd ontzettend eng vind. Een nieuw begin is ook behoorlijk dubbel, maar waarom eigenlijk? En hoe ga je daar dan het beste mee om?
Het kan nu beter. Dat is wat ik denk als ik aan iets nieuws begin. Alles wat is geweest kan ik niet meer veranderen, maar ik sta nu aan de voorgrond van een nieuw tijdperk. Een tijdperk waarin ik alles beter kan doen en waarin alles zou kunnen gaan veranderen. Dat gevoel heb ik vaak bij iets nieuws. Als ik, om welke reden dan ook, ontslag nam bij mijn werk, had ik vlak daarna meteen het gevoel dat alles weer mogelijk was. Ook al was het niet leuk en was dit niet de bedoeling, vanaf dit moment is er weer ruimte voor verbetering. Dat geeft hoop. Zo zijn er nog talloze momenten waarbij ik mijzelf aan de voet van een nieuw begin vond. Klaar voor verandering, maar misschien nooit helemaal..
Zelfs bij iets kleins als beginnen op de eerste pagina van een nieuw schrift of een nieuwe agenda, voel ik dat nu alles anders kan. Ik kan nu echt mooier gaan schrijven, mijn dagen beter plannen en het helemaal anders aanpakken. Hoewel ik in mijn achterhoofd weet dat het vaak ongeveer hetzelfde wordt, zorgen die nieuwe mogelijkheden er ook voor dat ik weer aan ga staan. Er gebeurt iets in mij, dat niet was gebeurt als er niets veranderd was. Als er, om welke reden dan ook, geen nieuw begin was ontstaan.
Het is fijn om dingen achter je te laten. Misschien was er al ruimte voor verbetering en wanneer je ergens opnieuw mee begint of een nieuwe weg in slaat, kun je vrijwel meteen aan die verbetering beginnen. Hoe lekker kan alleen al de gedachte voelen om alle schepen achter je te verbranden? Om een totaal nieuw leven op de bouwen en met een schone lei te beginnen? Waarom is het dan tegelijkertijd zo ontzettend eng? Waarom is het eng om het oude los te laten en heb ik het gevoel het nieuwe perfect te moeten doen?
Angst voor het onbekende
Misschien omdat we in eerste instantie helemaal niet zo goed kunnen omgaan met veranderingen? Het liefst houden we alles zo veel mogelijk zoals we dat kennen, want dat is veilig en vertrouwt. Logisch ook, ik denk zelf dat ik ook gek zou worden als alles de heel tijd opnieuw zou moeten beginnen. Dan zou dat verse gevoel ook niet meer hetzelfde zijn lijkt me. Verandering kost dus een hoop energie. Daarnaast zorgt een nieuw begin ook voor een enorme druk. Niet altijd terecht misschien, maar wel iets dat je zeker bij jezelf kunt merken. Iets dat ik in ieder geval wel merk. Juist nu alles weer mogelijk is en er uitzicht is op iets beters, juist dan moet je alles goed doen! Juist nu kan het anders en wil ik niet vervallen in oude fouten en oude gewoontes. Terwijl dat juist zo moeilijk is om af te leren, verlang ik dat op zo’n moment toch van mijzelf. Wat nou als je dit verpest? Dit perfecte moment wat zo bepalend lijkt? Dat ga je jezelf misschien niet meer kunnen vergeven..
Het is onbekend en er kan van alles misgaan. Dat is helemaal waar, maar tegelijkertijd kan er ook net zo veel goed gaan. Verandering zorgt denk ik altijd voor een ongemakkelijk gevoel. Ik denk dat bijna iedereen een beetje ongemakkelijk wordt van een situatie die hij of zij niet gewend is. Het is nieuw en je weet misschien even niet hoe je ermee om moet gaan. Je weet tenslotte nooit precies wat je te wachten staat en misschien zijn we vaak juist wel blij als we weten waar we aan toe zijn. Dat ongemakkelijke en bange gevoel is denk ik helemaal niet erg, het hoort erbij. Juist omdat iedereen dat zal herkennen en het onvermijdelijk is, is er vast altijd een manier om dat een plekje te geven. Je bent niet de enige en het goede nieuws is: dat gevoel zal altijd weer afnemen.
Relativeer
Natuurlijk kan dit een heel bepalend moment zijn, kan dit veel dingen in beweging brengen en je leven een enorme boost geven. Daarom voelt het natuurlijk ook zo belangrijk, maar hoe bepalend kan één moment nou helemaal zijn? Alle momenten hiervoor hebben er misschien ook wel aan bijgedragen en hebben dit moment zelfs gecreëerd, dus maak het moment ook niet groter dan het is. Ja, je staat misschien aan de voet van een nieuwe ontwikkeling, maar je kunt eigenlijk net zo veel goed en fout doen als daarvoor.
Je neemt jezelf mee
Het bevrijdende gevoel vond ik zelf altijd heel erg aanlokkelijk. Er was een periode dat ik het liefst mijn oude schoenen al weggooide voor ik nieuwe had, gewoon om te blijven veranderen en omdat dingen niet gingen zoals ik wilde. Een nieuwe begin voelde dan makkelijker, misschien omdat ik dingen dan niet op hoefde te lossen maar gewoon opnieuw kon beginnen. De situatie had daar vaak niet zo veel mee te maken, maar het ontstond vooral omdat ik niet blij was met mijzelf. Het was eerder vluchten, dan werkelijk opnieuw beginnen. Diezelfde onvrede nam ik mee naar die nieuwe situatie, dood ongelukkig stortte ik mij opnieuw in een nieuwe baan of studie. Het idee dat dat nieuwe begin alles zou veranderen voor mij was natuurlijk totaal niet realistisch. Dat herkennen kan al winst zijn. Je kijkt namelijk altijd door de bril van je eigen ervaringen en gedachtes. Het kan een hoop veranderen, maar zeker niet alles en jij hebt uiteindelijk de touwtjes in handen. Als jij in staat bent om voor verandering te zorgen, dan kun jij dat, ongeacht of dat moment zich wel of niet aandient.
Het went
Iets is altijd maar voor heel even nieuw. Dat nieuwe, dat enge en dat onwennige, dat zal allemaal weer zakken en dan is de situatie weer doodnormaal. De emoties die je kan voelen gaan bijna altijd in een golfbeweging: het komt aan, komt op een hoogste punt, breekt weer en zwakt daarna weer af. Deze situatie zul je je ook weer eigen maken en je zult er een weg in vinden. Het zal wennen en je zult het aankunnen. Geef jezelf de tijd om er aan te wennen en om te kijken hoe dit aan wilt pakken. Laat je niet overrompelen door iets wat overweldigend en nieuw is, want jij bent de baas.
Er komen altijd meer kansen
Niet om er nu maar met je pet naar te gooien, maar de kans is erg groot dat zich na deze kans, weer een nieuwe kans voordoet. Er volgen altijd meer onverwachte wendingen die invloed hebben op je leven. Zo is het leven. Alles veranderd, of je dat nu wilt of niet. Zelf heb ik gemerkt dat als ik erg opzag tegen een verandering, het uiteindelijk toch iets was wat ik kon omarmen. Als je de situatie kunt accepteren, kun je het misschien zien als een kans en het met beiden handen aangrijpen. Lukt het niet? Dan heb je je best gedaan en volgen er nog ontelbaar veel kansen. Waar jij al deze nieuwe ervaringen weer in mee kunt nemen.
♥
Fotografie: ethanchoover
Geef een reactie