Soms zijn er weleens van die dagen waarop ik het gevoel heb dat ik compleet mislukt ben. Als ik om me heen kijk zie ik vooral veel leuke mensen met leuke levens waarbij alles goed loopt. Vervolgens kijk ik naar mijn leven en zie ik op dat moment alleen maar dingen die in mijn ogen niet goed zijn of beter zouden moeten.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan mijn studiegenoten die dit schooljaar zijn afgestudeerd terwijl ik nog een jaar moet. Ze hebben allemaal een leuke vriend, hebben binnen vier jaar de studie afgerond, hebben een eigen huisje en leuke vrienden. Ze hebben zelfs allemaal al een baan terwijl er zo moeilijk werk te vinden is.
Dagen waarop ik me rot voel, ga ik dit dan tegenover mijn situatie zetten: ik heb een jaar studievertraging, woon in een studentenflat met vier huisgenoten, heb geen relatie en hoewel ik leuke vrienden heb, twijfel ik op die momenten of ze mij ook wel zo leuk vinden. Normaal gesproken kan ik dit allemaal relativeren. Ik weet waarom ik studievertraging heb en die studentenflat is heus niet zo verkeerd, maar op sommige momenten voelt het allemaal niet zo. De hele wereld lijkt het voor elkaar te hebben, behalve ik.
Misschien herken je dit wel. Als je dan eenmaal in die negatieve modus zit, dan is er ineens ook helemaal niets goed meer en zie je overal wel wat negatiefs in. Die 8,5 voor dat tentamen, dat was ook maar puur mazzel en omdat je nu geen relatie hebt, zul je er waarschijnlijk ook nooit één krijgen en eindigen als een oud vrouwtje met dertig katten. Je vindt jezelf stom, mislukt en waardeloos.
Soms is het fijn om eventjes aan dit gevoel toe te geven. Je mag best weleens balen als je ontevreden bent over bepaalde zaken in het leven. Even kan dat fijn zijn, je hoeft je gevoelens en gedachten immers niet te negeren en je mag dat nare gevoel best wel even voelen. Als je er echter te lang in blijft zitten is het natuurlijk niet meer helpend en werkt het je zelfs alleen maar tegen.
Toen ik nog erg depressief was kon ik dagenlang alleen maar in bed liggen denken over hoe vreselijk mijn leven was, maar daar werd het gevoel alleen maar erger van: naast dat mijn leven mislukt was, lag ik nu ook nog eens in bed erover te huilen terwijl anderen lekker hun leven aan het leiden waren. Ik maakte het dus alleen maar erger met mijn eigen gedachten en gedrag waardoor ik in een neerwaartse spiraal kwam.
Nu probeer ik op een andere manier om te gaan met deze gedachten en gevoelens. Ik probeer ze niet te negeren of wanhopig op zoek te gaan naar positieve dingen, want dat maakt het bij mij alleen maar erger omdat die positieve dingen op de momenten dat ik me zo voel, naar mijn idee niets voorstellen. Wel is het handig om op die momenten stil te staan bij het volgende:
♥ Oneerlijke vergelijkingen maken
Als je jezelf wilt vergelijken met anderen, doe het dan wel met mensen die in een vergelijkbare situatie zitten. Als ik me bijvoorbeeld weer eens vergelijk met die studiegenoten dan probeer ik me daarna altijd weer te beseffen dat wat ik doe, niet eerlijk is naar mezelf toe.
Die studiegenoten hebben geen intensieve behandelingen achter de rug en hebben niet de jeugd gehad die ik had. Zij kampen niet met de problemen waar ik mee heb gekampt of nog steeds last van heb. Het is niet eerlijk om dan de vergelijking te maken met hun leven als dat tot nu toe zoveel anders is gelopen dan mijn leven.
♥ Gras bij de buren is altijd groener
Wees je bewust van het feit dat het gras bij de buren altijd groener lijkt maar dat je niet alles weet van de ander. Hoewel het leven van een ander er misschien perfect en tien keer beter uitziet dan dat van jou, kun je nooit weten hoe diegene zich echt voelt. Het zou zomaar kunnen dat die ander net als jij soms in bed ligt te huilen omdat dingen niet lekker lopen of omdat ze eigenlijk helemaal niet gelukkig is met haar leven zoals het nu is. Ook zijn er misschien wel mensen die hun leven op dezelfde manier als jij doet vergelijken met jouw leven. Dan ineens lijkt jouw leven weer een stuk positiever dan dat van een ander. Je kunt dus eigenlijk niet vergelijken als je niet elk aspect van iemand anders leven kent.
♥ Met twee maten meten
Als je je zo mislukt voelt, bedenk dan of dat als een vriendin van jou jouw leven zou hebben, je dat dan ook mislukt zou vinden. Of als je het gevoel hebt dat je niets kan, je dat ook vindt bij mensen die vergelijkbare dingen hebben gedaan. Ik kan soms denken dat wat ik tot nu toe heb bereikt niets voorstelt, terwijl ik datzelfde bij anderen heel bewonderenswaardig vind. Ik meet in dit geval dus met twee maten en ben voor mezelf strenger dan voor de ander. Dat is tegenover jezelf niet eerlijk maar ook niet tegenover de ander: voor hem of haar leg je de lat ineens heel laag terwijl je de lat voor jezelf veel te hoog legt. Waarom zou een goed cijfer dat jij hebt gehaald bijvoorbeeld minder knap zijn dan datzelfde goede cijfer van de ander?
♥ Kijk naar dingen die wel goed gaan
Hoewel het niet altijd even helpend kan zijn om op zoek te gaan naar positieve dingen in je leven als je echt in zo’n baalmodus zit, kan het je wel helpen om hier serieus voor te gaan zitten en te bedenken wat jij tot nu toe hebt bereikt en wat dat eigenlijk waard is. Doe dit op een moment dat de ergste somberheid voorbij is en je weer wat realistischer na kan denken. Schrijf een aantal kernpunten op die belangrijk voor jou zijn. Voor mij is zo’n punt bijvoorbeeld het feit dat ik ben gaan studeren en al zover ben gekomen. Dat had ik een aantal jaar geleden nooit kunnen denken. Nu zou ik natuurlijk weer kunnen denken: dat stelt niets voor, maar tegelijkertijd bedenk ik dan dat het wel degelijk iets voorstelt, omdat ik dat bij iemand anders ook zou vinden. Zo heb ik een lijstje met nog meer punten die ik door kan lezen als ik me weer eens zo rot voel.
♥ Bedenk wat het je oplevert
Als je je zo rot en je waardeloos voelt met in je achterhoofd alles wat op dat moment vreselijk is aan jouw leven, vraag jezelf dan af wat het oplevert om hier zo over na te denken en jezelf de put in te praten. Je gaat je er niet beter van voelen en het helpt je ook zeker niet verder. Misschien is je leven niet ideaal en zijn er dingen die je misschien anders zou willen, maar hierover piekeren verandert daar niets aan. Je kunt ervoor kiezen er iets aan te gaan veranderen, of te accepteren dat het op dit moment even niet anders is.
Onthoud dat niemands leven perfect is. Je mag best eens verdrietig of boos zijn over je eigen leven maar jezelf hierin verliezen is een doodlopende weg. Bedenk liever hoever je al bent gekomen.
Hoe ga jij om met deze negatieve gevoelens?
Geef een reactie