Maar liefst twee nieuwe gezichten! Vanaf 1 juni zijn wij – Peggy en Lida – begonnen als ervaringswerkers binnen het team van Proud2Bme. Wij kennen elkaar al een tijdje door de vele uren die wij draaiden als vrijwilligers. Daarvóór hebben wij al kennis gemaakt met Proud toen wij zelf behoefte hadden aan een steunende online omgeving. Hierin hebben wij beiden genoten van onze anonimiteit, maar nu stappen we er graag uit. De rollen zijn omgedraaid en nu zijn we klaar voor een kijkje achter de schermen. Wij zullen ons vandaag voorstellen aan de hand van de ontwikkelingen en de groei die wij hebben meegemaakt.
Peggy: “Naast vrijwilliger en nu ervaringswerker bij Proud, ben ik verpleegkundige. In die rol heb ik verschillende werkplekken gehad, met het ziekenhuis als meest recente. Op dit moment ben ik vooral zoekende naar wat ik graag wil op het gebied van loopbaan, maar ook in bredere zin. Ik heb me gerealiseerd dat ik veel van mijn keuzes onbewust heb laten beïnvloeden door mensen in mijn omgeving en ik niet op mijn eigen gevoel heb durven varen. Daar probeer ik nu naar terug te gaan, om te ontdekken wat ik belangrijk vind en hoe ik me daarvoor wil inzetten. Het werken voor Proud is daar in ieder geval onderdeel van. De onzekerheid rondom studie en werk heb ik lang heel lastig gevonden en af en toe vind ik het nog wel een beetje spannend, maar ik heb gemerkt dat ik het steeds meer als een luxeprobleem kan zien. Ik vind namelijk heel veel leuk en daardoor staan er een heleboel deuren open. En ik ben degene die ergens de stap naar binnen of buiten mag zetten. Lida, wat doe jij graag in je vrije tijd?”
Peggy
Lida: “In mijn vrije tijd speel ik graag piano en ukelele, ik houd van tijd spenderen met vrienden, vriendinnen en familie, maar tegelijkertijd ben ik ook graag op mezelf. Soms is mijn sociale batterij wat beperkt, want ik ben best wel introvert. Verder lees ik graag, al is het beginnen aan een boek vaak doorbijten. Ik schrijf ook erg graag, van lijstjes tot gedichten en warrige gedachtenspinsels. Ik schrijf en lees ook erg veel voor mijn studie nu. Ik vind leren oprecht heel leuk, ik ben mij ook bewust van onze fijne positie in Nederland. Mij kan je verder altijd gelukkig maken met een warme maaltijd en een stuk chocolade. Qua eten ben ik totaal niet kieskeurig, maar ik ben het wel gewend om lekker uitgebreid te eten. Voor mij is eten tegenwoordig ook een sociale gelegenheid, dus ik eet ook graag samen met mensen die mij lief zijn. En Peggy, wat eet jij het liefst?”
Peggy: “Mij kan je ‘s nachts wakker maken voor tropisch fruit en (vegan) sushi. Ja, ook de combinatie van die twee. Sinds vijf jaar eet ik veganistisch. Die keuze heb ik gemaakt toen ik nog in behandeling was voor mijn eetstoornis. Mijn toenmalige diëtiste was het daar niet helemaal mee eens. Zij dacht dat de eetstoornis deze keuze maakte, terwijl mijn beweegreden hiervoor dierenwelzijn was. Van kinds af aan ben ik al een grote dierenvriend en daardoor voelde ik me hierin niet gehoord tijdens mijn herstel en moest ik ontzettend mijn best doen om te laten zien dat ik ook nog mijn eigen persoon was, naast de eetstoornis. Ik heb het idee dat dat nog wel eens vergeten wordt en er te veel met de eetstoornis wordt gewerkt in plaats van met de gezonde jij. Daar ligt naar mijn mening nog wel een uitdaging als het gaat om de behandeling van eetstoornissen. Lida, wat vind jij eigenlijk belangrijk in de hulpverlening?”
Lida: “Ik vind het heel belangrijk dat alle stemmen gehoord worden. Ik heb mij niet altijd gerepresenteerd gevoeld binnen de hulpverlening. Mensen begrepen vaak niet hoe mijn cultuur en religie werkten en wat dat dan ook voor mij betekende. Verder vind ik ook dat er beter naar kinderen geluisterd moet worden. Ik vind dat de hulpverlening representatief moet zijn voor de Nederlandse samenleving en daar vallen we allemaal onder. Hier maak ik mij sinds jongs af aan al hard voor; zo was ik één van de tien Nederlandse jongeren van het UNICEF-jongerenpanel en heb ik vaak gepresenteerd en gepitcht op verschillende gelegenheden. Het is nu vaak nog te eenzijdig en dat vind ik zonde. Juist daarom vind ik de diversiteit en ervaringsdeskundigheid binnen Proud zo fijn. Ik doe mijn uiterste best om inclusief te werk te gaan, want we horen er allemaal bij. En Peggy, wat houdt jou bezig buiten de hulpverlening om?”
Lida
Peggy: “Drie keer per week ben ik op de ijsbaan te vinden, waar ik tijdens het kunstschaatsen helemaal in mijn element ben. Daarnaast kan ik een verbazingwekkende plottwist van een spannende psychologische thriller heel erg waarderen en zoek ik graag de natuur op om een boek te lezen of mijn eigen gedachten op papier te zetten. Het is altijd mijn droom geweest om de wereld rond te reizen en nieuwe mensen en culturen te leren kennen, maar tot op de dag van vandaag ben ik nog niet verder gekomen dan Zwitserland. Verder kan ik intens genieten van de glimlach van een kind en ga ik graag op pad met vriendinnen, maar ik heb ook tijd nodig om op te laden. Net zoals jij ben ook ik een introvert persoon en is het de kunst om daarin een balans te vinden. Dat gaat meestal goed, maar soms ook niet en dat is dan weer een mooi leermoment voor de volgende keer. Over leren gesproken: wat studeer jij, Lida?”
Lida: “Zoals ik al eerder benoemde vind ik school oprecht erg leuk. Ik heb altijd al wel een passie gehad voor leren, maar struikelde een beetje over faalangst en stress heen op de middelbare school. Ik ervaarde veel druk en klapte dan vaak dicht op het moment dat ik een toets had. Verder zat mijn schema altijd bomvol met bijbaantjes, vrijwilligersfuncties en extra activiteiten, dus veel tijd om Franse woordjes te stampen was er niet. Inmiddels woon ik in Malmö, in Zweden. Ik ben meer dan een jaar geleden geëmigreerd en ga hier tegenwoordig naar de universiteit. Ik studeer International Migration & Ethnic Relations en de studie bevalt mij heel erg goed. Wat ik er precies mee wil qua beroep weet ik nog niet. Ik vind vraagstukken omtrent (internationale) mensenhandel, langdurige asielzoekers-procedures en vluchtelingen erg interessant. Verder vind ik journalistiek ook heel erg leuk, misschien wil ik ook wel nieuws lezen, presenteren, artikelen schrijven of correspondentiewerk vanuit het buitenland doen. Genoeg plannen en leuke dingen om naar uit te kijken dus!”
En nu zijn wij benieuwd: wat zijn jullie dromen en doelen?
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Geef een reactie