Eindelijk hoop | Ervaringskracht

Omdat wij op Proud2Bme werken vanuit onze eigen ervaring, vinden wij het belangrijk om ook deze kant van hulpverlening te belichten. Vandaar de interview serie: Ervaringskracht. Hierin worden verhalen verteld van mensen die door een ervaringswerker zijn geholpen of die met hun eigen ervaring werken. Vorige week kon je het verhaal van Becca lezen; deze week lees je meer over Kirsten.

Kirsten is een 23 jarige student Psychomotorische therapie en Bewegingsagogie. Ze studeert en woont in Zwolle op kamers, maar vindt het toch wel fijn om in de meeste weekenden naar haar ouders te gaan. Ze doet aan dodgeball – de wedstrijdvorm van trefbal – en daarnaast ze geeft ski- en snowboardles. 

Wanneer kreeg jij een eetstoornis en hoe heeft zich dat ontwikkeld? 

“Omdat ik op de basisschool gepest werd, leek het mij een goed idee om af te gaan vallen zodat mensen me misschien leuker vonden. Ik ben erg prestatiegericht en merkte dat ik daar goed in was. Dit is al op mijn twaalfde begonnen en kabbelde mijn hele middelbare schooltijd door. Pas toen ik op het MBO sport en bewegen kwam en mijn mentor zag dat het zo echt niet langer kon, is er hulp ingeschakeld. Daarna is het een periode met ups en downs gegaan, maar doordat ik niet wist hoe ik met mijn emoties en gevoelens om moest gaan, viel ik iedere keer terug in mijn eetstoornis.”

Wat voor hulp heb je gekregen? 

“Op mijn 16e ben ik in de jeugd GGZ terechtgekomen. Hier is vooral gewerkt aan aankomen en het normaliseren van mijn eetpatroon. Doordat daar amper aan achterliggende oorzaken is gewerkt, heb ik heel snel weer veel terugvallen gehad. Toen mijn oma overleed op mijn 19de, heb ik een enorme terugval gehad doordat ik niet met die emoties kon dealen. Ik kon niet meer terug bij de jeugd GGZ en moest doorstromen naar de reguliere GGZ. Hier heb ik eerst een aantal weken groepstherapie gehad, waarbij ik vooral het lotgenotencontact erg fijn vond. Na de groepstherapie moest ik doorstromen naar individuele therapie. Ik had daar helemaal geen klik met mijn therapeut en ben al heel snel gestopt. Van een groepsgenootje heb ik toen voor het eerst van Human Concern gehoord. Dat concept sprak me heel erg aan en ik besloot me daar aan te melden. In de reguliere GGZ heb ik me heel erg eenzaam en onbegrepen gevoeld en ik hoopte dat dat hier anders zou zijn.”

Hoe bevalt deze behandeling? 

“Ik ben nu twee jaar in therapie bij Human Concern en het bevalt enorm goed. Eindelijk voel ik me begrepen en wordt er ook aan achterliggende problematiek gewerkt. Ik heb na al die jaren eindelijk hoop dat herstellen echt kan; mijn therapeute is het tenslotte ook gelukt.”

Wat denk je dat de meerwaarde is van een ervaringsdeskundige ten opzichte van een behandelaar die dat niet is?

“Ik denk vooral dat er minder schaamte is om dingen te vertellen. Je therapeut heeft tijdens zijn/haar eetstoornis ook rare dingen gedaan en vertelt dat soms ook. Hierdoor voel ik me veel sneller begrepen en minder eenzaam in mijn strijd.”

Zitten er ook nadelen aan? 

“Ik heb die nog niet ervaren. Doordat het zorgprofessionals zijn met ervaringskennis, hebben ze zowel verstand van hun vak als van eetstoornissen.”

Zou je anderen aanraden je door een ervaringsdeskundige te laten behandelen? 

“Ja, zoals jullie uit mijn verhaal waarschijnlijk wel hebben opgemaakt, is het voor mij een hele grote toegevoegde waarde geweest. Het heeft mij de hoop op herstel terug gegeven, dit gun ik iedereen met een eetstoornis!

Je bent zelf ook in opleiding voor ervaringsdeskundige, kun je daar wat meer over vertellen? Waarom ben je dat gaan doen?

“Sinds ik in therapie ben bij Human Concern en ik hoorde dat daar ook PMT-ers rondliepen, wist ik dat dat was wat ik later wilde doen. Ik wil mijn ervaring inzetten om anderen te helpen. Ik ben er achteraan gegaan, heb gekeken wat hierin mogelijk was binnen mijn opleiding, en kwam erachter dat er op het Windesheim een module is tot ervaringsdeskundige van een half jaar. Op mijn eindverslag na heb ik deze module inmiddels afgerond en ik ben van plan om dit na mijn opleiding – en natuurlijk na mijn eigen herstel – te gaan inzetten!”


Regelmatig kun je op Proud2Bme chatten met ervaringsdeskundigen.

Bekijk hier onze agenda. 

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

3 reacties op “Eindelijk hoop | Ervaringskracht”

  1. Krachtig verhaal

  2. Zeker. En een hele mooie en sportieve foto! Mag ik vragen waar je die broek gekocht hebt? 🙂

  3. Knap en zeker een mooie foto!Ik hoop dat je een goede pmt-er gaat worden want die vind ik erg waardevol!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *