Het is een fase. Het is een keuze. Het heeft geen gevolgen. Het is voor de aandacht. Als je een gezond gewicht hebt, is het allemaal opgelost. Het komt alleen bij tienermeisjes voor. Het is mooi. Klinkt dit bekent in jullie oren? Iedereen herstellende van een eetstoornis hoort deze wel…. Weg met de vooroordelen!
Weg met het vooroordeel dat het een fase is. Weken, maanden, jaren is het vechten om beter te worden. Elke dag opnieuw. Sommigen zullen nooit herstellen. Dat is geen fase.
Weg met het vooroordeel dat het een keuze is. Wie zou er voor kiezen om constant een stem te horen die zegt dat je niet goed genoeg bent? Wie zou er voor kiezen om maanden van huis weg te moeten zijn, om aan een sonde te hangen en zelfs niet van het ziekenhuis weg te mogen? Wie zou er voor kiezen om belangrijke dingen in je leven te missen zoals de trouw van je ouders? Wie zou er voor kiezen om als tiener kleren te dragen voor 7-jarige? Dat is geen keuze!
Weg met het vooroordeel dat het geen gevolgen heeft. Je spieren die worden weg gegeten door uw eigen lichaam, waaronder je hart. Je botten verzwakken door osteoporose. In een rolstoel moeten zitten omdat je lichaam op is. Omdat elke calorie die je verbrandt een calorie te veel is. De gevolgen die blijven voor de rest van je leven, zoals maag– en darmproblemen. Je menstruatie die stopt met gevolg dat er een kans is dat je niet meer vruchtbaar bent. 10% die er aan overlijdt. Dat zijn wel gevolgen.
Weg met het vooroordeel dat het voor de aandacht is. Je afzonderen van alles en iedereen, geen contacten meer, niet meer afspreken met vrienden en afspraken vermijden. Letterlijk proberen te verdwijnen van de wereld. Dat is geen aandacht vragen.
Weg met het vooroordeel dat als je een gezond gewicht hebt je genezen bent. De lichamelijke gevolgen zijn misschien minder, maar de stem in je hoofd blijft. Het blijft een gevecht bij elke maaltijd, je vermijdt nog altijd afspraken, omdat je niet wilt eten met anderen. Dat is geen genezing.
Weg met het vooroordeel dat het alleen voor tienermeisjes is. Het komt vaker voor bij vrouwen, maar 5% zijn jongens. Deze krijgen vaak nog meer onbegrip. Het overgrote deel van de patiënten zijn volwassen vrouwen of mannen van boven de 18 jaar, maar ook jonge kindjes van 8 jaar kunnen een eetstoornis krijgen. De jongste ooit was 5 jaar. Dat zijn niet alleen tienermeisjes.
Weg met het vooroordeel dat het mooi is. Vinden jullie het mooi om een skelet te zijn? Om blauwe handen en vingers te hebben. Om haaruitval te hebben tot kale plekken, om dons beharing te krijgen op je armen. Dat is niet mooi.
We hebben alle hulp en steun nodig. We hebben de moed en energie niet om dan nog te moeten vechten voor begrip. Weg met alle vooroordelen, deze maken het alleen maar moeilijker voor mensen met een eetstoornis.
Geef een reactie