Ken je dat? Die twijfel over wie je bent, wat je wilt en wat bij je past? Soms denk ik het allemaal zeker te weten, maar even later is het een ander verhaal. Dan zit mijn hoofd vol vragen en krijg ik spijt van dingen die ik heb gedaan, waarvan ik eerst dacht dat ik het wilde. Eén ding is zeker: ik ben een mens, al moet ik eerlijk bekennen dat ik ook daar wel eens aan twijfel. Er zit constant beweging in wie ik was en wie ik ben. In wat ik wou en wat ik wil.
Toen ik klein was, had ik steeds een ander antwoord op de vraag: “Wat wil je later worden?” De ene keer was het juffrouw, de andere keer dierenarts, moeder of ‘gelukkig’. In mijn puberteit kwamen ‘psycholoog’ en ‘schrijver’ vaak als antwoord voorbij. Tot noch toe ben ik geen van allen geworden, en de vraag wat ik wil worden, kan ik echt niet meer horen. Als je aan mij zou vragen wat ik nu wil, is dat al moeilijk genoeg.
Soms zie ik een kledingstuk in de winkel hangen, waarvan ik haast denk dat het daar speciaal voor mij hangt. De kleur, het model, de maat. Het lijkt voor mij gemaakt! Ik kan de drang om het te kopen niet weerstaan en een aantal dagen draag ik het graag, maar ineens blijft het steeds langer in de kast hangen, tot het in de kringloopwinkel belandt. Eigenlijk paste het toch niet bij mij …
Dagelijks draag ik make-up, maar af en toe denk ik: is dit echt mijn ding? Dan verwijder ik een deel en vraag ik mij af of minder make-up niet meer bij mij past. En mijn haar? Wat moet ik toch met mijn haar? Vijf jaar geleden besloot ik dreads te nemen, want dat vond ik leuk, en ik vind het nog steeds leuk, maar soms heb ik een bad-dread-day. Dan wens ik het anders. Ik heb mijn haar heel vaak geverfd. Het is zelfs geel en oranje geweest, toen ik het eigenlijk blond wilde. Als ik daaraan terugdenk, vraag ik mij enkel af: waarom?! Om nog maar te zwijgen over andere misstappen …
Nog iets waar ik erg aan heb getwijfeld, en waar ik de dag van vandaag nog met moeite over schrijf, is mijn geaardheid. Ben ik hetero, lesbisch of biseksueel? Tegenwoordig spoken deze vragen niet meer door mijn hoofd, omdat ik eruit denk te zijn. Ik zal nooit verliefd worden op een man, of is nooit een te groot woord en blijft de kans bestaan? Ik denk zeker te weten dat ik nooit een relatie wil, dat ik voor altijd ongehuwd wil blijven, maar kan ik dat met zekerheid zeggen? Zal ik er later niet anders over denken? Denk ik het niet enkel uit angst om me te binden? Uit het idee dat ik niet goed genoeg ben en niemand mij wil?
Vaak voel ik een hoop verwarring. Dan weet ik niet hoe ik me moet gedragen. Soms weet ik niet eens hoe ik moet praten. Ik heb verschillende kanten in één. Soms ben ik druk, soms ben ik rustig, soms doe ik raar en soms ‘normaal’. Soms ben ik slordig, soms ben ik netjes, soms voel ik me groot en soms heel klein. Soms ben ik hard, soms ben ik zacht, soms ga ik links, maar soms ook rechts. Soms weet ik heel goed wat bij mij past en wat ik wil. Dan ga ik recht op mijn doel af, maar vaak loop ik weifelend. Verlangend naar iemand die mijn hand vastpakt en de weg leidt. Iemand die mij op de plaats van bestemming brengt.
Als ik op de jaren terugkijk, heb ik wel iets bereikt. Al heb ik nog veel twijfels, ik kan mijzelf beter omschrijven. Ik weet dat ik creatief ben, sensitief en intuïtief. Ik houd van lezen, van kunst en poëzie, van films en fantasie, van muziek en pure natuur. Ik ben verlegen, angstig en onzeker en via geschreven woorden kan ik beter uiting aan mijn gevoel geven. Paars is mijn lievelingskleur, bananen zijn mijn lievelingsfruit en ik eet liever geen vlees. Ik ben behulpzaam, zorgzaam en meegaand. Ik houd niet van drukte, noch van ruzie en geweld. Pluche knuffels kunnen mij verblijden, en o, wat zou ik graag weer klein willen zijn … Ik ben een denker. Een dromer. Soms ben ik optimistisch, soms ben ik pessimistisch, maar bovenal ben ik Bernice.
Weten wie je bent, wat je wilt en wat bij je past. Het is een zoektocht. Een spannende ontdekkingsreis die je leven lang door kan gaan. Soms zul je de verkeerde weg inslaan, maar dat hoeft helemaal niet erg te zijn. Daar kun je van leren en de juiste weg inslaan, steeds iets dichterbij JIJ. Ga uitdagingen aan en durf wel eens een risico te nemen. Volg niet klakkeloos de mensen die langslopen, maar vind jouw eigen richting in jouw ontwikkeling. Sta op als je bent gevallen, jaag je dromen na, volg je hart en blijf doorstappen, op weg naar JOU, want jij bent de moeite waard om te verkennen en je bent goed zoals je bent, ook als je nog niet goed weet wie je bent.
Ken jij jezelf?
Geef een reactie