Bang. Bang voor eten. Bang voor calorieën. Bang om aan te komen. Bang voor het leven. Bang om te falen. Bang om te slagen. Bang voor het onbekende. Bang voor de mening van anderen. Bang voor eenzaamheid. Bang voor kritiek. Bang om beoordeeld te worden. Zo veel angsten en bange gevoelens… Sommige groter dan anderen, sommige oud en sommige nieuw. Wat moet je ermee, wat doe je eraan? Waarom zijn we soms zo bang voor dingen waar anderen nauwelijks warm of koud van worden?
Angst en bangheid zijn gevoelens die ons waarschuwen en ons alert maken om voorzichtig te zijn waar nodig. In veel gevallen is angst natuurlijk heel reëel en iedereen is weleens bang. Het laat zien dat iets je aan het hart gaat, dat er iets op het spel staat of dat je jezelf in een onbekende situatie begeeft. Soms kunnen angsten ons echter helemaal boven het hoofd groeien. Dan kan iemand alles op alles zetten om die angsten te ontwijken, zelfs als dat normaal functioneren in de weg staat.
Het is goed om alert te zijn voor gevaren, maar hiernaast zijn er ook veel situaties waarin we angst ervaren wanneer we eigenlijk helemaal niet echt in gevaar verkeren. Angst is een gevoel en helaas heeft ons gevoel niet altijd gelijk. We hebben een gevoel, we zijn het niet en dat wil zeggen dat we angsten kunnen overwinnen en daarmee kunnen groeien als mens. Wat nou als we onze angsten zelfs als een signaal kunnen gaan gebruiken voor iets positiefs? Bangheid hoeft namelijk helemaal niet per se iets naars te zijn en kan echt wel iets goeds opleveren. Angsten laten ons namelijk zien op welke gebieden we onszelf nog kunnen ontwikkelen en dat is helemaal niets om bang voor te zijn.
Toen ik een eetstoornis had, was ik bang voor allerlei dingen. Ik was bang om aan te komen in gewicht en ik had last van allerlei angsten op sociaal gebied. Van sommige angsten was ik me bewust, andere angsten zaten daarentegen best wel diep weggestopt en verscholen zich juist achter andere problemen.
Ik weet dat het ontzettend verleidelijk kan zijn om toe te geven aan angst. Soms wilde ik me het liefst alleen maar verstoppen wanneer ik me bang voelde en ook nu heb ik nog weleens dat gevoel. Toch is wegrennen meestal niet het antwoord. Vluchten voor iets maakt datgene waar je bang voor bent meestal alleen maar enger en groter. ‘Angst is een slechte raadgever’, zeggen ze. Ik ben het daar tot op zekere hoogte wel mee eens. Angst houdt je terug, ook als je eigenlijk beter vooruit kunt gaan.
Stappen zetten of stil blijven staan?
Angst is lang niet altijd de vijand en gevoelens van angst kun je zien als een leermoment. Toen ik herstellende was van mijn eetstoornis was ik vaak bang, maar juist de momenten waarop ik me over die bangheid heen zette, brachten me verder in mijn genezingsproces. Het overwinnen van angsten maakt namelijk dat je kan groeien. Telkens als je angst voelt heb je dus eigenlijk een keuze om te maken: Zet ik stappen ook al is het eng, of blijf ik stilstaan?
Waar ga ik heen?
In de tijd van mijn eetstoornis probeerde ik mezelf regelmatig de volgende vraag te stellen: Waar wil ik staan over vijf of tien jaar? In het antwoord zag ik nooit een eetstoornis terug. Ik wilde niet nog jarenlang bezig zijn met eten, niet eten en mijn gewicht. Ik wilde daar voorbij zijn en ik had geen zin meer om me alsmaar angstig te voelen. Dat betekende echter wél dat ik me over mijn angsten heen moest gaan zetten en dat was lang niet altijd leuk, maar helaas wel echt nodig.
In de praktijk ging dit met vallen opstaan, met grote en kleine stapjes, met twijfel en onzekerheid, maar ook met gevoelens van enthousiasme… Ja, dat lees je goed: Ik werd soms ook wel echt enthousiast van het aangaan van angsten. Herstellen was echt eng, maar het voelde tegelijkertijd ook goed. Door toch stappen te zetten, voelde ik me vaak ook net weer een stukje gemotiveerder: ‘Zie je wel, ik kan het echt! Door angsten heen bijten is ontzettend dapper en iets om trots op te zijn.
Ik denk dat het belangrijk is om te accepteren dat je soms bang bent. Het mag ook best eng zijn! Als je jezelf er maar niet door laat tegenhouden. Juist van de gevoelens die we proberen weg te wensen hebben we het meeste last. Je gevoelens mogen er dus best zijn en je hoeft ze niet weg te stoppen. Angst probeert je wat te zeggen en daar mag natuurlijk wel echt naar geluisterd worden. Je hoeft het er alleen niet altijd mee eens te zijn.
Fotografie: vicenmiranda
Geef een reactie