Ik ben lesbisch

Op de kleuterschool was ik verliefd op Christoffer. Hij was vier jaar en kon heel hard rennen. Daarom vond ik hem leuk. Maar ik was ook verliefd op mijn juf. Want ze was zo eindeloos mooi. Ik groeide op met de gedachte: je kunt verliefd worden op jongens en op meisjes. Het maakt niet zoveel uit: het gaat om de persoon, niet het geslacht. Mijn ouders zeiden ook altijd: “Als hij of zij maar lief voor je is. Dat is het belangrijkste.”

Helaas is het niet voor iedereen zo ‘simpel’. Er zijn nog steeds mensen die niet uit de kast durven te komen. En er zijn nog steeds mensen die homoseksualiteit iets raars of slechts vinden.

Op mijn 15e kreeg ik mijn eerste echte vriendinnetje. Ze was stoer en mooi en lief. Ik vond haar fantastisch en het interesseerde mij niet zoveel wat ‘de wereld’ van onze relatie vond. Doordat wij er niet moeilijk over deden, deden ze op school ook niet moeilijk. Er werd wel een beetje gepraat over ons, maar meer uit een soort bewondering: “dat zijn die twee meisjes die iets met elkaar hebben!”

Ik denk dat één van de redenen waarom niemand gemeen deed, was omdat we het zelf de normaalste zaak van de wereld vonden dat we verliefd op elkaar waren.

Natuurlijk verschilt het nogal of je in een klein religieus dorp woont, of in een stad. En of je ouders achter jou staan of achter de bijbel. En of je vrienden een beetje open- minded zijn of homofoob. Maar wat jij zelf denkt over homoseksualiteit is vooral heel belangrijk. Zolang jij jezelf niet accepteert, zullen anderen dat ook niet of moeilijk doen.

Niet dat ik helemaal niet met mezelf in de knoop heb gezeten over mijn seksualiteit. Op mijn 17e vroeg ik mij ondanks de positieve reacties van mijn omgeving af: ‘zou het leven niet makkelijker zijn als ik hetero ben?’ Ik kreeg relaties met mannen en onderdrukte gevoelens die ik had voor vrouwen. Ik werd hier ontzettend ongelukkig van en raakte het contact met mezelf kwijt. Toen ik weer met mijn gevoel in contact kwam – na mijn eetstoornis – moest ik dus voor de tweede keer uit de kast komen.

Zo makkelijk als dit was geweest op mijn 15e – als puber had ik toch een beetje schijt aan de wereld – zo moeilijk was het op mijn 22e. Ik twijfelde over mijn gevoelens: ben ik nou lesbisch of niet? Ik was gespannen over de reacties van anderen: wat zouden ze vinden op mijn opleiding, op mijn werk, hoe zullen mijn opa en oma reageren? En ik was angstig over de toekomst: hoe moet dat dan met trouwen en kinderen krijgen?

Ik heb ondanks die angsten toch gekozen voor mijn hart, omdat het alternatief simpelweg geen optie is. Je gevoelens onderdrukken, niet zijn wie je bent, in een leugen leven: daar word je niet gelukkig van. En waarom zou je jezelf dát aandoen? De mensen die van je houden, zullen ook van je houden als je lesbisch bent. Natuurlijk zullen er mensen zijn die tijd nodig hebben om te wennen. Geef ze die tijd. En er zullen mensen zijn die stom reageren of het niet accepteren. Die passen dan niet meer in je leven. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Er is een hele grote gemeenschap van mensen die wél open staat voor homoseksualiteit, dus alleen zul je nooit zijn.

Ik woon samen met een prachtige vrouw voor wie ik elke dag weer opnieuw kies, los van de oordelen of idealen van de buitenwereld. Op mijn werk deed niemand er moeilijk over. Mijn opa en oma reageerden verbazingwekkend goed, ondanks dat ze behoorlijk gelovig zijn. En er zit beweging in de rechten van ‘roze ouders’.

Natuurlijk vind ik het soms nog wel spannend of moeilijk. Er zijn genoeg dingen waar ik mij zorgen of boos over maak – dingen die mijn leven ‘anders’ maken omdat ik lesbisch ben. Maar iedereen heeft wel iets waardoor zijn of haar leven anders is dan anderen. Puur omdat we allemaal anders zijn. Dat zou je niet tegen moeten houden om uit de kast te komen.

Het belangrijkste is dat je je hart volgt. Dat je samen bent met iemand van wie je houdt. En dat je je leven niet leidt vanuit angst voor wat mensen zullen vinden of denken, maar vanuit liefde voor jezelf en anderen. En dan maakt het geen bal uit of je houdt van een man of van een vrouw. Liefde is liefde.

Sites met info, nieuws, feestjes en meer:

Ik Vrouw van Jou

ZijaanZij.nl
Lesbisch.nl
LaVita.nl

COC.nl
Pann.nl
Flirtation.nl

 

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

38 reacties op “Ik ben lesbisch”

  1. wel herkenbaar, k ben 17 maar weet nog niet waarop ik val.

  2. Jammer dat ik er niet bij kan zijn vanavond! ..ik twijfel ook behoorlijk over mijn seksualiteit. Mooi artikel:)

  3. expreszo.nl is ook een goede site

  4. Ik weet het ook nog niet. ik ben maar een keer verliefd geweest. Ik voel me wel aangetrokken tot vrouwen. Dus ik zie wel hoe ik er over 4 jaar over denk.

  5. Mooi geschreven, helemaal mee eens! Xx

  6. Ben denk ik bi- , maar weet t ook weer niet zeker. Val igg niet alleen op jongens. Ik schaam me er zo voor en vind het zo naar. Alleen mijn therapeut weet het, die heb ik het met veel moeite verteld. Ze reageerde goed maar ik ben op een of andere manier bang dat de vrouwen in mn omgeving meteen denken dat ik verliefd op ze ben ofzo… dat is zoo lastig 🙁

  7. Ik ben 28 en heb steeds meer het idee dat ik ook op vrouwen val. Ik wil en kan het echter niet accepteren van mezelf. Bij anderen voelt het zo normaal, maar mezelf kan en wil ik niet zo zien.. Ik zit dus al een lange tijd enorm met mezelf in de knoop hierdoor. Misschien kom ik er vanavond nog wel even over chatten.

  8. iedereen is gelijk

    het maakt niet uit op welk geslacht je valt of wat dan ook

  9. ik kom zeker vanavond. ik ben erg blij dat er iets over homosexualiteit bij vrouwen geschreven wordt!
    Ik was zelf uit de kast op mijn 14e en woon nu samen met een top vrouw. Maar met mijn es vind ik het soms wel ingewikkeld bij elkaar, vooral wat de buitenwereld denkt, goh ze is lesbisch en dan ook nog anorexia, ik heb vaak het idee dat mensen denken dat ik compleet aandacht tekort heb, terwijl beide me ook maar overkomen zijn eigenlijk als ik mocht kiezen had ik het leven ook anders gekozen

  10. De chat is de hele tijd vol.. 🙁

  11. heel knap geschreven!! be proud!

  12. Zelf ben ik pas een jaartje uit de kast, maar ook bij mij wordt er ontzettend positief gereageerd! Mooi stukje geschreven.

  13. jammer dat ik het heb gemist…herken heel veel in je verhaal

  14. Al jaren lang had ik een plaatje in me hoofd van na ja hoe cliche ook prinsen op witte paarden enzo…

    Maar ineens weet ik het allemaal niet zo zeker meer… wat als het anders is dan het plaatje dat in mijn hoofd zat…

    Vind het wel lastig de gedachte dat ik misschien’anders’ ben en op iemand kan vallen gewoon om de persoon wie hij/zij is … weet niet meer zeker of ik hetero/ bi/ lesbi ben…

    en vind die hokjes en vakjes eigenlijk ook best stom waarom moet alles in een naampje of iets ? mr jah …ik hoop voor mezelf dat ik eruit kom of dat als iets zo moet zijn die andere persoon ook op mij valt…

    wil vooral gelukkig zijn en liever gelukkig dan leven in leugen of anders voordoen dan je bent…

  15. beetje vervelend want ik wou bij deze chat zijn en wist dat iemand anders er ook bij wou zijn.. maar ik zie nergens waar aangekondigd is dat er een chat zou zijn..

  16. @… de chat was gister, dus toen stond de aankondiging onder deze blog. We zullen de chat in de toekomst zeker een keer herhalen.

  17. Ik ben 15 en ik weet ook niet waarop ik val.. Ik denk dat ik wel hetero ben. Maar ik durf nooit te flirten terwijl er wel leuke jongens met mij proberen te flirten,

  18. Heel erg mooi geschreven Karianne! Althans ik neem aan dat het van jouw hand komt!

    En inderdaad liefde is liefde, tussen wie dan ook!

    Hoop dat jullie een erg prettige chat gehad hebben over dit onderwerp.

  19. Heel herkenbaar!

  20. Goed dat je voor jezelf hebt gekozen! Van je gevoelens onderdrukken zul je inderdaad niet gelukkig worden, en degene waarmee je dan op dat moment mee zou samenleven ook niet.

    Zelf vraag ik me eigenlijk af of er wel echt zoiets bestaat als hetero of homo, want je gaat van een persoon houden om wie de persoon is, en niet om het geslacht lijkt me. Ik denk dat het iedereen kan overkomen om op hetzelfde of op een ander geslacht te vallen, ondanks dat mensen zich vaak wel sneller tot een bepaald geslacht aangetrokken voelen. Zelf heb ik nog nooit verliefde gevoelens gehad, dus wat er op mijn pad zal komen weet ik niet. Ik sta overal voor open in elk geval.

  21. herkenbaar, ben ook lesbisch en had dat ook al heel snel door.

    Lieve mensen, wees niet bang om je te laten zien zoals je echt bent. We zijn allemaal perfect op onze eigen manier

  22. Goed geschreven, ik lees dit met de tranen in mijn ogen! Ik ben ondertussen wel over mijn eetstoornis heen maar durf nog steeds niet te zeggen dat ik bi ben. 🙁

  23. Mooi verhaal! Je hebt idd wel je problemen gehad, ook met je es, maar ik zou willen dat het voor mij zo ging. Ik twijfel waar ik op val. Ik voel me als vrouw vaak aangetrokken tot homoseksuele mannen… Dat is natuurlijk wel een probleem.Maar mss val ik op hun “vrouwelijkheid”…

    Liefs
    Jen

  24. Er is helemaal niks mis mee als je op et andere geslacht valt,
    Ik vind dat et sowieso moet kunnen. Want je bent zoals je bent.
    #Respect voor de mensen die ervoor uit durven te komen! 🙂

    Xx

  25. Wooww, eerst dacht ik dat ze het nooit accepteren maar nu geloof ik er een beetje in. 🙂 Dankje.

  26. Wat ik me afvraag.. is dit ook werkelijk door karianne geschreven of alleen gepost?

  27. Zo super mooi dit……….

  28. ik bn 10 jr niet lachen maar ik ben bi wat kan ik eraan doen?

  29. Ik bn 17j nu bn ik all 3j voor de meisje. Voel me lekkee!! Ma probln is ik bn bange want ik heb buitlandst ouders. Ik heb all tegen me mama gezegd ma pak niet serieus. Een zezegd nee da mag niet. Kan nii. Pff 🙁

  30. Ik denk dat ik lesbisch ben ik kijk een serie over lesbisch en voel me de laatste tijd aangetrokken door vrouwen, als ik ze zie zoenen of happy zie denk ik: dat wil ik ook.
    Maar ik denk dat ik een jongen uit mijn klas leuk vind!
    Ik weet het niet!
    Heeft iemand tips?
    (Ik ben pas 13)

  31. Hallo allemaal, ik denk net als de meeste van jullie dat ik lesbisch ben.
    Ik voel me ook meer aangetrokken door meisjes dan door jongens, ik heb aan een goede vriendin verteld dat ik al een tijdje worstel met m´n gevoelens.
    Maar ik zou graag in contact willen komen met andere lesbische meiden.
    Heeft iemand tips?

    Groetjes i…(15)

  32. Heel mooi stuk! Ik ben 26 jaar ik voel me nog steeds ongelukkig. Ik wil van mezelf niet accepteren dat ik op vrouwen val. Maar ik zal moeten leren accepteren dat ik zo ben en ik vind dat echt zo moeilijk. Ik onderdruk mijn gevoelens al vanaf mijn 14de. Ik zit al veel jaren in therapie en ik ben altijd al angstig voor de toekomt. Zo erg dat tot drie maal toe antipsychotica heb gehad ter voorkoming van een psychose. Ik raakte er erg van in de war dat artsen zeiden dat ik randpsyotisch was. Ik snapte totaal niks meer van mezelf. Val ik op mannen of vrouwen of bi. Gezien ik op mijn 14de een traumatische ervaring had dacht ik ook dat ik destijds daarvan in de war was(een psychose) maar nu heb ik wel het gevoel dat ik niet in de war ben, maar mijn gevoel enorm onder druk. Ik vind het echt erg, want ben mijn hele toekomst kwijt. Zelfs bij mijn studie was ik genoodzaakt te stoppen, terwijl ik het zo leuk vond. Ik ben ook op zoek naar contacten met vrouwen. Iemand tips?? In ieder geval.. ik loop nu niet meer voor problemen weg, maar pak ze aan!

  33. Acceptatie is de sleutel tot jezelf!
    Als je jezelf niet zou kunnen accepteren dat je op je eigen geslacht valt,
    hoe kan of zou je anderen dan wel kunnen accepteren die op hetzelfde vallen?

    Als je al lesbisch of bi zou zijn is het geen ziekte zoals sommige mensen dat beweren.. met het oog op het geloof ( voor degene die dat zijn ) onder anderen
    ik zelf, kan ik alleen maar zeggen; dat wat men ook zegt, het niet aan de
    ander op aarde is om daar over te oordelen.

    Je bent en blijft een mens met een hart, je karakter word er niet anders door
    als blijkt dat je je aangetrokken voelt tot die ene man of vrouw.. Je bent nog
    altijd dezelfde persoon die je was voordat je uit de kast kwam. en als je er nog
    niet uit bent maakt dat je echt geen ander mens.

  34. Ik ben hier een blog over begonnen.

  35. Een herkenbaar stukje. Ik zelf ben 16 en ik voel me meer aangetrokken tot meisjes, en kan me niet voorstellen dat ik ooit het zelfde kan voelen voor een jongen als ik dat voor een meisje kan. Tuurlijk ben ik nog jong, en kan het alle kanten nog op, maar het is geen fase iets waar mijn familie wel voor waarschuwde, op het moment dat ik dat tegen hun vertelde; Weet je dit zeker? Ben je er wel van bewust dat je een puber bent en dat de hormonen door je lichaam gieren? Ja daar ben ik me van bewust. Op dit moment heb ik geen relatie en ben ik op dit moment nog steeds alleeen uit de kast bij mijn familie. Maar ik wil mezelf kunnen zijn, tegen over iedereen. Maar bij mij op school zijn ze nu eenmaal niet heel erg accepterend. En ik ben bang voor alle blikken en de praatjes. Maar weegt die angst op tegen mezelf kunnen zijn? Ik weet het niet, en dat terwijl het steeds benauwder word in deze kleine kast….

  36. Ehm ik weet zeker dat ik op meisjes val verliefd zijn is geweldig, Ik wil het niet want ik droom ervan om later met een jongen te zijn maar ik val op meisjes

  37. Ik ben nog niet heel oud en daardoor weet ik het nog niet helemaal zeker ik ben verliefd op mijn beste vriendin en ik kreeg ook een hele tijd te horen dat ze mij ook leuk vond maar ik weet het nog niet echt zeker ik let er de laatste tijd wel meer op en het valt me op dat meiden me meer interesseren dan jongens ik vind het zelf ook niet heel raar omdat een paar familieleden zijn lesbi en die hebben het heel leuk met elkaar ik heb wel al een paar keer met een jongen gehad en dat was dan ook niet echt heel bijzonder het is trouwens mooi geschreven en heel duidelijk je hebt helemaal gelijk

  38. Ik denk dat ik ook lesbies ben. Sinds is nu op de middelbare school zit voel ik me wat meer aangetrokken bij een meisje die ik al wat langer ken. Sinds de basisschool kende ik haar al maar sinds de middelbare school spreken wij gewoon wat vaker af, en we zitten elke pauze bij elkaar in de kantine. Ik spreek meer met haar af dan de kinderen van mijn klas, en dat is het zelfde met haar. Ik denk heel eerlijk gezegd dat ze mij ook leuk vind, maar ik weet het niet zeker. En ik durf het ook niet te zeggen, dat ik van haar hou. Want hier is het dingetje: ik denk dat ze depressief is, en ze heeft ook veel angst en stress problemen. Ik weet dat omdat ze alleen tegen mij het durft te vertellen, en ik zou er ook wel iets aan willen doen maar ik weet niet wat. Laatst had ik ruzie met een jongen van mijn klas en hij vertelde allemaal leugens door de klas heen over mij, ik dacht dat hij aardig was en vertrouw nu ook bijna niemand meer. Ik ben veel zelfvertrouwen verloren en durf het meisje ook niet te vertellen dat ik van haar hou, want ik denk dat een relatie haar misschien wel meer stress geeft, en dat gun ik haar niet. Wel denk ik elke dag aan haar en ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik denk ook niet dat je hier op kan reageren aangezien dit al 8 jaar geleden is gepost. Toch wilde ik het even kwijt. – groetjes een meisje van 12 jaar

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *