Door mijn psychologe ben ik doorverwezen naar de Rembrandthof in Hilversum. Maandagmorgen werd dit gedaan, en nog diezelfde middag werd ik al gebeld door een vrouw van de Rembrandthof. Ze wilde een afspraak maken voor een intakegesprek. 3,5 week later zou dit plaatsvinden.
Ik had een gesprek met een behandelaar, die me veel algemene vragen over mij, mijn omgeving en mijn eetgedrag stelde. Ze maakte een afspraak voor 2 weken later, om een EDE (Eating Disorder Examination) uit te voeren. In de tussentijd moest ik bloedprikken, waar ik een verwijzing voor meekreeg.
2 weken na het intakegesprek had ik inderdaad de EDE. Hier kreeg ik een mondelinge vragenlijst over alles rondom “eten”. 5 dagen na de EDE werd ik verwacht op de Rembrandthof voor een psychologisch onderzoek. Dit bestond uit een aantal vragenlijsten, ik geloof 5? In mijn vlug gekladderde dagboekje zie ik staan: een LAV, Sipp persoonlijkheidstest, nvm, edi II, Klachtenlijst. Geen idee meer wat de afkortingen inhouden.. Excuses moi;)
Maar het was een lijst over lichamelijke klachten, over persoonlijke problemen, over sociale problemen, over eetgedrag en uhhmm.. verder geen idee meer.
Daarbij werd mij ook gevraagd of ik een algemene vragenlijst over ” mijn probleem & de behandeling” wilde invullen. Dit ging via de computer, en wordt aan het begin en aan het eind van de behandeling gedaan.
Een week na het psychologisch onderzoek was de diagnostiekdag. Een hele dag zou ik verschillende gesprekken krijgen (van 09.30 tot 14.30 uur). Ik heb een dietistisch gesprek gehad, een gezinsgesprek (Er werd gevraagd om hierbij mijn moeder en een vriendin mee te nemen), een psychiatisch gesprek en een adviesgesprek. De behandelaren die ik eerder in gesprekken had gezien, en de behandelaren die ik zou krijgen, waren allemaal aanwezig. (in totaal 5) Zij konden de gesprekken van deze dag via een one way screen volgen. Het was een vermoeiende dag, maar wel goed..
Meteen de week na deze dag begon mijn behandeling. Ik begin (zoals velen) in “de motivatiefase”. Dit is mogelijk om individueel of in een groep te doen. Voor mij was het goed om dit individueel te doen, maar dit wordt dus per persoon bekeken.
Momenteel heb ik gesprekken bij een diëtiste en een psychologe. Deze wisselen elkaar af. Elke week zie ik in ieder geval één van hen, en soms beide in één week. Dit ligt er aan hoe het met me gaat en hoe onze agenda’s ingevuld zijn;) Naast de gesprekken op de Rembrandthof heb ik ook gesprekken met een psychologe ergens anders (deze waren er al, en het was/is goed om dit door te voeren..vandaar)
Bij de diëtiste wordt ik elke week gewogen. Zij houdt bij wat ik weeg (qua vocht, vet, ect) Daarbij bespreek ik hoe de afgelopen week is gegaan, bespreken we de eetlijst. Of het is vol te houden, of niet. Wat we evenuteel kunnen veranderen, etc. Bij de psychologe bespreek ik vooral het waarom van de eetstoornis. We kijken naar de oorzaak, de gevolgen, de problemen die daarnaast spelen, etc.
Wat ik hierna voor behandeling krijg, weet ik nog niet precies. Wel is gezegd dat ik 3 maanden deze “eerste fase” doorloop. Daarna zal de behandeling waarschijnlijk wat intensiever worden. Maar wat? No Idea.. (misschien dat ik dat eens zou kunnen vragen..)
– Update: Ze adviseren om een 1daagse dagbehandeling in te gaan. De dag bestaat dan (even in t kort gezegd) uit beeldende therapie, psychomotorische therapie, een lunchpauze en cognitieve therapie. Verder is het eigen verantwoordelijkheid om je tussendoortjes te nemen (wat natuurlijk wel van je verwacht wordt) en bestaat de groep uit ongeveer 6 personen. De dagbehandeling vindt plaats op dinsdag. –
Ik merk aan de behandelaren op de Rembrandthof dat ze weten waar ze het over hebben. Dat ze het goede willen met me en dat ze me willen helpen met de worstelingen die ik aan ga. Ik merk dat er begrip en steun is. Dat wat ik nodig heb, bieden zij. Ik merk dat er ruimte is om het geloof bij de eetstoornis te betrekken, als ik dit wil. Bij mij is het nog niet echt aan de orde gekomen. Dit is mijn eigen keuze, maar ik sta vrij om het wel aan de orde te stellen.
Wat ik verder heel positief vind, is dat er, na een aanmelding, vrijwel direct actie wordt ondernomen. Natuurlijk zit er enige wachttijd tussen voordat de behandeling daarwerkelijk begint, maar mij lieten ze steeds terugkomen voor de nodige onderzoeken. Hierdoor zagen ze mij wel (bijna) elke week voorbij komen. Zo hebben ze toch een klein beetje zicht op me, en laten ze me niet zomaar 2 maanden wachten voordat ik wordt geholpen.
En oja! De Rembrandthof heeft een interne site. Hier kunnen alleen clienten en behandelaren op komen. Het is ook heel persoonlijk. Ik kan bijvoorbeeld niet zien welke clienten er allemaal zijn aangesloten binnen het netwerk, en niemand kan op elkaars pagina komen.) Behandelaren kunnen opdrachten invoeren, die ik dan thuis, online kan maken. Verder kan ik elke dag mijn eetdagboek op de site bijhouden. Ik kan ook andere dingen registreren zoals bewegingsdrang, stemming en gewicht. (alleen het gewicht van daar.. want thuis wegen is over het algemeen niet toegestaan).
Daarbij heb ik ook een eigen pagina waar ik reflecties van gesprekken neer kan zetten. Deze pagina is alleen voor mij toegankelijk, en ook behandelaren hebben hier dus geen recht op inzage.
Tot nu toe ben ik erg positief over de Rembrandthof in Hilversum!
Ik hoop dat ik zo wat informatie heb kunnen geven. Mocht je nog vragen hebben, reageer hier gerust onder!
Geef een reactie