Eetstoornis-gen ontdekt

Onderzoekers van de Universiteit van Iowa, afdeling medicijnen, zeggen een specifiek onderdeel in een gen te hebben gevonden dat grotendeels de oorzaak zou zijn voor het krijgen van een eetstoornis. Het onderzoek, dat geleid werd door dr. Michael Lutterat, wordt gezien als een mogelijk doorbraak voor de ontwikkeling van eetstoornisbehandelingen. De onderzoekers zeggen namelijk dat het voor vijftig tot zeventig procent genetisch bepaald is of je een eetstoornis krijgt of niet. Het Westerse schoonheidsideaal zou daarnaast de aanleiding kunnen zijn voor het daadwerkelijk ontwikkelen van die eetstoornis.

Bron

Volgens het onderzoek is er een nieuwe genetische mutatie in het DNA gevonden dat voor diverse gedragsafwijkingen zorgt bij muizen welke ook terug te zien zijn bij patiënten met de eetstoornis anorexia nervosa. Neurowetenschapper Lutterat zegt hierover: ”Het is al bekend dat vijftig tot zeventig procent van de kans op het ontwikkelen van een eetstoornis in de genen zat, maar welke genen hier precies in bemiddelen, was nog niet bekend.”

In eerdere onderzoeken keek men al naar een aantal grote gezinnen waarin meerdere gezinsleden kampten met eetproblematiek. Hierin was te zien dat bij de gezinsleden met een eetstoornis zelden veranderingen optraden in het oestrogeengerelateerde gen.

Hierdoor komt er een mindere hoeveelheid van een bepaalde proteïne vrij die normaal gesproken het energielevel in de hersenen reguleert. Bij muizen die dus ook een verminderde hoeveelheid van deze proteïne in de hersenen hadden, was te zien dat zij obsessief-compulsief gedrag gingen vertonen en op sociaal gebied gebreken lieten zien. Bovendien waren de muizen minder bereid om te werken voor voedsel wanneer ze honger hadden.

Lutterat: ”Dit onderzoek laat zien dat problemen bij het oestrogeen gerelateerde gen ervoor zorgen dat het risico om een eetstoornis als anorexia of boulimia nervosa te ontwikkelen, sterk wordt verhoogd. Het moge duidelijk zijn dan andere, veelal sociale factoren een bijdrage leveren aan de resterende niet-genetische risicofactoren. De hoeveelheid mensen met een eetstoornis is de afgelopen decennia alleen maar toegenomen. We weten dat dit vooral te maken heeft met sociale factoren in plaats van genen.”

Bron

Het onderzoeksteam is van plan om de betrokken genen in de hersenen verder te gaan onderzoeken om te zien of, met het oog op het gedrag van de muizen, mogelijke behandelingen in de toekomst hierop aangepast kunnen worden.

Bron: dailymail

Sandra

Geschreven door Sandra

Reacties

17 reacties op “Eetstoornis-gen ontdekt”

  1. treffende plaatjes…

  2. Agoeti-gen it isss

  3. Die mensen die er al de zin van inzien om zoiets in een gen te willen onderzoeken, zijn juist het probleem van deze maatschappij; nl. dat je bent wat je doet en je dat je dus wat MOET doen, anders delf je het onderspit; hoe ingewikkelder dat is wat je doet, hoe beter je bent. Je moet van alles, terwijl je bij aanvang, bij je geboorte zoveel liefde in je hebt voor de wereld, maar de wereld wil .. facts en kills you en het enige wat dan vaak nog overblijft is je eetstoornis, die wil je natuurlijk niet zomaar loslaten. Als er niets tegenover staat wat het weer de moeite waard maakt, zit je gevangen in deze maatschappij en krijg je ook nog over je heen, wat anderen over jou bepalen en van je vinden, terwijl het soms andersom is of zou moeten zijn, maar je krijgt pas een stem als je het aan de buitenkant goed kunt verkopen. Een goede verkoper kan alles verkopen.

  4. Het is indd genetisch bepaald.
    Ik weet dat beide ouders van me een eetstoornis hebben gehad en ik was vervolgens de klos..

  5. Onder andere een reden waarom ik geen kinderen wil. Kwil ze dit niet ook aandoen!

  6. @ Fems. Dat het in de familie voorkomt kan ook met (geestelijke) overdracht gepaard gaan, of zoals je ouders met eten omgaan, ga jij ook met eten om, omdat je dat iedere dag voorgeschoteld krijgt. Ik vind het geen ‘bewijs’ als je ouders (ook) een eetprobleem hebben, het dan specifiek voor dat onderdeel, in de genen zit.

  7. Ik vind wel dat het goed is dat ze dit onderzoeken, het moet immers ergens vandaan komen. Niemand kiest er toch voor om een eetstoornis te krijgen? Stel je krijgt te horen dat het aan een gen ligt wat je bij je draagt, maar dat behandeling je ermee om kan leren gaan, dan is dat toch iets goeds? Dan ben je toch blij dat je om kan leren gaan met wat ervoor zorgt dat je eetgestoord bent. Ik denk zeker dat het meer begrip oplevert bij mensen.,

  8. ik moet toegeven dat het in de familie vrij veel voorkomt.. niet allemaal gediagnostiseerde ES hoor, maar minimaal een erg gestoorde verhouding met eten.. mijn oma, mijn tante, een nichtje, mijn broer ik en mijn moeder.. tja

  9. Ik ben van mening dat het een combinatie is van alle factoren.
    Hoe je zelf in t leven staat en hoe je ermee omgaat.
    Ben na een behandeling van 3 jaar er wel achter gekomen dat de mensen die te kampen hebben met n eetstoornis zo ontzettend divers zijn.

    Goed dat er in ieder geval onderzoeken naar gedaan worden.

  10. Denk ook dat het een combi is, want op mij had het schoonheids ideaal niet zo veel met mijn eetstoornis te maken. Maar in mijn familie komt het veel voor. Allemaal AN.
    Dus een gen zou best een beetje waar kunnen zijn.

  11. Die genen verklaren alleen waarom sommige mensen vele malen eerder verzadigd zijn van nature en andere altijd honger houden. Kortom, het verklaard niet de keuze om jezelf systematisch uit te hongeren, eindeloos te wegen en te vergelijken. Met andere woorden, het verklaard niet de kern van een es.

  12. Heel blij dat zo’n dingen ontdekt worden, maar please… Waarom moet dit getest worden op dieren?

  13. @Lisa: om een theorie te kunnen publiceren in plaats van wat beweringen mogelijkerwijs bij elkaar aan te doen sluiten. Dierproeven zijn nu eenmaal nodig om hypotheses te bevestigen, anders blijf je zitten met wat opties waar je niet zo veel mee kunt. Het kan ook getest worden op mensen maar daar zitten nog meer ethische consequenties aan vast.

  14. Wil niet lullig doen maar volgens mij is dit al jaren lang wereld wijd bekend hoor…

  15. Mijn moeder heeft er trekjes van gehad, weet niet of ze echt een eetstoornis had. Mijn zus heeft anorexia gehad tijdens haar tienerjaren en bij mij is het 2,5 jaar geleden begonnen. Ik verschoot er alleszins niet van dat ik het kreeg…

  16. @Lisa, ja ik vind het ook zielig 🙁 In veel blogs en wetenschappelijke artikelen wordt nonchalant genoemd dat bij muizen die dit-of-dat toegediend kregen iets aangetoond werd of muizen die uitgehongerd werden of bijvoorbeeld blootgesteld werden aan hele harde geluiden of andere nare dingen… Ik denk dan ook altijd, arme muizen 🙁 Maar weinig mensen trekken zich daar iets van aan volgens mij…

  17. Denk dat de ene persoon wel gevoeliger is voor verslaving dan de andere. Niet specifiek een eetstoornis. Gaat ook om dat je teveel steun in de buitenwereld zoekt. Had een dominante moeder, nou ja ze leeft nog maar geen contact meer mee. Ze had vroeger vreetperioden en dan ging ze af en toe op dieet en dat pik je toch op.
    En een gen. Het zal wel maar wat in je genen zit is ook niet iets vaststaands denk ik.
    En wat je zwakke of gevoelige plek is kan ook je kracht worden als je dingen uitgewerkt hebt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *