Volledig hersteld?

Ik vermeld een aantal (algemeen aanvaarde) tekenen die op herstel kunnen wijzen.

Fysieke tekenen (Vrij naar Reiff en Reiff, 1992)

  • Het metabolisme is terug normaal. Een normaal niveau wil zeggen: ‘op een niveau zoals dit voor de betrokken persoon genetisch bepaald is’.
  • Men kan honger (h)erkennen, en er adequaat op reageren.
  • De vochthuishouding (hydratatie) is hersteld en in evenwicht.
  • Het gewicht is terug op een gezond niveau (gebaseerd op leeftijd, lengte en geslacht).
  • Men menstrueert.
  • Huid, tanden, warmteregeling, haargroei en spijsvertering zijn terug normaal.
  • De samenstelling van het lichaam (voldoende vetgehalte) is hersteld en stabiel.
  • De voedselopname is adequaat om een gezond gewicht en een gezonde lichaamssamenstelling te behouden.
  • Gedrag om eten te verwijderen komt niet meer voor.

Psychologische en sociale tekenen

  • Men kan terug verschillende soorten voedsel eten, voedsel met een evenwichtige samenstelling (eiwitten, suikers, vetten, vetzuren, mineralen en vitaminen).
  • Men kan omgaan met natuurlijke kleine veranderingen in gewicht (schommelingen van 1/2 kg tot 1 kg) die samenhangen met vochtinname, ziekte en het seizoen.
  • Men kan terug spontaan eten (vooral in een sociale en dus zichtbare context).
  • Men kan omgaan met commentaar van anderen over de gewichtsveranderingen, zonder dit als negatieve commentaar te ervaren.
  • De te realiseren gewichtstoename neemt niet af. Ze stopt dus niet op het ogenblijk dat men denkt terug ‘goed’ te eten.
  • De hoeveelheid vrije tijd die gespendeerd wordt aan denken over gewicht, voedsel en lichaamsvorm is max. 15% tot 20%, of nog veel minder.
  • Men kan omgaan met problemen zonder te hervallen in een gestoord eetgedrag.
  • Nadat de fysieke gezondheid terug is hersteld, kan men achterliggende factoren / oorzaken onderkennen en oplossen, zonder te hervallen in een gestoord eetgedrag.
  • Men herkent signalen van herval zeer snel, en zoekt hulp bij de eerste tekenen van herval.
  • De familie maakt zich geen zorgen meer over voedsel en gewicht.
  • De familie kan normaal puber/adolescenten -gedrag herkennen en ermee omgaan.
  • De hele familie heeft een ‘gezonde’ eetcultuur ontwikkeld. Dit blijkt onder andere uit regelmatige familiemaaltijden.

VIER TIPS VOOR OUDERS / FAMILLIE

  • Probeer te weten wat de criteria zijn voor herstel, dit samen met de therapeut. Je zou moeten weten wat de doelstelling van de behandeling is. Bekijk het herstel als een proces, dat verschillende stappen kent, met zijn ups en downs.
  • Als jouw kind jonger is dan 18 jaar en nog thuis woont, zoek dan ook familiebegeleiding in verband met de eetstoornis. De familie heeft nood aan eigen doelstellingen om te evolueren naar een nog gezondere familieomgeving voor herstel.
  • Probeer tekenen te herkennen die kunnen wijzen op herval en op een tijdelijke achteruitgang. Een eetstoornis kan soms terug de kop opsteken in periodes van verhoogde stress. Het is ook mogelijk dat uw kind nog steeds geobsedeerd is met ‘eetstoornisgedachten’, hoewel de eetstoornis ‘aan de oppervlakte’ verdwenen is.
  • Positieve resultaten, en het bereiken van hersteldoelstellingen moet worden gevierd. Houdt u niet op de vlakte bij het bereiken van de eerste positieve resultaten. De eerste signalen die wijzen op een herstel zijn toch fantastisch. Deze tekenen (b.v. wanneer het gewicht toegenomen is of wanneer ze stopt met overgeven) luiden verder herstel in, en worden gevierd.

Bron: eetstoornis.be
Oorspronkelijke tekst: Cristen E. Haltom, Ph.D. Voice: 607-272-6750 Fax: 607-266-6414 Web: https://www.drhaltom.com © Copyright Cristen E. Haltom. All rights reserved.