Ongeveer driekwart jaar geleden schreef ik in een blog dat ik gestart was met ADHD medicatie. Inmiddels ben ik er weer mee gestopt. Best gek om te schrijven. Alsof ik door de mand val nu. Want ik was toch tevreden met mijn medicatie? Ja, ik was tevreden, maar ik schreef in de laatste alinea van die blog al dat ik niet kon zeggen hoe het zich verder zou ontwikkelen. Of ik er nog eens op terug zou komen. Bij deze kom ik erop terug. Het kan best een zoektocht zijn om te vinden wat bij jou past qua medicatie of geen medicatie. Misschien herken jij dit ook wel?
Bang voor de bijwerkingen van mijn medicatie
Toen ik net begon met mijn medicatie ervoer ik best wel wat vervelende bijwerkingen. Klamme handen, een opgejaagd gevoel en druk op de borst. Dit was normaal, zeiden ze. De bijwerkingen kunnen in het begin of bij het ophogen van de dosering wat meer voorkomen. Na verloop van tijd zou het weer af moeten nemen. Het was even zoeken naar het juiste merk, want daar zaten voor mij zeker verschillen in, maar na loop van tijd merkte ik inderdaad dat de bijwerkingen afnamen. Daar was ik erg blij om, want ik merkte ook een hoop voordelen aan mijn medicatie! (Meer over lezen? Bekijk dan nog eens deze blog.)
Echter merkte ik na een tijdje dat ik het best lastig vond mijn medicatie met regelmaat in te nemen. Ik vergat weleens een dag. Of had er gewoon geen zin in in het weekend. Maar als je na een dag, twee dagen of een week ineens opnieuw met medicatie begint, moet je ook weer opnieuw wennen aan de bijwerkingen. Dat hoeft geen groot probleem te zijn, maar wat het voor mij heel vervelend maakte, was dat de druk op mijn borst me angstig maakte. Dit heb ik meerdere keren aangekaart tijdens m’n behandeling, maar daar werd gezegd dat het écht geen kwaad kan. Dat het spierspanningen zijn en niet m’n hart. Dat m’n bloeddruk en hartslag in de gaten worden gehouden. Dat ik kerngezond ben. Toch zat het met niet lekker. Maar ik zal er wel aan wennen, dacht ik. Het ging op zich wel prima!
Geen medicatie meer
Tot ik eind september voor drie weken op vakantie ging naar Amerika. Ik had netjes mijn papieren aangevraagd om mijn medicatie mee te mogen nemen naar het buitenland, maar eenmaal daar heb ik het nooit uit m’n koffer gehaald. Wat heeft medicatie voor zin in een vliegtuig? Zo’n lange reis… Die bracht ik het liefst half slapend door. Met methylfenidaat zou dat een stuk lastiger worden. Nee, laat het maar even. We vlogen op Las Vegas. Daar wilde ik toch wel graag proosten op onze vakantie. Alcohol en ADHD medicatie? Niet zo’n goede match… Het kon nog wel even wachten, vond ik.
Doordat m’n ritme daar zo anders was en de reis zo overweldigend, schoot het er een beetje bij in. Voor ik het wist was ik in een grote camper aan het rijden. Zonder medicatie! Best wel vermoeiend, maar het ging hartstikke goed. Ik rij niet zo vaak auto, dus autorijden met medicatie had ik nog niet zo veel gedaan. Ik vond het toch eng om auto te rijden met medicatie die me beter zou helpen focussen, maar waar toch een gele sticker op geplakt zit waar op staat dat ik voorzichtig moet zijn met het besturen van voertuigen. Inmiddels gingen de dagen voorbij en het ging prima. De medicatie bleef in m’n tas. Drie weken lang.
Eenmaal thuis was de drempel behoorlijk hoog geworden om weer met m’n medicatie te starten. Dus ik ging door zonder. Wel maakte ik een afspraak met de arts. Ik had namelijk best wel wat vragen. Kon m’n medicatie geen andere vorm krijgen? Past dit wel bij mij? Is die druk op de borst ook oké als je er vervolgens om blijft stressen? Is deze medicatie écht niet schadelijk, ook niet op lange termijn? Weet dat, als jij vragen over je medicatie hebt, het altijd goed is om een afspraak te maken of erover te bellen. Ook al heb je die vragen al een keer gesteld zijn, of voelt het als een domme vraag. Domme vragen bestaan niet. Het gaat over jouw welzijn. Dus zorg daarin goed voor jezelf en geef jezelf wat jij nodig hebt. Een gesprek waarin je al je vragen kwijt kan, kan echt heel helpend zijn.
De afspraak met de arts kon pas drie weken later plaats vinden en werd vervolgens nog een keer verschoven. Inmiddels gebruikte ik al zo’n twee maanden geen medicatie meer. Ik had zelf al veel na kunnen denken over de vragen en het er ook met mijn omgeving over gehad. Toen de afspraak er eenmaal was, was ik al tot de conclusie gekomen dat het goed was zo en dat ik wilde stoppen. De afspraak was dan ook een beetje gek. Maar het was wel goed om het zo nog even af te sluiten samen met de rest van mijn ADHD behandeling. Want ook die was inmiddels ten einde gekomen.
Medicatie. Ja of nee? Hoe of wat?
Was m’n medicatie een vergissing en had ik er niet aan moeten beginnen? Heeft het me wel iets goeds gedaan? Is het raar dat ik het nu ‘ineens’ niet meer nodig denk te hebben? Op dit moment ben ik 3 keer aan ADHD medicatie begonnen en er ook 3 keer weer mee gestopt. Dit betekent niet dat het voor niets is geweest. Met elke ervaring leer ik mezelf steeds een beetje beter kennen. Absoluut ook in combinatie met de behandeling die ik kreeg. Het was fijn om echt even met mijn volle aandacht naar dit stukje van mij te kijken, zonder dat er ook een eetstoornis op de voor- of achtergrond speelde.
Ik begon niet met m’n medicatie omdat het daarvoor niet goed ging. Het was een experiment dat ik weer eens wilde aangaan, omdat het op m’n pad kwam. En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik het op dit moment in m’n leven niet nodig heb. Mocht ik het ooit wel weer nodig hebben, bijvoorbeeld als ik weer zou gaan studeren of zoiets, dan kan ik het altijd weer gebruiken. Maar voor nu is het oké. Wat ik ook wil meegeven met deze blog is: je mag altijd ergens op terugkomen. Je mag iets uitproberen, de tijd nemen om conclusies te trekken. Conclusies hoeven nooit vast te staan. De zoektocht naar wat passend is voor jou, is vaak geen rechte weg. En wat passend is voor jou kan in verschillende fases van je leven logischerwijs ook verschillen. Dat iets eerst wel en nu niet bij je past. Of andersom. Dat maakt niet dat je faalt. Het maakt dat je leert, probeert en zoekt naar wat goed is voor jou. Zelfzorg is nooit verkeerd.
♥
Woensdag 15 januari van 19:00 tot 20:00, begeleid ik weer een keer een themachat over ADHD. Je bent van harte welkom om mee te praten over dit onderwerp! Benieuwd welke chats er nog meer zijn? Bekijk dan onze agenda.
Geef een reactie