Heb ik een eetstoornis?

Lange tijd heb ik getwijfeld of mijn eetstoornis wel echt een eetstoornis was. Zelfs toen ik in behandeling zat, schoot deze gedachte nog wel eens door mijn hoofd. Alsof ik mij aanstel, alsof mijn eetstoornis nep was en dat het wel mee viel met mijn eetstoornis. Want, wanneer heb je nou een eetstoornis? Hoe weet je dat?

Ik heb het hele internet afgestruind, mijn BMI op allerlei sites naberekend. Ik dacht dat mijn BMI onder een bepaald getal moest zitten om een legaal probleem te hebben. Dat stond immers bij de uitleg over eetstoornissen. Ik was is al jaren ongelukkig met mezelf. En ik dacht dat als ik die eetstoornis had, ik een reden had. Waarom was ik anders zo ongelukkig met mezelf? 

Meerdere sites heb ik gemaild met mijn verhaal. Daaronder stond steeds weer dezelfde vraag: ”Heb ik een eetstoornis?” Ik moest het op de één of andere manier zwart op wit krijgen, dan pas kon ik hulp krijgen of er met iemand over praten. Gelukkig prikte mijn vriendinnen door mijn zwijgen heen en viel het hen op dat ik rommelde met eten. Die sticker ”Eetstoornis” is echt niet nodig! ###

Als je ergens moeite mee hebt, dan mag je daar toch over praten? Iemand die last heeft van zijn enkel, zegt dat toch ook tegen zijn vrienden? Natuurlijk, een eetstoornis gaat vaak gepaard met een hoop schaamte. Maar stilletjes in een hoekje blijven zitten en niets zeggen, terwijl je zelf eigenlijk wel weet dat er iets speelt, is ook niet bepaald helpend toch?

Wanneer heb je een eetstoornis en wanneer heb je dat niet? Sommige mensen hebben problemen met eten of moeite met bepaalde voedingsmiddelen. Daar kunnen verschillende redenen voor zijn, zoals beperkte smaak, allergie of stress. Er zijn ook mensen die moeite hebben om op gewicht te blijven. Ze hebben bijvoorbeeld een te snelle stofwisseling. Of mensen die van lekker eten houden en daardoor overgewicht hebben en gezonder willen leren eten. Al deze mensen hebben niet persé een eetstoornis. Maar soms willen deze mensen wel hulp van hun omgeving of een diëtist om weer gezond te worden.

Een eetstoornis is eigenlijk een mechanisme dat is ontstaan vanwege onderliggende problemen. Misschien denk je nu: ”Ik heb geen problemen. Ik heb een prima jeugd gehad.” Je hoeft inderdaad ook niet heftige trauma’s of een rottige jeugd achter de rug te hebben om een eetstoornis te ontwikkelen.

Een eetstoornis en het gedrag dat daarbij komt kijken, zijn eigenlijk de symptomen van de problemen die er achter schuil gaan. Een aantal voorbeelden zijn; een negatief zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen, het gevoel van controleverlies over je leven, gevoeligheid etc. Bij veel mensen is de oorzaak van hun eetstoornis een combinatie van verschillende problemen. 

Dit laat dus al zien dat het probleem bij een eetstoornis niet gaat over de problemen met eten. Maar dat deze problemen met eten er zijn om juist om te kunnen gaan met de problemen. Helaas is dit een ernstige destructieve manier en is het lastig hier alleen en zonder hulp uit te komen. Daarom is het erg belangrijk je problemen, wat ze ook zijn, serieus te nemen. 

Eetprobleem of eetstoornis?
Iets is geen eetprobleem meer, maar een eetstoornis als het je (dagelijks)leven in de weg staat, als het je dermate beperkt dat het je leven op negatieve wijze beïnvloedt, terwijl je dat niet wilt. Lees meer over het verschil tussen een eetprobleem en eetstoornis.

Tip 1: Praat
Praat met je omgeving over je problemen met eten. Het is eng om te vertellen dat je misschien een eetprobleem of eetstoornis hebt, maar het is heel belangrijk hier openheid aan te geven. Wanneer je dat niet durft kun je HIER een voorbeeldbrief downloaden. Praat over je problemen, hoe klein of groot deze in jouw ogen ook zijn. Ze zijn lastig voor je, en daar verdien je steun bij!

Tip 2: Je stelt je niet ”gewoon” aan
Is iets voor jou een probleem, dan heb je alle recht hier hulp en steun bij te krijgen. Wil je hier nog iets meer over lezen? Lees dan ook eens ”Het valt wel mee met mijn eetstoornis.” Of ”Hulp vragen en eetstoornis.

Tip 3: Eetprobleem
Herken jij je niet persee in de dingen die je hier leest over eetstoornissen, maar heb je wel problemen met eten? Misschien heb je dan voldoende steun aan je omgeving en is het goed om afspraken te maken over je eetpatroon. Een diëtist kan jou hier ook bij helpen, want ook dan verdien je hulp. 

Tip 4: Diagnose
Krijg je de diagnose eetstoornis of krijg je juist helemaal geen sticker opgeplakt? Vraag jezelf dan eens af waarom je vindt dat je dat label nodig hebt. Kijk naar jezelf en als jij vindt dat je hulp nodig hebt, vraag die hulp dan! Dat verdien je, om wat voor probleem het ook gaat!

Tip 5: BMI
Je kunt natuurlijk je BMI berekenen, maar de ernst van je eetstoornis is niet afhankelijk van je gewicht. Veel mensen denken dat je een laag gewicht moet hebben, om een ernstige, levensbedreigende eetstoornis te hebben. Maar ook wanneer je gewicht redelijk gezond is, kun je een gevaarlijk probleem hebben met eten! Neem jezelf daarom serieus en kijk niet alleen naar de buitenkant!

Of jij een eetstoornis hebt, kunnen we je niet vertellen. Wel dat je hulp verdient. Voor welk probleem dan ook.

Wil je meer weten over eetstoornissen, bekijk dan onze website eens en kijk bij het kopje ‘Informatie‘ of lees onze blogs. Je bent ook van harte welkom in de chat of op het forum met al je vragen. Wil je advies, mail dan gerust naar onze adviesmail. Ben je op zoek naar hulp in jouw omgeving dan kun je gemakkelijk zoeken via onze zoekmachine voor hulp.

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

41 reacties op “Heb ik een eetstoornis?”

  1. Ik vind het een erg goed stuk!
    Heel herkenbaar; vooral hetgeen wat je schrijft over het narekenen van je BMI etc. en op allerlei sites de vraag ‘heb ik een eetstoornis’ stellen. Ik dacht dat ik ‘de sticker’ nodig had om daarmee aan te geven dat ik echt een probleem heb, maar nu bij mij de diagnose ‘anorexia’ is vastgesteld voelt dit niet anders dan voorheen.
    Ik denk idd dat je zelf heel goed aanvoelt of het daadwerkelijk een vervelend probleem is (wat is op te lossen met wat extra hulp/begrip) of een stoornis waarbij intensieve begeleiding nodig is.
    Ik ben in ieder geval blij dat ik mijn eigen verstand (dit is niet meer normaal!) serieus heb genomen en de stap naar hulp heb gemaakt. Ik ben er nog lang niet, maar heb vertrouwen in de toekomst.

  2. Bedankt voor het delen van dit stuk!

  3. ik heb geen ondergewicht maar wel een ‘eetstoornis’! ik ben de sticker plakken en het in hokjes plaatsen van mensen ook zo beu! alsof je aan eisen moet voldoen, goed dat hierover geschreven wordt:)

  4. Erg fijn om dit te lezen 🙂 Ik heb geen eetstoornis, maar wel problemen met eten. eigenlijk al zolang ik mij kan herineren. ( ik heb als baby van 1 jaar in het ziekenhuis gelegen omdat, ik niet wilde eten) ik herken wel symptonen van een eetstoornis, maar zoals in dit stuk staat het belemmert mij niet in het dagelijks leven.

  5. ”Je hoeft inderdaad ook niet heftige trauma’s of een rottige jeugd achter de rug te hebben gehad om een eetstoornis te ontwikkelen. Een eetstoornis en het gedrag dat daarbij komt kijken, zij eigenlijk de symptomen van de problemen die er achter schuil gaan. Een aantal voorbeelden zijn; een negatief zelfbeeld, weinig zelfvertrouwen, het gevoel van controle verlies over je leven, overgevoeligheid etc. Bij veel mensen is de oorzaak van hun eetstoornis een combinatie van verschillende problemen. ”

    daar voel k me wel een beetje opgelucht bij. Ik voel me altijd vaak zo stom omdat ik helemaal geen heftige dingen heb mee gemaakt en toch zeik en zeur k over het eten en gewicht enz… mensen vragen ook vaak.. ja wat is er dan gebeurt dat je een eetstoornis heb ontwikkelt? of dan lees je verhalen over dt iemand iets naars heeft mee gemaakt en daardoor die eetstoornis heeft ontwikkelt… dan denk ik bij mezelf.. nee kweet niet wat ik dan precies denk maar ik voel me dan zo stom en een aansteller… maar goed. ik weet dat je niet per se iets heftigs mee hoef te hebben gemaakt om een eetstoornis te ontwikkelen, en dit artikel geeft me nog even weer een extra bevestiging.. thnx. xx

  6. Hai Soof, dat wat jij beschrijft zijn geen eetbuien. Bij eetbuien eet je nog veel meer. Ik kan me wel voorstellen dat die trek die je hebt waardoor je een zak chips en reep chocolade opeet, ontstaat doordat je soms te weinig eet.

  7. Oeff…herkenning in dit stuk!

  8. Super goed stuk 🙂
    Toen ik de hulpverlening inging, wilde ik alleen maar horen dat ik een eetstoornis heb, als een bevestiging van dat ik dat ‘bereikt’ had. Als een soort schouderklopje voelde dat. Zieke gedachten natuurlijk! Maar daar ben ik dus niet alleen in 😉

  9. Ik vind het heel herkenbaar! Ik zeg vaak genoeg tegen mezelf, het valt wel mee, maar toch weet ik ergens wel dat het, als ik het nu niet gaat oplossen, nog erger zal gaan, ik eet, maar kots het niet uit, al hoewel ik dat wel heel graag wil, en ik weet ook dat als ik dit niet mondeling aan iemand ga vertellen, dat de dwang dan te groot word om te weerstaan, ik wil niet toegeven aan mijn eetstoornis, maar ik weet wel dat ik ’em heb. Nog niet zo erg, tenminste, dat maak ik me zelf wijs, zonder dat ik het door had, dat het wel eens niet zo kon zijn, schreef ik het weer op…. Er zijn mensen die het veel erger hebben dan ik, dat weet ik zeker, dat is echt zo, na lezing van al deze verhalen, maar toch maak ik mezelf misschien wel veel te veel wijs dat ik geen hulp nodig heb, en dat het allemaal wel mee valt, want als ik echt heel eerlijk ben, weet ik zelf dat het helemaal niet zo gaat als dat het hoort te gaan. En toch vraag ik me nog steeds af of ik niet aandacht probeer te trekken… Zou ik op de fiets naar school denken ‘ik moet afvallen’ omdat ik aandacht wil? Ik weet het niet, af en toe ben ik gewoon mijn gedachten kwijt, en als het om zo iets gaat, dan ben ik het altijd kwijt, maar ik wil het weer terug, en dat gaat mij lukken ook, en als het mij lukt, dan lukt het de rest van de mensen ook!!

  10. Ik durf het echt niet te bespreken met m’n ouders terwijl ik er wel heeel erg mee worstel elke dag..

  11. zo herkenbaar,
    ik vind wel dat ik een stiker nodig ben omdat anders mensen me niet serieus nemen, maar dat is dus onzin, het benivloeid wel me leven soms eet ik alleen avond eten en soms alles, en soms ontbijt en avond eten, weet bijna van alles uit me hoofd hoeveel er in zit, en voel me lui en dik als ik een dag niet heb gesport, mooi geschreven dus xxx

  12. Ik zou zo graag hulp willen alleen durf ik de stap niet te zetten…

  13. Ik wil ook hulp, maar niet in een kliniek.
    Gewoon leren eten. Maar controle is
    belangrijk. Ik zit in een tweestrijd.
    Help me a.u.b!

  14. Bezoek het forum eens. Sterkte!

  15. Ik twijfel ook of ik het heb, omdat ik zelf vind dat ik normaal eet.
    Alleen mijn ouders zeggen steeds van dat ik niet echt normaal eet enz. En omdat ik er bijna altijd aan denk van wat ik die dag ga/moet eten. Maar we hadden pas ook met de hele klas dat we naar de wok gingen alleen ik ging niet omdat ik weet dat ik toch niet veel ga eten. Soms blijf ik ook bij mij vriendin eten en dan vraag ik meestal altijd wat ga je eten, meestal is het bv patat ofzoiets. Dan denk ik gelijk van dan moet ik morgen minder eten enz dus daarom eet ik liever nooit bij iemand anders. Maar opzich zit ik op een gezond gewicht. Dus of je het nou een eetstoornis mag noemen ik denk meer dat het een probleem is met eten;)

  16. ik heb een niet zo ernstige eetstoornis…
    voordat het ernstig werd hebben mijn ouders me heel erg geholpen
    ik eet nog steeds weinig maar goed genoeg om op gewicht te blijven.
    ik herken mezelf ook in de zin dat je tijdens het eten de controle hebt.
    de maaltijden zijn nog steeds mijn minst favoriete dag maar heb geen
    ondergewicht meer.

  17. Ik heb eigenlijk al ruim 3 jaar best wel problemen met eten. Ik heb een gezond gewicht, nooit een diagnose gehad en heb gesprekken met een gedragsdeskundige/psycholoog. Hij schuift de problemen rondom eten af op “negatieve gedachtes”. Volgens mij denkt iedereen (die ik het heb verteld) dat ik me aan stel… Dit is echt niet waar. Er is meer aan de hand, maar dat word toch niet geloofd.
    Wel een mooi artikel. Proud heeft heel erg veel mooie artikelen.

  18. Ik heb geen idee of ik een probleem of stoornis heb. Soms kijk ik in de spiegel en denk ik dingen als: “ik ben veel te dun! Waarom heb ik geen ‘vrouwlijke vormen’ zoals andere meiden? Ik kan mijn botten zowat zien!” terwijl ik op een ander moment weer denk van: “Kijk die vetrollen! Je eet veel te veel snoep en je onderkin groeit alleen maar!”
    Ik weet niet wat ik van mezelf moet vinden. Soms denk ik dan ook dat ik moet stoppen om ernaar te kijken, omdat als ik dun en dik tegelijk ben, ik vast wel “normaal” moet zijn of zoiets. Maar dit hou ik nooit lang vol. Het ene moment prop ik mezelf vol met alles wat ik kan vinden, het liefst al het zoete. Het andere moment honger ik mezelf uit of zorg ik dat ik ga braken.

    Ben ik raar? Heb ik een probleem? ( Ik lust trouwens ook niet heel veel)

  19. Ik eet weinig, omdat ik geen brood lus. Sinds kort koop ik speciaal brood, maar dat is aardig duur. Ik ben 14, 1,60 meter lang, en ik weeg 39 kilo. Ik train ongeveer 20 uur per week. Het is al een aantal trainsters opgevallen dat ik veel tr mager ben voor mijn leeftijd. Ik eet nu ongeveer 3 of 4 broodjes per dag en soms 2 borden avondeten. Soms ook maar 1. Ik eet bijna nooit fruit. Maar ik weet niet of dit nou een eetstoornis is of niet.
    Groetjes mij…

  20. ik weeg 50 kilo en ben 1.80 en 14 jaar
    ik heb net mijn BMI uitgerekend en ik heb een heel ongezond gewicht het is nou niet dat ik dit wil maar ik wil ook aankomen want ik vind mijn lichaam nu gewoon goed

  21. ik bedoelde ook niet aankomen

  22. Heeft iemand misschien de link van die zelftest bij Ursula, want op hun site kan ik de test niet vinden… Dankjullie wel alvast!

  23. @iemand zoiets heb ik dus ook. Alleen braak ik nog niet…

  24. Ik begrijp da wel ik eet nix enal en soms denk ik dan heb ik eetstoornis of stel ik me aan :/ nu ga ik op zoek 😉 x

  25. Ik zit ook drie jaar met een eetprobleem het is niet echt heftig maar je denkt er wel elke dag aan soms dan wil ik het vergeten nergens aan denken maar zodra ik een vreetbui of iets ongezondst heb gehad dan voel ik me slecht en dan komt er wel een soort van angst bij je op dat het niet eentonig mag worden en dat je zo veel bij komt zonder dat je het echt in de gaate hebt ik durf er ook niet met me ouders er over te praten want dat wordt toch in mijn ogen tegen je gebruikt of het gaat de familie door dan heb ik zo iets van laat maar ik los het zelf wel op

  26. ik vind het een goed verhaal
    ik heb namelijk ook een eetstoornis/probleem ik ben 3 .5 jaar geleden ziek geworden en heb een operatie in me hals gehad sindsdien kan ik niet tot nauwelijks eten ik verdraag veel eten niet dat krijg ik of niet weg of word niet verteerd en komt er dus net zo hard weer uit ik heb 2,5 sondevoeding gehad maar dat vonden ze niet nodig meer omdat ik dus niet een dun persoon ben maar het feit is dat ik altijd heel dik ben geweest nu ruim xx kilo lichter ben door mijn ziekte weleens waar maar ik dus totaal verzwakt ben steeds tegen de grond ga ik nu dus ook rolstoel afhankelijk ga worden doordat ik geen kracht en energie meer heb en de artsen het dus niet erg vinden dus ik heb hierin wel een groot probleem want ik leef dus al die tijd op melk een zakje breaker per dag en twee toetjes en dan houd het op en zelfs dit kan er weer uit komen

  27. ik heb geen eetstoornis want ik eet gewoon alles maar ik kom geen kilo’s aan en mijn BMI is goed maar ik val gewoon af want ik
    ben van xx kilo naar xx kilo gegaan en mijn lengte is 1.39 dus wie kan mij hierbij helpen

    -Voor informatie of advies kun je altijd mailen naar advies@proud2bme.nl en je bent welkom op het forum of in de chat-

  28. hey allemaal…
    tis weer zomer en wil weer wat lichter zijn,
    ik heb geen probleem denk ik zelf want ik eet heel graag en de vettigste dingen eerst maar ik heb ook dagen dat ik weinig of zelfs niets eet..of als ik dan iets eet het weer uitbraak.. mss komt het er dan niet allemaal weer uit..maar voel me toch weer veiliger..ik wil echt doorZetten met niet eten nu want binnen 2 a drie weken vertrek ik op reis en tegen dan moet ik echt lekker strak staan. groetjes

  29. Ik loop ook al een tijdje hier mee rond
    Maar ja … Ik praat het heel erg in me hoofd aan
    Soms denk ik : stel ik me aan , is dit allemaal nep
    Maar op dit moment ben ik nog steeds niet blij met
    Mezelf en dat doet me wel wat
    Ik moet toch gelukkig kunnen zijn met mezelf
    Maar niet op deze manier . Toen besloot ik een paar kilo af te vallen
    Het lukt me ook nog en dat was een van de weinige momenten dt ik blij
    Was met mezelf daardoor ben ik ermee door gegaan om trots op mezelf te kunnen zijn maar is dat nou echt werkelijk een eetstornis ?
    In betwijfel het xxx

  30. Ik ben niet mager maar ook niet dik en heb een gezond gewicht voor mijn lengte maar ben echt niet tevreden met mijn lichaam… Ik wil zo graag vermageren maar het lukt me gewoon niet meer. Ik heb brede heupen en dit ‘vet’ kan ik alleen kwijtgeraken door te vermageren… Ik denk vaak na over hoe graag ik wel een dag niets zou willen eten, maar mijn ouders zouden dit merken en me verplichten te eten, ook denk ik vaak na over het uitbraken van mijn eten. Ik wil echt dat er iets verandert maar heb geen energie en zin meer om te sporten ofzo… Ik vergelijk mezelf met anderen en vriendinnen en familie geven complimentjes over mijn lijn maar weet eerlijk gezegd niet waar zij dat halen, ik zie alleen maar vet. Wat moet ik doen? Ik hoop dat er iemand weet wat ik moet doen want ik durf er tegen niemand over te beginnen omdat ik denk dat het gewoon aan mij ligt of dat mensen niet eerlijk zijn en gewoon zomaar zeggen dat ik slank ben…

  31. Ik ben heeeeel erg op ondergewicht ik moest een week in het zieken huis liggen omdat (ze zeiden dat ik bijna echt bijna anorexia had) ik was ook brood mager maarja ik ben echt ongelukkig en wil je zeggen het is niet leuk als je hulp wilt krijg je dat zeker 😀 ik hoop alleen dat je jezelf niet te dik vind want dat heb ik wel en eeum ow jha su6 hè.

    p.s ik ben zwaar depresief en ongelukkig,geen zelvertrouwen etc denk gewoon ik ben mooi niemand kan zeggen wat jij niet wil

    xx. Sarah xx 😀

  32. Hey, ik weet dat het stom en zeurderig klinkt, maar ik heb jullie mening nodig.
    ik heb vroeger altijd moeite met eten gehad. Ik heb het nu ook nog. Ik heb ‘s ochtends gewoon moeite om mijn ontbijt op te eten. Er is gewoon zo weinig smaak aan… En als ik dan iets anders probeer, dan is de smaaksensatie na enkele dagen weer uit. En dan heb ik nòg moeite om ‘t op te eten. Ik doe er ook echt super langzaam over. Ik ben vaak de laatste, en ik heb grote moeite om mijn tempo op te voeren.
    En zo is ‘t elke keer weer, behalve als ik echt honger heb of een goede dag heb. Vaak sla ik op school pauzes over, bewust omdat ik er geen zin in heb, of onbewust omdat ik simpelweg niet aan eten denk.

    Ik ben tevreden met mijn gewicht. Ik ben echt heel zeker dat ik geen anorexia of iets in die trant heb. Ik heb dit altijd gehad. Ik weet dat sommige meisjes die anorexia hebben, de ontkennigsfase doorlopen, maar ik doe helemaal niks en nòg zweef ik om de 50 kilogram (ik ben 13 jaar en ongeveer 1.70 m, dus eigenlijk mag ik rond de 60 wegen)! Andere meiden (die het ook echt nodig hebben) hebben grote moeite om af te vallen, en ik hoef er gewoon helemaal niente voor te doen!

    Ik val af, ik merk het. Mijn broeken zitten losser, vooral bij mijn heup. Als ik voor de spiegel sta, zie ik mijn sleutelbeenderen uitsteken. En je ziet ook, als ik alleen in mijn ondergoed ben, m’n heupen uitsteken. Als ik naakt ben rond het bovenlijf en ik doe mijn schouders naar achteren, zie je mijn botten.
    En ik kan ze ook voelen. Als ik op de grond lig en beweeg, voel ik m’n botten.
    Op school en thuis zeggen ze dat ik te dun ben. M’n oma en m’n moeder proberen me bezorgd vet te mesten met allerlei caloriebommen.

    Maar het rare is… Ik doe helemaal niets! Ik doe aan hockey, maar we hebben sinds anderhalve maand ofzo een soort pauze. Ik eet normaal. Of nou ja, als ik eet, eet ik normale dingen. En verder doe ik work outs sinds kort, om meer spieren te krijgen. Niet om af te vallen, echt niet. Kijk, er is een jongen bij ons op school, mijn beste vriend, en ik accepteer het gewoon niet dat hij sterker is dan ik, dus ben ik met work outs begonnen.

    Dus… Wat denken jullie?

  33. hooii uhh ik zeg altijd tegen een meisje uit de klas ik vinddat je dunne armen hebt maar dan vond ze nooit leuk en nu snap ik da na een lange tijd vriendin vinden dat ik het dunste meisje uit de klas ben en ik heb zelf enorm dunnen armen vind het zelf ook en beetje eng en ik eet bijna nooit alleen avond eten en dat soms niet een we moesten laatst rennen met gyme en ik hou datnooit vol dus ik hield in me hoofd *je kan het je kan afvallen sneller tempo* en een vriend van mij zij plotseling meisje je bent goed zoals je bent ik wil zelf ook afvallen en ik weet de gevolgen daar van maarja ik heb ook een van de gekste dingen gedaan zoals mexelf snijden en gw boos zijn op mijzelf en heb ook op een punt gestaan dat ik mijn spiegel heb kapot geslaagen maarja fijn dat ik mijn verhaal kan achter laaten en als julie willen weeten hoe oud ik ben kpik ben 13 en zit in de 2e en ik kan ook nog wel tips gebruiken

  34. Ik wil heel graag weten of ik een eetstoornis heb omdat ik dan weet dat ik me niet aanstel want ik denk heel vaak dat ik een nep eetstoornis heb en ik me aanstel.

  35. Ik zelf twijfelt ook of ik nu een eetstoornis had ofniet. Uiteindelijk heb ik toch mijn stoute schonen aangetrokken en het gaan vertellen tegen een super lieve leerkracht…. Ik was ook bang voor haar reactie, geloof me ….. maar als ik er nu op terugdenk hoe goed ze er op heeft gereageerd…. Ik krijg nu al een eindje hulp, en het gaat echt veel beter met me. Genieten van het eten en zonder nadenken eten lukt nog niet, maar ik voel me echt een pak gelukkiger omdat ik weet dat ik dit geheim van mijn eetstoornis niet meer alleen hoef te dragen. Ook heeft de school het niet tegen mijn ouders verteld… want voor mij een hele opluchting was….

  36. Herkenbaar, maar eigenlijk in de omgekeerde richting. Ik wil nooit dat mensen zich zorgen om me maken en ik heb heel erg het gevoel dat het helemaal niet zo erg is, dat het niet erg genoeg is om hulp te verdienen. Zelfs al heb ik een diagnose, nog altijd blijf ik het gevoel hebben dat het niet zo erg is. Zelfs erger dan eerst omdat mensen zich voor mijn gevoel onnodig extra zorgen maken om wat in mijn ogen eerder een eetprobleem zou zijn dan anorexia, ik werk er namelijk nog heel effectief omheen en ik heb het gevoel dat het mijn leven niet extreem heftig beïnvloedt. Aan de andere kant besef ik me ook wel dat als zij zeggen dat het zo is het wel zo zal zijn, zij hebben er ten slotte voor geleerd.

  37. Ik zit met een probleem. Het viel mij een tijdje geleden op dat mijn beste vriendin wel heel veel over gezond eten praatte. Nu heb ik haar dat gister gezegd, en ze zei eerlijk dat ze er wel veel mee bezig is de laatste tijd en dat ze zelfs gegoogle heeft of ze een eetstoornis heeft, maar uiteindelijk dacht ze van niet. Ze heeft ook echt gezworen dat ze het doet om wat gezonder te zijn en niet om af te vallen en dat ze geen calorieen telt of zichzelf weegt. Maar uiteindelijk kon ze wél heel precies opnoemen wat ze elke dag eet! Nu vraag ik me dus af: is dit alarmeren ja of nee? En hoe kan ik haar als dat nodig is helpen?

  38. Ik denk niet dat ik een eetstornis heb maar ik durf op school echt mijn brood niet op te eten, en ik zit vaak van 9 tot 4 op school en fiets ongeveer 20km heen en 20km terug ik durf wel koekjes te eten op school maar dat ook niet altijd. Thuis eet ik dan wel heel veel koekjes maar weinig avondeten.

    Ik vind mezelf echt te dik. Ik ben 15 jaar oud ongeveer.1.70 lang en weeg 65kg.
    Ik heb een paar keer geprobeerd te kosten maar het lukt me niet.
    Wat moet ik doen en heb ik een eetstornis? ik durf er ook niet over te praten.

    Ik hoop dat jullie weten wat ik moet doen.

  39. Hey ik ben elke dag bezig met mijn gewicht niet perse op het moment dat ik eet maar vaak er na (af en toe tijdens) ik heb een keer 5 dagen alleen in de ochtend en avond gegeten. Ik heb het ooit tegen iemwnd gezegt dat ik me dik voelde (ik woog 40,8naar 37 en ben 13) nu 40,8 en ben 1,52 maar diegene zei je bent niet dik en probeer gewoon te eten. Ik vond dat heel moeilijk maar het lukt wel. Maar ik ben van het weekend op weekendje geweest en was 2 kg aan gekomen. Vandaag heb ik in de ochtend niks gegeten en in de middag 2 boterhammen op met pasta en vanavond twee wraps met soarma op. Ik voel me schuldig maar ik weet niet wat er aan de hand is. Ik ben er van overtuigd dat ik geen eetstoornis heb. Kunnen jullie helpen

  40. ik heb de hele tijd het gevoel dat ik het gevoel dat ik het eten weg moet ”spoelen”. ik drink daarbij (mits ik het bij de hand heb) iedere bijna 4 happen weg met wat drinken.. en met sauzen is het erger! als ik een broodje gezond eet, moet ik hier per se saus bij.. of het nou ketchup is of mayo.. dit doe ik ook omdat ik het lekker vind maar misschien ook om het beter door te kunnen slikken. Ik ben al aantal jaren behandeld voor mijn slikprobleem (toen was ik erg veel afgevallen en durfde bijna helemaal niet meer te eten omdat als ik me maar ook iets verslikt had, ik helemaal niks meer at) nu eet ik wel ”normaal” (heb wel overgewicht en ben er mee bezig om af te vallen) alleen ik heb iedere x het gevoel dat ik saus of iets dergelijks nodig heb om beter door te kunnen slikken… en het afvallen is al helemaal geen pretje voor mij want, ik heb NAH (niet aangeboren hersenletsel) en heb hierdoor beperkt energie. Gelukkig kan ik alles doen, alleen maar voor de helft.. moet straks op zoek naar een baan maar voor maximaal 4 uur per dag.. en om er een goed begin van te maken maximaal 3x in de week.. daarnaast rij ik paard en wil ik ook blijven doen en gewoon fitnessen en zumba doen.. alleen als ik de ene helft van de dag heb gewerkt of gesport.. moet ik een middag (of een andere dagdeel) rusten.. als ik weer teveel doe, merk ik dat de dagen erna en dan gaan mijn werk of mijn gezondheid eronder lijden…en dat vind ik echt kut.. en als ik minder of te weinig energie heb (doordat ik te veel heb gedaan), wordt ik strontchagerijnig en dat wil ik niet!! Iemand een idee of iets om me te helpen?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *