Eetstoornis en persoonlijkheidsstoornis

Eetstoornis en persoonlijkheidsstoornis. Welke eerst? Het komt veel voor dat mensen met een persoonlijkheidsstoornis er ook nog andere psychische problemen naast hebben. Voorbeelden hiervan zijn alcoholverslaving, drugsgebruik, ADHD maar ook een eetstoornis.

door: Esther Scheerder

Waar doe je nou het meest goed aan? Eerst de eetstoornis behandelen en daarna de persoonlijkheidsstoornis, of andersom of wellicht wel gelijkertijd? Een behandeling voor een persoonlijkheidsstoornis is erg intensief. Je hebt verschillende vormen; van individueel contact tot deeltijd of zelfs klinisch.

Deze therapieën leren je op een andere manier naar jezelf te kijken, je gedachten onder de loep te nemen en ter discussie te stellen samen met je groep. Daarnaast onderzoek je wat je angsten zijn, wat er voortkomt uit jouw verleden en welke invloed dit heeft op jouw huidige gedrag.

Wat veel voorkomt bij persoonlijkheidsstoornissen is het invullen van gedachten van anderen op een negatieve manier en als gevolg daarvan wordt het gedrag ook anders want voor jou voelt die negatieve gedachte als waarheid. Terwijl misschien in het echt er hele andere verklaringen zijn voor het gedrag van de anderen waarmee je omgaat en dat het helemaal niets met jou te maken heeft.

Mensen met een persoonlijkheidsstoornis kunnen bijvoorbeeld denken dat wanneer iemand waarmee ze hebben afgesproken en deze is er niet op de afgesproken tijd, dat het is omdat deze persoon toch niet om hun geeft of er geen zin in heeft en daarom ook niet komt. Vervolgens besluiten ze zelf ook maar weg te gaan want die andere heeft toch geen zin om haar te zien terwijl uiteindelijk bijvoorbeeld blijkt dat de trein vertraging had en het helemaal niets te maken had met die persoon zelf.

Hierbij is wel overlap te zien met mensen met een eetstoornis; zij zijn vaak ook erg onzeker en vullen gedachten voor anderen in. Het zou nuttig kunnen zijn om al je invul gedachten etc te kunnen uiten en bespreken. Mocht dit lukken dan zou je de eetstoornis wellicht ook minder ‘nodig’ hebben.

Omdat de behandeling voor persoonlijkheidsstoornissen zo enorm intensief is, is het wel nodig dat je enige reserves hebt om ook überhaupt deel te kunnen nemen en te kunnen profiteren van de persoonlijkheidsstoornis behandeling.

Wanneer je dus lichamelijk veel te zwak bent of erg moe vanwege ondervoeding, dan lukt het niet goed om deel te nemen aan de therapieën. Daarnaast is het zo dat het eetgedrag; niet eten/ wel eten & braken etc, ook een soort uitvlucht is. Dit gedrag ben je gaan vertonen om bepaalde andere moeilijke gevoelens niet te voelen. Dit is/kan een belemmering in de therapie zijn. Juist wanneer je dus niet je angst probeert kwijt te raken door niet eten of teveel eten, dan kom je bij de kern van waarom je bijvoorbeeld zo onzeker bent, angstig of boos bent. En wanneer je dat kunt uiten, dan kun je er in therapie ook actief mee aan de slag. Als je de gevoelens al ‘oplost’ door op je eetstoornis terug te grijpen valt er in therapie ook niet veel te bespreken.

Aan de andere kant is het ook begrijpelijk dat je niet totaal zonder andere problematiek aan therapie voor persoonlijkheidsstoornissen kunt beginnen. Zo werd er in mijn behandeling gezegd; we houden er rekening mee en bieden je er wat ondersteuning bij maar we behandelen het niet. ‘Wij zijn geen eetstoorniskliniek.’ Maar met mijn mentor kijk ik bijvoorbeeld wel of het lukt om me aan m’n eetlijst te houden of kijken we naar dingen die me zouden kunnen motiveren om wel te eten. Het is dus niet zo dat het niet bespreekbaar is maar waar het vooral op neer komt is dat ze de verantwoordelijkheid voor je eetgedrag bij jezelf laten en het is aan jou om, op het moment dat het niet goed gaat met eten, aan de bel te trekken. Zodat de eetstoornis niet je behandeling in de weg komt te staan.

Ik heb voor mijn behandeling in deze persoonlijkheidsstoornissen kliniek eerst jaren eetstoornis behandelingen gehad. Mijn mening is dat ik deze behandeling niet aan had gekund zonder het voorwerk van een eetstoornis behandeling. Er wordt hier namelijk zoveel verantwoordelijkheid bij jezelf gelegd en daar moet je wel op een constructieve manier mee om kunnen gaan. Doe je dit niet dan bereik je op een gegeven moment een punt waarop de behandeling voor persoonlijkheidsstoornissen vast loop omdat je te vast zit in andere problematiek, in dit geval een eetstoornis. Er zijn dan eerst weer interventies nodig om weer op krachten te komen voor je verder kan met de behandeling.

Persoonlijk ben ik erg te spreken over de persoonlijkheidsbehandeling die ik nu doe. Veel dingen waar ik tegenaan liep, ook al in m’n eetstoornis behandeling, zijn hier te bespreken en met name is het mogelijk om er dieper op in te gaan. Daar waar eetstoornis behandelingen toch vooral gericht zijn op aankomen en normaliseren van je eetpatroon eetpatroon. Er is daar wel een beetje ruimte voor achterliggende problematiek maar in vergelijking met hoe diep er in een persoonlijkheids-stoornis behandeling in wordt gegaan op deze achterliggende dingen dan is het in een eetstoornisbehandeling alleen maar ‘aanstippen’ van die dingen.

Voor mijn gevoel word je in een eetstoornis behandeling een beetje ‘beschermd’ om het vooral niet te moeilijk te maken zodat je teruggrijpt op die eetstoornis. In een persoonlijkheidsstoornis behandeling wordt er wel van je verwacht dat je in dermate stabiel bent dat je het ook aan kunt om kritisch te gaan kijken en te delen in de groep over achterliggende dingen.

Beide behandelingen zijn naar mijn mening onmisbaar, maar persoonlijk denk ik dat de volgorde van eerst een eetstoornis-behandeling en daarna een persoonlijkheidsstoornis behandeling het beste is.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

33 reacties op “Eetstoornis en persoonlijkheidsstoornis”

  1. oei, ik heb net de diagnose gekregen dat ik een persoonlijkheidsstoornis aan het ontwikkelen ben ):
    ojee

  2. Ik heb ook te horen gekregen dat ik een persoonlijkheidsstoornis aan het ontwikkelen ben.. Maar verder weet ik niet echt wat het inhoudt..

  3. Dit stukje komt als geroepen! Heb gisteren toevallig diagnose gekregen & sta op de wachtlijst voor een opname voor deze problematiek. Spannend, spannend, spannend.

  4. ik ben in therapie geweest voor mijn persoonlijkheidsstoornis klinisch en ik mocht daar niet heen voordat ik een bmi van 18 had en mijn eetstoornis niet meer groot aanwezig was, na dat ik in therapie voor mijn eetstoornis was geweest en werdt opgenomen voor een klinische behandeling van mijn persoonlijkheidstoornis, viel ik na een tijdje toch weer terug in mijn eetstoornis omdat ik het anders niet kon handelen, en werd ik met ontslag gestuurd toen mijn bmi onder de 18 kwam, dus ik vindt het een hele moeilijke die 2 dingen sterken elkaar..

  5. Ik weet niet eens wat het is, maar als ik dat van het afspreken etc lees dan herken ik het wel erg..

  6. mooi en goed geschreven eshter!

  7. Mooi geschreven Esther!

  8. Lastig… Ik heb ook een combinatie van eet- en persoonlijkheidsproblematiek. Weet iemand toevallig of bij de kliniek Jelgersma in Oegstgeest een minimum BMI van 18 wordt gehanteerd?

  9. Mooi stuk Esther. En erg herkenbaar. Mij heeft het ook het beste geholpen om eerst eetstoornis grondig aan te pakken en vervolgens persoonlijkheid.

  10. Ik ben ook eerst in behandeling geweest voor mijn eetstoornis, tot ik genoeg was aangekomen en ben daarna naar een borderlinekliniek gegaan, waar ik bijna een jaar ben opgenomen. Ben nu net weer twee maand thuis en het gaat een heel stuk beter..

  11. Fijn stuk Esther,
    klinkt als iets bevestigends.. al sta ik nog aan het begin van die persoonlijkheidsbehandelingen ;).

  12. Wow wat een timing! As maandag krijg ik na bijna 9 mnd te horen hoe mijn behandeling voor persoonlijkheidsstoornis eruit gaat zien…na 9mnd deeltijd voor mijn ES behandeld te zijn en tijdena het ‘wachten op vervolg’ in zwaardere depressie ben geraakt heb ik mijn ES weer enorm nodig om te overleven.. Bang voor wat komen gaat, maar dit bericht geeft hoop! Hoop dat deze therapie wel kan komen tot daar waar het om gaat zodat ik ook mijn ES kan overwinnen! Thx!!

  13. Bijzonder dat dit bij mij nu zo heel erg hard speelt.
    Stuk komt dus heel goed uit! Maakt de keuze wel lastiger.
    Maar mooi geschreven en ik kan er wel wat mee! (:

  14. Bedankt Esther 🙂 Voor mij staat de rest inderdaad een persoonlijkheidsbehandeling in de weg. Bij Jelgersma wordt een BMI van 18 gehanteerd, ja. X

  15. hmmm, ik heb ook een persoonlijkheidsstoornis maar wordt nu alleen geholpen voor mijn es, zo ver ik weer komt er niets voor mijn persoonlijkheidsstoornis al wil ik dit wel.

  16. Wauw, voel me opeens zo herkenbaar in de persoonlijkheidsstoornis ..

  17. Eén ding aan iedereen hier: Als je je hier in herkent, zegt dat niet meteen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt. Er zijn heel veel soorten persoonlijkheidsstoornissen en net zoals bij alle psychische ziekten herkent IEDEREEN zich wel in een paar kenmerken. Dus ga je niet teveel zorgen maken, da’s nergens voor nodig! 🙂

  18. Ik kreeg inderdaad ook de voorwaarde dat ik pas in (klinische) behandeling voor persoonlijkheidsstoornis mocht als ik een BMI had van 18. Ik wilde echter niet nog langer wachten met de behandeling, dus moest ik een contract ondertekenen dat ik twee keer per week naar het ziekenhuis zou gaan om mijn gewicht op pijl te krijgen en te laten checken. Deze combinatie van twee behandelingen in één was voor mij echt een uitkomst, want ik kon na de afspraken in het ziekenhuis meteen vertellen wat het met mij deed om aan te komen. Ik ben van mening dat je niet zo’n harde grens moet trekken tussen es en ps, maar dat het met elkaar verbonden is en dus ook tegelijkertijd vaak kan worden behandeld.

  19. Dank jullie wel voor alle fijne reacties.
    Ik hoop dat de mensen die hier ook mee worstelen de ruimte hebben of nemen om er met iemand over te praten. Gebruik ook vooral het forum van deze website!
    Daarnaast zijn de woorden van Hannah ook wel belangrijk om in je achterhoofd te houden.

    Liefs Esther

  20. Goed geschreven! Bij mij is ervoor gekozen om eerst de eetstoornis aan te pakken en daarna pas mn persoonlijkheidsstoornis.

  21. Ook ik ben eerst in behandeling geweest voor mijn eetstoornis. Maar bij mij werkte dit helemaal niet, het werd zelfs alleen maar erger. (Ik heb eetstoornis NAO en geen ondergewicht) Toen ben ik onderzocht en kwam er persoonlijkheidsstoornis uit. Nu ben ik in deeltijdbehandeling voor mijn persoonlijkheidsstoornis en gaat het daardoor ook steeds beter met eten. Mijn persoonlijkheidsstoornis is echt de basis voor mijn eetstoornis en die moet ik dus vooral aanpakken. Er is bij mijn behandeling ook wel aandacht voor het eten als ik dat vraag, maar het heeft geen prioriteit.

  22. Ik heb eerst een eetstoornisbehandeling gehad, maar toen viel ik weer terug door mijn persoonlijkheidsstoornissen. Toen kon ik gelukkig een gecombineerde behandeling krijgen. Zwaar, maar wel nodig en het heeft me ver gebracht.

  23. @ o & May2:

    Waar kun je die gecombineerde behandeling van tegelijkertijd eetstoornisbehandeling met persoonlijkheidsstoornisbehandeling dan krijgen?

    Bij mij wil het namelijk juist niet werken, eerst alleen maar een eetstoornisbehandeling. Maar ik lijk ook wel nergens terecht te kunnen voor persoonlijkheidsproblematiek en behandeling daarvoor, vanwege mijn ondergewicht.

    Hoop dat jullie me ermee kunnen helpen, of iemand anders?
    Want ik ben echt heel erg op zoek naar zo’n gecombineerde behandeling!

    (Ik heb trouwens wel geen echte persoonlijkheidsstoornis, maar wel veel problematiek ervan die daar ook bij past, en daarnaast ook andere problematiek die niet onder eetstoornis valt)

  24. Als ik het stuk lees dan denk ik heb jij dit geschreven, want volgens mij is er ook een hele andere kant aan het verhaal. Afgelopen jaren, periode en therapieën zijn ten slotte niet echt volgens plan verlopen. Jammer dat je die niet beschrijft want op deze manier krijgt iedereen een half beeld terwijl er wel degelijk keerzijde is. Voor de behandeling die je nu doet, ga ervoor en maak deze tot een succes! Voor jezelf maar ook voor alle anderen.

  25. @ Anoniem; ik zeg ook niet dat het niet hard vechten is geweest en dat alles volgens een leien dakje is verlopen. Ik weet dat het een behoorlijke strijd is. Maar neemt niet weg dat het principe van eerst eetstoornis behandeling om later de rest aan te gaan wel een plan van aanpak is waar ik erg over te spreken ben. Maar dank je wel voor je reactie!

  26. Maar ben jij dan wel de aangewezen persoon om dit te schrijven???

  27. Beste anoniem,

    Wij zijn blij met het verhaal van Esther en waarderen haar inzet om deze ervaring met anderen op proud2bme te delen. Blijkbaar ken jij Esther, maar vind je het te moeilijk onder jouw eigen naam te reageren of Esther even persoonlijk te mailen. Wij vinden het vanuit proud2Bme niet zinvol, noch respectvol hier anoniem Esther aan te vallen op haar verhaal. We raden je aan, mocht je het belangrijk vinden, persoonlijk contact met haar te zoeken.

    Lieve groet,
    Team proud2Bme

  28. Dank je wel team!
    Anoniem, ik weet niet wie je bent waardoor ik het ook lastig vind je te begrijpen. Als je wilt mag je altijd contact met me opnemen, je hebt vast gegevens van me.
    Groetjes

  29. ik denk dat het heel erg per persoon ligt waar je eerst voor in behandeling gaat.
    ik heb eerst hulp gehad voor ps totdat de behandeling te veel emoties opriep en door mijn es heel erg op de voor grond kwam, en ik toen heb gekozen om een intensieve behandeling aan te gaan voor mijn es. en daarna weer verder te gaan met persoonlijkheidsproblematiek. maar ik vind het wel goed dat ze grenzen stellen wat betreft bmi, aangezien je met een laag gewicht minder goed kan nadenken ect. dat heb ik zelf ook gemerkt in mijn gehandeling en het is best zonde dat je dan niet het maximale eruit kan halen.

  30. Ik snap heel erg wat je bedoelt Keep On Shining, dit is ook mijn eigen ervaring. Als je teveel ondergewicht hebt dan kun je ook niet meer helder denken en dus goed de therapie mee doen.
    Hoe gaat het nu met je?

  31. Mooi stuk Es! En laat je niet van de wijs brengen door die laffe anonieme reactie! Jij en de mensen close to you weten wat je doet en dat je het goed doet. Als zij kritiek hebben uitten ze het face to face, hebben ze daar het lef niet voor en doen ze het op
    Zo een achterbakse manier, dan moeten ze zelf eens behandeling overwegen! Hang on babe!

  32. Esther, ik vind het een goed stuk wat je hebt geschreven. Wat me zo aansprak was dat je schreef dat je door je es je gevoelens ahw gaat ondersneeuwen, onderdrukken waardoor het moeilijk valt te bespreken wat je voelt in de therapie. Ik denk idd dat je tot de kern moet komen waarom je zo denkt, waarom je je zo voelt. Ik ben juist bang voor mijn gevoelens en gedachten etc. en daarom eet ik ze weg (althans, dat probeer ik). Binnenkort begint mijn therapie voor BPS en ik ga nu mijn best doen om niet te vluchten in het eten, maar om goed te kijken: waarom/waarvoor vlucht ik in eten? Wat ligt eronder?
    Dank dat je dit stukje hebt gescheven.

  33. Hallo,
    waar zijn jullie in behandeling voor de ps? En waar kan het in combinatie? Ik moet nameliik nu een keuze maken, maar de 2 instellinen die ze mij adviseren lijken wel op gevangenissen….
    ik hoop dat iemand me kan helpen!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *