Gevangen in een sigarettenrook die geen einde lijkt te hebben. Ik loop verder van de groep af, maar achter mij zijn nog meer mensen die dezelfde geur om zich heen hebben hangen. Ik voel dat de rook zijn weg gebaand heeft richting mijn longen. Ik moet hoesten, maar ik houd het in. Ik wil het niet. Ze mogen niet zien dat ik moeite heb met de omgeving waar ik mij in bevind. Tegenover mij zie ik mensen die het nu leuk hebben, maar morgenochtend ongetwijfeld spijt hebben van de keuzes van deze avond. Alhoewel het niet altijd keuzes genoemd kunnen worden, want velen bezwijken onder groepsdruk. Hoe kunnen zij hiervan genieten en ik niet? Genieten ze er wel van? De avond staat bijna in het teken van de kater van morgenochtend. Ik drink niet, maar er wordt op aangedrongen. ‘Het hoort erbij’, zijn de woorden die om mij heen circuleren. Als ‘het’ erbij hoort, hoor ‘ik’ er dan nu niet bij?
Farah is sinds 2021 gastblogger bij Proud2Bme. Ze blogt onder andere over haar ervaringen met eergerelateerd geweld, trauma’s, opgroeien in een instelling als minderjarige en hoe ze contact heeft verbroken met haar familie. Je vindt al haar blogs via de tag ‘Farah blogt‘.
Op een gegeven moment stopten mensen met uitnodigingen sturen, want ik deed toch niet mee. In het begin was het vervelend, maar inmiddels ben ik het wel met ze eens. Ik had het niet naar mijn zin en ik paste er niet bij. Ik had er moeite mee dat ik er ‘buiten viel’, maar weet inmiddels ook dat ik daar niet alleen in ben. Ik hoor steeds vaker signalen van andere mensen die bijvoorbeeld geen alcohol drinken om wat voor reden dan ook. Een persoonlijke keuze die soms rare blikken kan veroorzaken. Voel je hierin niet eenzaam, want er zijn meer mensen die deze bewuste keuze maken. Het is jouw keuze en jij mag erachter staan. Het lijkt vaak een onpopulaire mening om niet mee te willen doen in een drinkcultuur, maar in hoeverre is het echt onpopulair? Veel mensen bezwijken onder groepsdruk en doen mee met wat er van hen verwacht wordt als bijvoorbeeld middelbare scholieren of studenten. Jij bent niet de enige die er niet altijd van geniet. Je hoeft je niet altijd aan te passen aan je omgeving om leuk gevonden te worden.
De plaatjes die achteraf op sociale media geplaatst worden, zeggen niks over de daadwerkelijke ervaring van die avond. Allemaal lachende mensen, fantastische beschrijvingen en reacties deden mij soms denken dat ik echt wat miste. De fear of missing out is nog nooit zo dichtbij geweest als op de dagen na de feestjes. De volgende keer moet ik ook gaan. Bang om alles te missen en nog meer buiten de boot te vallen. Maar is dit een boot waar ik in wil zitten? Is dit wat mij gelukkig maakt? Er zullen vast veel mensen zijn die genieten van feesten, maar we hoeven niet allemaal van hetzelfde te houden. Als je interesse elders ligt zal je ook meer raakvlakken vinden met mensen in andere situaties, met andere interesses, in andere sferen. Je mist niks als dit niet is waar jij van geniet. Je mag kieskeurig zijn, in het belang van je eigen geluk, want jij bent je eigen persoon.
Laat je op geen enkel moment overheersen door groepsdruk. Het maakt niet uit wat de context of het offer is. Jij hoeft niet mee te doen als je dat niet wil. Dit kan gaan over roken, over het drinken van alcohol, aangeraakt worden of aanraken. Je mag je grenzen bewaken, want het zijn jouw grenzen. Dit kan net zo goed gaan over vragen die je gesteld worden die je te persoonlijk vindt. Als jij niet wil antwoorden, dan mag dat. Jij hoeft niet altijd in dienst te staan van een ander. Ik herinner mij nog de eindeloze rondes ‘doen durf of de waarheid’ waarin er soms behoorlijk ongemakkelijke vragen gesteld werden. De groep kijkt je hoopvol aan en wacht op een onthullend antwoord, op een vraag waar jij liever geen antwoord op geeft. Mijn grenzen werden daarin echter altijd gerespecteerd, niemand heeft mij ooit overvraagd, maar dit komt ook omdat ik duidelijk was in wat ik wel en niet besprak. Jij mag dat ook zijn. Wel of niet antwoorden maakt je niet meer of minder leuk. Bovendien hoeft niet iedereen jou aardig en leuk te vinden, want dat vind jij immers ook niet van iedereen. Maak het in je hoofd niet groter dan het is. Jij mag vragen onbeantwoord laten in het belang van je privacy.
Ik vond – en vind – alcohol nog steeds een lastig punt op feesten. Het triggert bij mij best wel veel en daardoor heb ik er geen fijne associaties mee. Daarbij drink ik zelf niet en dat valt ver buiten de norm als student zijnde. Er wordt vaak verwacht dat je drinkt en als dat niet zo is krijg je soms rare blikken. Vroeger voelde ik mij daardoor afgewezen maar inmiddels kan ik er goed mee omgaan, want zo merk ik pas echt met wie ik een feest kan vieren en met wie niet. Er is niks mis met roken of drinken, maar als jij een persoonlijke keuze maakt, mag je erachter staan. Twijfel niet aan je keuze en laat anderen je niet aan het twijfelen brengen. Jij hebt het recht om eigen keuzes te maken. Ik ben zelf moslima en dat is mijn keuze en geloofsovertuiging en daarbij hoort dat ik geen alcohol drink. Ik weet hoe moeilijk het dan soms lijkt om vrienden te maken, simpelweg omdat iedereen elkaar lijkt te ontmoeten op feesten. Maar ik kan nu wel met overtuiging zeggen dat je uiteindelijk je eigen mensen vindt binnen je opleiding, werk of school als je trouw blijft aan je eigen idealen. Wanneer je mee blijft gaan in een drinkcultuur waarin jij je niet thuis voelt zal je ook niet de mensen ontmoeten die op dezelfde lijn zitten. Er zijn meer mensen zoals jij. Jij bent niet raar of uitzonderlijk, het feit dat jij je eigen keuzes maakt, maakt je alleen maar een normaal mens.
Al met al wil ik je meegeven dat er niks mis is met niet kunnen genieten van feestjes of drukte. Het is normaal, al lijkt dat niet zo voor jou. Jij moet je eigen grenzen gaan stellen, want niemand anders kan dat voor je doen. Wellicht hoor je niet bij de groep waar je je bij aan probeert te sluiten, maar wees eens eerlijk naar jezelf: wil je er echt bij als je niet van hun aanwezigheid geniet?
Geef een reactie