Vandaag is het Wereld Suïcide Preventiedag. In Nederland maakten in 2012 meer dan 1.700 mensen een einde aan hun leven. Als symbool voor de verloren levens door zelfdoding worden vandaag om 20.00 uur wereldwijd kaarsjes gebrand. Je kunt hieraan meedoen door een brandend kaarsje voor je raam te zetten. Zelfmoord is geen oplossing. Zelfmoord neemt niet je problemen weg, slechts de kansen op een beter leven. Toch kan je in je leven een keer op een punt komen dat er geen andere uitweg meer lijkt te zijn, hoe graag je dit ook wilt voorkomen.
Ook ik zag op een dag geen mogelijkheden meer en besloot een einde aan mijn leven te maken. Dit was een hele heftige gebeurtenis. Ik was klaar en dacht dat ik nooit meer wakker zou worden. Toen ik ineens weer helemaal bijkwam en me realiseerde dat het leven niet voorbij was, was de chaos compleet.
In de tijd erna zocht ik op internet vaak naar ervaringsverhalen over hoe je verder gaat na zoiets ingrijpends, maar ik vond vooral informatie voor omstanders. Een zelfmoordpoging is voor de omgeving een hele nare gebeurtenis, maar ook voor degene zelf is het niet niks, daarom schrijf ik er nu zelf een blog over. Het is bizar om te ervaren hoe het leven verder gaat terwijl je er zelf vrij zeker van was dat het zou stoppen. Ineens komt dan het besef dat wat jij wilde niet gelukt is. Hoe ga je daarmee om?
♥ Je lichaam
Wat je ook gedaan hebt, de kans is erg groot dat je lichaam een enorme klap heeft gehad. Misschien heb je een tijdje in het ziekenhuis gelegen of mocht je al snel weer naar huis. Je hebt in elk geval een aanslag op je lichaam gepleegd en je lijf heeft tijd nodig om hiervan te herstellen. Het is daarom belangrijk goed voor je lichaam te zorgen en jezelf rust te geven. Zelf was ik nog lange tijd erg moe en had ik op allerlei momenten ineens hoofdpijn of werd ik erg misselijk. Ik hield daarom een rustig schema aan zodat ik voldoende tijd had om bijvoorbeeld ook even op bed te liggen.
♥ Gesprekken
Waarschijnlijk heb je na je suicidepoging al enorm veel gesprekken gehad. Misschien met een arts of verpleegkundige maar hoogstwaarschijnlijk ook met iemand van de crisisdienst en een dienstdoende psychiater. De kans is groot dat je vaak je verhaal moet vertellen. Dit is misschien vervelend maar kan wel helpen om het te verwerken. Waarschijnlijk willen deze hulpverleners ook allemaal een inschatting maken van hoe groot het risico is dat jij opnieuw een suicidepoging gaat doen. Dit is nu eenmaal protocol, wat dat betreft doen zij ook gewoon hun werk en willen ze het beste voor jou. Probeer hier eerlijk over te zijn, ook als die zelfmoordgedachten nog sterk aanwezig zijn en ook als dit betekent dat je misschien wat intensieve begeleiding moet krijgen door middel van een opname.
♥ Deel je ervaring
Na mijn suicidepoging merkte ik dat ik er best een tijdje nog erg ‘’vol” van was. Ondanks dat ik me schaamde, had ik ook de behoefte om het met iemand te delen, gewoon om het kwijt te kunnen. Ik was de enige die had ervaren wat er toen allemaal gebeurde en dat moest eruit om verder te kunnen. Het werkte daarom heel goed om te vertellen hoe die bewuste dag verlopen was en hoe het precies allemaal ging. Niet als een sensatieverhaal, maar puur om het voor mezelf helder te krijgen.
♥ Blijf in contact
Misschien ben je nog steeds suicidaal en overweeg je het opnieuw te proberen na een eerste poging. Ga hierover in contact: praat met mensen om je heen over je gevoelens. Je hebt een mislukte poging gedaan, niemand zal van je verwachten dat het nu ineens weer goed met je gaat. Vertel dat je nog steeds worstelt en laat anderen weten wat ze voor je kunnen betekenen. Realiseer je bovendien dat de fase waar je in zit een bepaalde toestand is en niet betekent dat de situatie nooit zal veranderen. Het wordt uiteindelijk wel beter maar hier moet je zelf ook wat voor doen.
♥ Het dagelijks leven
Na mijn zelfmoordpoging vond ik het heel moeilijk om te merken dat het leven gewoon doorging. Toen ik naar huis mocht zat ik in de bus en realiseerde ik me dat ik de enige was die toen wist wat er was gebeurd. De andere mensen in de bus leefden gewoon verder, de wereld draaide gewoon door terwijl ik bijna zeker wist dat het voor mij zou stoppen. Toch was het belangrijk om het dagelijks leven weer op te pakken, hoe vreemd dat ook voelde omdat ik dit leven helemaal niet wilde. Als je je weer wat beter wilt gaan voelen, dan zul je afleiding moeten zoeken en je leven weer oppakken. Spreek eens wat af met een vriend of vriendin, kijk een mooie film en ga weer naar school. Houd hierbij wel rekening met je eigen grenzen.
♥ Tijd heelt alle wonden?
Ik weet niet of tijd alle wonden heelt. Tot nu toe denk ik nog bijna dagelijks een keer aan die ene dag, maar wie weet is dat over een jaar wel heel anders. Het staat naarmate de tijd verstrijkt in ieder geval al een stuk minder op de voorgrond dan voorheen. Waarschijnlijk zul je nog weleens schrikken als je een ambulance hoort, of op dagen waarop het precies een x aantal tijd geleden is. Dat wordt minder. Jij bent meer dan iemand die het leven op een bepaald moment niet meer zag zitten, dat is slechts een deel van jou.
♥ Hulp
Als je al in behandeling bent, dan is het belangrijk te praten over hoe het zover heeft kunnen komen en met je hulpverlener te kijken naar wat jij nodig hebt om vooruit te komen en of er eventueel iets aangepast moet worden aan de behandeling. Zo was ik ambulant in behandeling maar kreeg ik in die tijd na mijn poging tijdelijk twee keer per week een gesprek. Mocht je nog geen hulp hebben, ga dan naar de huisarts en laat je doorverwijzen naar een professional. Je hoeft dit niet alleen te doen.
Ik ben niet iemand die zelfmoord egoïstisch vind, juist omdat ik weet hoe wanhopig je je kunt voelen en hoe het kan lijken dat het de enige oplossing is. Wel heb ik geleerd dat het niet de oplossing is. ‘’Degene die springt is van alle problemen af” hoorde ik eens op televisie. Je lost dus niets op, je loopt enkel weg en laat anderen op verschrikkelijke wijze in de steek. Als je leven niet is zoals je het zou willen, dan moet je dáár iets aan veranderen. Als je wil dat de pijn stopt, dan zul je dáár aan moeten werken. Als je zelfmoord pleegt, zul je nooit weten hoe je leven uiteindelijk had kunnen worden.
Ga voor meer informatie of steun over dit onderwerp naar 113online.nl.
N.B. Mogelijk triggerende reacties kunnen verwijderd worden.
Geef een reactie