Emma verloor haar zusje aan een eetstoornis

Emma verloor haar zusje aan de gevolgen van een eetstoornis. In de video van vandaag deelt zij haar verhaal. Voor haar zusje Sophie, voor haarzelf, haar familie en voor een ieder die zich misschien in dit verhaal herkent. Het is onvoorstelbaar zwaar om een dierbare te verliezen aan een eetstoornis, om een dierbare te zien lijden aan een eetstoornis, maar het is oh zo belangrijk om het hierover te hebben met elkaar, want niemand is alleen en we hopen dat het delen van deze verhalen steun kan bieden. We vinden het enorm dapper van Emma, dat zij haar verhaal wil doen over haar lieve zusje Sophie.

Herken jij jezelf in het verhaal van Emma? Heeft een dierbare in jouw omgeving een eetstoornis en wil je daar graag eens met lotgenoten over praten? Op donderdag 23 november organiseren wij van 19:00 tot 21:00 uur een naastenchat voor lotgenotencontact. Log gratis, anoniem en vrijblijvend in via chat.proud2bme.nl. Meer data zullen volgen in de chatagenda.

Sophie was erg creatief en zorgzaam en maakte graag kaartjes. Emma en haar familie herdrukken en verkopen de kaartjes die Sophie maakte en doneren de opbrengst van deze kaartjes aan organisaties die zich inzetten voor mensen met een eetstoornis en voor onderzoek naar eetstoornissen. De kaartjes zijn te koop via het Instagram-account ‘Sopskaartjes‘, bij Fashion Club in de Princestraat in Katwijk en bij Female Fashion in de Langstraat in Wassenaar.


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

9 reacties op “Emma verloor haar zusje aan een eetstoornis”

  1. Dank je wel Emma, voor het delen van jouw verhaal.
    Ik ‘kende’ Sophie van insta een aantal jaar geleden en heb ook contact met haar gehad via insta toen ze mondkapjes verkocht.
    Op een gegeven moment had ze een ander account volgens mij (voor een beperkt aantal mensen denk ik, ik had zelf een account niet met mijn echte naam) en wist ik lange tijd niet hoe het met haar ging.
    Ik heb meerdere keren haar naam gegoogeld, omdat ik graag wilde weten hoe het met haar ging. Ook na de komst van haar hulphond. Ik hoopte zo dat ze de weg omhoog zou hebben gevonden en het beter met haar ging.
    Ik schrok enorm toen ik er afgelopen zomer via insta achterkwam dat Sophie was overleden. Echt ontzettend heftig. Ik heb enorm gehuild, meerdere dagen achter elkaar en later ook. Nog steeds als ik denk aan haar verhaal en jullie verhaal en situatie, kan ik janken. Hoe heftig is het om als zussen je zusje te verliezen (en haar de strijd zien verliezen) en niet meer compleet te zijn. Ook als ouders. Dan heb je als familie jaren om haar heen gestaan en voor haar gevochten en dan is ze er opeens niet meer. Wat een verdriet, leegte en onmacht.
    Ik herken zoveel in Sophie, in haar situatie. Ik heb zelf ook een eetstoornis/ eetprobleem gehad, heb ook autisme, heb net als haar ook zussen, wij zijn thuis ook gelovig. Sophie had net als mij bruine ogen en ik herkende me in haar zachte/ lieve karakter. In ouders en zussen die voor haar vochten en waar ze dankbaar voor was. En ik vond haar heel knap (en fotogeniek), met een hele mooie bruine huid en een leuke kledingstijl.
    Het raakte mij ontzettend dat Sophie de strijd tegen anorexia heeft verloren. Als er iemand was die ik graag had willen zien herstellen, dan was zij het wel. Juist omdat ze zo’n lief karakter had en niet arrogant was.
    Ik heb ook een schuldgevoel gehad naar mezelf en dat kan ik nog steeds hebben, omdat ik contact had kunnen/ moeten opnemen met betrekking tot het delen van autisme-ervaringen.
    Ik wil Emma, haar ouders en zussen heel veel sterkte toewensen. Wat een diep verdriet, wat heftig. Ik hoop ook voor jou Emma, dat er mensen op je pad zouden mogen komen die iets soortgelijks hebben meegemaakt, om ervaringen te delen en elkaar te steunen.
    Ik bid voor jou en voor jullie als gezin.

  2. Wat een mooi open filmpje Emma!
    Dank voor het delen!
    Ik vind het onwijs knap en kwetsbaar!
    Een hele dikke knuffel van Stephanie en Koha🐾

  3. Wat ontzettend knap en dapper dat je je verhaal hier deelt, Emma. Zo lief ook dat je dit wil doen om lotgenoten te helpen. Dat siert je. Heel veel sterkte voor jou en je familie. Take care! 💗

  4. Heel heftig. Knap dat je het zo hebt kunnen vertellen. Het is een heel mooie video geworden!

  5. heftig zeg! knap van je emma om het zo te delen.
    Gecondoleerd en heel veel sterkte!

  6. Wat sterk om hier zo open over te kunnen praten.
    Heel verdrietig om jullie zus door deze ziekte kwijt te raken, na al het strijden.. Ik wens jullie veel sterkte.
    Hopelijk vindt men ooit de oorzaak van deze ziekte en een remedie, zodat niemand meer zo hoeft te lijden en de naasten evenmin.

  7. Ik kende Sophie en ze had de mooiste en liefste persoonlijkheid die ik in mijn leven ben tegengekomen. Het is zo verdrietig dat behandelingen niet aan slaan Heel goed dat je aangeeft dat het geen keuze is om te genezen of niet .
    Een kwestie van de knop omzetten is ook zo een dooddoener.Als je te ziek bent kan dit niet en lukt dit niet. Ook niet als anderen voor je beslissen. Hoe verdrietig ook. Je hebt er mee te maken of behandelingen aanslaan net als bij lichamelijke aandoeningen.
    Ik denk aan jou en je gezin

  8. Hey Emma,

    Ik weet niet of je dit nog leest maar toevallig weet ik van een ander meisje bij jullie uit dorp en uit de kerk dat zij ook overleden is aan AN. In de kerkbode van deze week staat haar adres tussen alle namen van overledene.
    Mocht je meer info willen kan ik je daar wel aan helpen maar vind het niet gepast om alles online te zetten van iemand anders.

    Liefs

  9. Bedankt voor het delen en heel veel liefde en troost gewenst 💖💜

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *