Het niet goed doen op school

Lage cijfers halen, blijven zitten, overstappen naar een lagere opleiding, niet kunnen leren; ik weet er helaas alles van. Ik denk met negatieve gevoelens terug aan mijn schoolcarrière. School, het is gewoon niet mijn ding. Ik was er niet zo goed in. Ik was vaak degene met een laag cijfer, degene die niet op zat te letten, haar huiswerk niet af had, waarschuwingen kreeg en uiteindelijk meerdere keren bleef zitten. Met mijn negatieve zelfbeeld, werd school in mijn beleving echt een verschrikkelijk naar ding. Ik haatte het, was er slecht in en voelde me zelfs een mislukkeling.

Waarom ik het niet goed deed op school? Ik denk dat het een combinatie was van allerlei dingen. Nu ik jaren later terug kijk, kan ik mijn gedrag en lage cijfers wel verklaren, maar tijdens mijn basisschool en middelbare school zag ik door de bomen het bos niet meer. Ik dacht dat ik dom was en niets kon. Lage cijfers en vooral het blijven zitten bevestigde mijn negatieve zelfbeeld. Terwijl vriendinnen fluitend de eindstreep van hun opleiding bereikten, worstelde ik met concentratieproblemen en bezweek ik regelmatig onder de druk die ik ervoer rondom presteren. Ik faalde in iets waar ik mijn hele jeugd het meest mee bezig was; school.

Tijdens, maar ook voor ik een eetstoornis had, was ik al geen studeertalentje. Ik zat vaak naar buiten te kijken, niet lekker in mijn vel en was verlegen. Naar school gaan vond ik spannend. Niet alleen vanwege het opletten, de informatie maar ook vanwege mijn onzekerheid en gevoeligheid voor klasgenootjes en leraren. Ik vond school enorm intensief. Naast de stapels boeken, het huiswerk en bijhouden van je cijfers, moest je ook nog eens rechtop zitten, niet teveel kletsen, leuk zijn, snel zijn en er leuk uitzien. Het hele complete plaatje van naar school gaan was in mijn ogen zo enorm groot en hield zoveel in wat presteren betreft.

Misschien worstel jij op dit moment in je leven ook wel met lage cijfers, blijven zitten of twijfels over je studie. Misschien heb je moeite met het maken van vrienden, behouden van vriendschappen of zitten er mensen in jou klas die niet altijd even fijn met je omgaan. Het niet goed doen op school is niet fijn. Heb je een eetstoornis en laag zelfbeeld dan bevestigd het ‘falen’ in bepaalde vakken misschien wel alle negatieve gedachtes die je hebt over jezelf. En die faalangst belemmert je juist weer om betere cijfers te halen en in jezelf te geloven.

Tijdens mijn eetstoornis gingen mijn prestaties heel erg achteruit. Ik deed het altijd redelijk, al vond ik mezelf nooit goed genoeg. Toen mijn eetstoornis een grotere rol ging spelen, haalde ik nog lagere cijfers. Mijn gedachtes gingen uit naar eten, angst rondom eten, mijn negatieve lichaamsbeeld en sombere gevoelens. In de tijd dat mijn ouders dachten dat ik op mijn kamer aan het studeren was, maakte ik lijstjes van wat ik wel en niet mocht eten, piekerde ik uren over het leven en had ik last van depressieve gevoelens. Ik had zoveel problemen met mezelf, dat ik niet meer toe kwam aan wat ik moest doen en opnieuw haalde ik een laag cijfer. Het ‘mislukken’ op school zorgde voor een visuele cirkel waar ik een hele tijd in ben blijven hangen. Herken jij je op een bepaalde manier in wat ik beschrijf over ‘het niet goed doen op school’ dan heb je waarschijnlijk wel iets aan onderstaande tips.

Bron

Wees niet zo hard
Ja, het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Maar het heeft echt geen zin om kwaad te worden op jezelf als je een fout maakt, laag cijfer haalt of blijft zitten. Zeg nou zelf, wat heb je er aan? Ga je er echt harder door werken? Ga je daardoor in jezelf geloven? Heb je daardoor meer plezier en energie voordat je aan je huiswerk gaat beginnen? Nou, echt niet hoor. School wordt daardoor alleen maar iets waar je tegenop gaat zien. Jezelf straffen is echt totaal zinloos als je moeite hebt met leren of bepaalde vakken lastig vindt. Natuurlijk kun je aan je minpunten werken, dat is altijd goed. Maar je kunt jezelf beter aanmoedigen dan de put in praten.

Pauze is echt pauze
Ik merkte altijd dat ik ook de pauze vermoeiend vond op school. Zoveel mensen in de aula, zoveel geluiden en dan ook nog het eten. Als je moeite hebt met lunchen lees dan dit blog over eten op school met een eetstoornis. Plan in jouw pauze echt een moment om even rustig te gaan eten en even bij te komen. Daar is de pauze voor. Heb je problemen met eten, dan kan het helpen om een rustige tafel op te zoeken met vriendinnen. Als je mentor ervan weet, kun je misschien rustig in een lokaal eten met je beste vriendin of allen.

Probeer in je pauze echt even rust te pakken. Ga op een stoel zitten en zet je voeten op de grond. Let op je ademhaling en probeer een paar keer diep in en uit te ademen. Een mindfulness oefening van 2 minuten kan soms al genoeg zijn om even weer tot jezelf te komen in alle drukte. Het kan ook fijn zijn om even een muziekje te luisteren, een minuutje langer op het toilet te blijven zitten en even een glas water te drinken. Ook een frisse neus halen in de pauze kan helpen om je dag fijner door te komen en beter te kunnen opletten.

Bespreekbaar maken
Wacht niet tot je rapport of totdat een leerkracht jou op gesprek roept vanwege je lage cijfers. Als jij merkt dat het niet lekker gaat of je extra moeite moet doen om alles bij te benen, maak dit dan bespreekbaar. Het is helemaal niet gek en zelfs heel verstandig van je, als je zelf aangeeft extra aandacht of uitleg nodig te hebben bij bepaalde vakken. Sommige dingen liggen je nu eenmaal wel goed en andere vakken kosten je wat meer moeite. Wat extra uitleg of een oefenopdracht na de les of tijdens een zelfstandige opdracht in de klas, kan al bijdragen aan minder stress voor een toets of een hoger cijfer.

Bron

Je bent niet alleen
Misschien heb je het gevoel dat jij de enige bent met problemen of de enige bent die lage cijfers haalt. Dat is echt niet zo. Bijna iedereen haalt in een bepaalde periode tijdens zijn of haar studie of middelbare school wel eens lage cijfers. Het lijkt misschien alsof anderen geen stress hebben of niet bang zijn om te falen, maar dat is niet zo. Als je er over praat zal niet iedereen dit toegeven, maar toch hebben meer mensen er last van. Praat er dus over en schaam je er niet voor als je een bepaald vak moeilijk vindt of een bepaalde periode wat meer moeite hebt met leren.

Maak jezelf zichtbaar
Op school, zeker in grote klassen, kun je je soms vergeten voelen. Je bent een nummertje op de namenlijst in je klas en wordt ook nog eens beoordeelt met een cijfer. Als je ziek bent, moet je je afmelden bij iemand die niet per se weet wie jij bent. Op school zijn is soms heel onpersoonlijk. Wil je gezien worden, dan is het belangrijk dat je zelf contact maakt met klasgenoten en leraren. Dat gaat niet allemaal vanzelf. Als je moeite hebt met het maken van vrienden, lees dan dit blog eens. Zoek mensen op en laat wat van je horen in de klas of bij leraren. Je bent niet alleen en je bent ook niet onzichtbaar.

Problemen op tafel
Natuurlijk ben je niet verplicht om al je problemen op tafel te gooien voor de hele klas. Toch kan het fijn zijn om het niet allemaal geheim te houden. Er is altijd een vertrouwenspersoon, studentenpsycholoog of mentor op school te vinden waarbij je jouw verhaal kwijt kunt. Dit kan je helpen om wat rustiger te zijn op school en jezelf gehoord te voelen. Ook kan een leerkracht kijken hoe ze jou zo goed mogelijk kunnen ondersteunen of is er meer begrip voor je prestaties. Praat dus over de dingen die er in jouw leven spelen. En klikt het niet met je eigen mentor, zoek dan iemand anders op waarmee je beter kunt praten.

Zo belangrijk is school niet
Omdat je er het grootste deel van je kinder- en tienerjaren doorbrengt lijkt school misschien alles wat er is. Als je er dan niet zo goed in bent, lijkt het misschien alsof je compleet faalt in je leven. Toch kan het gewoon zo zijn dat jij niet zo’n studiebol bent, bepaalde vakken niet je ding zijn of je momenteel gewoon even met andere dingen bezig bent. Dat betekent niet dat je dom bent of mislukt. Er is meer in het leven dan school. Veel meer. Er zijn vriendschappen, er is liefde, plezier, creativiteit, gezelligheid en hobby’s. Reken jezelf niet af op enkel school. Er zijn nog veel meer leuke dingen in het leven die veel belangrijker zijn. Dit maakt school ook wat minder eng en overheersend in je leven.

Er komen betere tijden
Op dit moment gaat het misschien niet zo lekker op school. Dat is inderdaad vervelend, maar dit is niet hoe jouw leven blijft. Er komen hoe dan ook betere tijden. Als je aan jezelf werkt, zit je op een gegeven moment weer wat lekkerder in je vel en is er meer ruimte voor studie en werk. Dat komt echt wel weer, ook bij jou. Heb geduld en maak stapjes. Zelfs als je deze opleiding niet af kunt maken, blijft zitten of een niveau lager moet gaan doen, komt het echt wel goed. Je loopt vanzelf tegen een vervolgopleiding of baan aan die bij jou past. Heb geduld.

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

16 reacties op “Het niet goed doen op school”

  1. Mooie blog Nouska!
    Zelf zit ik ook heel erg te twijfelen of ik mijn hbo studie wel aankan, omdat ik in de eerste periode bijna alleen onvoldoendes gehaald heb, terwijl ik super hard had geleerd. Hierdoor baal ik enorm en ik kan mezelf er ook echt op afrekenen. Jouw blog geeft echt weer wat positiviteit, dankjewel!

  2. Hey lieve nouska.
    Wat een mooie herkenbare blog. Ik zit zelf in mijn laatste jaar van pedagogisch medewerker en ben van het tweede leerjaar naar het laatste jaar gewisseld van niveau 4 naar 3, dat heeft heel erg gevoelt en voelt vaak nog als falen. Waarom kan ik het niet aan en andere wel, ben ik dan zo anders. Zie je wel ik kan niks. Ik ben echt blij als ik klaar ben met school en geen verplichtingen meer heb. Het is vermoeidheid ook door mijn es en behandeling daarvan, ben ik wel eens afwezig. Maar deze blog helpt. Zo kan ik er denk ik over een weekje weer tegen aan.

    Liefs Amanda

  3. Het lijkt me erg vervelend als je daar last van hebt. Voor mij is school juist het enige waar ik nog iets van voldoening uithaal, omdat het vaak zo goed gaat.

  4. Misschien een troost voor allen hier. Je cijfers, schoolprestaties correleren nauwelijks met loopbaansucces. Belangrijker hiervoor zijn sociale vaardigheden en mensenkennis. Ik kon dit bijna niet geloven, maar dit is gezegd door een hoogleraar op de Universiteit. En tegenwoordig garandeert een diploma niks. Ja, als je arts wilt worden zul je je papiertje nodig hebben. Maar denk aan fotografen, editors, presentatoren (Matthijs van Nieuwekerk, heeft z’n opleiding ook niet afgemaakt), regisseurs, en kijk voor de grap eens in de quote, zeer rijke mensen met nauwelijks een opleiding, thuisbezorgd (de oprichter van dit concept werkte voor deze succesvolle onderneming in een tuincentrum). En zo ken ik een hoop ondernemers, met weinig/onafgemaakte opleidingen maar een zeer succesvolle loopbaan.

  5. Heel erg bedankt voor deze, helaas erg herkenbare, blog..
    Vooral dat stukje over nóg slechter gaan presteren, doordat je middenin de eetstoornis zit. Mijn concentratie is momenteel ook echt zwaar bagger, mede door ondergewicht. En inderdaad al die gedachtes over eten helpen ook niet mee. Toch eis ik ondanks dat nog 100% kunnen van mezelf.
    In ieder geval zijn dit soort gebreken voor mij wel weer een extra motivatie om aan te sterken!

  6. In aanvulling op Sindy: je doorzettingsvermogen bepaalt meer hoe ver je komt met school/opleiding dan je intelligentie of leervaardigheid. Gehoord bij college psychologie op de uni 🙂

  7. Ik hoop echt dat hier een keer een chat over komt met nouska!!!!

  8. Ik vond school ook heel lastig en op de basisschool zei ik al dat ik er niet meer naartoe wilde. Ik haalde wel veel goede cijfers op de middelbare school (voor zover ik aanwezig was, aangezien ik in die tijd vaak opgenomen werd), maar verder vond ik school vaak een ramp. Ook vanwege het sociale contact. Dat is ook een reden waardoor ik ermee ben gestopt. Ik durfde niet meer. School is gewoon niet mijn ding, alhoewel ik best graag leer.

  9. Mooie verwoording Nouska! Ik heb gelukkig de draad kunnen oppakken en ga nou -met af en toe een dipje- er redelijk doorheen. Het je een nummer voelen is soms best herkenbaar

  10. Ik vind het echt heel fijn dat hier aandacht aan wordt besteed. Laatst tikte ik in de zoekfunctie van Proud2Bme.nl dit onderwerp in en ik vond amper artikelen hierover, terwijl slecht prestaties op school ervoor zorgen dat je zelfvertrouwen nog meer aangetast wordt en je jezelf een mislukking vindt die niets kan.

    Super dat hier een blog over is verschenen! Dankjewel, Nouska

  11. School was een van de weinige dingen die me wel goed afging, maar ik vind dit wel een heelll goede blog. School is zo’n “groot” ding, het is soms heel moeilijk om te beseffen dat er nog zo veel meer/belangrijkere dingen zijn in het leven.

  12. Ik bedoel, het wordt gezien als groot iets. En je bent er ook veel tijd aan kwijt. Maar het leven draait uiteindelijk niet om schoolprestaties en succes, maar om hoe je bent als persoon. En dat is soms lastig om te beseffen als het even minder gaat op school.

  13. School is ook echt niet mijn ding, alhoewel ik op het vwo zit enzo.. maar ik vind het gewoon echt niet leuk en ik zit er elke dag tegenop om naar school te gaan. Ik krijg elke keer een angstgevoel als ik aan school denk, ook in de vakanties dus. Ik heb angst ontwikkeld op/ voor school en heb ook wel eens paniekaanvallen op school. Niemand die me echt begrijpt, want al m’n vriendinnen vinden volgens mij dat ik overdrijf ofzo. achja.
    De druk is gewoon zo ontzettend groot pffft.
    Mooie blog, trouwens.

  14. Ik dacht toen ik nog op middelbare school zat altijd dat het heel belangrijk was om hoge cijfers te halen, maar als ik nu terug kijk had ik net zo goed iets minder mijn best kunnen doen en meer tijd kunnen besteden aan leuke dingen. Daar heb ik soms best wel een beetje spijt van, want doordat ik zo serieus met school bezig was heb ik een heleboel leuke dingen gemist. Toen ik van het hbo af kwam en een baan ging zoeken vroegen ze niet eens naar de cijfers die ik haalde op de havo. Ze vroegen eigenlijk alleen naar de laatste studie die ik had gedaan. Als ik dat eerder had geweten was ik op de havo waarschijnlijk ook blij geweest met iets lagere cijfers 🙂

  15. hoi, in de 1e 2 jaar van mijn middelbare school haalde ik super goede cijfers en ging alles lekker, ik was helemaal gelukkig, populair en had voldoende tijd voor mezelf. nu sinds dit jaar heb ik erg last van eetproblemen en het wordt alleen maar erger, opeens haal ik hele slechte cijfers en lijkt niks meer te lukken. Ik heb super wanhopig en heb heel veel stress, ik wil niet door mijn eetproblemen havo gaan doen, dan voel ik me echt nog slechter. Mijn mentor weet al van mijn eetgedrag maar ik denk niet dat de school instemt om mij alsnog over te laten gaan…..het voelt gewoon alsof ik me aanstel? en alsof de school het geen goede reden vind…..ik denk elke dag, ben ik wel ”ziek” genoeg om hierdoor slechte cijfers te halen?
    xx

  16. Sommige leerkrachten lieten hun voorkeur blijken voor een bepaalde leerling en op den duur viel dat op. Dan ging her om mode kleding uitgaan bier meisjes voetbal en sport en populariteit die men hier mee verwierf. Men zat er te lachen als een lach zak en en stonk uit de mond naar knoflook en niemand zei er wat van. Het werd hoe langer hoe a socialer en sommigen trokken alles naar zich toe zonder rekening te houden met anderen En er waren ook leerlingen die trokken alle aandacht naar zich toe waardoor anderen zich wat achtergesteld voelden of zich in de minderheid voelden. Het was alsof je nergens bij hoorde. Het gong ten koste van de leuke dingen. In het begin maak je een vliegende start maar de laatste jaren of jaar niet meer. Ik vond sommigen te dominant en te ambitieus en had bijna nergens aansluiting mee en kledingsmaak speelde een rol en dat men daar ook al naar kijkt en dat je er buiten ligt als je een gewone smaak had of zelfgemaakte kleding had. Ik vond de leiding van de school niet altijd eerlijk en hebt daar voor piet snot gezeten. Vriendjespolitiek en favoritisme en dat is volgens mij niet eerlijk. ook mag je niet afgerekend worden op kleding smaak en afkomst Ze moeten het er naar hun zin hebben op school. De laatste jaren zijn niet bepaald de tijd van mijn leven geweest maar de eerste paar jaren wel meer, Soms denk je van hoe is het mogelijk dat iemand zo kan afzakken of krijgt men wel steun van thuis? Kan iemand z"n verhaal kwijt ?. In zo"n leerlingenraad kan het zo zijn dat iemand wordt doofgeschreeuwd door iemand die ouders hebben die bij de directie een streepje voor hebben en dat is niet eerlijk vind ik. Ik heb gehoord dat iemand ondanks een eetstoornis nog wel hoge cijfers haalt en hun best doen. Ze maken dat het niet opvalt en gedragen en zitten daar onopvallend. .

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *