Hoe gaat een intakegesprek

Als je eenmaal beslist in behandeling te gaan voor je eetstoornis, breekt er meestal flink wat stress uit, naast hoop op verbetering. Ik weet nog goed hoe lang ik opgelucht was na het bellen voor een intakegesprek. Welgeteld vier hele seconden en toen sloeg de paniek toe. Want wat houdt zo’n gesprek in? Wat gaan ze mij vragen, moet ik me wegen, krijg ik meteen advies, hoe lang duurt het? En niet te vergeten alle angsten over het gevoel ‘niet erg genoeg’ te zijn. Wat een enorme stressvolle periode was dat.

Ik wist niet precies wat je van zo’n intakegesprek kon verwachten en zat er daardoor uren over te piekeren. Ik bedacht allerlei antwoorden op vragen die ze mogelijk zouden kunnen stellen. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Ook was ik ermee bezig dat ik misschien niet dun genoeg zou zijn en bedacht ik me of het handig was om juist wel of juist niet nog even af te gaan vallen voor de datum die ik te horen had gekregen.

Ik kan je helaas geen eenduidig verhaal vertellen van hoe een intakegesprek er precies uitziet, al zou ik dat natuurlijk graag aan je meegeven om je gerust te stellen. Ik heb zelf meerdere intakegesprekken gehad bij verschillende instanties, tijdens mijn herstel. Bij iedere instantie waren er verschillen. Ik heb dan ook hele fijne, maar ook zeker hele ongemakkelijke intakegesprekken gehad. Ik heb dus geen eenduidig antwoord op de vraag hoe een intakegesprek zal lopen, maar kan je wel mijn ervaring meegeven en enkele tips.

Er zijn altijd minder fijne en fijnere gesprekken die je kunt hebben. Zo is dat ook met mensen die je nieuw leert kennen en zo kan dat ook zo zijn met een intakegesprek. Soms klikt het gewoon niet, maar toch moet de informatie verzameld worden. Onhandige vragen, stotterende antwoorden en lege stiltes horen er dan ook gewoon bij. Zie dat niet als fout of verkeerd. Soms loopt een intakegesprek gewoon niet zo lekker. Alleen al omdat het over problematiek, gevoel en weggestopte emoties gaat en gewoon heel erg spannend is.

Maar een intakegesprek kan natuurlijk ook gewoon heel fijn verlopen. Je kunt je welkom voelen, begrepen of komt goed uit je woorden. Dat kun je van te voren niet weten en is ook helemaal niet belangrijk. Uiteindelijk weet een instantie dat ze het advies baseren op een momentopname en vragen ze daarom in zo’n gesprek zoveel mogelijk informatie van jou op om toch een compleet beeld te kunnen vormen.

Meestal is het zo dat als je belt naar een instantie zoals een centrum voor eetstoornissen of als je doorverwezen bent door bijvoorbeeld je huisarts, je aan de telefoon al wat vragen moet beantwoorden. Zo zullen ze natuurlijk wat algemene gegevens nodig hebben om een intakeformulier, vragenlijst of bevestiging van een afspraak op te kunnen sturen. Vaak krijg je na het ontvangen, invullen en weer terugsturen van zo’n intakevragenlijst een bevestiging van de afspraak.

In zo’n vragenlijst vind je heel veel verschillende vragen terug. Soms wordt zo’n lijst via de telefoon ingevuld samen met jou en soms krijg je hem thuis op de mat om zelf in te vullen. Er staan algemene, maar ook vragen over jouw achtergrond in. Soms moet je je gewicht, lengte en bmi invullen. Ik heb vragenlijsten gehad met vragen over mijn gezinssituatie, mijn schoolcarrière, werk, gezondheid, lichamelijke klachten of de vraag of ik een trauma had.

Zo’n lijst kan behoorlijk lang zijn of e.e.a. bij je losmaken en ik raad je dan ook aan echt de tijd te nemen en de lijst eventueel in etappes in te vullen. Doe er echter niet te lang over en ga er ook geen uren over na zitten denken. Je hoeft er niet te perfect in te zijn, want voor uitleg is er alle ruimte in het intakegesprek zelf. Stel je het toch uit, spreek dan met iemand of bijvoorbeeld in de chat of het forum van Proud2Bme af dat je hem binnen een week invult en opstuurt. Dan kan het intakegesprek ook eerder plaatsvinden en de behandeling ook sneller starten.

Soms bestaat een intakegesprek uit twee delen. Soms is dat omdat er in het eerste gesprek te weinig tijd was of twijfel is over welke behandeling passend is. Maar het kan ook zijn dat het standaard is of het tweede gesprek met of zonder je ouders is.

Meestal hoor je nog niet meteen welke behandeling geadviseerd wordt, maar krijg je wel uitleg over behandelmogelijkheden van de instantie. Een intakegesprek is dan ook zeker niet alleen een gesprek waarbij de instantie dingen van jou wil weten, maar ook andersom kun jij al je vragen kwijt. Zeg wat je kwijt wilt en stel al je vragen. Zo kun jij ook zelf beslissen of jij staat achter de visie van de instelling of kun je ergens anders een intake gaan doen. Maar vergeet niet, behandeling is altijd eng en spannend.

Bij de ene instantie word je na je gesprek binnen bepaalde tijd of op een bepaalde dag teruggebeld over het behandeladvies. Soms is er een gesprek waarin dit besproken wordt en je ook meteen informatie krijgt over je behandeling en wanneer deze kan starten. Ook dan is het belangrijk je eigen vragen ook lekker te stellen. Het is jouw behandeling, dus geef vooral in een intake en ook adviesgesprek goed aan wat jij wilt en denkt nodig te hebben of wat je wilt weten over waar je aan gaat beginnen.

Soms gaat een intakeprocedure heel snel en kun je binnen een paar weken aan de slag. Andere instanties nodigen je pas uit voor een gesprek als er ook binnenkort plek voor je is. Het kan ook zijn dat je intakegesprek al maanden geleden is geweest en je op dit moment nog op een wachtlijst staat. Tips voor tijdens de wachtlijst kun je hier teruglezen.

Vind je het intakegesprek spannend of durf je er niet naartoe, vraag dan iemand mee. Er zijn vast wel ouders, vriendinnen, tantes, neefjes of nichtjes die met jou mee willen gaan. Ze kunnen dan meestal gewoon in de wachtkamer wachten. Gaat een van je ouders mee tijdens het gesprek, maar durf je daardoor niet open te zijn. Vraag dan gerust of je de persoon die de intake doet ook nog even alleen kunt spreken of bel van te voren of dit ingepland kan worden tijdens jouw intakegesprek.

Je hoeft het allemaal echt niet alleen te doen, dus vraag gerust iemand mee. En moet je nog wachten, vind je het eng, praat er dan ook vooral over met je omgeving of wissel gedachtes en herkenning uit op het forum of in de chat van Proud2Bme. Een intakegesprek is zeker spannend, maar het komt echt allemaal wel goed. Wees gerust, haal rustig adem en wees vooral eerlijk over alles wat er in jou omgaat en waar jij hulp bij wilt.

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

9 reacties op “Hoe gaat een intakegesprek”

  1. Ik weet nog dat ik perse wilde dat mijn moeder meeging. Toen ik daar eenmaal zat, kon ik niet echt vrij praten met haar erbij. Ik schaamde me dood en heb haar uiteindelijk gevraagd weg te gaan. Daarna ging alles heel prettig. De psychologe luisterde naar mijn verhaal en was heel begripvol. Ik had echt het gevoel dat ik haar alles kon vertellen en deed dat dan ook.
    Ik ben echt blij dat ik een fijne intake heb gehad (:

  2. supergoede blog! net 1 dag te laat haha, maar alsnog wel heel goed om te lezen achteraf! 🙂

  3. Ik studeer op dit moment toegepaste psychologie en wil de overstap maken naar de universiteit.
    De enigszins praktische opleiding waar ik nu studeer, richt zich sterk op intakes.
    In principe is het een gesprek tussen een professionele hulpverlener/coach/… en een client. Het draait om probleemverheldering, waardoor hij/zij weet wat er bij jou speelt en hoe het er voor jou uitziet.
    De doel van zo’n gesprek is bepalen waar je bent, wat je wilt bereiken en hoe je daar gaat komen. Iets oplossen gaat alleen in stapjes, daarom moet er met jou samen naar een volgende (kleine of grote, afhankelijk van wat je wilt en kunt) stap wordt en hoe je die kunt maken.

    Ik heb zelf echter een zeer negatieve ervaring aan een psychologe die me niet juist heeft geholpen. Erg jammer, maar niet mijn fout.

    Vanuit de opleiding heb ik wat mensen geholpen en mensen zien helpen. En echt, het draait om jou en hoe jij het aan wilt pakken. Als je niet tevreden bent of geen klik voelt met de psycholoog: zeg er wat van. 🙂

    Succes en sterkte in ieder geval, het kan best spannend zijn.

  4. Bij Rintveld was de intake best lang, maar wel heel prettig. Kreeg meteen de diagnose ook!

    Samen met iemand gaan… dat kan heel veel angst voorkomen vooraf, maar tijdens de gesprekken en vragen is het denk ik beter om alleen te zijn. Zo’n psychologe kan mensen echt wel op hun gemak stellen, en anders durf je vast niet alles te zeggen, vooral niet hoe erg het nou eigenlijk echt is!

    Maar ieder zijn ding. 🙂

  5. Ik weet nog dat de psycholoog waar ik mee praatte zei dat ik veel meer praatte dan dat hij verwacht had 😉
    Uiteindelijk was zijn oordeel ook dat ik geen hulp nodig had bij die inrichting, en nu blijf ik bij mijn eigen psychologe, waar ik nooit echt een intake bij heb gehad, wat eigenlijk ook wel weer fijn was 😉

  6. Ik heb afgelopen week de intake gehad bij het AZM in Maastricht en die duurde erg lang (3 uur). Emotioneel was het zwaar, omdat ik alles van vroeger weer moest oprakelen, maar omdat ik me erg op mijn gemak voelde bij die psychologe ging het toch heel goed:) Na afloop kreeg ik wel te horen dat ze meteen eerlijke wilde zijn en ze haar twijfels had of een behandeling bij het AZM mij wel zou helpen, maar ze wilde me toch alle diagnostische onderzoeken (psychologische tests, psychiater, internist, botscan en diëtist) laten doen en me daarna uitnodigen voor een adviesgesprek, dat waarschijnlijk in januari gaat plaatsvinden. Ik hoop echt dat het een positief advies wordt.

    Het vorig jaar heb ik trouwens ook nog een intake gehad bij het GGZ in Veghel,
    waar ik me totaal niet op mijn gemak voelde. De sfeer daar was vreselijk en ik voelde me echt onbegrepen. Van behandeling daar heb ik toen dus ook meteen af gezien.

  7. pfff zo herkenbaar dat “nog even afvallen” voor het intakegesprek!
    komt precies op tijd deze blog ik zit zo te twijfelen ben zo bang dat ze mij echt raar aankijken omdat mijn bmi nog gewoon is…

  8. Ik zoek een LES groep voor anorexia. Mijn BM Ik tussen 15 en 16.
    Ik ben zeer gevoelig voor een liefdevolle bejegening en zeer omgevingsgevoelig. Ik ben momenteel wanhopig en zou graag advies willen over een instantie waar ik het best een intake zou kunnen doen.

  9. Misschien van belang, ik ben 55 jaar.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *