Het heeft even geduurd voordat ik openlijk begon te schrijven over mijn ervaring met seksueel misbruik. Deels omdat ik het geen misbruik durfde te noemen. Het voelde als een ‘te klein’ vergrijp. Zeker als ik denk aan hoe seksueel misbruik óók kan zijn. De horrorverhalen die ik – ook op Proud2Bme – voorbij zie komen, laten mijn ervaring soms nietig voelen…
Destijds was de documentaire ‘Leaving Neverland’ over Michael Jackson de trigger voor mij om er toch over te schrijven. Dat deed ik middels deze blog. Hier sprak ik over aanrakingen. Wat het in principe ook is geweest. Iemand zat aan mijn borsten. Iemand die dat recht niet had. Mede door de reacties ben ik aan het denken gezet. Waarom noemde ik het eigenlijk geen misbruik? Deed ik mezelf onterecht hiermee? Of is seksueel misbruik inderdaad iets dat ‘groter’ is dan dit? En kunnen deze trauma’s eigenlijk wel vergeleken worden?
Binnen seksueel misbruik zitten veel extremen, maar ook is er een grijs gebied. Een gebied waar ik geen grip op lijk te hebben. In een artikel van NU.nl lees ik het volgende:
Volgens Kim Lens, onderzoeker en docent aan de Universiteit van Tilburg, kan het echt zo zijn dat twee mensen die seks met elkaar hebben gehad, allebei een hele andere interpretatie van het moment hebben. Dat gaat zelfs zo ver dat de één het kan zien als verkrachting en de ander als een gezellige avond.
Ik vind dit zelf best wel heftig. Natuurlijk is een moment nooit de complete waarheid, maar dat een situatie op zulke verschillende manieren gezien kan worden vind ik best schrikbarend. Dat iemand ongevraagd aan mijn borsten zit, is een goed voorbeeld van duidelijk seksueel overschrijdend gedrag. Maar is dit dan ook meteen seksueel misbruik? Dat vind ik nog steeds een lastige vraag waar ik niet echt een concreet antwoord op heb. Wel ben ik van mening dat, in mijn situatie, de persoon in kwestie zeker misbruik heeft gemaakt van de situatie.
Ik was jong, maar ik kon aan alles voelen dat het niet goed was. Toch was het voor mij niet duidelijk genoeg wat er nu precies was gebeurd. Ik was bang om ‘problemen te creëeren’ die er eigenlijk helemaal niet waren. Dat ik het te groot maakte, er teveel aandacht aan gaf. Het was voor mij vooral onduidelijk waar nou echt die grens lag, en ligt.
Ik denk dat context hier ook een grote rol speelt. Als mijn vriend nu ongevraagd aan mijn borsten zit vind ik dit geen probleem, maar als een vreemde dat doet, is het een heel ander verhaal. Ook kunnen culturele achtergronden meespelen in de mate waarop verschillend gedrag acceptabel is en het nog lastiger kan zijn om die grens duidelijk te trekken. In dit artikel van Vice verklaart socioloog Mischa Dekker dat het echt nodig is om alles binnen dit grijze gebied ook serieus te nemen om een verandering in het gedrag te stimuleren.
Mijn zoektocht
Meerdere blogs heb ik ondertussen geschreven over mijn eigen seksualiteit en mijn zoektocht hierin. Seksualiteit is iets dat voor mij niet altijd even vanzelfsprekend is. Ik vind het juist heel complex en verwarrend. Ik loop aan tegen de manier hoe vrouwen soms geseksualiseerd worden. Het beeld van vrouwen waarbij zij genieten van seks. Dat is niet hoe ik het ervaar en dat zorgt soms voor een vreemde disbalans. Want wat is normaal? Is dat hoe ik me ook moet voelen? Of ben ik kapot? En mis ik dit deel?
“In porno hoef je maar de grote teen van een vrouw aan te raken, of ze ligt al in extase. Die verwarring voel je als vrouw ook op straat: je hoort er mooi en vrouwelijk uit te zien, maar ook weer niet té, want dan verlies je het recht om het vervelend te vinden als je wordt nageroepen. We vinden dat vrouwen de hele tijd op de rem moeten trappen, terwijl mannen volop gas mogen geven.” Psycholoog en hoogleraar seksuologie Ellen Laan in een artikel dat eerder verscheen op Vice.com
Nog steeds vind ik het soms moeilijk om bij mijn gevoel hierin te blijven. Het is makkelijk om jezelf met anderen te vergelijken, zeker als deze jouw (of in dit geval mijn) gebreken accentueert. Ik heb me hier dan ook vaak onzeker over gevoeld en nog steeds weet ik niet wat normaal is. Uiteindelijk zou dat niets uit moeten maken, want dit is mijn normaal, en dat is alles wat ertoe doet.
En toch werkt het niet altijd zo. Nu terugdenkend, zou het ook goed kunnen dat ik inderdaad iets terughoudender ben en met mijn achtergrond is dat denk ik ook niet gek. Seksualiteit is iets kwetsbaars, iets intiems. Als iemand hier op wat voor manier dan ook aanspraak op doet, is dat – in mijn ogen – best een ding. Zeker als iemand hier geen toestemming voor heeft. Het ‘grijze’ gebied is een groot gebied. En naar mijn idee is de toegangspoort tot dit gebied het verkrijgen van die toestemming. Als iemand aan jou zit zonder dat je dit wil, is het niet oké.
Maak alsjeblieft niet de fout die ik heb gemaakt. Ook al voelt het als een klein vergrijp, waarschijnlijk kan jij ontzettend goed aanvoelen of dit fout is of niet. Luister alsjeblieft naar dit gevoel, praat erover, zoek hulp als nodig. Niemand heeft het recht om aan jou te zitten. Niemand. Het is niet jouw schuld, maar soms wel jouw probleem om op te lossen. En dat is op zijn minst erg kwalijk te noemen. Mocht je deze twijfel herkennen, schroom vooral niet om hulp te vragen. Wat voor label er ook aan jouw situatie hangt; wanneer je het hier moeilijk mee hebt, mag je om hulp vragen. Het is al erg genoeg.
♥
Online en anoniem doorpraten over dit onderwerp? Chat met Fier is bedoeld voor iedereen die nare ervaringen heeft gehad. Is er iets gebeurd tegen je wil? Heb je fysiek of psychisch geweld meegemaakt of word je bedreigd? Of maak je je zorgen over iemand uit je omgeving? Praat er online over met de hulpverleners van Fier via de chat. Wil je liever chatten bij Proud2Bme? Ook wij zijn er om je te steunen. Hier kun je inloggen voor onze chat.
Geef een reactie