Hoogsensitief of gewoon gevoelig?

“Ben jij misschien hoog sensitief, dat je weet?” Ik had mijzelf nooit eerder deze vraag gesteld, maar toen mijn toenmalige werkgever dit aan mij vroeg leek alles wel een beetje op zijn plek te vallen. De hele dag door peilde ik, volledig onbewust, de stemmingen van alle mensen om mij heen. Ik pikte alles op, de chagrijnige man van vanmorgen, het ruziënde stel dat zwijgend aan de tafel zat en bij een heftig krantenbericht rolde de tranen over mijn wangen. Ben ik dan hoog sensitief of gewoon gevoelig? Is het verschil tussen die twee misschien kleiner dan het lijkt?

Hoog sensitiviteit heeft een beetje een zweverig imago en daardoor kan het zijn dat mensen zich hier niet snel tot aangesproken voelen. Terwijl het wel meevalt hoe zweverig het eigenlijk is. Wanneer je hoog sensitief bent, ben je gevoeliger voor zintuigelijke prikkels en verwerk je deze prikkels dieper. Omdat je hier misschien langer mee bezig bent en je soms net een laagje dieper gaat bij relatief kleine dingen, komt het wat ‘zweverig’ over maar heeft het niets te maken met spiritualiteit. 

Hoog sensitiviteit komt bij circa 1 op de 5 mensen voor. Dat is een behoorlijk aantal en het zou dus eerder normaal kunnen zijn, dan uitzonderlijk. Daarnaast is hooggevoeligheid ook geen officiële diagnose, het is geen ziekte of stoornis. Wat natuurlijk niet betekent dat je er geen last van kunt hebben. Toen ik nog niet wist dat dit eventueel aan de hand zou kunnen zijn, heb ik er wel degelijk nadelen van ondervonden. Ik had vaak het gevoel de grip of controle over mijn eigen gevoel kwijt te zijn. Alles overviel mij en er was eigenlijk nooit genoeg tijd om alles te verwerken. Tegelijkertijd kon er ook nooit iets gediagnostiseerd worden, dus zat ik eigenlijk een beetje met mijn eigen vage overgevoeligheid opgescheept.  

De volgende theorie heeft mij geholpen om mij iets meer bewust te worden van mijn gevoeligheid. Je kan het zien als een huid met poriën. Poriën zijn verdeeld over de hele oppervlakte van de huid ter bescherming. Dit beschermlaagje gaat harder werken wanneer er meer factoren van buitenaf komen die invloed kunnen hebben op de huid. Ik zag mijn gevoeligheid als een huid met poriën, alleen stonden mijn poriën gewoon altijd open. Daarom komt alles hard en ongefilterd binnen. Dat is ontzettend heftig als je je eigen gevoeligheid niet beheerst, maar dat betekent niet dat je hier niet heel goed mee kan leren omgaan. 

Ik ben geen aansteller. Zeker toen ik nog niet wist waar het mee te maken had en ik dacht dat het aan mij lag, was ik best vaak van slag. Alle indrukken die op mij af kwamen ervoer ik als intens, complex en chaotisch en dat koste heel veel energie. Alles was snel te veel, ik voelde mij vaak overrompeld en was het overzicht regelmatig kwijt. Alles kwam ook daadwerkelijk hard aan en ik kon mijzelf hier moeilijk voor afsluiten. Voor mijn gevoel werd ik constant meegesleept door emoties, de emoties van anderen en de emoties van mijzelf. 

Ik ben ook geen slachtoffer. Ik kan deze extra gevoeligheid proberen te onderdrukken of wegstoppen, omdat ik niet wil dat het er is, maar dit kost mij onbewust heel veel energie. Vaak heb ik gewenst dat ik het even uit kon zetten, maar dat gaat nou eenmaal niet en dat is eigenlijk heel goed. Dit hoort namelijk bij mij. Dit is de manier waarop ik alle indrukken verwerk en als ik mijzelf aan kan leren om hier goed mee om te gaan, is er eigenlijk niet zo veel aan de hand. Ik ben gevoelig, maar niet zwak. Ik verwerk alles soms veel dieper dan de mensen om mij heen, maar hoe beter ik dit leer begrijpen hoe makkelijker het wordt. Voor mij en voor mijn omgeving. 

Ik mag huilen in de auto als ik een ernstig nieuwbericht op de radio hoor. Ik mag gespannen worden wanneer de sfeer dat ook is. Ik mag huppelen door de straten als ik mij intens gelukkig voel op een mooie dag. Omdat ik dit allemaal mag, zit het mij nooit meer in de weg. Ik ben gewoon gevoelig en dat kost soms wat tijd en energie, maar het is ook mijn kracht. Het maakt mij empathischer en ik kan intens genieten van een film of muziek dat veel met mij doet. De negativiteit komt harder aan en daar moet ik misschien harder voor werken. Daar tegenover staat dat positiviteit ook harder binnenkomt en dat zou ik niet willen missen. 

Nu heb ik mijzelf omringd met mensen waar ik vrolijk van word en die mij een goed gevoel geven. Ik herken nu wanneer ik mijn rust moet nemen of iets moet veranderen om niet overprikkeld te raken. Mijn gevoel mag er zijn, welk gevoel dat op dat moment ook is. Mijn extra gevoeligheid geeft mij nu heel veel inzicht, vrijheid en kracht. Het hoort bij mij en daar ben ik blij om. 

 
Herken je je in dit verhaal? Kun jij van je gevoeligheid je kracht maken?

 

Bron:Mateus Lunardi Dutra

Daphne

Geschreven door Daphne

Reacties

12 reacties op “Hoogsensitief of gewoon gevoelig?”

  1. ik weet niet of ik dat bij mezelf herken, aangezien ik alles onderdruk met mijn eetstoornis. Als ik dat de eetstoornis geen kans geef, dan komen alle emoties naar boven. Maar of dat komt door hoog sensitiviteit of door dat ik heftige emoties zolang heb onderdrukt, dat kan ik moeilijk zeggen.

  2. Mij is altijd al gezegd dat ik hsp ben. Maar soms twijfel ik er zelf aan.

    Als ik het niet aanvoel op het moment zelf, maar achteraf wel enorm moe ben.

    Als ik alles wat er is gebeurd analyseer en écht veel tijd nodig heb om op te laden voordat ik weer door kan naar het volgende.

    Als ik heel veel voel en mij ongemakkelijk voel als ik het idee heb dat ik iets verkeerds zeg of doe, maar altijd twijfel aan of het wel klopt wat ik voel en daarom niet tot actie durf over te gaan – zo blijf ik mij ongemakkelijk voelen in allerlei situaties en kan ik mij tot diep in de nacht suf analyseren of ik wel had moeten doen wat ik denk dat de situatie beter had gemaakt of dat het beter is geweest het zo te laten, omdat ik anders mijzelf misschien verlies? En of het dan echt wel klopt wat ik voel, of hetgeen wat ik wilde doen voor mijzelf zou zijn of voor de ander?

    Ik ben zo omver te blazen door een opmerking, iets dat me diep kan raken.

    Hoe iemand zich voelt of hoe de sfeer is, heeft invloed op wat ik voel en op mijn gedrag. Mijn gedrag zal dan altijd in het teken staan van de ander of de sfeer, ongeacht hoe ik zelf ben of wat ík werkelijk voel, concludeer ik dan voorzichtig achteraf waar ik dan ook weer aan twijfel.

    Maar ben ik dan HSP of gewoon super onzeker?

  3. Ik heb zelf ADD en ik denk dat de meeste mensen met AD(H)D hoog sensitief zijn. Een langere verwerkingsduur van informatie/prikkels en informatie niet goed kunnen filteren staat immers centraal bij AD(H)D. Mijn emoties kennen ook grote pieken en dalen en ik heb er lang moeite mee gehad ze te reguleren, maar in therapie heb ik gelukkig veel dingen geleerd die ik inmiddels vrij automatisch kan toepassen. Het klinkt soms inderdaad wat zweverig (en ik moet zeggen dat ik daarom de term ook nooit voor mezelf gebruik), maar het is gewoon een persoonlijkheidseigenschap natuurlijk. Ik ervaar het meestal niet als iets negatiefs. Ik voel denk ik liever dingen wat heftiger dan dat ik dat niet doe.

  4. Zo grappig, toen ik je foto zag op de insta van Proud2bme, ‘voelde’ ik al iets aan je (ook HSP hier haha). Er hadden ook heel veel mensen gereageerd dat je zo’n mooie, rustige en open uitstraling had. Ik denk echt dat jij van je HSP je kracht kan maken, door mensen te inspireren. Ben benieuwd naar je volgende blogs!

  5. Ja, herkenbaar. Maar eerlijk … Ik vind al dat gedoe rond ‘hoogsensitief’ vreselijk. Bijna alsof je je moet gaan verantwoorden voor het feit dat je gevoeliger bent dan gemiddeld. Misschien dat het voor sommige mensen helpend is als ze er een naam aan kunnen geven. Maar mij lijkt het zinvoller om te proberen werken aan een samenleving waarin het oké is om aan te geven dat je rust nodig hebt, waarin het oké is om te wenen en over gevoelens te praten, waarin het oké is als je liever alleen werkt dan in een grote ruimte samen met anderen.
    Heel warrige uitleg precies … Maar ik vind het jammer dat er een begrip bestaat dat aangeeft dat je ‘anders’ zou zijn en hier een verklaring voor geeft. Terwijl ik liever zou zien dat gevoeligheid gezien wordt voor wat het in werkelijkheid is: een normale variatie.

    1. Heel erg eens! Het wordt vaak gelijk weer zo bijzonder gemaakt. Je bent gewoon, samen met nog veeeel meer mensen, gevoelig aangelegd. Maakt je geen speciaal sneeuwvlokje 😉

    2. Helemaal mee eens. Zeker sinds m’n ass diagnose.

  6. ik ben best gevoelig met films, ik moet snel huilen

  7. Heel lang dacht ik dat ik hoog sensitief was. Totdat ik de diagnose autisme kreeg.
    Veel hsp kenmerken komen overeen.
    Niet iedereen met hsp heeft autisme. Wel veel, zeker vrouwen, met ass herkennen zich in hsp kenmerken.
    Sinds m’n diagnose heb ik het niet meer zo op de term hsp.

  8. Ook een hsp, dat betekent heus niet dat je steeds moet huilenog om ALLES. Ik huil zelden.

  9. Ik ben ook hsp.en ,nee ik huil ook niet meer dan anderen..
    Er zijn veel mensen hsp.Het is soms wat lastig omdat de wereld zo druk is,maar daarvoor zijn wij ook nodig omdat wij een andere energie kunnen doorgeven zodat alles een beetje in balans blijft.
    Iedereen heeft een gave om te geven op zijn of haar eigen unieke manier of je nu zus of zo bent.Het is goed om dat in jezelf te ontdekken ,maar ook in anderen.

  10. Ik herken dit zeer goed. Toen het HSP zijn mij overrompelde wist ik eerst ook niet wat ik had. Ik voelde me heel naar en kreeg het gevoel alle controle kwijt te zijn. Ik voelde alles intens. Ik was vaak verdrietig en sip. Ik wist niet waarom. Toen ik erachter kwam dat ik HSP had snapte ik dat ik gevoelig was voor prikkels.
    Alleen is het nu nog wel eens moeilijk om met deze prikkels om te gaan. Emoties wegstoppen en dit wegdringen door verkeerde dingen is lastig. Grip krijgen op jezelf en HSP is lastig maar zeker waardevol.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *