Feestdagen en een eetstoornis

Sinterklaas is voorbij en Kerst is dichtbij. Moet ik zeggen dat deze eerste feestdag ”helaas” of ”gelukkig” al weer voorbij is? Nu moeten we nadenken over of en hoe de kerstdagen gevierd gaan worden en hoe alles ”gezellig” kan worden gemaakt. Maar is het ook echt zo gezellig? Die decembermaand? Of gaan voor jou alle problemen ook tijdens de feestdagen gewoon door? Al dat ”gezellige” eten, die verplichte vrolijke gezichten en de ijzeren lach op je gezicht, terwijl je je misschien wel helemal niet blij voelt. 

”Weken, soms zelfs maanden van te voren begon ik me zorgen te maken over de feestdagen. Vooraf compenseerde ik enorm, zodat ik tijdens de kerst ”gewoon” mee kon doen. Zo gewoon als ik het graag had gewenst ging het eigenlijk nooit. Ik deed alsof het goed met me ging, alsof ik even een eetstoornisvrije pauze had kunnen nemen. Sommige momenten lukte dat ook daadwerkelijk, totdat ik aan het einde van de dag de kerstkransjes optelde en me bezig hield met een manier om dit morgen weer te compenseren.”

bron foto

Door met eten bezig te zijn ben je vaak helemaal niet in het ‘nu’. Je bent in je koppie… bezig met eten en niet eten. Misschien is het eten dat op tafel staat wel eetbuivoedsel van je geweest. Alle lekkere dingen die je jezelf onthoudt, staan ineens voor het grijpen. Aan de andere kant ben je misschien wel ontzettend bang voor wat dit lekkere eten met je zal doen. Kun je de controle wel bewaren, met al dat lekkere eten dat je wel of niet aan je neus voorbij laat gaan? Hoe overleef je de kerstdagen??

Door al dat gepieker ben je absoluut niet bezig met de gezelligheid om je heen. Of wil je juist niet bezig zijn  met die gezelligheid om je heen? Is het uberhaupt wel gezellig? Veel mensen herkennen het als ik zeg dat kerst en oud & nieuw vaak gezien worden als verplichte gezellige momenten. Deze dagen van het jaar moeten om de een of andere reden persee gezellig en bijzonder zijn, terwijl ze dat echt niet altijd zijn. En iedereen weet stiekem ook echt wel dat we ieder jaar weer ons best doen, maar dat het negen van de tien keer gewoon een gezellige avond is. 

Natuurlijk is de kerstversiering leuk en kan het fijn zijn om je familie te zien. Maar is het echt de ”most wonderfull time of the year”? Vaak is de mooiste dag of de leukste avond, een ongeplande avond waarop dingen gewoon samenlopen en toevallig ontzettend leuk uitpakken. Gezelligheid valt bijna niet te plannen, dus ook niet met kerst. Wie weet wordt het gezellig, maar misschien wordt het wel een heel gewoon uitgebreid dinner of een avondje film kijken. Kerst kan leuk zijn, maar niets moet.

Misschien voel je je wel enorm eenzaam, omdat jij kerst misschien wel heel anders ervaart dan de mensen waarmee je het viert. Door somberheid of piekeren, kun je je heel alleen voelen. Misschien begrijp je niet waarom anderen zo hun best doen het jou naar de zin te maken. Of misschien probeer jij zelf wel heel erg te zorgen dat anderen het leuk hebben. Dat masker is behoorlijk zwaar om te dragen. Net doen alsof het heel goed met je gaat kost enorm veel energie.

Als je aan het einde van de avond in je bed ligt, denk je er bij na en voel je je enorm eenzaam. Je zorgt voor iedereen, maar wie zorgt er voor jou? Mensen weten niet half wat voor oorlog er in jouw kop gevoerd wordt, terwijl ze vrolijk zingen; ”Vrede op aarde.”

TIP! Het kan dan helpend zijn om je zorgen eens op te schrijven. Dan zit het in ieder geval een beetje minder in je hoofd. Maar het is ook heel belangrijk om je gedachten te delen met iemand. Vertel je moeder of een goede vriendin hoe moeilijk je het hebt. Wie weet lucht dat je wat op en ga je de feestdagen in met het idee dat iemand weet hoe jij je voelt en aan je denkt. Ook kun je een goede vriend of vriendin vragen of ze je een fijne sms kan sturen. Hierom vragen is echt niet raar. Als jij iets nodig hebt, wil een goede vriend of vriendin je dat vast met alle liefde geven.

TIP! Als de paniek rondom eten je echt te veel dreigt te worden en je het kerstdiner niet als uitdaging kunt zien, is het een idee het menu van te voren in te zien. Misschien kun je je tante vragen wat er gegeten gaat worden of met je vader bespreken wat hij gaat koken met kerst. Op die manier heb je toch een beetje duidelijkheid en kun je misschien bedenken hoeveel je gaat nemen. Stel een haalbare, toch gezonde hoeveelheid samen, waaraan je je kunt houden. Zo voorkom je heel veel discussie in je hoofd terwijl je oma aan tafel vertelt over haar nieuwste breiwerkje. En dat zou zonde zijn 😉

TIP! Als je bang bent de controle kwijt te raken kan zo’n afspraak over hoeveelheden ook een goede oplossing zijn. Misschien helpt het je nog wel meer om dat af te spreken met je moeder of in therapie voor te bespreken. Als het jou veiligheid kan beiden, doe dat dan. Let er echter wel op dat de hoeveelheden niet te klein worden. Honger hebben, terwijl je soms last hebt van eetbuien, kan het moeilijk maken om met alle lekkere hapjes die voorbij komen om te gaan.

”Zelf vond ik het ook altijd erg lastig om met kerst gezellig te zijn. Ik weet nog goed dat ik een periode erg somber was. De week voor kerst heb ik iedere avond mezelf in slaap gehuild. Tijdens kerst voelde ik me enorm eenzaam. Niemand wist hoeveel tissues ik vespilde aan mijn eigen tranen. Want ja, verspillen was het. Als mijn broer, zus en ouders in hetzelfde gezin leven en wel gelukkig kunnen zijn met kerst, waarom kan ik dat dan niet? Wat doe ik verkeerd? Waarom eet ik niet gewoon en maak ik mezelf zo ongelukkig? Eerste en tweede kerstdag een masker opzetten kostte me enorm veel moeite, maar ik deed het toch.

Wat heb ik me eenzaam gevoeld in die periode en wat heb ik het mezelf moeilijk gemaakt door het allemaal alleen te doen. Ik durfde het niet te delen, want dat zou een last zijn voor anderen. Ondertussen voelde iedereen aan dat er iets met mij was. Ik was nep en hield mij groot door het loodzwaare masker dat aan de huid van mij gezicht zat vastgeplakt. Het was slecht voor mezelf en na verloop van tijd konden mensen echt wel door mijn masker heen kijken en zien dat het niet goed met mij ging. Echt zijn heeft mij moeite gekost, maar langzamerhand kon ik opener zijn. Ook met kerst.

Tegenwoordig probeer ik van kerst geen grote verwachtigen te hebben. Het kan heel erg gezellig zijn, maar dat hoeft niet. Door minder te denken aan het ”moeten”, is het stiekem toch al gezelliger. Ik denk omdat ik minder mijn best doe en mij kan uiten. Mijn masker is af en ook tijdens de feestdagen zeg ik eerlijk dat ik bijvoorbeeld een rotweek achter de rug heb. Ik kan kerst nu zien als een leuke afleiding van mijn drukke leven of tegenvallers van de afgelopen week. Kerst is iets waar ik nu naar durf uit te kijken. Wanneer de kerstversiering in de winkels ligt, krijg ik er al weer zin in. 

Kerst is ieder jaar anders. Je kunt dromen van een ”white Christmas”, maar of hij komt? Kies er voor om te groeien en je zult zien dat dingen, dus ook de kerst, en wie weet gaat het sneeuwen!”

Het einde van het jaar is eigenlijk voor weinig mensen een relaxte tijd en daarom zou het nogal ongeloofwaardig zijn te zeggen dat het super goed gaat, als dat helemaal niet zo is. Even je vrienden zien en met familie bijkletsen kan daarom een leuke afwisseling zijn tijdens de maand december. Probeer anders naar de feestdagen te kijken. Probeer een manier te creëren waarop het voor jou toch nog een beetje een leuke dag kan worden, in plaats van iets waar je alleen maar tegenop ziet.

Ik ga nu niet afsluiten met de woorden: ”Geniet van de feestdagen.” Maar ik gun het je wel.

Zie het genieten van eten en minder piekeren tijdens de feestdagen als doelen voor de toekomst. Kijk niet terug, maar kijk naar wat je zou willen bereiken. Zet een stapje door op je grenzen te letten en steun te vragen.

Probeer van deze Feestdagen het beste te maken!

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

12 reacties op “Feestdagen en een eetstoornis”

  1. Wat een fijne blog. Ik heb ook vaak het idee dat het gezellig MOET zijn tijdens de feestdagen. Bij mijn familie zijn er dan allerlei ‘regeltjes’ om het maar zo gezellig mogelijk te maken. Nogal een verplichte gezelligheid en zeker niet spontaan.
    Door deze blog zal ik er tijdens die dagen even extra aan denken dat niets moet en dat het gewoon leuke dagen kunnen zijn. Dank je wel!

  2. Super super bedankt, heel fijn om te lezen. Ik herken me vooral ook in het jezelf afvragen waarom ik mezelf zo ongelukkig maak, waarom kan ik niet gewoon eten en genieten en anderen wel. Wat een aanstelster voel ik me dan! Met kerstdiner ben ik alleen thuis, dat weet ik al wel… niet gezellig, maar ik doe het mezelf aan 🙁

  3. hey meiden,
    vorig jaar was kerst nog een echt hel
    maar zet door, het is me gelukt en
    dit jaar heb ik echt zin in!!

  4. Ik heb ook voor het eerst sinds 2 jaar ook weer echt zin in kerst 😀 ik had vorig jaar nooit gedacht dat dat ooit nog zou gebeuren. Maar nu is het toch zo 🙂 Hou vol allemaal, knok door, vecht zo hard je kunt.. het is het allemaal waard! (ook al voelt het nu misschien absoluut niet zo)

    Xx.

  5. Ik ben blij met deze blog. Niet zozeer voor mezelf maar wel voor anderen. Omdat ik me nog levendig kan herinneren wat voor drama het voor mij is geweest.

    Ik voel kerst niet meer als iets vreselijks, sinds ik me realiseer dat ik blij mag zijn dat ik kerst kan vieren met mijn familie. Dat ik mijn beide ouders nog heb. Ze zijn allebei erg ziek geweest en ze hebben overleefd.

    Daar komt bij dat het qua eten gemakkelijker geworden is. Mijn ouders krijgen allebei geen kerstpakket meer, en ik alleen eentje waarbij ik een cadeau kan kiezen – wat dus geen eten hoeft te zijn! Superfijn idee.

    Voor mij komt kerst gewoon neer op een bezoek aan mijn ouders waarbij ik ‘s avonds wat extra lekker voor ze kook. Gewoon hoofdgerecht en nagerecht zonder al te veel opsmuk. Gedeeltelijk naar de wensen van mijn ouders en gedeeltelijk naar die van mijzelf. Ik wil het graag gezond, ja, maar lig niet meer in een stuip omdat ergens veel suiker of vet in zit. Die twee dagen overleef ik heus wel. En als mijn ouders een dutje doen ga ik lekker een lange wandeling maken.

  6. Dit herken ik heel erg, schoot al in de stress zo’n drie weken voor sinterklaas. Heb nu wel goed afgesproken wat ik met kerst ga eten. We gaan gourmetten en dan heb je toch je ‘eigen’ pannetje en kun je het zelf allemaal een beetje goed bepalen en bijhouden.
    En ik heb net gehoord dat de familie hier komt en daar ben ik ze blij mee! ‘t Is toch altijd net iets makkelijker in je eigen huis.

  7. Fijn deze blog.
    Ook ik herken de stress rondom eten. Ben er al weken mee bezig. Gelukkig zijn er mensen in mijn omgeving die mijn gewicht in de gaten houden, dus ik kan niet van te voren al gaan compenseren. Maar houd wel altijd in mijn hoofd dat ALLE mensen met kerst aankomen, dus ik ook. (dit is onzin dat weet ik, want ik heb het zelf in de hand) Ik hoop dat dit jaar gewoon meevalt, gezellig is en een ‘feestje’. Want we hebben veel meegemaakt het afgelopen jaar.
    Maar… alleen… tja… dat zal ik me toch wel gaan voelen denk ik. Dus daarom; bedankt voor de tips!!

  8. Bij ons is Kerst sowieso al niet meer zo heel leuk. Tot vorig jaar hebben we het elk jaar bij mijn oma gevierd, met de hele familie. Zomervakantie 2010 is mijn oma gestorven. Dit is dus de tweede Kerst zonder haar. Gelukkig komt mijn vriendin 2e Kerstdag eten 🙂 Gezellig + het is een steun 😀

  9. Pff lastig is het om te genieten van kerst.
    ik kan genieten van de kadootjes, en de blijheid van anderen.
    maar met kerst is het nog lastiger, zoals vandaag.
    gezellig gourmetten.. zo normaal mogelijk proberen mee te doen en dan toch dat gevecht met jezelf hebben..

    nee laat de feestdagen maar varen.

  10. Ik hoefde niet eens de hele blog te lezen en ik wist al precies hoe dit voelt. Ik vind deze dagen VRESELIJK! Vrijdagavond zat ik zelfs huilend aan tafel vanwege wat er vandaag, gisteren en morgen allemaal gebeurd rondom eten. Het is gewoon zo’n afschuwelijk gevoel dat je niet mee kunt doen met het eten dat je jezelf dwingt om mee te doen. Ik wil niet dat de feestdagen verpest worden door mijn eetstoornis en aangezien ik mijn moeder maar hooguit 5x per jaar zie en enkel met kerst bij haar thuis kom eet ik mee, een eetstoornisvrije kerst. Was het maar zo. Het ziet voor andere mensen zo uit, maar ze zien het niet…Dat gevecht. En na de kerstdagen is alles alleen maar erger, want dan moet dat gewicht weer terug naar wat het was natuurlijk! Een ramp…Kerstmis word zo commercieel aangeboden met voedinssuplimenten dat ik er nachtmerries over heb…
    xoxo en een fijne kerst, ondanks het rotgevoel

  11. Sinds tijden vind ik december weer verschrikkelijk. De gezelligheid zie ik gelukkig wel, omdat ik met mensen ben die weten van mijn eetstoornis. Maar het eten weerstaan.. Dat is een hel en als ik dan wat slechts heb gegeten voel ik me zo schuldig..
    Maar toch een fijne blog dit!

    x

  12. Ook ik zag er weer ontzettend tegenop, naast de feestdagen ook nog allemaal verjaardag waaronder mijn eigen verjaardag. Juist dan valt het op om niet te eten. Ik heb nu ongeveer de helft overleefd. Erg gelukkig word ik er niet van, al dat eten. Gelykkig heb ik een lieve vriend en geweldige vriendinnen die me er door heen slepen. Volgend jaar wil ik alles afsluiten, zodat december ook voor mij weer een feestmaand wordt 🙂

    liefs x

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *