Er zijn nogal wat feiten en fabels als het gaat om de diverse eetstoornissen. Velen van ons weten gelukkig wel hoe het écht zit. Helaas weet een enorm groot deel van de bevolking niet wat wel/ geen fabel is. Daarom hebben we een rijtje met fabels en feiten over eetstoornissen voor jullie en jullie omstanders opgeschreven.
Mensen met een eetstoornis hebben een vertekend lichaamsbeeld
Niet waar. Een gemiddelde campange over anorexia laat een mager meisje zien voor de spiegel dat zichzelf ziet als een soort van Michelin-mannetje. Recent onderzoek van de Universiteit van Maastricht heeft echter aangetoond dat dit een grote misvatting is. Met een eetstoornis heb je helemaal niet per definitie een verstoord lichaamsbeeld. Je hebt soms zelfs een realistischer beeld dan vrouwen zonder eetstoornis. Gezonde vrouwen kijken veel meer naar de delen van hun lichaam die wel mooi zijn, terwijl dit andersom is bij mensen met een eetstoornis. Verschil is wel dat gezonde mensen hun geluksgvoel niet enkel ophangen aan hun uiterlijk, terwijl dit veel meer het geval is bij mensen met een eetstoornis.
Anorexia is gevaarlijker voor je lichaam dan boulimia:
Niet waar. Anorexia kan soms meer opvallen door het ondergewicht dat het lichaam tekent en wat opvalt maar iemand met boulimia loopt een even groot risico op lichamelijke kwalen en uitputting.
Je kan aan iemand zien dat hij/ zij een eetstoornis heeft.
Niet waar. Enkel aan iemand zijn uiterlijk kan je niet zien of iemand een eetstoornis heeft. Natuurlijk is het eenvoudiger te concluderen wanneer iemand mager is en ook nog eens haar lichaam niet verbergt. Toch herkent de huisarts slechts 40% van de gevallen van anorexia nervosa.
Daarbij heeft het merendeel van de mensen met een eetstoornis een gezond gewicht of licht overgewicht. Er is hierdoor weinig te zien aan hen. Juist doordat het merendeel van de mensen met eetstoornis moeten het herkennen zijn, lopen mensen er vaak te lang mee door, alvorens ze hulp zoeken/ krijgen.
Uiteindelijk krijgt hierdoor (bron: goedgevoel.be) maar 30% van de mensen met anorexia en 6% van de mensen met boulimia therapie.
Een eetstoornis kan alleen behandeld worden met medicatie
Niet waar. Een behandeling voor eetstoornissen bestaat uit therapie, gesprekken met familie en/ of en in sommige gevallen ook medicatie. Bij een te groot ondergewicht heeft medicatie zoals antidepressiva bovendien weinig effect meer.
Vrouwen met een eetstoornis hebben een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen
Waar. Vrouwen met een eetstoornis zoeken meestal vaak naar bevestiging en goedkeuring, ze zijn enorm onzeker en hebben, ookal zie je dit niet altijd, een laag zelfbeeld. Eten en afvallen is vaak een middel om om te gaan met stress, angsten en nare gevoelens.
Aan anorexia kan je overlijden, aan boulimia of eetstoornis NAO niet…
Niet waar. De reden van overlijden is niet alleen het gevolg van ondergewicht, maa ook aan een tekort aan voedingsstoffen e.d.. Een tekort aan kalium kan leiden tot een hartstilstand. Dit komt ook veel voor bij boulimia, aangezien het kaliumtekort kan ontstaan door overmatig overgeven en/ of laxeren.
Bovendien zijn het niet altijd lichamelijke oorzaken die overlijden als gevolg hebben, maar ook hoe het psychisch met je gaat. Heel veel mensen die aan een eetstoornis overlijden doen dit als gevolg van een suicidepoging. Zij overlijden door zelfmoord. Dit komt bij mensen met anorexia én bij mensen met boulimia en eetstoornis NAO voor. De lijdensdruk is bij anorexia niet groter als bij boulimia/ NAO.
Eetstoornissen kwamen vroeger niet voor.
Niet waar. Eeuwen geleden waren er al nonnen die omwille van hun religie vasten. Daarnaast was anorexia lang geleden een soort van kermisattractie: op kermissen kwam je vastenwonders en honger-kunstenaars tegen. Trekjes van Boulimia zagen we in de tijd van de Romeinen. Hier was het gebruikelijk om na een grote luze maaltijd over te geven. Er werd in die tijd zeer negatief gesproken over dikke mensen.
Alleen meisjes in de pubertijd ontwikkelen een eetstoornis.
Niet waar. In Nederland lijden meer dan 20.000 vrouwen van 40 jaar en ouder aan een eetstoornis. Dit is veelal het gevolg van grote veranderingen die plaatsvinden in het leven. Rond de pubertijd is dit het geval, maar kan dus ook het geval zijn rond de je 40ste wanneer sommige vrouwen in de overgang terecht komt.
De mate van ondergewicht bepaalt de ernst van mijn eetstoornis.
Niet waar. Je gewicht zegt (bijna) niets over de ernst van je eetprobleem. Mensen met boulimia hebben vaak een gezond gewicht, echter dit betekent niet dat zij een minder groot probleem hebben! Een eetstoornis gaat uiteindelijk over wat er in jouw hoofd speelt, niet om wat er op de weegschaal staat!
Een eetstoornis is ‘een blanke vrouwen ziekte’
Niet waar. Iedereen kan een eetstoornis hebben, zeker niet alleen blanke vrouwen. Uit onderzoek van de US Department of Health and Human Services blijkt dat er een grote toename is van eetstoornissen onder alle etnische en culturele groepen. Het komt dus ook voor in Europa, Azië, Noord- en Zuid-Amerika en Afrika.
Genezen van een eetstoornis is niet mogelijk.
Niet waar. Toch denken veel mensen dit. De meerderheid die dit denkt lijdt echter zelf aan een eetstoornis. Het is een niet kloppend beeld, aangezien 60% van de patiënten die een behandeling heeft gehad volledig herstelt. Soms is het makkelijker voor mensen te zeggen “dat ze niet in herstel geloven” aangezien dit de verantwoordelijkheid over het eigen leven en de toekomst kleiner maakt. Hiermee ontneem je jezelf echter ook kansen. Zonder hulp gaat een eetstoornis bijna nooit over en, in dat geval, blijf je waarschijnlijk wel je hele leven rommelen met eten, afvallen en gewicht.
Een eetstoornis heeft iemand alleen om aandacht te krijgen en de persoon heeft er daarom dus zelf voor gekozen.
Niet waar. Iemand die aan een eetstoornis lijdt heeft er niet zelf voor gekozen om te lijden. Er zijn veel redenen waarom iemand zo vast kan komen te zitten in een eetstoornis, vele factoren spelen hierbij mee. Natuurlijk kan aandacht een factor zijn in het geheel, maar ook dit staat niet op zichzelf. Er spelen veelal psychische, biologische, culturele en sociale factoren. Een eetstoornis is een complex probleem en daarmee niet puur een keuze van wel of niet eten. Het is vaak een symptoom van onderliggende problemen.
Jongens en mannen met een eetstoornis zijn meestal homosexueel.
Niet waar. Er is geen link gevonden tussen sexuele oriëntatie en eetstoornissen. Lang is er gedacht dat eetstoornissen alleen bij vrouwen voorkwamen maar nu weten we ook dat jongens en mannen aan deze ziekte kunnen lijden. Toch zijn ze meer terughoudend om hulp te zoeken vanwege vooroordelen zoals deze die bestaan in de samenleving.
Bereiken van gezond gewicht betekent dat de anorexia over is
Niet waar. Lichaamsgewicht is slechts een symptoom, waar het om gaat is hoe het in je hoofd zit. Hoewel herstel van lichaamsgewicht wel essentieel is om goed therapie te kunnen volgen zorgt gewichtsherstel op zichzelf er niet voor dat iemand genezen is want eetstoornissen zijn complexe psychische ziektes. (Wel is het zo dat je dan niet meer voldoet aan de DSM criteria van anorexia (daarbij behoort een BMI lager dan 17,5))
Alleen professionals die zelf ervaring heeft met eetstoornissen kan mij helpen
Niet waar. Als je geholpen wilt worden en wil vechten voor je toekomst kan een GGZ instantie of psycholoog/ psychotherapeut jou (mits kwalitatief) goed helpen. Een eetstoornis is een psychische ziekte, die net als borderline en schizofrenie kan worden behandeld door een professional. Deze kan zich inleven in jouw verhalen en jouw helpen met de achterliggende problematiek. Net als dat een psycholoog geen borderline moet hebben gehad om een borderliner te kunnen helpen, is dit ook geen must voor het behandelen van een eetstoornis.
Een eetstoornis is een verslaving
Niet waar. Althans, niet volgens de DSM IV criteria. Een verslaving is volgens de DSM IV namelijk geen psychische ziekte, maar een afhankelijkheid van middelen. Een eetstoornis wordt daarentegen wel als psychische ziekte aangeduid in de DSM IV. Toch praten veel ervaringsdeskundigen over een “eetverslaving”. Ook zijn er veel overeenkomsten te vinden met een verslaving…. hoe denk jij hierover?
Als je boulimia hebt, ben je een mislukte anorect.
Niet waar. Dit is wel vaak het gevoel/ beeld dat mensen met boulimia hebben over zichzelf. Ze hebben het idee dat mensen met anorexia wel de discipline hebben om niet te eten en zij niet en daarmee mislukt zijn. Dit is natuurlijk onzin. Beiden zijn eetstoornissen met een even ernstig karakter. De ene eetstoornis is niet “knapper of beter” dan de ander. Het gevoel komt veelal voort uit een negatief zelfbeeld en een waardeloos gevoel over het eigen ik. Presteren is één van de weinige dingen die het zelfbeeld een boost kunnen geven, echter lukt dit bij mensen met boulimia niet op het gebied van weinig eten, waardoor zij zich mislukt voelen en soms jaloezie gevoelens hebben richting mensen met anorexia.
Deze blog wordt, mochten we nieuwe fabels tegenkomen, in de toekomst uitgebreid.
Mis jij nog een fabel?
Geef een reactie