Eetstoornis en de doelenladder

Stappen maken als je een eetstoornis hebt is heel belangrijk wanneer je beter wilt worden, maar het is niet altijd even gemakkelijk om het ook daadwerkelijk uit te voeren. Ik weet nog hoe moeilijk ik het soms vond om grote stappen te moeten gaan zetten, echt dingen te moeten gaan veranderen en wat voor enorme angst dit allemaal opriep. Vaak krabbelde ik dan ook weer terug of zette ik de stap, maar draaide ik later alsnog alles gewoon weer terug. Ik wilde wel, maar ik durfde niet. Ik overzag de gevolgen van de stap niet en het gevoelens die de moeilijke nieuwe dingen me gaven, schrok me af.

Ik wilde niet dik worden, maar wist dat ik aan moest komen. Ik wilde wel weer gelukkig worden, maar had het idee dat dit helemaal niet mogelijk was. Ik wilde wel beter eten, maar geen dingen die ik eng vond. Ik wilde wel weer naar school, maar was enorm bang om te falen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Verandering was eng na mijn gecontroleerde eetstoornis. Ik wist hoe het met mijn eetstoornis was, wat ik kon verwachten en als ik moest veranderen zou ik dat vertrouwde gevoel kwijtraken.

Ik heb grote doelen gesteld, zoals gelukkig worden, gezond worden, vrij met eten om kunnen gaan, mijn lichaam kunnen accepteren en een studie afronden en werk vinden. Een zelfstandige jonge vrouw zijn, dat wilde ik. Het voelde echt alsof ik enorm ver van dat doel af stond. Ik was verre van een sterke, zelfbewuste, volwassene. Ik was een afhankelijke jonge vrouw in een mager meisjeslichaam met problemen. Dus hoe ging ik daar dan ooit komen en kon het wel?

Natuurlijk wist ik wel dat je eerst kleine stapjes moest nemen voor dat je bij de grote in de buurt komt. Ik ben echter niet iemand met een ijzeren geduld, moet ik bekennen. Ik vond de weg die ik eerst af moest leggen verschrikkelijk en wilde dan maar gewoon meteen beter zijn, al wilde ik in de buurt van mijn herstel ook juist weer een beetje eetstoormnis behouden.

Ook motivatiedipjes kunnen het bereiken van je doel vertragen of heel moeilijk maken, maar toch hebben we er allemaal wel een keer mee te maken. Of het nu om doelen bereiken gaat in je herstel van je eetstoornis, in het slagen voor je studie, in het bereiken van welk doel dan ook. Soms raak je gewoon de draad een beetje kwijt.

Een mooie tip om je doel voor ogen te kunnen houden en dit ook echt te kunnen bereiken, kregen we van Nina. Zij stuurde ons een idee over een laddertje met daarbij een fijne uitleg. Dit kan je helpen om je motivatie vast te houden en je doelen te bereiken.

Motivatieladder:
1. Gebruik een notitieboekje of dagboek en teken een ladder. Noteer boven de ladder je einddoel.

2. Voorzie de ladder van zoveel treden als jij nodig denkt te hebben om naar boven te klimmen; naar je einddoel. Bedenk hierbij wat haalbare tussenstappen zijn, maar blijf je wel bewust van het feit dat zekere uitdaging geboekt moet worden. Bespreek dit onderdeel eventueel met een behandelaar of iemand anders, om samen te bepalen wat reële stappen zijn.

3. Iedere trede stelt een stap voor, die je dichter bij jouw einddoel brengt. Benoem de treden zo nauwkeurig mogelijk (begin onderaan), zodat helder is welke tussenstappen er gezet moeten worden.

4. Bedenkt vervolgens wat jou motiveert om de stappen te ondernemen en schrijf/plak/teken dit op de pagina ernaast.

5. Vraag eventuele betrokkenen of ze instemmen of vraag advies over de stappen die er gezet gaan worden, zodat je omgeving op de hoogte is, je eventueel kan helpen of je doelen nog bij kan stellen. Laat anderen zonodig een opmerking m.b.t. jouw doel en geplande stappen noteren op een andere pagina.

6. Schrijf ook de dagen, weken of maanden erbij die je er aan wilt besteden. Denk je dat je per week een stap kunt maken, per dag of per maand? Zet dit bij iedere trede op de ladder. 

7. Beklim je laddertje en houd je doel voor ogen.

Tip: Mocht een eind doel zoals ‘Genezen’ te groot zijn, stel dit dan bij. Hik je langere tijd aan tegen een kleiner, maar alsnog groot doel zoals aankomen tot een gezond gewicht, een eetlijst volgen of stoppen met braken, dan kun je ook daarvan een aparte eigen ladder maken natuurlijk.

Wij vonden dit idee erg mooi en ik denk dat je het zelf op je eigen manier heel leuk vorm kunt geven. Probeer de doelen haalbaar te maken en maak desnoods meerdere laddertjes voor subdoelen, als dat voor jou beter werkt. Ieder doel heeft tussenstapjes nodig om het te bereiken.

Ik vond het ook moeilijk om te komen waar ik nu sta. Dat ging echt niet van zelf. Nog steeds blijven er altijd doelen waar aan ik wil werken, maar dan op andere gebieden. Ik denk dat dat goed is om me te blijven ontwikkelen. Dit soort trappetjes kun je dus niet alleen gebruiken als je problemen hebt of een eetstoornis hebt, maar eigenlijk altijd.

Natuurlijk kun je af en toe in een motivatiedip schieten, maar dan heb je altijd deze ladder en de pagina met motivaties. Als je in een dip zit kun je dat vaak nog maar moeilijk bedenken en dan is het dus fijn dat alles op papier staat. Besteed er dan ook echt aandacht aan en vul af en toe gerust iets aan, zodat je echt naar je doel toe kunt blijven werken en het haalbaar, maar toch ook uitdagend blijft. 

Hopelijk is dit een goede tip om bezig te zijn met je doelen en deze ook echt te gaan bereiken!