Eetgedrag kopieren

Kirsten Bevelander, gedragswetenschapper, onderzocht of leeftijdgenoten elkaar beïnvloeden in voedingskeuze (gezond of ongezond) en voedselinname (veel of weinig snoepen). Ze deed dat bij kinderen van de basisschoolleeftijd op hun eigen scholen en in een supermarkt. Uit het onderzoek blijkt dat kinderen elkaars eetgedrag kopiëren.

bron foto

Op basis van verschillende experimenten concludeert de onderzoeker dat kinderen elkaar inderdaad beïnvloeden, en dat dit ook onbewust kan gaan. ‘Kinderen hebben vaak niet door dat ze het eetgedrag van een ander kopiëren. Zelfs als je ze een dag voor het experiment verteld hebt hoe imitatiegedrag werkt, hebben ze op de dag zelf niet door dat ze dat doen. Het gaat ook enorm snel: als een door ons geïnstrueerd kind iets te eten of snoepen pakte, had het andere kind dat van niks wist, een grote kans om binnen vijf seconden ook wat te pakken.’ Kisten Bevelander is niet verbaasd door deze resultaten, want ze merkt zelf ook regelmatig op dat zij haar eetgedrag aanpast op het gezelschap waar ze zich in bevindt.

Sommige kinderen laten zich minder of meer leiden door het gedrag van een leeftijdgenoot dan anderen. Kinderen met overgewicht hebben meer dan kinderen met een gezond gewicht de neiging om in gezelschap van iemand die veel eet, ook veel te eten. Kinderen met een gezond gewicht stopten eerder met eten. Ook kinderen met een laag zelfbeeld zijn meer geneigd zich aan te passen aan het eetgedrag van een ander.

Dat sociale invloed zo sterk werkt, is ook te gebruiken om gezond eetgedrag te bevorderen, denkt Kisten Bevelander. ‘Want kinderen gaan ook minder eten als een leeftijdgenoot minder eet. En ze zijn, blijkt uit mijn supermarktexperiment, ook te beïnvloeden om gezondere producten te kiezen.’

bron foto

De onderzoeksresultaten wijzen erop dat het creëren van een gezonde omgeving, waarin goed voorbeeld makkelijk tot goed volgen leidt, zin heeft. En daarmee kan het beste begonnen worden op school – want daar zijn de meeste leeftijdgenoten bij elkaar. ‘Als kinderen opgroeien in een gezin dat ongezond eet en leeft, wordt het lastig om gezond eetgedrag vol te houden, dat is zeker zo. Maar als ze op school dingen doen als zelf groente kweken en proeven, als de meeste kinderen daar een appel eten in de pauze in plaats van een chocoprins, dan kunnen er toch andere gewoontes of normen ontstaan. Al zijn het er maar een paar, alle beetjes helpen.’

Kopieer jij het eetgedrag van jouw omgeving?

Bron: Ru.nl

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

18 reacties op “Eetgedrag kopieren”

  1. ik wel… maar sinds ik bewuster eet minder. Al maakt dat ook dat ik minder met anderen kan eten

  2. jazker.. als iemand pietluttig doet met het eten op het bord, ga ik het ook doen, of als iemand weinig eet doe ik dat ook, als iemand lekker geniet en veel eet, doe ik dat ook sneller…

  3. Jep.. Nu ik erover nadenk; ik laat me ook beïnvloeden door mijn omgeving. vooral door personen die ”beter” in mijn ogen zijn. Als zij stoppen met eten, stop ik ook, want ik wil net zo dun/goed/perfect zijn.. Maar een voordeel: ik vind het ook oke om meer te eten als anderen ook gewoon eten, niet moeilijk erover doen. Dat zijn die kleine momentjes dat ik helemaal klaar wil zijn met mijn eetstoornis.
    Door blijven vechten voor deze momenten, de rest van mn leven. (:
    xx

  4. Het werkt wel, maar toch heb ik een eetstoornis gekregen en de rest van mijn gezin niet.
    En mijn oudste broer eet juist heel slecht (veel vette en ongezonde producten) terwijl mijn moeder ons altijd geleerd heeft om gezond te eten.

  5. Nee, ik luister naar mijn behoeften en mijn lichaam.

  6. Dus…. is een kliniek helemaal niet zo’n handige plek voor mensen met een eetstoornis… Of mag ik die conclusie nu niet trekken?

  7. Ik vind het ‘logisch’ dat ; men pakt als een ander pakt’..
    Anders denken mensen dat ‘jij steeds alles pakt’
    En als je dus NA iemand anders pakt, zullen ze dat sowieso niet over jouw denken…

  8. Ik wil het niet, omdat het vaak ongezond is, maar dan voel ik me wel eenzaam. Ik wil eten wat alle anderen ook eten, ingewikkeld hoor.

  9. Ja, dat heb ik ook. Als iemand iets neemt, doe ik dat ook sneller. Als niemand wat eet in de pauze, doe ik dat ook niet zo snel. Ik vraag me op zo’n moment wel af waarom er niemand wat eet. Dat gebeurt niet altijd hoor, maar wel eens. En zij eten misschien op een ander moment, dus het zegt natuurlijk niets. Maar als iedereen zit te snoepen, is het verleidelijker om ook wat te nemen (wat natuurlijk gewoon kan en mag!).

  10. @Jillie
    is wel een interessant discussiepunt !.. zien eten doet eten.. in een kliniek is iedereen inderdaad aan het worstelen met eten wat misschien invloed heeft op de ander

  11. Ja! En bij de rest van mijn vriendinnen herken ik dit ook, we snoepen allemaal niet echt en eten in de ochtendpauze eerder een stuk fruit dan dat we een koekje eten. En ook koopt er bijna nooit iemand een vette hap bij de kantine, maar als iemand besluit om dat toch wel te doen, dan doen anderen dat vaak ook eerder.

  12. heel herkenbaar, als iemand anders iets neemt, denk ik inderdaad, oh dan kan ik ook wel wat nemen, maar als niemand iets eet, zal ik ook niet zo snel iets nemen.
    dat discussiepunt van die kliniek vind ik dan ook wel interessant.
    bij mij in de deeltijd ging het juist altijd wel goed. als dan 1 iemand een moeilijk iets nam, deed de rest mee.

  13. Even mijn mening over wel/geen kliniek naar aanleiding van dit onderzoek. Dit onderzoek gaat wel over kinderen van basisschoolleeftijd, dus zo’n 6-12 jaar.

    Naar mijn idee -met wat ik weet van eetstoornisbehandelingen- zijn behandelingen op basisschoolleeftijd steeds meer gericht op het systeem en zijn er niet heel veel plekken waar kinderen alleen opgenomen worden. Je ziet MFT behandeling/MFT-klinische behandelingen steeds meer opkomen. Daarbij wordt een kind dan neem ik aan gestimuleerd om te eten wat de ouders/gezinsleden doen. De nadruk ligt dan minder op het leeftijdsgenoten-aspect. Ik denk dat het hoe dan ook goed is om jonge kinderen niet lang op te nemen, maar zo snel mogelijk weer in de gezonde omgeving te krijgen. Jonge kinderen zijn vaak nog heel erg kneedbaar.

    Ik weet niet hoe het zit met kinderen die in de pubertijd zitten qua overname van eetgedrag. Ik denk namelijk dat daar al ingewikkelde denkprocessen bij te pas komen, die met goede therapie ook in een kliniek goed te behandelen zijn.

    En het kan ook andersom gaan hè?! Stel dat je kind een heel slecht voorbeeld heeft op school/thuis en opgenomen wordt in een fijne/goede groep. Een motiverende groep waarin het kind “moeiteloos” meegaat in de eetstructuur. Het dan weer naar huis toe gaan is dan wel heel erg lastig, omdat je gewend bent aan die structuur.

  14. Ik kopier het eetgedrag van mijn omgeving heel erg, ik merk dat ik niet zo goed weet hoe en wat ik moet eten nu ik geen anorexia meer heb. En ik probeer als ik het niet meer weet ongeveer hetzelfde te eten als mijn gezondere vriendinnen.

  15. @jillie

    Ben ik het mee eens! Ik at brood nooit met mes en vork, totdat ik in de kliniek kwam… kom ik ook niet meer vanaf nu :/

  16. @lizzy
    Als je wil is ook da af t leren, je hebt het je immers jezelf ook aangeleerd, en er zijn zoveel mensen die brood uit hun hand eten ipv met mes en vork!

  17. Ikzelf heb het ook altijd, vooral met me ‘sociaal wenselijk’ gedragen: vandaag moet ik wel met mes en vork eten want iedereen doet dat, langzamer eten omdat iedereen dat doet…. etc etc.

    @het wel/geen kliniek issue:
    Natuurlijk: dingen uit een kliniek/deeltijd kunnen invloed hebben. Het grote voordeel aan een kliniek is dan weer wel dat iedereen ongeveer hetzelfde moet eten. In mijn omgeving hier: zijn de verschillen veel groter: een huisgenootje wat niet ontbijt, een zus die geen boter op haar brood doet etc etc. Dat werkt evenmin motiverend als ‘het gemier met eten’ in een kliniek/deeltijd.

    Bovendien denk ik dat dit vooral om het onbewuste gaat of het aanpassen aan wat men denkt dat wenselijk gedrag is. In de meeste gevallen gaat het minderen bij een eetstoornis toch wel aardig bewust dus heb je er vaak ook meer grip op (dan nog kan het moeilijk zijn! daar niet van). ‘ooh zij smeert zuinig, nou dan kan ik het ook’ ipv het onbewust te kopiëren. Plus je weet donders goed dat minderen geen wenselijk gedrag is in een kliniek! dus daarvoor doe je het niet.

  18. Ps: brood met mes en vork met hagelslag vind ik onmogelijk! xD. (jaja: zelfs met boter).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *