Gebruiksaanwijzing van het leven

Bepaalde periodes heb ik ineens een grote behoefte aan iemand die mij zegt hoe het leven in elkaar zit, hoe het ”hoort”, wat ik moet doen, waar ik gelukkig van wordt en hoe emoties in elkaar zitten. Iemand die een gebruiks-aanwijzing over mij kan schrijven met daarin alles wat je moet doen als er defecten optreden of strubbelingen zijn. Alsof ik een apparaat ben en het leven is een spelletje. 

Helaas is het niet zo simpel. Je kunt de Cheat-codes niet op internet opzoeken om moeilijke dingen te ontwijken, je bankrekening te upgraden of een extra power pack te ontvangen. Niks gaat vanzelf en dit soort hulplijnen zijn er niet. Misschien maar goed ook, anders werd het wel weer heel erg makkelijk. Ik denk dat ik dan de hele tijd Cheats zou gebruiken. 

Tijdens mijn eetstoornis had ik het idee alleen maar vooruit te hollen om maar niet Game Over te raken. Intussen was het punten scoren al lang geen doel meer, want zolang ik in het spel bleef, vond ik het wel prima. Op een gegeven moment herstelde dat en probeerde ik weer wat van het leven te maken. Ik had weer power om er voor te gaan. Punten scoren, hindernissen nemen en doelen bereiken was iets waar ik weer zin in had. 

Het spel dat je speelt is in dit geval het leven. En helaas kun je daar niet mee winnen. Ja, op de hockey. Maar het leven is geen wedstrijd waarmee een prijs voor ”de beste” te behalen valt. Het is meer een soort reis waarin je vanalles ervaart en waarin je het zo leuk mogelijk voor jezelf kunt maken. Maar hoe doe je dat dan? Wie gaat zeggen hoe je dat moet doen, waar je moet beginnen en welke keuzes je moet maken?

Er zijn momenten dat ik me afvraag of ik alsjeblieft een gebruiksaanwijzing kan krijgen over mezelf. Hoe werken die hersenen toch en waarom denk ik dit toch allemaal? Wat is de bedoeling? Hoe heb je het leuk? Wie ben ik nou echt? Wat als ik alles eens totaal anders zou gaan doen?

Levensvragen zijn moeilijk te beantwoorden. Ik denk tegelijkertijd dat het ook maakt dat je blijft onderzoeken, nieuwsgierig blijft en op zoekt gaat naar ontwikkeling. Vraag jezelf niet af waar je geluk vindt, maar hoe je de weg daar naartoe zo leuk mogelijk kunt maken. Misschien wordt je alleen al van die weg heel gelukkig!

Ik kan je in dit blog niet vertellen hoe je moet leven, wat je moet doen om gelukkig te worden of de juiste keuzes te maken. Ik zeg je alleen dat stil staan bij wat je op dit moment meemaakt, ook al zijn dat problemen, je maakt wie je bent. Van een negatieve ervaring kun je uiteindelijk iets moois maken, het achter je laten of sterker door worden. Al is het natuurlijk fijn als we ze niet mee hoefde te maken. 

Neem het heft in eigen hand en probeer er wat leuks van te maken! Het is helemaal aan jou!

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

8 reacties op “Gebruiksaanwijzing van het leven”

  1. Ik heb een vriend die echt alles van mij weet, zelf dingen die ik niet (wil) zeg(gen).
    Maar dat is soms heel confronterend en pijnlijk! Vooral als hij je wijst op je negatieve kanten. Hij zegt ook dat geluk niet bestaat maar dat alles draait om de weg ernaartoe, hoe je tegen het leven kijkt, wat je doet,…

  2. Bedankt voor dit berichtje, dit is echt zooo herkenbaar voor mij.

  3. Wat mooi geschreven. En zo waar…..
    En zo ontzettend moeilijk.

  4. ” Er zijn momenten dat ik me afvraag of ik alsjeblieft een gebruiksaanwijzing kan krijgen over mezelf. Hoe werken die hersenen toch en waarom denk ik dit toch allemaal? Wat is de bedoeling?”

    Herkenbaar, maar mooi eindstuk!!

  5. Mooi geschreven en heel erg herkenbaar

  6. Zo herkenbaar en het geeft me zoveel angst. Ik ben zo bang om te leven omdat ik niet weet hoe. Ik weet het gewoon niet en iedereeen in mijn omgeving voelt zivh machteloos. Ik voel me hulpeloos. Bang dat ik nooit zal genezen van de borderline en eetstoornis.

  7. Zelf heb ik geen (officiële) stoornis… maar sinds een paar jaar ben ik toch heel bang. Bang om te falen, niet in een bepaalde taak of doel… maar in het leven in het algemeen.

    Toen mijn vriend het van de één op andere dag uitmaakte omdat hij een relatie met iemand anders had (dit had ik echt helemaal niet zien aankomen!), raakte ik mijn huis (wat ik zelf had opgeknapt) kwijt. Heel veel spullen met materiele en emotionele waarde, kwijt, weg, mag je achter laten. Maar vooral mijn ‘plan’ hoe ik mijn leven wilde leiden… Mijn toekomstvisie…mijn droom … Het stond niet helemaal vast geplanned ofzo, maar je hebt wel een bepaald idee,… ruim 2 jaar later blijft het lastig dat die droom verloren is geraakt.
    Ja ik heb geprobeerd iets op te bouwen met iemand anders, maar helaas… waarschijnlijk door mijn eigen verworven onzekerheid, is dat misgelopen…

    Was er maar een handleiding… of een boek waarin ‘de uitkomsten’ stonden… dat je zou weten dat het uiteindelijk goed zou komen…

  8. Ben 57, 4 j gescheiden, 2à3j alleenwonend. Bij momenten kan ik plots ahw overvallen worden door mezelf tegen te komen: ik heb wat slijtage aan mijn lijf, alles gaat trager. Blijkbaar moet met als single man zelfstandig kunnen leven. Ok, ik probeer en zet door. Maar ik was altijd gewend dat er iemand thuis was of thuis zou komen, ook had ik gedacht veel vlugger iemand nieuws te hebben. Ik bemerk bij mezelf dat ik ergens op alle vlak neiging heb om te geweldig te zijn: doelstellingen, verwachtigen. Ja, en dat doet mij nogal regelmatig de das om. Waarom zoveel scheidingen, waarom zoveel alleenstaanden, waarom kan het leven moeilijk en hard zijn?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *