Ik ben de kneus van de familie

Ik ben de kneus van de familie omdat ik mijzelf in hun bijzijn nooit een houding weet te geven. Ik ben de kneus van de familie omdat ik nooit weet wat ik überhaupt moet zeggen.

Ik ben de kneus van de familie omdat ik geen enkele vorm van opleiding heb gedaan. Ik ben de kneus van de familie omdat mijn angsten mijn zelfverzekerdheid proberen te temmen.

Ik ben de kneus van de familie omdat mijn emoties mij te baas te zijn en mijn intelligentie daaronder lijdt. Ik ben de kneus van de familie omdat ik meer diagnoses heb dan diploma’s.

familie

Ik ben de kneus van familie omdat ik op familie feestjes niets te vertellen heb over werk of opleiding of relaties. Ik ben de kneus van de familie omdat ik nerveus wordt als mijn familie mij aankijkt of contact met mij probeert te zoeken en ik het liefst weg kruip in een donker hoekje waar niemand mij kan zien.

Ik ben de kneus van de familie omdat ik op hun verjaardag de taart oversla, maar er eigenlijk heel erg naar verlang. Ik ben de kneus van de familie omdat ik mezelf niet te dik vind, maar streef naar een perfectie, die nooit haalbaar zal zijn.

Ik ben de kneus van de familie omdat iedereen lijkt te doen wat hij of zij leuk vind en ik dat op de één of andere manier niet weet op te brengen. Ik ben de kneus van de familie omdat ik alleen zal winnen met een potje coma zuipen.

Ik ben de kneus van de familie omdat de littekens op mijn lichaam mijn verhaal vertellen en niet de foto’s in een lijstje van reisjes naar verre landen. Ik ben de kneus van de familie omdat ik constant mezelf heb ingelaten met mensen die het niet waard waren en mij verminkt hebben tot op het bot.

Ik ben de kneus van de familie omdat ik nooit kan bijbenen met de rest. Ik ben de kneus van de familie omdat ik altijd in vul voor een ander wat zij van mij denken.

Ik ben de kneus van de familie omdat ik hen niet kan lezen. Ik ben de kneus van de familie omdat ik vind dat ik minder ben dan de rest. Ik ben de kneus van de familie omdat mijn zelfbeeld zo laag is dat ik er zelf vanuit ga dat ik een kneus ben.

Ik ben de kneus van de familie omdat ik dat vind.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

6 reacties op “Ik ben de kneus van de familie”

  1. Prachtig. Helaas de waarheid.

  2. Dit : Precies hoe ik mij voel !
    En ja,helaas zoals het ook is.

    Bedankt voor het schrijven en delen 💜

  3. Wauw, wat mooi geschreven, wat heftig, maar ook herkenbaar. Owh wat ontzettend rot bij iedere verjaardag etc. etc. komt dat steeds weer terug. Maar ik heb geleerd van mijn zus, dat het in wezen niet uitmaakt wie of wat je bent. Dat het ECHT niet uitmaakt, dat het gewoon gewaardeerd wordt dat je er bent; dat ik niet zo bang hoef te zijn of er zo diep over hoef na te denken wat ze evt. wel niet van me denken, dat dat gewoon niet zo is, of dat het is zoals het is, niet meer en ook niet minder oid. (Maar iedere familie is weer anders en je voelt wat je voelt.) Maar ik wil zo graag laten zien dat ik net zo ben als hen, dat ik ooit ook zo WAS als hen, dat ik hen in wezen.. mis, want de dingen waarover je dan zoal contact maakt, school, werk, bezigheden, zijn zo beladen door het eetprobleem wat overal tussendoor ‘zwalkt’ en je vaak afhoudt van WERKELIJK met iets in je leven bezig te zijn geweest waarover je dan echt spontaan kunt vertellen en evt. lachen etc. etc. maakt contact maken met familie of dat familiegevoel te ervaren, net als vroeger, zo moeilijk.

  4. Wauw..heel herkenbaar helaas, mooi geschreven

  5. Wow, heel herkenbaar. Precies zoals ik mezelf ook zie

  6. Heel herkenbaar voor mij, ook omdat ik de jongste van het gezin ben en iedereen blijkbaar denkt dat ik geen volwassenen gesprekken kan volgen ondanks dat ik 16 ben.
    Ook heel erg mooit geschreven ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *