De adolescentenkliniek is een kliniek gespecialiseerd in verschillende psychische problemen, waaronder eetstoornissen. Zelf ben ik 2x opgenomen geweest in de adokliniek. De kliniek bestaat uit een gesloten en een open afdeling. De werf is de gesloten afdeling en de Loods is de open afdeling. Ook is er nog de Vaart, dit is de deeltijd-afdeling.
Wanneer je laag in gewicht zit en je veel controle en hulp nodig hebt zal je op de Werf terecht komen, dit is dus gesloten. Klinkt enger dan dat het is hoor. Het enige verschil met open is dat de deur alleen met sleutel open gemaakt kan worden en je er meer controle hebt.
Je start gewicht is het gewicht dat je de maandag na je opname ziet op de weegschaal. Per week moet je 0.5 tot 2 kilo aankomen. Zit je onder de 0.5 en heeft dat geen gekke reden ofzo, dan wordt je eetlijst opgehoogd. In 4 weken moet je minimaal 2 kilo aangekomen zijn. Is dit niet gelukt? Dan volgt er een time-out, wat inhoudt dat je 48 uur naar huis moet. Bij 3 time-outs volgt er een ontslag. Reden voor een time-out is ook automutileren.
In de kliniek werken ze sinds 2 jaar volgens een faseprogramma. Je begint dus gelijk volgens een eetlijst te eten. Voor tussendoortjes heb je 15 minuten, voor grote maaltijden een half uur. Lukt dit niet, dan volgt nutri, lukt dit niet, dan volgt sondevoeding.
Er zijn verschillende eetlijsten, die gaan van B t/m E. B is de beginlijst, E is de hoogste aankomlijst. C of D is stabilisatielijst. En dan denk je nu, wat is A dan? Dat is sondevoeding.
De fases zijn gebonden aan gewichten. Behaal je een bepaald vastgelegd gewicht, dan ga je naar de volgende fase.
Fase 1 is de laagste fase. Dat betekent: rolstoel, 15 minuten wandeltijd, altijd in de woonkamer, 2x per week wegen, eten wordt gemaakt, geen courvee, 1x per week bloedprikken (indien nodig meerdere keren), sondevoedingdreiging. Het is echt een rustfase; je mag bijna niets, puur omdat je in deze fase op een (extreem) laag gewicht zit of de anorexia gewoon heel erg sterk is. In fase 1 ga je niet naar huis. In het weekend heb je bezoek uur van 2 tot 4.
In fase 2 mag je net weer wat meer. Je mag een half uur lopen en een half uur naar school (ziekenhuisschool). Je krijgt ook een half uur kamertijd en je hoeft niet meer in de rolstoel tijdens bezoek uur etc. En een groot voordeel: je mag in het weekend op zaterdag en zondag van 10 tot 17.00 naar huis!
In Fase 3 krijg je vrijheden; je mag eigenlijk weer alles maar dan wel in overleg. Fase 4 is de stabilisatiefase. Je mag je leven weer gaan oppakken, school opbouwen (ik ging weer rijlessen). Fase 4 is vrijheid. Fase 1 en 2 breng je op gesloten door, fase 3 en 4 op open of de deeltijd.
Bezoekuur heb je ook op dinsdag en donderdag, een uurtje ‘s avonds van 7 tot 8. In de kliniek werken veel begeleiders en volg je een strak dagritme. Er zijn dus ook andere problematieken opgenomen op dezelfde afdeling. Wat ergens ook wel fijn is, want als je naast je eetstoornis ook andere psychische problemen hebt, dan kunnen ze je daar ook in begeleiden.
In de kliniek heb je je eigen kamer en badkamer die je met je eigen spulletjes mooi kan maken. Je kan t/m 9 uur ‘s avonds gebeld worden en er is een computer met internet. Eten komt uit de ziekenhuiskeuken, dus gewoon bladen met een bord er op. Op vrijdag is kookmaaltijd op de geslotengroep en op woensdag is dit op de opengroep. Dan gaan de mensen die dit mogen (vanaf fase 3) koken met de andere mensen die dit mogen.
Therapieën die je hebt zijn: groepstherapie, individuele gesprekken, creatievetherapie, sociale vaardigheids training, PMT, psycho-educatie, weekopening, doelen maken/bespreken.. en volgens mij heb ik zo alles genoemd??
Mij heeft de kliniek goed geholpen. Het faseprogramma, de eetlijsten, begeleiding, therapeuten, etc.
Er wordt veel negatief gesproken over de kliniek, maar daar ben ik het dus niet mee eens. Ik vind de faseprogramma’s goed. Je kan het zien als straffen en belonen, dat vind ik te zwart-wit. Door het faseprogramma weet je waar je aan toe bent en waar je heen gaat. Ik vond het wel fijn. Ze zijn er om je te helpen, en daar moet je zelf open voor staan.
– Wil jij ook jouw verhaal doen over het EMC, mail naar info@proud2Bme.nl of reageer onder dit verhaal –
Geef een reactie