Ervaring UZ Gent

21 April 2009… de dag waarop ik zelf besloot om me te laten opnemen in het UZ (universitair ziekenhuis) Gent. Voordien was ik al 3 keer ambulant (gesprekken) in het UZ geweest. De dag ervoor had ik zelf moeten beslissen of ik voor een opname ging kiezen of niet. Het was moeilijk, maar ik zag ook dat het me zelf niet meer ging lukken.

Het was kiezen om snel beter te worden en geen stage te kunnen doen, of misschien stage te kunnen doen en nog slechter worden. Ik volg een opleiding kleuteronderwijs en voor mij is het zo belangrijk dat ik werk voor school, maar door mij ‘ziekte’ kon ik het gewoon niet meer en miste ik 4 weken stage.

Ik besloot dus op 21 april om opgenomen te worden. Ik was een week ervoor al eens op de afdeling eetstoornissen geweest. Ik had dus de omgeving al eens mogen zien van dichtbij. Toen had ik voor mezelf uitgemaakt dat ik het niet ging doen omdat ik niet naar school mocht gaan. Een week later loop ik er wel binnen dan.

Als ik me daar ging aanmelden, moest ik eerst nog eens me gaan inschrijven en dat duurde allemaal zo lang en ik begon weer wat te twijfelen. Maar omdat ik al zo ver stond, zette ik door en belandde ik om 14u30 op de afdeling. Ik ging gewoon naar boven in het ziekenhuis en ik kreeg mijn kamer en we gingen kijken, ik en mijn ouders. Al mijn bagage zat nog in de auto en ik besloot om er niet mee om te gaan. Ik was nu binnen op de afdeling en wou even niet meer buiten komen, bang om toch nog te zeggen dat ik niet wou blijven.

Ik weet nog goed… het was een dinsdag en direct viel ik in het vaste programma. Dit wilde dus ook zeggen dat ik die avond geen bezoek mocht ontvangen. Dit viel echt zwaar en ik heb enorm veel zitten wenen aan de telefoon toen ik mijn vriendin hoorde. Ik wou dat er iemand bij mij kon zijn. Mijn ouders waren vrij snel weg en daar bleef ik alleen achter. Ik kreeg het programma en ik moest me er aan houden. Dit wilde zeggen: om 18u aan tafel voor het avondeten. Ik had net ervoor wel nog de kans om mijn valies uit te pakken. Ik had al mijn kleren mee, en mijn eigen donsdeken en dat deed wel deugd. (iedereen mag zijn eigen dons meenemen)

Om 18uur moest ik dan gaan eten. Het viel tegen, vlees en ik ben vegetariër. Maar ze beloofden dat, van zodra ik de diëtiste gezien ging hebben, ik dus iets anders ging kunnen eten. Maar die avond was het dus echt balen om te eten. Al die nieuwe mensen, waarmee je samen moet eten. Voor de therapieën, het eten, zijn er 3 groepen: de instapgroep, de A groep en de B groep. Ik zat ik de instapgroep. Dit ging voor 3 weken zijn. Dan evalueren ze en kijken ze naar welke groep je moet gaan. De B groep was voor eerder impulsieve mensen, de A voor eerder teruggetrokken mensen. In mijn groep zaten we met 4, wat echt wel gezellig was.

Die avond van mijn eerste dag, wanneer de verpleegster kwam zeggen dat ik best kon gaan slapen (23uur) heb ik nog gezegd dat ik de volgende dag terug weg wilde gaan. Maar ik stond echter die volgende morgen op en dacht… hier zit ik goed!

Elke dag is een vaste planning. Het hangt er van af in welke groep je zit. De instapgroep krijgt weekendbespreking (wat inhoud: bespreken wan hoe je weekend is geweest) psycho- educatie (bijbrengen van voedingsleer, regels,…) psychomotore therapie (beweging, tot rust komen, eigen grenzen leren kennen,…) psychotherapie (gesprek in groep met psycholoog), ergo (creatief uitbeelden), sociaal verpleegkundig uurtje (voor schoolzaken en zo te regelen) en weekendplanning (wat ga ik doen dit weekend).

Tussendoor heeft de instapgroep nog vrij veel vrij, wat ik soms wel moeilijk vond want dan moet je uzelf wel kunnen bezig houden. Ook krijg je een half uurtje bad en een half uurtje massage in de week en ook 1 keer zeker een bezoek aan de dokter. Bij de A en B groep zit er ook een koopactiviteit, boodschappen doen, een uitstap naar ergens en ook dinsdagavond mogen die groepen samen eens iets gaan drinken buiten het ziekenhuis.

De bezoekuren zijn maandag, woensdag en vrijdag van 19u tot 21u, op woensdag ook van 14u tot 18u en op zaterdag en zondag idem van woensdag. Op dinsdag en donderdag mag er geen bezoek komen en misschien is dat in het begin wel lastig, maar ik had de rust ook wel eens nodig en dan zat ik in mijn kamer naar een film te kijken of ging ik mij douchen,…

De uren voor het eten zijn: ‘s morgens van 7u tot kwart voor 8, tien- uurtje om 10uur, ‘s middags van 12u tot 13u en 4 uurtje om tien voor 3. ‘s Avonds van 18u tot 19u00 en dan als laatste nog een tussendoortje om 21u. Vooral dat laatste is in het begin heel moeilijk.

Tussendoortjes krijg je maar je hoeft het niet op te eten, je heb zelf de keuze (al is het beter dat je het wel doet) Voor eten heb ik steeds zelf kunnen en mogen kiezen hoeveel ik liet staan of hoeveel ik dus at, maar de bedoeling was dus wel om bij te komen. Van maandag (de eerste weging) tot donderdag (de 2de weging) mocht je zeker niet af zijn want dan moest je in het weekend op de afdeling blijven terwijl je anders met bezoek eens buiten kon gaan. Ook van donderdag op maandag mocht je niet afvallen maar dat is wel niet zo gemakkelijk als je dan buiten bent want dan was mijn drang groot om veel te bewegen. Toch hebben ze mij nooit een weekend afgenomen.

Na 3 weken instapgroep mocht ik dan eindelijk overgaan naar een andere groep. Ik belandde in de groep van de eerder impulsieve mensen, maar eigenlijk was dit omdat ik daar het meeste ging bijleren want ik hoorde in geen één van de 2 echt thuis. Deze groep was wel enorm goed en heeft er voor gezorgd dat het makkelijker was. Met elkaar kunnen babbelen en elkaar steunen is echt enorm goed.

Ik heb vooral heel veel geleerd van mezelf tijdens mijn ergo- momenten. Ik ben heel creatief en tijdens het knutselen kon ik heel veel kwijt van mezelf.

In heb begin maakte ik een hartje met daarop de spreuk: ‘als je niet kunt worden wat je wil worden, dan moet je aanvaarden wie je bent.’ Daaraan hingen rolletjes met tekening op over mezelf, waar ik het moeilijk mee had. Dit werkje heb ik bij de psycholoog besproken en zo kunnen zij ook kijken naar wat een oorzaak heeft tot je eetstoornis. Verder maakte ik ook een collage met mijn vooruitzichten, waarom ik bij wil komen, wat ik dan wil doen. En ook maakte ik een gedicht met passende tekening over een meisje die wankel staat te drijven op een rivier en die vastgebonden zit aan de armen.

Na een maand en een half heb ik het ziekenhuis vervroegd verlaten. Ik wou immers nog mijn studies (examens) afmaken die ik bezig was.

Ik ben in opname geweest tijdens mijn stage en nu kon ik nog net mijn examens doen. Het ging moeilijk, maar ik heb het toch gehaald. Bij mijn ontslag in het UZ stond ik met een gezond gewicht. Het ergste probleem was dat ik gewoon dit gewicht had gehaald om mijn examens te mogen doen, maar diep van binnen kon ik er nog niet mee omgaan waardoor ik helemaal ben afgezakt terug naar waar ik kwam.

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

13 reacties op “Ervaring UZ Gent”

  1. Heey!
    Ik ben zelf 4 maanden opgenomen gwst in de psychiatrie van het UZ Gent. Ik wist niet eens dat daar een afdeling voor eetstoornissen was dus ik vraag me af waarom ze me daar niet geplaatst hebben. In de psychiatrie kwam ik ook niet veel verder… Ik herken wel een aantal zaken zoals de bezoekuren, die zijn precies hetzelfde als bij mij.
    Wanneer ben je daar opgenomen geweest als ik vragen mag en in welk blok zat je?

    liefs en sterkte!

  2. Ik wou opgenomen worden in het UZ Gent, maar heb 4 maanden op de wachtlijst gestaan. En ondertussen was mijn anorexia boulimia geworden waardoor heb leek alsof het goed ging en ik niet meer hoefde opgenomen worden.

  3. Ik was ook opgenomen op dat moment! (ben opgenomen eind januari). Ik vind het toch raar want mijn enige probleem was mn es… Vond je de begeleiding, hulp nzo goed daar?
    x

  4. Hoi Celine, wat jammer dat jij een wat mindere ervaring hebt met de begeleiding door de psychotherapeut. Ik ben vorig jaar opgenomen geweest in het UZG.

    Wat hierboven staat vermeld, komt overeen met hoe ik het zelf ook heb meegemaakt. Het moeilijkst vond in de eerste week was de overgang van veel sporten naar 1x onder begeleiding wandelen. Ik weet niet zo goed waarom ze daar toen zo streng mee om gingen. In de Ursula kliniek mocht je immers 3x per dag (het kalkoenenrondje) wandelen.

    Opvallend vond ik dat er geen begeleiding aanwezig is tijdens de maaltijden.Na de warme maaltijden is er een zogenaamd buddy overleg. Zodat je kan praten over wat de maaltijd, de gevoelends en gedachten die het oproept.

    Ik kan het UZG zeer aanbevelen. Allemaal erg deskundige en vooral aardige mensen.

  5. Ik ben ook opgenomen geweest in het UZ Gent in Mei 2009. Vond het daar erg goed, en zou er ook zeker geholpen zijn als ik er open voor had gestaan, wat in mijn geval niet het geval was omdat ik er gedwongen werd opgenomen..
    Maar ik zou dus tegelijk met de gene die dit bericht geschreven heeft opgenomen hebben gezeten in de k4?

    xxx

  6. hoi ik denk dat het met de leeftijd te maken heeft op welke afdeling je komt onder de 16 kom je op de kinderafdeling vannaf 16 pas op de afdeling van eetstoornissen

  7. Deze berichten zijn van een paar jaar geleden maar toch hoop ik dat er iemand antwoord kan geven want het is heel moeilijk ervaringen te vinden op het internet :-). Ik moet donderdag op intakegesprek in het uz Gent. Ik maak mij zorgen want ik vraag mij af wat een intakegesprek inhoudt en als je daar ook gewogen wordt. Ik wil absoluut niet op de weegschaal, kan ik dit weigeren?

  8. Het,

    Ik ben daar ook geweest in 2005, zo’n 10 jaar geleden. Je wordt er goed begeleid, maar was een echt probleemgeval die niet woe meewerken. Maar ze hebben mijn leven gered want was in coma geraakt. Laat je leven niet vergallen door die stoom ziekte. Ben er nog altijd niet van af, maar kan ermee leven, eigenlijk niet loslaten. Ben je al op gesprek geweest?

  9. Is er een mogelijkheid om in het weekend een avond weg te gaan?

  10. heyy
    Het lijkt me daar best nog goed in het UZG. Ik heb al zo een 3 jaar anorexia en ben 2 weken geleden op gesprek geweest bij een psychiater daar. Ze zei dat ik volgende keer ( binnen 3 weken) 1 kg moest bijgekomen zijn. Ik moet ook naar een psychologe en een eetschema volgen maar dit lukt niet goed. Ik zou het misschien wel goed vinden als ik daar ook opgenomen zou worden.. Is dit raar? Ik wil er na 3 jaar eigenlijk gewoon vanaf maar dit lukt me niet alleen… Zouden ze me opnemen als ze zien dar ik niet ben bijgekomen? En ik zit nu in het 5 e middelbaar maar wil dit jaar heel graag afmaken daarom dat ik ook twijfel om het niet te doen. En moet je dan nog op een wachtlijst? Of kan je soms ook zo al binnen?

    Groetjes
    Emma

  11. Hey, ik heb een vraagje omtrent een opname in UZ voor eetstoornissen! Ik vecht al 4 jaar tegen mijn anorexia! Ik heb al heel vaak enorm Afgevallen maar kwam na lange periode weer bij, dot proces gebeurde regelmatig! Extreem afvallen en dan net niet op gewicht komen…Ik twijfel enorm hard om ervoor in opname te gaan omdat ik denk dat ik niet “dun” genoeg zal zijn voor hen?! Fysiek ben ik in orde, of toch zo goed als! Maar het is de mentale strijd tegen jezelf dat ik maar niet kan winnen! Al 4 jaar lang heb ik geen normaal eetpatroon!
    Zou ik een kans wagen of niet om toch proberen op intake te gaan?

    1. Dag Alicia,

      Ik hoop dat je de stap gezet hebt en een gesprek hebt gevraagd bij het UZ Gent als dat is wat je wilt (wilde) en wat jou kan helpen. Laat je niet afschrikken door de stomme vooroordelen die ook bij de hulpverleners ingebakken zitten (nl. dat een eetstoornis alleen maar ernstig is als je ondergewicht hebt). Jij hebt net zoveel recht op hulp bij herstel als iemand met een lager BMI. Vecht voor wat je wilt: voor hulp, voor het leven waarvan je droomt.
      Geef niet op.

      Veel liefs!

  12. Kan iemand mij het verschil vertellen tussen Tienen en Gent?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *