Ik heb ervaring met een opname bij Emergis, en ik moet zeggen dat ik er heel erg positief over ben. Ik heb meerdere opnames gehad bij andere klinieken, maar wat me bij Emergis zo aantrok was de individuele behandeling. Ze kijken echt naar jou als persoon. Ik voelde me een mens, niet “eetstoornispatiënt nummer zoveel”. En dat heeft me erg goed gedaan. Alle twee de behandelaren die ik heb gehad (ben er 2x opgenomen) waren zeer kundig, en zeer betrokken.
Wat ik fijn vond, is dat we afspraken maakten waar ik achter kon staan. Natuurlijk soms wel met wat aanmoediging, en de nodige druk. Want als het aan mij (oftewel: mijn eetstoornis) lag, zette ik geen enkele stap. Maar omdat ik hier alles kon overleggen en bespreken, voelde het voor mij veilig genoeg om toch bepaalde stappen te zetten. Zoals het afbouwen van eetbuien/braken, en het opbouwen van mijn menu.
Ik werd niet gedwongen om meteen te stoppen met al mijn destructieve manieren… zoals het braken en het laxeren. Ik kon het afbouwen in een tempo dat ik ook aan kon. We maakten wel afspraken over mijn gewicht, natuurlijk, maar ook dit ging in overleg.
Er was uiteraard een gewicht waar ik niet onder mocht komen (want dan zou ik mijn menu wél sneller op moeten bouwen), maar ik kon ook aangeven boven welk gewicht ik niet wilde komen. Wederzijds vertrouwen, dat is een belangrijk iets bij de behandeling bij Emergis.
Therapie vond ik over het algemeen ook fijn. PMT, creatief, groeps psychotherapie, koken (als je er aan toe was). Verschillende modules die elkaar afwisselden (en waar je op indicatie aan mee kon doen), bijvoorbeeld over perfectionisme en assertiviteit. Ook individuele therapie was mogelijk (creatief of PMT, bijvoorbeeld spiegelen), en er waren bijvoorbeeld een zwemgroep en een skate-groep. Heel erg afgestemd op waar jij behoefte aan had en wat jij nodig had. Zo kon je bijvoorbeeld ook ergo-therapie krijgen, of gsprekken met de maatschappelijk werkster als dat nodig was.
Het allerfijnste vond ik wel de groep verpleegkundigen. Zowel bij afdeling 40 (jongeren, onder de 20 ongeveer), als 41 (de wat ouderen, en meestal ook met wat complexere problematiek), als op de KIZ (kortdurende intensieve zorg, max 12 weken geloof ik) werken stuk voor stuk schatten van mensen. Ik heb zoveel aan ze gehad! Ik had het gevoel dat ik altijd bij ze tercht kon, zowel voor een spui-gesprek, als ook voor even wat leuks wat ik wilde delen. Ik voelde me gezien, en het voelde alsof we op één lijn zaten. Ze waren heel bereikbaar en betrokken, en dat heb ik weleens anders meegemaakt.
Nu heb ik nog elke week ambulante gesprekken bij Emergis, met dezelfde behandelaar als ik in de kliniek had, en dit vind ik erg fijn. Ik voel me nog steeds zó gezien, en dat alleen al doet me ontzettend goed. Ook over de dagbehandeling heb ik goede verhalen gehoord. Ook al ben ik nog lang niet genezen… ik denk dat mijn behandelingen bij Emergis me heel erg geholpen hebben… dus ik ben zeker heel erg blij dat ze me ooit daarheen naar hebben doorverwezen!
Fotografie: Saar
Geef een reactie