Je kind overleven. Je kind verliezen door zelfdoding… Ik ben niet zo thuis in de statistieken, dus ik heb geen idee hoeveel ouders dit overkomt, maar wat lijkt het me een nachtmerrie. Een verhaal van je kind dat ineens stopt, daar waar je zo graag meer hoofdstukken aan vast had willen plakken. Ook het verhaal van Maryana stopte. Jarenlang is zij vreselijk gepest en in november 2020, op 14-jarige leeftijd, heeft ze de beslissing genomen om niet meer verder te willen leven. Vandaag reageren Irene en ik allebei op de documentaire ‘Eindeloos Gepest’, waarin we haar leerden kennen en waarin we leren hoe haar pestervaring haar tot zelfdoding heeft gedreven.
Let op: In de documentaire (evenals deze blog) wordt over zelfdoding gesproken. Als dat iets is wat gevoelig ligt voor jou, of waar je op het moment jezelf voor moet beschermen, bekijk de documentaire dan alsjeblieft samen met iemand of bewaar het voor een later moment. Jouw veiligheid is belangrijk. ♥
Bron: KRO-NCRV
Lonneke: Besef wat je iemand toewenst
“Documentaires als deze doen me enorm veel. Hoe iemand zich zo in het nauw gedreven kan voelen. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Hoe gemeen kinderen, mensen, kunnen zijn als iemand ‘afwijkt’, niet in het heersende ‘plaatje’ past.
De documentaire laat een – naar mijn idee – prachtig beeld zien van wie Maryana als persoon was. Hoe ze zichzelf durfde te zijn, hoe ze is opgegroeid. Hoe haar familie haar omschrijft, over haar praat, doet enorm veel met me. Je vóelt de liefde en dat vergroot het schrille contrast met het verschrikkelijke pestgedrag dat Maryana online, op school en in de buurt ervoer.
Het is een heftig verhaal. Een rauw en eerlijk verhaal. Een verhaal van iemand die zichzelf was, maar juist daardoor werd afgekeurd. En helaas geen uniek verhaal. Zelfdoding is geen grap, niet iets om iemand toe te wensen. Dat maakt deze documentaire pijnlijk zichtbaar. Ik hoop dat Maryana’s verhaal – en daarmee haar enorme kracht voortleeft: dat je mag zijn wie je bent en je niet hoeft te veranderen voor anderen.
Mijn gedachtes gaan uit naar de nabestaanden. Ik denk aan iedereen die zelfdoding heeft gepleegd, die zelfdoding heeft overleefd, heeft overwogen. Aan iedereen die is gepest, misschien nu wordt gepest. En misschien denk ik wel aan jou. Als dat zo is, praat erover alsjeblieft. En ook dat is soms geen garantie, maar ik hoop zo dat het niet zo eenzaam voor je hoeft te voelen.”
Irene: We moeten hiervan leren
“Deze documentaire maakt je even stil. Tranen prikken achter mijn ogen en een gevoel van onmacht borrelt in mijn maag. Hoe kon dit gebeuren? En waarom? Het is zo ontzettend oneerlijk. Net als Lonneke leef ik mee met de nabestaanden. Wat een vreselijk, onverteerbaar verdriet moet dit zijn. Maar inderdaad ook aan iedereen die nu wordt gepest, want het verhaal van Maryana wordt helaas veel en veel te vaak gedeeld door anderen. Het is een enorm krachtige documentaire. Haar verhaal laat meer dan ooit zien hoe onterecht het pesten is. Hoeveel liefde er is voor een persoon, hoe je eigenheid je juist zo mooi en bijzonder maakt en dat het pesten dus vooral iets zegt over de pesters zelf. Ik hoop dat het veel mensen wakker heeft geschud. Helaas is het voor Maryana te laat. Dat kan toch niemand ongeroerd laten. Dit had niet zo mogen lopen.
Het lastige aan verhalen over zelfdoding, is dat het helaas ook op ideeën kan brengen. Als je merkt dat je hier gevoelig voor bent, spreek dat dan uit naar iemand die je vertrouwd. Dit is een veel te zware last om in je eentje te dragen en het hoeft niet alleen. Als je deze documentaire wilt kijken, praat hier dan met iemand over of doe het samen. Toch vind ik het goed dat dit bijzonder verhaal wordt gedeeld. Ik zie hoeveel mensen het raakt op sociale media. Hoe heftig dit verhaal ook is en hoe veel het ook los kan maken, ik hoop ontzettend dat we er als maatschappij vooral een heel belangrijke les uit halen. Pesten is verschrikkelijk. Het verwoest – letterlijk- levens, ook voor degenen die met dit trauma moet blijven leven. Dit zou niet mogen gebeuren en alleen wij samen kunnen daarvoor zorgen.”
Helaas zijn we op het moment nog niet zo ver en worden dagelijks ontzettend veel kinderen en volwassenen gepest. Ik hoop echt dat we samen een verandering kunnen bewerkstelligen door meer openheid te geven en er voor elkaar te zijn. Word jij gepest? Weet dan heel goed dat het niet aan jou ligt. Dat pesten juist voortkomt uit eigen onzekerheid. Dat jij een leuk, lief en waardevol mens bent. Dat de angst die jij voelt onrechtvaardig is, dat je beter verdient en dat je – helaas – niet alleen bent. Ook op ons platform zijn verschillende blogs en ervaringsverhalen gedeeld over pesten. Ook is er veel informatie en steun te vinden op de website van Stop Pesten Nu.
Voor degene die gepest wordt, voor omstanders en degenen die hier iets aan willen doen. We moeten dit echt samen doen.
Wil je de documentaire graag bekijken? Dat kan via deze link.
Herken jij jezelf in het verhaal van Maryana? Word je gepest, zit je niet lekker in je vel of denk je aan zelfdoding? Weet dat er altijd mensen voor je klaarzitten bij 113 (zelfmoordpreventie), de kindertelefoon (8 tm 18 jaar) en de allesoké luisterlijn (18 tm 24 jaar). Hulp zoeken, erover praten, aan de bel trekken; het is zo ontzettend belangrijk. Blijf hier niet alleen mee rondlopen. Je staat er niet alleen voor. ♥
Geef een reactie