Eten tegen de pijn

Ik wil dit niet voelen, ik wil hier niet zijn, niet in deze situatie zitten. Alles doet pijn. Ik voel me verdrietig, naar, klein en te groot tegelijkertijd. Wat kan ik doen om deze storm te stillen? Ik heb rust nodig, ruimte, tijd om na te denken. Maar ik weet niet hoe. De emmer loopt over, ik kan het niet meer verdragen. De bom barst, alle remmen gaan los. Ik wil maar één ding: Mezelf verstoppen, schuilen in eten en wegduiken achter lege verpakkingen. Het lost niets op, maar voor heel even voel ik me wat beter. Over een paar uur ben ik weer terug bij af, maar daar wil ik nog even niet aan denken. Nog even niet.

Een eetstoornis gaat niet over eten. Het gaat om pijn, heftige emoties, onzekerheid en vluchten. Eten, niet eten en compenseren zijn slechts manieren om de warboel in je hoofd te overleven. Het is niet zwak. Het laat alleen zien dat je emotioneel in de knoop zit en bepaalde gevoelens niet kan overzien.

Niet alleen eten, maar ook niet eten, verzacht de pijn, maar altijd maar voor even. Elke keer heb je weer meer nodig. Een neerwaartse spiraal die je in leven lijkt te houden, maar je feitelijk kapot maakt. Een eetstoornis kan de pijn verdoven, maar niet genezen. Het uitstellen van gevoelens wordt telkens een stukje zwaarder.

Je staat stil, het leven gaat langs je heen. Elke emotie is te veel. Je krijgt er een dik en log gevoel van. Je verleert om naar je lichaam te luisteren en je geest verliest zijn veerkracht. Je bent gevlucht maar niet ontsnapt. Was dit het waard? Een eetstoornis is verraderlijk.

Wat je ook hebt meegemaakt in je leven, waar je ook tegenaan loopt. Een eetstoornis is niet de oplossing. Eten is nooit het antwoord. Maar wat doe je dan, om te pijn te verzachten? Je zult op een constructieve manier om moeten gaan met je gevoelens en gedachten. Ze niet langer verstoppen of wegmaken, maar verwerken op een gezonde manier. Dat kan betekenen dat je moet voelen, dat je de confrontatie aan zult moeten gaan, dat je veel zult huilen, maar ook boos, gefrustreerd en bang zult zijn.

Je zult moeten voelen en angsten moeten aangaan om die eetstoornis te overwinnen. Niet meer wegstoppen, niet meer wegrennen, niet meer doen alsof. Het werkt niet en het brengt je ook niet verder. Ik weet dat het moeilijk is, maar het is niet onmogelijk. Er is een weg, ook voor jou, zelfs al is die nog niet volledig uitgestippeld.

Eten lost niets op. Probeer daarom vandaag iets anders. Praat, schrijf, teken, schilder, roep en zing. Uit je gevoelens eens op een manier waarop je dat nog niet eerder hebt gedaan. Wie weet lucht het op, misschien voelt het raar, maar ook dat is oké. Experimenteer eens met manieren om je gevoelens een plekje te geven. Kies ervoor om aandacht te besteden aan je emoties. Ze mogen er zijn, net als jij!

Themachat: Eten tegen de pijn

Dinsdag 16 oktober, 20:00 – 21:00 uur

Kom je ook?