Eerste hulp bij boodschappen met je eetstoornis

Zenuwachtig loop ik door de gangpaden van de supermarkt bij mij om te hoek. Het is een uurtje of 5 en ik moet zo gaan avondeten, maar wat? Ik struin langs de overvolle schappen. De keuze is zo groot. Dwalend door de supermarkt en verdwaald in m’n hoofd. Zal ik dit kiezen? Nee, want ik heb vandaag dat al gegeten… Dat is te veel denk ik. Dit dan? Hier heb ik echt trek in. Nee, want dan lok je sowieso een eetbui uit, dus doe maar niet. Hmmm… En deze? Heb ik daar wel trek in? Ik wil ook niet met een onverzadigd gevoel achter blijven. Ik weet het niet, ik weet het gewoon niet.

Boodschappen doen en je maaltijden voorbereiden is nog een behoorlijk opgave wanneer je worstelt met een eetstoornis. Dit kan voor iedereen anders zijn. Voor sommige is spontaniteit ontzettend lastig, anderen durven in verband met eetbuien geen grote verpakkingen in huis te halen, een ander kan het niet laten om de verpakkingen te lezen en af te schrikken van de hoeveelheden en voedingswaarden.

Mijn eetstoornis was misschien net weer anders dan jouw eetstoornis, maar op veel gebieden overlappen ze waarschijnlijk ook. In deze blog schrijf ik een aantal tips op die voor mij goed hebben gewerkt op gebied van boodschappen doen en maaltijden plannen. Voel je vrij om onder deze blog te reageren en te laten weten wat er voor jou nog meer heeft gewerkt. Samen staan we sterk! We kunnen elkaar helpen. Ook jouw stem is waardevol.

♥ Boodschappenlijstje

Nog altijd ben ik groot fan van het boodschappenlijstje, omdat ik anders altijd van alles vergeet, maar toen ik een eetstoornis had was dat boodschappenlijstje ook belangrijk om geen eetbui te hebben. Ik maakte van tevoren een lijstje van wat ik nodig had en daar moest ik het dan ook bij laten. Geen voedsel kopen dat ik niet nodig had of erger, waar ik een eetbui mee ging hebben.

Om het niet te dwangmatig te maken schreef ik in plaats van ‘bananen’ ofzo wel ‘fruit’ op zodat ik daar uiteindelijk nog een keuze in had. Aan de andere kant kan ik me voorstellen dat het ook wel helpend kan zijn om het heel letterlijk op te schrijven. Wanneer een vrije keuze voor teveel onrust en twijfel zorgt is het misschien wel fijn om een plan te maken en daar bij te blijven. Geen gediscussieer met die eetstoornis.

♥ Eetbuitrigger?

Geen eetbuivoedsel in huis? Maar moet je niet juist jezelf iets lekkers toe staan? Moet je niet juist wel toegeven aan je behoeftes om die eetbuidrang niet nog sterker te maken? Ja, zeker wel. Toch stond ik wel eens twijfelend met en product in m’n hand waar ik zin in had. Vaak genoeg gooide ik het dan toch in m’n mandje met de gedachte: “Één stukje moet toch kunnen. Dat lukt me wel.” Alleen maar om het eenmaal thuis meteen mis te laten gaan. Ergens wist ik het in de supermarkt wel al als ik ietsje langer bij m’n gevoel stil had gestaan.

Ik ben het er mee eens dat je jezelf moet uitdagen, maar vaak voel je op het moment dat je in de supermarkt staat wel of het ook daadwerkelijk gaat lukken met het product dat je ineens zag staan. Dit is wel een kwestie van oefenen voor me geweest, omdat ik het gevoel niet direct herkende. Toen ik het eenmaal door begon te krijgen was het voor mij makkelijker om die grote verpakking te laten liggen en bij de kassa dan maar iets kleins te kopen.

Ooit zal je het echt kunnen. Dat pak koekjes, die pot pindakaas, de zak chips. Ooit, echt, dat beloof ik je, maar het hoeft niet allemaal vandaag. Als je voelt dat een stap nog iets te groot voor je is en dat best wel eens averechts zou kunnen werken is het prima om er nog even mee te wachten, maar blijf het ook niet ontlopen. Misschien kan je eens samen met een vriend of vriendin genieten van een zak chips. Dan sla je ook niet zo snel door. Luister goed naar je lichaam en je hoofd om die balans te zoeken. Je bent goed bezig, echt.

♥ Weekmenu

Ik kon altijd ontzettend discussiëren met mezelf, mijn omgeving en mijn eetstoornis over wat we die avond gingen eten. Bij m’n ouders thuis probeerde ik steeds compromissen te sluiten wat het avondeten betrof en als ik alleen was kon ik uren kwijt zijn aan het overdenken van wat ik nou moest eten. Herkenbaar?

In dat geval kan het heel helpend zijn om aan het begin van de week een weekmenu samen te stellen (en als je alleen woont daar alle boodschappen al voor te doen). Op die manier valt er niets meer te discussiëren en schep je een hoop duidelijkheid. Wel zo fijn om te weten waar je aan toe bent. Het werkt eigenlijk een beetje hetzelfde als het boodschappenlijstje. Door je doelen zo helder mogelijk te houden maak je het een stuk makkelijker en overzichtelijker voor jezelf.

♥ Geen etiketten meer

In de tijd van mijn eetstoornis telde ik elke calorie van alles wat ik at bij elkaar op. Producten met een relatief hoog aantal calorieën vond ik doodeng. Dat stond namelijk gelijk aan dik worden. Ik wist dat ik dit los moest gaan laten, maar ik kon het niet laten om toch elke keer weer op de achterkant van de verpakking te kijken naar het aantal calorieën en de voedingswaarde. Zal ik dit nu wel eten?

Heel lastig en vervelend als dit jou ook steeds blijft belemmeren in het zetten van nieuwe stappen. Als de etiketten je zoveel angst aanjagen zou het kunnen helpen om meer producten zonder etiketten te kopen (bijvoorbeeld op de markt) of eenmaal thuis alles direct in leuke potten en bewaardozen te stoppen en die verpakkingen zo snel mogelijk weg te gooien.

Het is en blijft natuurlijk lastig. Zeker omdat supermarkten juist steeds transparanter proberen te zijn in de voedingswaarde van de producten die wij eten. Steeds vaker krijgen producten een gezond- of ongezond label of staan de kcal er met koeienletters opgeschreven. Als je een eetstoornis hebt is dat heel vervelend, maar voor de gemiddelde consument is het natuurlijk wel functioneel. De meeste mensen weten namelijk helemaal niet zo goed wat ze nou eigenlijk eten. Het is helemaal niet erg om af en toe een keuze te maken die niet in de schijf van vijf zit, maar het is wel belangrijk om genoeg te variëren en niet te eenzijdige keuzes te maken. Meer over wat normaal eten is lees je in deze blog

Omgaan met triggers is ontzettend lastig wanneer je een eetstoornis hebt. Al helemaal omdat die triggers zo iets simpels als etiketten kunnen zijn of dat leuke meisje tegenover je in de tram. Dat zijn geen dingen die je écht kan ontlopen in het dagelijks leven. Ik denk ook niet dat je dat zou moeten willen. Natuurlijk kan je het jezelf makkelijker maken door het een beetje te ontlopen en er niet teveel op te focussen, maar uiteindelijk is het ook belangrijk en een doel om daar wel mee om te kunnen gaan.

Het lijkt misschien onmogelijk, maar het is echt iets dat komt met de tijd. Probeer een balans te vinden tussen dingen ontlopen of er blind op staren. Praat erover met je omgeving. Je naasten die je willen steunen. Het is niet gek. Jij bent niet gek. Je verdient die steun en hulp om het te relativeren. Je staat er niet alleen voor!

♥ Invriezen

Op gegeven moment kon ik niet eens meer een pak pasta of een zak brood in huis hebben of het diende al als eetbui voedsel. Alles leek helemaal mis te gaan. Ik kan toch niet alleen maar kant en klare maaltijden en belegde broodjes gaan kopen, omdat ik niks in huis kan hebben? Ik moet zeggen dat de kant en klare maaltijden en belegde broodjes me er op sommige momenten wel doorheen hebben geholpen, maar ook ik had niet genoeg geld dat alleen maar te doen. Bovendien is dat ook niet iets om naar te willen streven.

Wat mij goed hielp was om na het boodschappen doen direct te koken en brood te smeren en dan van alles in aparte porties in te vriezen. Het scheelt echt om bij elke maaltijd gewoon iets te kunnen ontdooien. Je maakt het zo gewoon net iets makkelijker voor jezelf. Meal prepping is volgens mij steeds populairder aan het worden. Naast dat het kan helpen bij een eetstoornis is het ook gewoon hartstikke handig als je een drukke dag heb. Dus helemaal niet iets geks. Een goede voorbereiding is het halve werk.

♥ Wat de pot schaft

Toen ik bij mijn ouders thuis woonde deed ik niet zelf de boodschappen, maar werd er voor mij opgeschept uit de pan. Vaak wist ik zelf helemaal niet zo goed meer hoeveel ik nou moest eten. Het joeg me zoveel angst aan. Het hielp dan om gewoon te kijken naar wat de rest at en dan hetzelfde te eten. Als zij het aten en niet morgen dik waren kon ik dat toch ook?

Hoe ga jij hiermee om?

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

22 reacties op “Eerste hulp bij boodschappen met je eetstoornis”

  1. Dit is herkenbaar, daar wil ik mee beginnen, en ik zou er ook nooit doorheen gekomen zijn als ik geen hulp gehad had. Samen met mijn diëtiste ben ik aan de gang gegaan. Eerst om gewoon weer een eetpatroon te hebben. Daarna zijn we een rooster gaan maken van een week. Letterlijk wat ik op welk moment zou eten en wat ik daarvoor nodig had. Op die manier hoefde ik niet meer na te denken wat ik moest gaan halen als ik naar de winkel ging. Maar ook dat ging fout in het begin hoor!

    Langzamerhand en met de hulp van mijn kinderen die de boodschappen voor me doen is het me gelukt om steeds vaker regelmatig te gaan eten. In het begin had ik maar voor een dag eten in huis, nu doe ik voor een week boodschappen. Het heeft maanden geduurd voor ik zover was, en nog heb ik soms eet uien, maar ik kan altijd contact opnemen met mijn diëtiste. Het whiteboard met het schema hangt in de keuken en dat is een steun.

    Ik hoop dat dit een hulp is voor je. Het is mijn wijze. Ik ben er nog niet, en mijn gevecht is nog niet voorbij. Maar ik ben verder dan ik ooit geweest ben in twintig jaar! Succes met jouw gevecht!

  2. Pindakaas staat toch niet in vergelijking met koekjes en chips.. #confused

    1. Wel als je met een eetbui een hele pot in 1x leeg eet (zoals ik). Voor iemand met eetbuien kan het lastig zijn die dingen in huis te hebben, volgens mij wordt dat in dit geval bedoeld.

    2. ah op die manier. Thanks 🙂

  3. Maak altijd een lijstje stel weekmenu samen. Ook 1x in de week de boodschappen. En soms in weekend nog voor wat kleins. Dit werkt heel fijn voor mij!

  4. Heb tips nodig voor boodschappen doen met autisme iemand ?

    1. een lijstje opstellen in de volgorde waarin je door de supermarkt loopt. Niet te veel boodschappen in een keer, want een supermarkt is super overprikkelend. daar wil je niet lang in zijn en niet te veel moeten zoeken

  5. Ik krijg altijd al paniekaanvallen bij het maken van een boodschappenlijstje..

    1. Heel herkenbaar. Bij mij hielp het om samen met iemand een boodschappenlijstje te maken en samen boodschappen te gaan doen.

  6. Heel herkenbaar en super bedankt voor de tips!! Wat voor mij ook werkt als ik boodschappen moet doen en de drang voel om eetbui voedsel te kopen is bellend boodschappen doen. Die afleiding zorgt ervoor dat ik het soms kan laten. Als de drang echt heeel groot is, zeg ik letterlijk wat ik m’n mandje stop! Dat is soms nog wel beschamend, maar het werkt wel😄

  7. Wat mij ook wel helpt is om het mezelf niet onnodig moeilijk te maken. Ik kook vaak voor meerdere dagen en vries dan porties in, en ik eet ook regelmatig gewoon meerdere keren in de week dezelfde avondmaaltijd. Misschien dat sommige mensen dat saai vinden, maar het scheelt echt veel gepieker en het is ook wel lekker makkelijk, haha! Verder heb ik wel altijd meerdere opties voor tussendoortjes en toetjes in huis, maar ook niet belachelijk veel. Weer om keuzestress te voorkomen en ook omdat het gewoon niet praktisch is om tien verschillende soorten koekjes in je keukenkastje te hebben. Plus, ik weet ondertussen wel welke tussendoortjes ik graag eet en welke pindakaas ik het lekkerste vindt, dus da’s gewoon een kwestie van ‘hup’ in m’n mandje gooien en klaar, haha!

  8. Heel herkenbaar. Wat mij o.a. helpt is om als ik de drang voel om verpakkingen te vergelijken op calorien, de goedkoopste te nemen zonder te kijken. En als ik toch ga vergelijken neem ik het product met de meeste calorieën. Om mijn eetstoornis een klem te zetten. Lukt me zeker niet alleen, maar heb dit met mijn vriend besproken en hij helpt me hierbij.

  9. Wat mij helpt is inderdaad mealpreppen. Ik maak dan eten voor een paar dagen en doe het in bakjes van gelijke porties. Wat ook helpt is om de avond van tevoren al op te schrijven wat ik de volgende dag allemaal ga eten. Dit voorkomt dat ik ‘s avonds laat nog boterhammen met pindakaas en hagelslag ga eten ipv een bakje yoghurt of wat groente.

  10. Ik kan me voorstellen dat deze tips goed helpen als je last van eetbuien hebt.
    Maar bij mij is de ellende juist hiermee begonnen. Door een weekmenu te maken en weekboodschappen te doen (en me aan mijn boodschappenlijstje te houden) ben ik juist veel gaan afvallen. Ik mag niet afwijken van mijn lijstje en doe dat dus ook niet. Jammer genoeg is het me nog niet gelukt om weer eens zonder boodschappenlijstje boodschappen te doen, of eens niet een hele week vooruit te plannen. Maar dat ligt denk ik ook deels aan een dubieuze motivatie (te bang om aan te komen). Héél soms neem ik iets extra’s mee, wat vervolgens meestal in de prullenbak eindigt (wat ik dan ook weer erg vind vanwege voedselverspilling én mijn portemonnee).

  11. Je kunt tegenwoordig ook je boodschappen bestellen. Dan kun je op een goed moment je boodschappen bestellen en op een scherm is het toch heel anders dan een directe confrontatie.

  12. Voor mensen die bij hun ouders wonen: maken jullie dan zelf een weekmenu of doen jullie ouders dat? Het kijkt mij wel prettig maar ik vind het oneerlijk om mijn ouders te dwingen voor de hele week alles vast te leggen omdat zij het liefst per dag bekijken waar ze zin in hebben. Daarbij komt ook dat ze vaak pas aan het eind van de middag weten hoeveel mensen er thuis eten. Niet echt handige omstandigheden voor het maken van een weekmenu.

    1. Ik herken dit wel. En in het begin vond ik het ook heel lastig. Maar helpt misschien wel met loslaten. Je hebt nu niet de controle wat eng is. Maar leert wel te vertrouwen op dat je ouders kunnen kiezen. Het voordeel hierin is dat je niet zelf de boodschappen stress aan hoeft te gaan. Want die controle ligt niet bij jou.

      Ik zou zeggen probeer het los te laten. In dit geval is een weekplanning niet haalbaar voor jou. En dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan maar ik denk oprecht dat het voordelen kan hebben.

  13. Boodschappen lijstjes. Tot in detail. Want anders weet ik het niet. Als iemand in de supermarkt ook een verandering wil maken kwa het eten betreft, dan kan ik dat ook gewoon niet verwerken en slaat de paniek toe. Er is gewoon 0,0 rationaliteit. Of als er dan een bepaald product niet is. Dan weet ik gewoon ook niet meer wat ik moet doen.
    Zo gek

  14. Wat ik altijd lastig vind is als iets uitverkocht is in de winkel.. en dat je dan eigenlijk gelijk iets nieuws moet verzinnen om te gaan koken..

  15. Het lijstje blijft voor mij een goude oude. Punt een vergeet ik altijd wat als ik hem niet heb, maar de twijfel in de supermarkt als ik geen lijstje heb is enorm. Continu af moeten wegen tussen lekker, veilig en goedkoop. Heel lang was de supermarkt daardoor niet meer dan een dagelijkse marteling. Nog steeds is het niet mijn hobby, maar het lijstje helpt, en vooruit denken ook. Voor mij helpt het juist om grotere hoeveelheden in huis te hebben, en voor meer dagen boodschappen te doen. Scheelt een aantal supermarktbezoekjes en daarmee een hoop stress.

  16. zelfs op de theeverpakkingen staan tegenwoordig de calorieen per glas vermeld. op de voorkant!

  17. Mooi artikel. Ik schrijf haast nooit een boodschappenlijstje omdat ik bijna elke week hetzelfde eet. Avondeten is bij mijn ouders en daar gaat alles op de weegschaal.

    Wat mij wel nekt zijn die ongewone boodschappen op een andere dag dan mijn wekelijkse boodschappen. En dan ga ik voor reclames met allerlei zoetigheden voor gaas.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *