Ervaring Mesos St. Antonius Utrecht

– DE GESPECIALISEERDE EETSTOORNIS AFDELING IS IVM BEZUINIGINGEN SINDS JAN 2015 GESLOTEN – Na een opname in een andere kliniek in Nederland, werd ik door de huisarts en mijn dietiste wederom verwezen voor klinische hulp. Terug naar die kliniek wilde ik niet en dus kwam ik terecht bij Mesos. De eerste intake verliep telefonisch, ik moest bellen met het hoofd van de gehele afdeling psychiatrie (afd. 12) en hij stelde me een aantal vragen.

Ik was toen doodzenuwachtig, maar tijdens mijn behandeling was hij een van de meest aardige personen op de hele afdeling. Hij doet standaard de telefonische intake bij iedereen die zich aanmeldt voor de afdeling. door anoniem

Het fijne aan Mesos vond ik dat je op een afdeling terechtkomt waar meerdere soorten problematiek door elkaar worden behandeld. Er zijn 3 groepen: eetgericht (voor eetstoornissen), persoonsgericht (voor o.a. persoonlijkheidsproblematiek) en klachtgericht (voor mensen met andere klachten: depressies, gameverslavingen enz).

Elke groep bestaat uit ongeveer 8 personen en mannen en vrouwen zitten bij persoons- en klachtgericht door elkaar. Sommige therapieën zoals bijvoorbeeld mindfulness krijg je in een latere fase van je behandeling ook met de personen uit de andere groepen.

Ik heb de behandeling in het begin erg zwaar gevonden. Overdag is er een sociotherapeut op de groep, maar er wordt niet streng op je gelet. Vanaf 16u ben je daarna vrij om te doen wat je wilt. De meeste meiden gaan naar huis, omdat ze niet klinisch verblijven en soms blijf je met een paar anderen die ook net zijn begonnen in het ziekenhuis. Je slaapt op een apart stukje van de PAAZ in het ziekenhuis, de maaltijden komen gewoon uit de ziekenhuiskeuken. Het avondeten en de tussendoortjes moet je ‘s avonds dan ook zelf nemen (eventueel met de groepsgenootjes die ook klinisch zitten) en er is geen sociotherapeut bij.

Dit vond ik echt lastig in het begin, omdat je anderen moet aanspreken op hun eetgedrag, je moet zelf om hulp vragen als je dat wilt en de motivatie moet vanuit jezelf komen. Er is geen therapeut die zegt: nu moet je dit eten.

Je slaapt op een ziekenhuiskamer met 6 bedden, in het begin is dit wennen maar na een paar nachten is dat prima te doen!

Elke ochtend kom je met alle drie de groepen bijeen voor de ochtendstart. Dan worden alle mededelingen gedaan en doe je gezamenlijk een aandachtsgerichte oefening. Daarna begin je in eetgericht met de weekendnabespreking, gevolgd door het moeilijk tussendoortje. Elke week neemt een ander groepslid een tussendoortje mee dat ze moeilijk vind. De ene keer is het een stuk taart, maar ik heb ook wel eens om 10 uur ‘s ochtends aan de cola met borrelnootjes gezeten!

Daarna heb je eventjes pauze en ga je door met een therapie die erop gericht is om te werken aan de motivatie, je brengt je eetstoornis (en andere problemen zoals bijvoorbeeld automutilatie of een verslaving) in kaart en gaat kijken wat de valkuilen zijn. Als je al wat langer in eetgericht zit, kun je deze therapie overslaan en mag je naar aandachtsgericht. Dat is een therapie met allerlei Mindfullness oefeningen; op Mesos hebben ze hier heel veel ervaring mee. Juist die Mindfullness oefeningen vond ik lastig, want praten over mijn problemen kan ik wel: maar gaan voelen, stil liggen op een matje en ontspannen dat vind ik lastig!

Daarna is er een lunch in de woonkamer waar je aan tafel zit met je groepsgenoten en na de lunch is er weer de dagafsluiting met eetgericht. Je vertelt dan hoe het met je gaat en wat je ‘s middags gaat doen enzovoorts.

Verder zijn er nog therapieen zoals: PMT. Voor PMT moet je boven een bepaald BMI zitten, zit je onder dat BMI dan mag je niet meedoen en moet je jezelf zien te vermaken. Het fijne aan de PMT op Mesos was dat het niet alleen over je lichaamsbeleving ging, maar ook over allerlei andere onderwerpen.

Ook was er runningtherapie, maar ook hiervoor moet je boven een bepaald BMI zitten. Bij runningtherapie heb ik ook veel geleerd, zoals bijvoorbeeld dat ik niet altijd tot de grens moet gaan om mezelf te bewijzen en goed te zijn.

Naast alle therapieen heb je ook nog individuele gesprekken, maar hiervoor moet je heel erg initiatief nemen. Je moet zelf elke week vragen om een gesprek. Juist dat was goed voor mij, omdat je uiteindelijk dus voor jezelf moet opkomen. Verder is er ook op de afdeling een psychiater die je erg goed helpt, maar ook hiervoor moet je zelf afspraken maken.

Ik heb heel veel gehad aan mijn therapie op Mesos. Klachtenvrij was ik niet toen ik afscheid nam (ook het afscheid nemen doe je bij de ochtendopening met alle 3 de groepen en ‘s middags bij je eigen groep), maar ik heb wel heel veel grote stappen gezet en, met dank aan de sociotherapeut en psychologe van de afdeling, heb ik mijzelf voor het eerst echt aan anderen laten zien zoals ik ben!

Er tijdens de behandeling trouwens ook heel veel ruimte is voor andere problematiek: zelfbeschadiging, dwangstoornissen, andere verslavingen enz. Op die manier kan er minder ‘verschuiving’ van de problematiek plaatsvinden en dat heeft erg geholpen.

Na afloop van mijn klinische behandeling ben ik nog een tijd bij de nazorggroep gebleven en heb ik nog enkele keren een crisisopname gehad op de algemene PAAZ afdeling van Mesos. De begeleiding vond ik altijd erg goed en ik heb veel moeite gehad met het loslaten ervan, maar ook hierbij ben ik uiteindelijk erg goed begeleid en geholpen. 

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

12 reacties op “Ervaring Mesos St. Antonius Utrecht”

  1. Momenteel sta ik op de wachtlijst voor deze behandeling. Zoals je het beschrijft heb ik het gevoel dat het goed bij mij past, omdat ze naast je eetstoornis ook naar andere klachten e.d. kijken. Het ”zelf verantwoordelijk zijn” voor bv. je tussendoortjes eten en hulp vragen, lijkt mij idd. soms moeilijk maar ook prettig. Ik hou niet van betutteling maar kan mij voorstellen dat het ook wel prettig is als iets aan jouw wordt gevraagd. Iig ben ik dus benieuwd en hoopvol na dit bericht. Ik sta nog wel misschien tot eind april op wachtlijst….. daar baal ik van….

  2. Heey Belle

    Ik sta ook op de wachtlijst voor deze behandeling, en ik ben ongeveer in mei aan de beurt voor mijn opname, gevolgd door de 5 daagse deeltijd…

    We zullen elkaar dan wel tegenkomen..

    Ik zit nu om de tijd te overbruggen in de stabilisatiegroep, kleine stappen nemen en zorgen dat het niet slechter gaat met je.. Is dat niet ook wat voor jou?

  3. Sjee wat balen dat er nu een wachtlijst is! Destijds was er bij mij bijna geen wachtlijst namelijk… tijdens mijn behandeling is er zelfs ook een tijdje echt geen wachtlijst geweest.
    Betutteld word je zeker niet bij Mesos, heel veel is je eigen verantwoordelijkheid. Men spreekt je er wel op aan als dingen niet goed gaan, maar bij de Rintveld moest ik gewoon eten wat de verpleging mij gaf en dus kon ik de verpleging mooi de schuld geven van het feit dat ik moest eten. Bij Mesos moet je motivatie echt vanuit jezelf komen en je kunt de motivatie halen uit de groep als je een fijne groep hebt, waardoor je ook echt uit jezelf gaat leren eten en niet omdat de verpleging het nou eenmaal bijna in je mond stopt. Ik heb er echt heel veel aan gehad in elk geval! Hoop dat het bij jullie Belle en LotteS ook gaat werken! 🙂

  4. Klinkt goed! Ik heb er ook even aan getwijfeld pas geleden, maar vind het toch eng… Altijd weer die angst de dikste te zijn. En op zich volg ik wel al een goede eetlijst, kom alleen niet aan.

    Is het zo dat je gewoon enorm gemotiveerd moet zijn als je daar verder wilt komen?

    Fijn dat het bij jou in ieder geval geholpen heeft! Knap wat je allemaal bent aangegaan zeg!

  5. `Heeey E…

    Ik merk nu al in de stabilisatiegroep dat je hard aan de slag moet, veel eigen verantwoordelijkheid..
    En ik ga morgen pas voor de 2e keer..
    Ik weet niet er hangt een sfeer die wel heel goed is, en de socio die de groep doet is volgens mij ook wel aardig, maar ook hard en eerlijk..
    Ik moet het allemaal nog een beetje afwachten, maarja meer kan je toch niet doen..

    Slaap je ook met mensen op zaal die niet eetgericht zitten, of wel allemaal echt groepsgenootjes?
    En is er wel een socio aanwezig in de avond, of een verpleegkundige ofzo, voor het geval er iets is??

  6. @LotteS: hoe was het vandaag meiske? heb je antwoord kunnen krijgen op je onzekerheden/vragen waar je mee zit/zat hoop ik? voel je je een beetje beter? zekerder?
    Take Care, en hou vol hoop ik! Op de goede weg ben je!
    Fijne avond!

  7. @Sophia:

    Ik heb de vragen daar niet gesteld hoor, hihihi
    Ik vind t best leuk om te weten, maar ik ga ze daar echt niet stellen..
    Dus als ik het van iemand hier kan horen graag 🙂

  8. Je slaapt op een zaal met alleen maar meiden uit eetgericht. De slaapzaal is wel op de opnameafdeling van de PAAZ dus je deelt de douches enzo wel met andere mensen. Maar de slaapzaal is alleen voor de eetgericht groep… de andere groepen (persoons en klachtgericht) hebben geen slaap-opties namelijk tijdens hun behandeling. De socio die je dus na 17u kunt aanspreken is een verpleegkundige van de slaapafdeling. Dus als er iets is, kun je daar naartoe gaan… en ook is er ‘s nachts gewoon een nachtdienst van de algemene PAAZ-opname afdeling die rondjes loopt en bereikbaar is.

    De socio van de stabilisatiegroep was in mijn geval een vrouw (haar naam begon met een A.) zij was erg streng maar ook heel erg eerlijk… in het begin vond ik dat vreselijk, maar ze heeft me wel goed geholpen! 🙂 De andere socio (een man, H.) was enorm lief en behulpzaam. Hij luisterde echt heel erg goed.. ook dat was wel fijn.
    heb je al meer gehoord over een opnamedatum?

  9. @E:

    Ja, de socio van mij van de stabilisatiegroep begint ook met een A, inderdaad, ze is niet heel makkelijk maar ze heeft tot nu toe ook nog niet heel erg door me heen gekeken ofzo..
    Maar ik ben er pas een maandje dus misschien komt dat nog, kom je haar ook nog weer tegen in de gewone behandeling?

    Thanks, het is nu voor mij allemaal een stukie duidelijker!
    Nou laatst nam N (die ken je wel toch?) de groep over, en die weet daar alles van..
    In princiepe zijn de wachtlijsten nog hetzelfde, wat betekend dat ik eind mei opgenomen word.
    Maar ze zei heel voorzichtig dat het misschien wel eerder gaat worden…
    Maargoed dat zien we dan van zelf wel weer 🙂

  10. Hey LotteS,

    Ja N is zeker bekend bij mij! Ik heb echt heel veel aan haar gehad tijdens de behandeling als therapeute. Het duurt eventjes voordat A door je heen gaat prikken, maar dat komt vanzelf wel. Ze gaf destijds ons af en toe runningtherapie en soms zat ze bij de middagmaaltijden aan tafel. En als de andere socio ziek was, nam ze het soms over. Heb je H. ook als eens ontmoet? Hij is echt superaardig ook 🙂

  11. Heey E!

    A gaf inderdaad afgelopen keer aan dat zij de running therapie geeft aa de 5 daagse!
    Dus die ken ik vast, maar ze is wel een pittige volgens mij.

    Ik heb toevallig dinsdag H voor t eerst even gezien, moest wel even lachen om zijn naam haha!
    Hij lijkt op het eerste gezicht een beetje soft…

    Ben erg benieuwd, we hebben te horen gekregen dat er heel waarschijnlijk iemand uitvalt en dus de wachtlijst enorm opschiet nu….
    Dinsdag horen we meer van A, dus ben benieuwd!

  12. Hey LotteS,
    Hoe gaat ‘t nu met je? Mag je al bijna beginnen… of is er nog een wachtlijst. De naam van H is inderdaad grappig. Als ik ketchup eet moet ik altijd nog even aan ‘m denken ;)…
    Hij komt erg soft over maar… hij kan ook erg streng zijn als het moet. Dat heb ik niet vaak meegemaakt hoor, maar een paar keer. Maar opzich is het wel fijn om H erbij te hebben als er ook 2 pittige tantes rondlopen (A & N)… 😉

    groetjes!
    E

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *