Gegeneraliseerde angststoornis

Toen ik van mijn psycholoog te horen kreeg dat ik een gegeneraliseerde angststoornis zou hebben, vond ik dat zelf nogal aanstellerij. Ik was een bange schijtert, maar een stoornis vond ik eerst nog best wel overdreven. Toch verklaarde juist die diagnose mijn gedachtes, obsessies, de paniekaanvallen en het eeuwige gepieker waar ik de laatste tijd zo’n last van had. Ik had een gegeneraliseerde angststoornis, maar wat is dat eigenlijk precies?

Er zijn verschillende angststoornissen, zoals obsessieve-compulsieve stoornis (dwangstoornis), paniekstoornis, enkelvoudige fobie, hypochondrie, sociale fobie, Posttraumatische Stress-Stoornis, agorafobie en smetvrees. Deze stoornissen hebben natuurlijk allemaal iets van elkaar weg, maar wat een gegeneraliseerde angststoornis vormt is het volgende:

  • Onrust en spanning
  • Piekeren
  • Concentratieproblemen
  • Prikkelbaar
  • Spierspanning
  • Vermoeidheid
  • Slaapproblemen

Bij een gegeneraliseerde angststoornis maak je je zorgen om een heleboel dingen, zoveel dingen dat het een stoornis wordt genoemd. Niet alleen over je school, werk, huishouden of familieleden, maar ook over geld, andere mensen, de wereld en je bent constant bang dat dingen mis gaan. Alsof er ieder moment iets fout zal gaan of iets ergs gaat gebeuren met iemand van wie jij houdt.

De angsten zijn dus niet gebaseerd op één enkel ding en je hoeft ook niet perse last te hebben van paniekaanvallen. Je bent misschien soms ook bang om ziektes te krijgen, maar niet alleen zoals bij hypochondrie. Je hebt net zoals bij een paniekstoornis misschien wel eens een paniekaanval, maar bent niet bang voor de paniek zelf. En je hebt misschien dwangmatigheden, maar het is niet obsessief zoals bij een compulsieve stoornis.

De angst lag bij mij inderdaad op een heleboel gebieden. Ik was niet alleen bang om te falen of mijn werk niet goed te doen. Ik was bang dat mijn hond dood zou gaan, dat hij weg zou lopen, dat mijn huis af zou branden, dat mijn vader dood zou gaan en voelde me onveilig op allerlei plekken. Maar ik was ook bang dat ik van alles kwijt zou raken, kapot zou gaan, ik mijn huis niet zou kunnen betalen en dat alles waar ik blij mee was me afgenomen zou worden.

De oorzaak van deze stoornis zat hem in verschillende dingen. Een stukje van de angst ligt in mijn aard. Ik ben een beetje een schijtebroek, maar ga meestal geen dingen uit de weg. Dat ging ik nu wel en dat had een oorzaak. Ik had namelijk het idee dat er niets meer moest gebeuren, omdat ik anders in zou storten. Ik zat overvol met stress en had het gevoel dat als er nog maar één ding zou gebeuren, de emmer over zou stromen.

Ik had een heftig jaar achter de rug waarin veel dingen waren gebeurd. En natuurlijk kun je dan in je eetstoornis gaan duiken om je gevoelens minder heftig te maken, maar dat deed ik deze keer niet. Ik wilde niet terugvallen en deed daar alles aan. Helaas kwam er daardoor wel heel veel angst en piekerde ik me dus suf.

Dat piekeren en het snelle vrijkomen van ‘angst’ zit dus voor een deel in mijn aard. Toen ik in een moeilijke periode zat, kwam dit allemaal tot uiting. Ik piekerde mezelf helemaal in de knoop totdat ik in paniek raakte of totaal geen idee meer had van tijd of dat ik nog dingen moest doen die belangrijk waren. Ik werd bang dat er iets zou gaan gebeuren wat me zou nekken waardoor ik heel hard probeerde van te voren de risico’s in te schatten.

Inschatten deed ik echter niet. Ik was eerder aan het bedenken wat er allemaal wel niet mis kon gaan. Want er kon een heleboel mis gaan. Zeker wanneer je jezelf de fantasie en tijd geeft om daar uren over te piekeren. Dan kan er een heleboel fout gaan in je leven en kun je inderdaad enorm bang gaan zitten zijn.

Op een gegeven moment werd ik gek van het bang zijn en steeds bedenken van angsten. Ik voelde me slecht en was bang dat als er nog maar één ding zou gebeuren, ik er aan onderdoor zou gaan. Daarom heb ik een psycholoog opgezocht, in de hoop dat ik dan die angst los kon laten en er rust zou komen.

Ergens was die angst ook een vorm van controle. Ik zocht krampachtig naar manieren waarop ik van te voren kon weten dat er iets ergs zou gaan gebeuren door er uren over te piekeren. Maar het werd wel heel erg. Ik piekerde mezelf in cirkeltjes waar ik niet meer uit kwam, mijn hard ging sneller kloppen en ik ging vlug ademen. Zelfs wanneer ik wist dat het helemaal niet realistisch was om bang te zijn dat het plafond naar beneden zou komen, was ik nog bang.

Ik weet nog dat ik in die tijd een spin in mijn nieuwe huis zag lopen en dacht; Normaal vind ik spinnen niet eng, maar voor deze moet ik maar uitkijken. Hij zit in mijn nieuwe huis en misschien is hij wel giftig. Onee, in Nederland heb je geen giftige spinnen. Maar wat nou als de vorige bewoner uit het buitenland kwam en per ongeluk deze spinnen heeft meegenomen in zijn koffer en ze een plaag zijn in Nederland, zonder dat iemand er nog van weet? Dan ben ik straks het eerste slachtoffer. En trouwens, waar is mijn vader, ik hoor hem niet, gaat het wel goed met hem?Straks ligt hij ergens dood. Je weet het niet. Ik ga nu kijken. Onee, wacht die spin moet in een glas, want straks vermoord die me.

Toen ik mezelf dit hoorde denken, besefte ik hoe in de knoop ik zat. Dit is namelijk maar een heel kort stukje van hoe ik de hele dag door aan het doemdenken was. Constant bedacht ik de meest bizarre situaties waarin alles, maar dan ook alles fout kon gaan. Als je genoeg fantasie hebt en angst, kan namelijk ook echt alles fout gaan in je verbeelding.

Hoe kom je van een angststoornis af?
Afhankelijk van welke angststoornis je hebt, kun je daar een gepaste behandeling voor krijgen. Soms is de behandeling gericht op traumaverwerking, soms ademhalingsoefeningen en er komt ook veel cognitieve therapie in naar voren. Daarmee kun je signaleren welke gedachtes je hebt, wanneer en waarom je denkt dat deze waarheid zijn. Ook kun je deze gedachtes dan gaan weerleggen, zodat je weer een realistisch beeld krijgt van de angst die jij ervaart.

Het kan helpen om een kansberekening te maken. Want hoeveel kans is er dat je huis instort, er een inbreker je huis in komt om je te vermoorden of je kat a la minute dood neervalt? En wat is er voor nodig om die kans er te laten zijn? Een inbreker moet namelijk weten dat je thuis bent om je te vermoorden, hij moet een wapen hebben, zin hebben om je te vermoorden, een reden hebben en dan moet jij ook nog eens niet de politie kunnen bellen. Een beetje onlogisch wordt het zo dus wel.

Relativeren en G-schema’s invullen kunnen enorm goed helpen om van je gegeneraliseerde angststoornis af te komen. Maar het vergt vaak wel wat oefening. Daarbij is het ook goed om af en toe eens gewoon te zeggen; Ik zit mezelf weer helemaal suf te piekeren. Ik zei dat wel eens tegen een vriendin of mijn moeder en meestal hielp dat om de gedachtes een beetje los te laten en afleiding te vinden in het gesprek met de ander. Want ja, ook afleiding is een goede manier om van het eeuwige gepieker af te komen.

Een beetje bang zijn en piekeren doet iedereen. En soms doe je het meer in bepaalde periodes dan in andere. Maar heb je echt storend veel last van angstige gevoelens en gedachtes over dingen die mis gaan of ben je heel vaak bang, dan kan het goed zijn daar met iemand in je omgeving over te praten of hulp te zoeken via de huisarts bij een psycholoog. 

Plaatjes: Weheartit

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

41 reacties op “Gegeneraliseerde angststoornis”

  1. Goed artikel! Eén klein puntje: agorafobie is een sociale angst/pleinvrees; geen smetvrees. Smetvrees valt onder het kopje OCD 😉

  2. Ik heb vanaf mijn tiende een angststoornis (dus al bijna 9 jaar), maar sinds ik een ES heb, (2 jaar) zijn mijn paniekaanvallen erger en is de angst weer helemaal terug. Ik herken mezelf heel erg in dit verhaal! Ik ga nu in behandeling bij de GGZ. Ik heb al drie jaar bij het Riagg gelopen, met pauzes er tussen, maar ik ben nog niet veel verder. Sterkte ermee.. ik weet hoe moeilijk het is!

  3. Ik heb deze diagnose. Wat fijn om er een blog van te lezen, herkenning te vinden. Bedankt. Ik weet nu dat ik niet gek ben en dat meerderen dit hebben. Ik wist dat laatste natuurlijk wel, maar ik heb geen ervaringen gehoord.

  4. Heel, heel erg herkenbaar…

  5. Wat fijn om daar iets over te lezen. Ik heb ook een gegeneraliseerde angststoornis in combinatie met eetstoornis. Ben je er nu eigenlijk vanaf? En in welke mate ervaar je nog angst?

  6. Die diagnose heb ik ook gekregen al hoewel er nooit uitgelegd is hoe en wat het inhield. Op het moment zelf maakte het me eerlijk gezegd allemaal niet meer zoveel uit. Nu ik dit echter lees herken ik vooral het eindeloze gepieker. Fijne blog, dankjewel.

  7. wow ik dacht dat ik iets geks had en dat het allemaal niet meer klopte bij mij maar als ik het eerste stukje van de uit leg lees herken ik mezelf echt mooi
    thanks voor dit stukje herkenning

  8. Interessant om te lezen aangezien ik het zelf dus ook heb.

  9. Mooi artikel! ik heb zelf paar jaar last gehad van een paniekstoornis maar t gaat nu al een tijdje goed. Ik blijf wel bang voor een terugval, dat is namelijk ook al eerder gebeurd..

  10. Wow, wat herkenbaar.
    Ook ik heb een eetstoornis en een gegeneraliseerde angststoornis. Heb net deze week een intake gehad bij een ggz instelling omdat ambulante therapie niet voldoende aanslaat. Je blog komt dus op een goed moment: fijn om te lezen dat ik niet de enige ben.

  11. Wat herkenbaar,
    Wie kan vaststellen dat je zo’n angststoornis hebt?.

  12. Heel herkenbaar. Bij Rintveld hebben ze het vermoeden dat ik een gegeneraliseerde angststoornis heb, over 6 weken krijg ik de uitslag van een psychologisch onderzoek om het eventueel zeker te weten..

  13. Bedankt voor deze blog, dapper en duidelijk! Een vriendin van mij heeft dit en deze uitleg snap ik een stuk beter dan enkel de DSM-criteria die ik krijg als ik erop google.

    @K: psychologen en psychiaters in ieder geval, bijvoorbeeld bij jouw plaatselijke GGZ.

  14. Ik heb dat ook. Ik heb ook geleerd van die kansberekening maar dan nog uitgebreider:

    Je hebt namelijk de kans dat iets gebeurt, iemand met angstoornis overschat die kans vaak heel erg.

    Je hebt ook de kans dat je er zelf iets aan kan doen als het toch gebeurt, iemand met een angstoornis onderschat die kans vaak heel erg

    Dat tezamen maakt dat je heel angstig kan worden en zelfs een paniekaanval kan krijgen. Het kan helpen om bovenstaande te bedenken als je het op voelt komen. Je kan dit ook gebruiken in G- of andere schema’s.

    Wat ook kan helpen is mindfulness. Dan kan je leren om gedachten te laten komen en gaan zonder er iets mee te doen. En om angsten te voelen (en die gaan dan weer weg na een tijdje) ipv in een urenlange en steeds erger wordende piekersessie te belanden.

    Natuurlijk zijn dit geen pasklare oplossingen, die zijn er helaas niet 🙁

  15. Oeh jajks, dat extreme gepieker… Vanmorgen nog dacht ik dat mijn vader echt was neergestort in de badkamer; onzin natuurlijk, want een minuut later kwam ‘ie vrolijk naar beneden gewandeld. Wel heel eng dit. Ik hoop dat het minder wordt als ik trauma’s heb verwerkt!

  16. Ik heb dit ook gehad.
    Ik was bang voor benoembare dingen (zoals jouw voorbeeld met de spin), maar veelal was ik ook bang voor onbekende dingen. Ik was bang, mijn hartslag ging snel, ademhaling verkeerd, maar ik kon niet benoemen waar dit gevoel vandaan kwam. Dat was niet zo fijn.

    Inmiddels ben ik hier wel redelijk vanaf.
    Het heeft lang geduurd voordat ik werkelijk op het punt sta waar ik nu sta.

    Maar het kan, het is mogelijk! (:

  17. Ik heb de diagnose -en de stoornis zelf- ook een paar jaar gehad.
    Door EMDR voor oude trauma’s, veel relativeren en ook vrij veel medicatie speciaal tegen angst is de diagnose nu (zonder verklaring overigens) van mijn lijst met diagnoses verdwenen. Op zich wel terecht ook, hoor.

    Het piekeren blijft, zit in mijn aard. Maar nu een stuk minder!

  18. De angsten die op je pad komen of toenemen, op het moment dat je besluit om je idd. niet te gaan uiten in eten. Dat besluit moet ik ook nemen; zoveel respect dat jij dat dan dus wel doet of gedaan hebt!

  19. ik word al moe als ik de eerste zinnen lees van dit verhaal. Al die termen en diagnoses, je kunt ook doorslaan zoveel.
    Leg vooral de focus op al die negativiteit dan word je vanzelf beter (not)

  20. Wat herkenbaar …

  21. “Ik ben bang” dat ik dit weleens zou kunnen hebben…
    (om dan nog maar een label opgeplakt te krijgen, als dat me verder zou kunnen helpen)

  22. ik ben al jaren aan het zoeken naar wat ik “Mankeer”.
    en als ik dit lees en nog een andere blog (Hypochondrie) dan is het wel allemaal heel erg herkenbaar.
    Probeer nu vooral t positieve op te blijven maar dat wordt steeds moeilijker.

  23. Wauw, dit beschrijft precies hoe ik ook denk. Aan de ene kant fijn om te horen dat ik niet de enige ben, maar aan de andere kant erg om te horen dat zoveel mensen ook zoveel moeten lijden hieraan.

  24. Pffff. Erg herkenbaar, ben blij dat je dit blog hebt geschreven. Heb ook een gegeneraliseerde angststoornis en in periodes van stress steekt het erg de kop op. Maar ook wanneer ik rustige periodes heb en daardoor meer momenten heb om te piekeren.
    Veel afleiding zoeken en veel lachen helpt al veel.

  25. wow vooral de rare gedachten, dankje voor plaatsen, erg veel herkenning 😉
    x

  26. Ik heb last van angsten al vanaf mijn kindertijd. Ik heb er heel veel behandelingen voor gehad. Wat uiteindelijk heel goed hielp en daar kwam ik bij toeval achter… is lekker met je kop onder een ijskoude douche gaan staan. Later zag ik een filmpje van een psychiater die vertelde dat bij angsten en trauma je hersens verhit zijn op sommige plekken. Ineens viel de puzzel…. daarom hielp het dus zo goed!! Ga dus lekker onder de douche staan en douche eerst lekker ontspannen. Daarna zet je de douche steeds kouder en laat deze alleen over je hoofd lopen. Spoel jezelf daarna met helemaal af met koud water. Dat is enorm goed voor je immuunsysteem en als je lichaam sterk is , is je geest dat ook ( lichaam en geest is 1!). Maak hier een gewoonte van. Je went er snel aan en je angsten verdwijnen als sneeuw voor de zon.
    Tip 2. Heb je last van ververvelde emoties met of zonder beelden, haal dan een vakantieboekje bij het reisbureau en kijk naar de mooie palmbomen en zandstranden. Kijk 20 keer van de linker naar de rechterpagina en terug waarbij je niet je hoofd beweegt maar alleen je ogen.WEG VERVELENDE ANGSTEN!!!!Het werkt bij iedereen. Ik heb dit bij meer dan 20 mensen uitgeprobeerd of ze de tip gegeven en ze zeiden stuk voor stuk dat het geholpen had.
    Tip 3. Ga niet ineengedoken zitten , maar maak je borstkast groot en gooi deze naar voren. Je gaat dan in de aanvalhouding ipv in de verdediginghouding.
    Succes! Angsten gaan over naarmate je ouder wordt!! Je leert zo je maniertjes om ermee om te gaan.
    Tip 4. Bedenk jezelf dat je best weleens wat angstig mag zijn. Het hoort er ook bij. Je bent toch ook weleens vrolijk, verdrietig, humeurig, blij. Het is een gevoel dat ook weer zo wegzakt. En …. aan vervelende dingen denken mag ook, maar!!!!!!!!! heb je niks leukers om aan te denken, ja toch? Schrijf dan op de dag even een paar leuke dingen op, zoek er plaatjes bij en prent die leuke dingen en plaatjes in je hoofd en herpak jezelf als er iets vervelends in je opkwam.
    Tip 5. Roeren!! Heb je vervelende gedachten? Doe je ogen dicht en zie een pot verf voor je. Draai rondjes met je ogen en doe net alsof je met je ogen een kwast kan bedienen en daarmee de verf omroert. Nou? Weg zijn de angsten weer.

    Het komt allemaal goed jongens en meisjes!!!

  27. ik heb paniek aanvallen altyd als er iets stuk gaat thuis als ik naar de kelder ga denk ik oei wat zal er nu weer stuk zijn vb de verwarmingsketel of een barst in de tegel of ergens een lek en als er toch iets stuk is kan ik me niet beheersen eerst echt paniek dan gaat het over en dan kan ik het maken of dan denk ik normaal maar ik weet niet hoe ik met deze aanvallen moet omgaan .heb er zo genoeg van het is ook niet fijn voor mijn famillie

  28. Na jaren aanmodderen met diagnoses zoals ADD/Borderline/ Deprssie en therapieen (van EMDR tot dagbehandeling tot opnames) kreeg ik vandaag te horen dat ik dit ook heb. Ik moet zeggen: de verhalen passen mij als een broek!
    Volgende week begin ik met mindfit en ben ik inmiddels ook bij een ademcoach begonnen. Ik zie de toekomst weer zonnig in.
    Hopelijk kan ik dit traject zonder medicijnen doen. Daar ben ik nog wel angstig voor.

    Tip aan iedereen die angsten heeft: zoek eens naar ademhaling en angsten. Je zal versteld staan hoeveel (lichamelijke) klachten je erbij krijgt. Mij is verteld dat mensen met angsten vaak chronische hyperventilatie hebben (zonder aanvallen en in zakjes moeten blazen).

    Verder wens ik iedereen sterkte en succes in de toekomst!

  29. Ik herken zoveel uit dit artikel en de afgelopen week is mijn leven heel erg beïnvloed door angst. Ik weet niet of ik een angststoornis heb. Het klinkt zo groot en raar. Ik durf het niet aan iemand te vertellen. Bang om niet serieus genomen te worden. Wat moet ik doen? Hoe zijn jullie er achter gekomen dat je een angststoornis hebt en wat hebben jullie daarna gedaan?

  30. Ik heb best veel van de symptomen en ik lees net dat een koude douche goed helpt. En de afgelopen dagen douche ik ‘s avonds alleen maar koud omdat dat zo fijn is en omdat ik daardoor goed slaap.

  31. Ook ik heb deze angststoornis. Ik ben in behandeling bij een spv’er. Twee jaar geleden was er geen houden meer aan en ben ik gestart met therapie. Had de angst snel onder controle en kon alles weer aan. Helaas komt het altijd terug en moet je altijd maniertjes blijven vinden om er mee om te kunnen gaan. Ik blijf mijn spv’er dus zien en blijf ‘zoeken’ naar afleiding en manieren om weer normaal te gaan denken!!

  32. Leuk om dit te lezen. Ik heb er ook last van. Ongelofelijke piekeraar. Het woord ‘angststoornis’ is inderdaad een erg groot woord en je moet jezelf daar ook niet teveel door laten meeslepen. Mijn raad is simpel: onderken je probleem, maar vecht er tegen en laat je niet weerhouden daardoor dingen te doen. What does not kill you makes you stronger en een vrij relativerende vraag voor jezelf is: is dit levensbedreigend? Nee? Nou, dan gaan we er gewoon voor. En: morgen om deze tijd is alles achter de rug. Zulke ‘mantra’s’ helpen mij deze gevoelens te overwinnen. Ik rook niet, ik drink niet, maar loop hard ook om dit soort gevoelens de baas te blijven. Het is moeilijk, maar doe er iets mee en laat het je leven niet beheersen.

  33. Heel goed artikel. Ik herken mezelf er heel erg in. En afgelopen jaar in behandeling geweest voor paniekaanvallen, maar de laatste tijd komen deze terug en maak ik me inderdaad continu zorgen over de kleinste dingen. Heeft er iemand nog tips voor wat echt helpt hiertegen?

  34. Hoe bekent klinkt dit allemaal. En wat ben ik blij met dit blog. Vandaag voor het eerst van gehoord, wist niet wat het was. Maar komt dit meer bij jongeren dan bij oudere voor ? Zelf ben ik al wat ouder en heb jarenlange therapie gehad voor borderline i.v.m. mijn stemmingswisselingen. Maar nu komt dit er nog eens bij. Dus weer therapie in. Maar heb toch goede hoop dat het goed gaat komen nu er hulp is en mijn angsten een naam hebben.

  35. ik heb kanker gehad en toen ik antihormoonpillen moest gaan slikken,kwam men er achter dat het niet samen ging met mijn anti depressiva ,maar een andere dan proberen sinds het afbouwen van mijn oude anti depressiva naar de nieuwe ging het fout ,bam van de ene op de andere dag en nu ben ik dus gezegend met een gegeneraliseerde angsstoornis ,krijg sinds kort cognatieve therapy hiervoor ,zijn er mensen die er op zo een manier van af zijn gekomen ,ik heb bv elke dag angst dat mijn man dood gaat en kan het niet uit mijn hoofd zetten graag reactie ,zie trouwens nu ook dat ik niet de enige ben

  36. Dit is heel herkenbaar! Ik heb ook een gegeneraliseerde angststoornis, met daarbij (en misschien wel als gevolg van-) een eetstoornis en depressie episodes. Heel erg vervelend om niet gewoon te kunnen ontspannen, maar je constant druk te moeten maken om alles. Niet lekker stil zitten met een boek, maar heel de tijd in de weer zijn om perfect te zijn omdat het te eng is om niet goed genoeg te zijn. 🙁

  37. ik heb last van dat ik bang ben van meer dan 20 mensen om mij heen. Bij gala en carnaval (die ik op school doe) heb ik er geen last van dan ben ik weg met die gedachte. Maar echt gewoon in gebouwen zoals huizen en flats kan ik er niet tegen. Ik weet nog niet zeker of dit gaat helpen.

  38. Ik ben 27 jaar en heb helaas ook sinds een paar maanden geleden te horen gekregen dat ik een gegerenaliseerde angststoornis heb.. En nog steeds ben ik vechtende.. Heb 4 jaar lexapro geslikt was angstvrij.. Maar was erg dik vlak en gevoelloos.. leuke momenten beleefde ik ook minder intens.. en daarna over gestapt op paroxetine daar ben ik ontzettend van door gedraaid helaas.. waardoor ik 3 weken opgenomen ben gewist om weer snel af te bouwen.. Nu maanden later anti-depressiva vrij.. Maar mijn stoornis is erbij elke dag maar weer.. Soms een periode rustig maar dan hoeft er maar wat te gebeuren en slaat de angst,piekeren, paniek weer toe! Op dit moment verziekt het ook weer mijn leven helaas word er zelfs wat somber van.. Wil in de toekomst heel graag een gezinnetje met mijn vriend maar hoe?! Deze klote stoornis zorgt dat ik niet kan doen wat ik mijn leven wil doen.. Het is een grote beperking in mijn dromen! Medicijnen Daar ben ik nu doodsbang voor ontzettend bang voor al die nare bijwerkingen.. Ik voel me verloren.. Ik huil van binnen wetende dat dit nooit weg zal gaan.. heb alleen wat therapieën die me afleiden.. en gesprekken met mijn behandelaar maar daar gaat deze gegerenaliseerde angststoornis niet mee weg.. Ik wil zo graag net als ieder ander zijn.. Mensen om mij heen stichten gezinntjes zijn gelukkig hebben un baan enz.. Het doet mij zeer wetende dat dat voor mij niet is weg gelegd.. Leuk dat ik deze stempel heb maar kan er helaas niks mee.. Soms denk ik.. Had het liever nooit geweten! Mijn zelfvertrouwen is hiermee nog meer aangetast! Vind mezelf nu helemaal niks meer waard.. sterkte voor de gene die ook last hebben van deze levens ingrijpende diagnose de gegerenaliseerde angststoornis!

  39. Heb ook de diagnose gekregen, ben jij bij de psycholoog ook met de zogenaamde cognitieve gedrags therapie behandeld? En hielp dat?

  40. Ik heb de diagnose nu 4 jaar geleden gekregen. Na jaren van hyperventilatie en een burn out als gevolg vanwege het opgroeien in vluchtgedrag om zo het piekeren uit te schakelen.
    Ik ben na een jaar lexapro, vanwege de burnout, overgestapt op cymbalta. Ik kan het iedereen aanraden, ik functioneer prima en niemand merkt het meer en ikzelf ook nog amper!

  41. Hallo,
    Ik heb nu bijna 2 jaar geleden truffels gebruikt bad trip gekregen, en mijn leve is ook heel veranderd. Ik zou schatten dat gegeneraliseerde angststoornis heb ik gebruik ook helemaal geen medicatie, want ik ben zwaar tegen medicatie. Ik ben bij psychiater geweest maar had weinig wat aan dus had mezelf meteen af gemeld, ik heb ook betere en wat mindere periodes. Het is ook niet meer zo hewig zoals jaar geleden hopelijk ben ik snel weer beter!! Grote deels heb ik geleerd er mee om te gaan blijf altijd in mezelf geloven. Dat ik zelf mezelf weer kan verbeter want ik geloof all die therapieen niet plus zijn heel duur.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *