Ik denk de hele dag aan eten

Het is 8:00 uur, mijn wekker gaat en ik word wakker. Het eerste wat er in mijn hoofd opkomt is ‘Wat ga ik vandaag allemaal eten?’ Ik denk niet na over andere dingen, over leuke dingen die ik kan gaan doen of wat ik allemaal moet doen. Ik denk enkel na over wat ik ga eten, hoe en wanneer. ‘Wat zal ik nemen als ontbijt?‘ Direct ontstaat er een strijd in mijn hoofd: Zal ik wel ontbijten of zal ik mijn ontbijt overslaan zodat ik ‘s avonds wat meer kan eten? En als ik wel ontbijt, wat zal ik dan ontbijten? Zal ik dan boterhammen nemen met beleg of kies ik veilig voor mijn muesli met Optimel Yoghurt?

Dit is hoe mijn dag lange tijd begon toen ik nog leed aan een eetstoornis. Er was in die tijd bijna geen moment waarop ik niet aan eten dacht. Altijd spookten er gedachtes in mijn hoofd rondom eten. Het was nooit even rustig en er was altijd een soort van conflict gaan tussen mijn gezonde verstand en de eetstoornis. Ik wilde wel beter eten, maar ook weer niet. Vanaf het moment dat ik wakker werd tot het moment dat ik weer ging slapen moest ik kiezen tussen mijn gezondheid en de eetstoornis.

bron foto

Keuzes, keuzes, keuzes
Ik had voor mijn gevoel altijd drie keuzes: gezond, ongezond/veilig of helemaal niets. Waar ik voor koos hing erg af van mijn humeur. Voelde ik me goed en positief, dan koos ik in de meeste gevallen voor gezond en normaal eten. Voelde ik me wel redelijk of niet zo goed, dan koos ik vaak voor de eetstoornis, het ongezonde en veilige. Voelde ik me echt slecht, dan koos ik voor zo min mogelijk eten. Mijn keuze hing niet alleen af van mijn humeur, maar ook van het getal op de weegschaal. Iedere avond en ochtend woog ik mezelf. Eigenlijk was het getal wat ik zag nooit goed. Want als ik zag dat ik was afgevallen, wilde ik nog meer afvallen en dus koos ik dan voor veilig of niet eten. Als ik was aangekomen, moest ik van mezelf weer afvallen en mocht ik alsnog niet normaal eten. Op deze manier koos ik dus maar heel weinig voor de gezonde maaltijden.

Dromen over eten
En zelfs na de hele dag bezig te zijn geweest met eten, kon het ‘s nachts soms gewoon nog doorgaan. Zelfs ‘s nachts was mijn hoofd bezig met eten, want regelmatig droomde ik over eten. Allerlei lekker eten dat ik in mijn dromen at en klaarmaakte. Eenmaal weer wakker baalde ik dan dat ik het niet echt had kunnen eten. Tegelijkertijd was op opgelucht dat ik het gelukkig niet had gegeten. Het was nooit goed.

Overal om je heen eten
Waar ik ook was, overal werd ik herinnerd aan het onderwerp eten. Het zat altijd in mijn hoofd. In de stad zag ik eettentjes, mensen met eten lopen, supermarkten met eten. Op het station rook ik de geur van patat, zag ik mensen eten en kwam ik tig kiosken tegen waar eten te koop was. Op school zag ik mensen lopen met eten en stonden snackautomaten. Ik kon er gewoonweg niet omheen. Ook als vrienden me mee ergens naar toe vroegen, overal zag ik eten en overal dacht ik aan eten.

bron foto

Denken aan wat je zo lekker lijkt
Omdat ik mezelf allerlei producten niet toestond, dacht ik er soms extra vaak aan: Wat zou ik graag weer eens een Mars en friet willen eten. Ik vond het ook heerlijk om mensen al die lekkere dingen te zien eten. Aan de ene kant was ik dan heel jaloers, maar aan de andere kent voelde ik me sterk. Ook in supermarkten kon ik soms een flinke tijd kijken bij alle lekkere producten, het schap met snoep en koek, de chips afdeling en de toetjes en ijsafdeling. Heerlijk…wat zou ik graag… Maar nee, ik mocht het niet van mezelf. Zelfs mijn reukvermogen leek toegenomen. Het lichtste etensgeurtje ving mijn neus al op.

Een vast rijtje in je hoofd
In de supermarkt kocht ik enkel de producten die in mijn hoofd veilig waren. In mijn hoofd had ik van te voren al een heel lijstje. Ik wist precies wat ik moest halen en welke route ik door de winkel hiervoor moest afleggen. Ik zou deze bij wijze van spreken blind kunnen afleggen. Door de maanden heen had zich in mijn hoofd een reeks aan producten verzameld die ik zonder schuldgevoel van mezelf mocht eten. Soms at ik iedere dag hetzelfde. Soms ook om minder te hoeven denken aan eten. Al die strijd in mijn hoofd. Als ik gewoon twee weken lang iedere avond een paar volkoren pannenkoeken at met light jam, had ik een stuk minder strijd en drukte in mijn hoofd.

Optellen, aftrekken en berekenen
Als ik vanmiddag wat mee ga drinken, wat kan ik dan vanmorgen allemaal eten en wat niet? Als ik vanavond weinig eet, kan ik dan overdag wat meer lunchen? Als ik nu die dropjes eet, moet ik dan vanavond minder eten? Als ik over twee dagen op die verjaardag nootjes en chips moet eten, moet ik dan nu al gaan minderen met eten? In mijn hoofd was ik alleen maar bezig met bedenken wat ik wel en niet mocht eten en bedenken wat ik allemaal al gegeten had.

Aan het einde van iedere dag begon de optelsom in mijn hoofd. Als ontbijt heb ik dit gegeten, tussendoor heb ik dit genomen, maar ik heb minder geluncht, dus dat valt weer tegen elkaar weg. Als avondeten heb ik dit en dat genomen, maar daar zit niet zoveel in en later op de avond heb ik nog iets genomen wat niet zo goed is, maar dat kon wel want ik had al weinig avondeten gegeten. Zo maakte ik vervolgens de som of ik wel of niet tevreden met mezelf en wat ik had gegeten kon zijn.

Zelfbeeld
Dat tevreden met mezelf zijn en tevreden met wat ik had gegeten zijn stond eigenlijk gelijk aan elkaar omdat mijn zelfbeeld op dat moment afhing van wat ik had gegeten. Kon ik trots op mijzelf zijn of niet? Voelde ik me sterk of niet? Voelde ik me dun of niet?

Dromen over eten
En zelfs na de hele dag bezig te zijn geweest met eten, kon het ‘s nachts soms gewoon nog doorgaan. Zelfs ‘s nachts was mijn hoofd bezig met eten, want regelmatig droomde ik over eten. Allerlei lekker eten dat ik in mijn dromen at en klaarmaakte. Eenmaal weer wakker baalde ik dan dat ik het niet echt had kunnen eten. Tegelijkertijd was op opgelucht dat ik het gelukkig niet had gegeten. Het was nooit goed.

Jouw leven bestaat uit meer dan eten
Mijn dagen, weken, maanden, mijn hele leven draaide om eten, niet eten, veilig eten, lekker eten, fout eten, goed eten, eten eten eten. Mijn hoofd was hier zo druk mee dat ik nauwelijks meer aandacht en energie had voor andere zaken. Gewoon naar een vriendin luisteren was al lastig. Voor ik het wist raakte ik de draad van het verhaal kwijt en had ik geen idee meer waar ze het over had. Mijn hoofd was moe of bezig met eten.

Hele dagen bezig zijn met eten is zonde van jouw bestaan, omdat je zoveel meer zou kunnen denken en doen. Er is zoveel meer in jouw leven dan dat eten. Nu ik niet meer lijd aan een eetstoornis is er zoveel ruimte in mijn hoofd ontstaan voor andere, veel interessantere zaken. Vecht tegen je eetstoornis, vecht tegen het dag in dag uit bezig zijn met eten in je hoofd. Het zal je op den duur veel ruimte en rust opleveren.

Denk jij veel aan eten?

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

71 reacties op “Ik denk de hele dag aan eten”

  1. Wauw wat herkenbaar!
    De hele dag ben ik alleen maar bezig met eten en ik weet gewoon niet hoe ik het moet stoppen. 🙁

  2. Wauw, heel herkenbaar inderdaad. Laatst zei mijn broer nog: ‘Het enige waar jij het vanavond over hebt gehad had te maken met eten.’ En ja..dat was nog waar ook. Hoe bizar.

  3. Ik WAS de hele dag met eten bezig. Nu het beter gaat, en eten een minder grote rol speelt in mijn leven, komt hiervoor in de plaats tijd vrij om aan leuke dingen te denken, ruimte voor vrienden, ruimte om te ontdekken wat ik echt leuk vind. En dat is zo veel fijner dan continu in cirkels te piekeren.

  4. Herkenbaar ook 🙁
    Ik denk aan niets anders soms. Ook dat staren naar eten ken ik. Ik zoek soms afbeeldingen van eten op op internet om ernaar te kunnen kijken of aan het raam van de bakker blijven staan en de lekkere geuren te ruiken die naar buiten komen.
    Zonde van de tijd en energie die ernaar toe gaat! Dan denk ik wel vaker: “verdorie, het is maar eten!”. Erg frustrerend.
    Ik hoop hier nog goed aan te kunnen werken 🙂 want ik wil niet de rest van mijn leven zo ‘geobsedeerd’ (zo voelt het toch) zijn met eten :).

  5. Heel herkenbaar, stom eigenlijk…

  6. wow.. okee.
    zit ik hier met een ‘voorzichtige glimlach’ dit alles te lezen
    doorheen mijn hoofd: ja, .. ja.., ja..
    herkenning. Jammer genoeg.
    Mooi geschreven.

  7. Oh, wat is dit ongelooflijk herkenbaar. Vooral dat dromen over eten. Dat zorgde voor mij in mijn dromen altijd voor paniek en ik ben zelfs een keer bijna huilend wakker geworden omdat ik in mijn droom iemand kon redden door te eten, maar ik kon/mocht/durfde het maar niet. Het heeft bij mij wel even geduurd voor ik er niet zoveel meer aan dacht en zelfs nu ik al goed op weg naar genezing ben, ben ik er – realiseer ik me nu – nog steeds vrij veel mee bezig. Lastig om los te laten, maar eigenlijk wel een goede herinnering aan mezelf om het weer te gaan proberen!

  8. Heel herkenbaar, eigenlijk alles wel.

    Heb alleen geen es, kan je ook als ‘gezond’ persoon zoveel aan eten, eten en eten denken?

  9. Jep, same here: 24/7… ik vind het afschuwelijk…

  10. Er staat 2 keer ‘ dromen over eten’ 😉

  11. Zeer herkenbaar dit. Zeker omdat ik weer bezig ben om te LEREn eten. Echt afschuwelijk. In mijn hoofd draait het ook alleen maar om eten. En wat ga ik vanavond eten? Hoeveel heb ik in totaal gegeten? Is dat goed, of niet?

    Het vreet energie. Maar wel heel erg bedankt voor de blog Scarlet.

    Xx

  12. Ik heb precies hetzelfde, en ik word er echt moe van, het vreet energie…
    Ik weet niet hoe ik het kan stoppen, want ik wil graag weer me oude ik terug…

  13. Zeer herkenbaar 🙁
    de hele dag bezig zijn wat mag wel,niet
    heel vermoeiend…

  14. Logisch. Het is een teken van ondervoeding. Een manier van je lichaam om je te laten eten. Mensen die ondervoed zijn maar geen eetstoornis hebben, hebben dezelfde verschijnselen.

    Ik had het dus ook. Heel vervelend, maar (meer dan) genoeg eten is het enige wat helpt.

  15. Inderdaad ongelofelijk herkenbaar. Schaam me soms zo voor wat er allemaal in mijn hoofd afspeelt. Helpt altijd weer om te lezen dat ik niet de enige ben!

  16. Dit is zo waar, Elke keer weer. 🙁 Ik voel me altijd zo alleen met dit, fijn om te zien dat meer mensen dit hebben

  17. Goed geschreven, maar heb je ook tips om dit te verhelpen? Want het is wel allemaal heel herkenbaar, maar daar stopt het dan ook … ja ik heb dit ook, maar hoe gaat dit dan weg? Kan je er eventueel nog wat tips bij geven, of je ervaring delen over hoe het bij jou is weggegaan??

  18. echt super herkenbaar, ik droom dan alleen niet over eten, wat er overigens twee keer staat ‘dromen over eten’. :). Maar ik ben er zeker de hele dag mee bezig en dan ben ik jaloers dat andere mensen dan wel mogen eten en ik niet, maar ik voel me dan ook sterk als ik niet eet, en idd het begint ‘ s morgens al met wat zal ik wat eten, of zal ik niks eten, ik wacht gewoon nog even en dan neem ik koffie. En in de supermarkt oww ik kan wel een uur in de supermarkt staan zonder te weten wat ik wil nemen, en of ik het zal nemen, en of ik het wel mag nemen, en wat als ik het zal nemen,wat zullen de mensen dan wel niet denken in de rij. En als ik dan avond eten heb gehad, mag ik dan ‘ s avonds nog wat eten, of moet ik dan als ik wat neem morgen niet lunchen. Zo ontzettend ingewikkeld en vermoeiend.

    liefs

  19. Heel herkenbaar helaas..

  20. Wauw, zo ontzettend herkenbaar. Ik word soms zo van de constante strijd.

  21. De enige tip is hier in de reacties al genoemd: eten. Het is inderdaad een teken van ondervoeding, een signaal dat je lijf geeft dat je niet genoeg voedsel binnenkrijgt. Eten is het enige dat helpt.

  22. Erg herkenbaar, dankjewel voor deze blog scarlet.

  23. Wauw echt zo herkenbaar en ik ben er zo moe van! Het vreet al mijn energie. Bedankt voor deze blog, het geeft zeker motivatie! 🙂

  24. Zo herkenbaar.. 24/7 ben ik er mee bezig, het vreet zoveel energie. Slapen gaat steeds slechter want ook ‘s avonds in bed blijf ik maar piekeren, zo vervelend!!

  25. Erg herkenbaar inderdaad.
    Ik vind het heel eng om dit gedachtepatroon los te laten, bang voor wat er dan in de plaats komt. Ik raak ook helemaal in paniek als ik besef dat ik iets heb gegeten en er niet echt bij heb nagedacht, of als ik me ‘s avonds niet meer precies kan herinneren wat ik die dag heb gegeten.

  26. Ik heb van die dagen dat het de eerste seconde begint dat ik wakker word! Vreselijk vind ik die dagen!

  27. Zo herkenbaar. Vooral ook dat iedere keer maar hetzelfde eten om maar rust in je hoofd te hebben en niet iedere keer nieuwe keuzes te hoeven maken….

  28. Heel erg herkenbaar vooral op dit moment weer veel meer last van!
    Zo vermoeiend die keuzes, optellen en aftrekken pf..

  29. Heel herkenbaar 🙁

  30. Helaas kost het mij ook bijna de hele dag. Mooi geschreven!

  31. Wow ik herken dit allemaal, ik ben aan het einde van de dag altijd zo ontzettend moe maar dan lukt het slapen als nog niet omdat ik dan weer aan eten denk 🙁

  32. Oh wat fijn om te lezen dat zoveel mensen het herkennen!
    Hoop natuurlijk dat het voor iedereen ook ooit verdwijnt. 🙂

    Maar het komt toch niet alleen maar door ondervoeding?
    Want ik heb helemaal geen ondergewicht en toch zit eten en calorieën 24/7 in mijn hoofd… :-s

  33. HERKENBAAR HERKENBAAR HERKENBAAR!
    Ik dacht dat het wel meeviel hoeveel ik er mee bezig ben.
    Maar nu ik dit heb gelezen ben ik er toch best wel van geschrokken dat het me meer bezighoudt dan ik dacht!
    Wel vind ik het bijzonder om te zien dat het bij zoveel meiden herkenbaar is!

  34. ZO Herkenbaar, idd ook die dromen.
    Dat ik snachts huilend wakker wordt en ren naar het toilet, niet meer wetend of die droom over die eetbui nu echt of fake was. Vreselijk ! 🙁

  35. Janken.. Pure herkenning.
    En ik ontken nog.. Al sta ik sinds vandaag na vijf jr aangemeld bij rintveld.

  36. Superherkenbaar!!

  37. @Abenita;

    geen ondergewicht hebben betekent niet meteen dat je niet ondervoed bent 😉

  38. @scarlet: je zegt ” vecht tegen je eetstoornis, vecht tegen het dag in dag uit denken aan eten”. maar hoe doe je dat concreet?
    is echt het enige dat helpt, voldoende en goed eten?
    dus als je voldoende , gezond eet wordt die obsessie minder?

  39. Dat klopt! Absoluut de meeste eetgestoorde gedragingen en gedachten gingen bij mij weg door te eten. Veel te eten.

  40. Dit klinkt misschien heel gek.. en ik bedoel het niet bot, maar ik vind het fijn om al deze reacties te lezen. Dat zoveel meer mensen dit herkennen.

  41. Goede blog zeg! Ook op het Robinsoneiland zie je dat, mensen praten er de hele tijd over. @Scarlet: Zou je eens willen schrijven hoe dat proces van er niet mee bezig bij jou ging? (was het geleidelijk, of was het direct over zodra je beter ging eten?)

  42. Heel herkenbaar, en heel erg. Gelukkig is het nu een stuk rustiger in mijn hoofd. Maar op slechte dagen of in de winter willen de gedachtes en gewoontes nog wel eens terug keren…

  43. Bedankt voor de blog! Heel herkenbaar allemaal. Fijn om te horen dat zoveel met hetzelfde probleem zitten. Uiteindelijk kunnen deze gedachten dus wel verdwijnen, ik hoop dat dat bij mij ook snel zal gebeuren.

  44. Waaauw, deze blog beschrijft gewoon precies hoe ik de hele dag aan eten denk.. maar waar ik dan zo benieuwd naar ben is hoe het nu gaat ? heb je die gedachtes nu helemaal niet meer en hoe heb je ervoor gezorgd dat deze gedachtes verdwenen ?

  45. Super goede en fijne blog! Eigenlijk jammer hoe herkenbaar het allemaal is.. maar dat probeer ik dan weer als motivatie te zien, want je hebt gelijk, er is meer in het leven dan eten. Dit is geen manier van leven.

    (En is die snoepautomaatfoto al ouder of bestaan mars planets nog?! Heb ze al zolang niet meer gezien in de winkels!)

  46. Dit artikel komt op het goede moment.
    Maar hoe kan je het uit je hoofd krijgen?
    iemand oplossing?

  47. Als ik las, dacht ik soms zelfs dat ik woorden zag staan die met eten te maken hadden.

  48. Eerst gad ik dit ook maar het is veeel minder geworden! Nog niet helemaal weg maar wel 80% minder in een half haar door uitdagingen en thrrapie en aankomen xx

  49. omg. ontzettend herkenbaar/confronterend

  50. Té herkenbaar..
    Ik leef ook echt van eetmoment naar eetmoment..
    Plan vantevoren al wat ik zal nemen en of dat lekker of juist gezond moet zijn.
    Ben voortdurend bang dat ik hierin de ‘verkeerde’ keuze zal maken, waardoor ik achteraf spijt krijg: Spijt omdat ik voor het veilige heb gekozen, waardoor ik minder kon genieten OF spijt omdat ik voor het lekkere heb gekozen en me daardoor weer schuldig voel..
    Voortdurend dat afwegen, optellen, aftrekken.. Echt absurd eigenlijk!
    En sinds kort inderdaad ook dromen..

  51. Té herkenbaar..
    Ik leef ook echt van eetmoment naar eetmoment..
    Plan vantevoren al wat ik zal nemen en of dat lekker of juist gezond moet zijn.
    Ben voortdurend bang dat ik hierin de ‘verkeerde’ keuze zal maken, waardoor ik achteraf spijt krijg: Spijt omdat ik voor het gezonde heb gekozen, waardoor ik minder kon genieten OF spijt omdat ik voor het lekkere heb gekozen en me daardoor weer schuldig voel..
    Voortdurend dat afwegen, optellen, aftrekken.. Echt absurd eigenlijk!
    En sinds kort inderdaad ook dromen..

  52. ik herken dit. Dit ben ik. Als ik wakker wordt in de ochtend en ik heb de avond daarvoor veel te veel gegeten voel ik me dik. In de ochtend denk ik dan meteen, blijf langer in bed liggen want dan ontbijt je alleen en dan doe je net alsof je hebt gegeten en dan zien mn ouders het niet. Ik hou van eten, praten over eten, koken, eten aan andere mensen geven. Als ik het maar niet zelf op hoef te eten. Want dan gaat alles mis in mijn hoofd.

  53. Dit is zo herkenbaar, mijn leven draait echt om eten. De laatste tijd zitten mijn ouders er wel veel meer bovenop, dus moet ik echt veel meer eten dan ik eigenlijk in mijn hoofd zou willen, dus er is ook een nieuw soort gedachten gekomen “Hoe kan ik mijn ouders wijsmaken dat ik dit heb gegeten, terwijl ik het niet heb gedaan? Hoe kan ik zo min mogelijk hiervan eten zonder dat mijn ouders boos worden?” Ik word er gewoon zo moe van, maar mijn gezonde verstand wint maar niet. Ik heb ook dat ik geeneens meer normaal naar een film kan kijken, omdat ik ook constant bezig ben met wat mensen eten (zowel op het scherm als om me heen) en ook met hoe dun de actrices wel niet zijn. Het gaat gewoon nergens meer over. Wat een rotziekte is dit toch.

  54. Mooie blog! Vooral dat ‘rijtje in mijn hoofd’ herken ik heel erg.

  55. Eten en sporten zit de héle dag ‘in mijn (achter) hoofd’ !
    Al 35 jaar, dag in dag uit! Zelfs snachts!

    En tóch heb ik 3 kinderen, man, baan en vrienden!
    Ga ik op vakantie, doe het huishouden, lees de krant en geniet ik van een bloem!

  56. Wow dit is zo herkenbaar..
    Ik ben nu al aan het compenseren omdat ik zaterdag een feestje heb..
    Als ik het zo lees van iemand anders klinkt het natuurlijk ongezond, maar bij jezelf geeft het toch rust in je hoofd om alles op een rijtje te hebben

  57. Ik denk ook de HELE dag aan eten. Mijn buik schreeuwt om vulling, gezond of ongezond maakt niet uit.Ik heb geen ondergewicht, ook nooit gehad.
    Ik eet niet te weinig. Ik eet teveel, en kom iedere week aan.
    Toch blijf ik honger houden, de hele dag.

    Ik heb dus die gedachtes nodig om niet kilo’s per week aan te komen.
    Hoe kom ik in godsnaam van die eeuwige honger af?

  58. Dit is zo herkenbaar!
    Het is een tijdje goed gegaan, geen eetbuien gehad.
    Maar ik heb woensdag een eetbui gehad en vanaf dat moment is het weer mis.
    Heel de dag door denk ik aan eten, aan veel eten, eten wat ik nooit mocht eten van mezelf.
    Ik geef er ook aan toe, eet super veel, en dan voel ik me schuldig, maar tegelijkertijd kan het me even niet schelen.
    En dan als ik in bed lig, heb ik spijt dat ik zoveel gegeten heb heel de dag.
    Wanneer stopt dit een keer 🙁

  59. Alles is herkenbaar, maar dan ook echt alles…ik denk bij alles na, maar dan eet ik het wel maar voel ik me schuldig maar toch eet ik dan die ene cake of marsje nog.. Ik ben niet dik en heb geen ondergewicht, al vind ik dat ik een buikje heb.. en ik kijk er heel vaak naar, of mijn buik bol is of hij lijkt slank of superbol.
    Ook weeg ik vaak.
    Ik weet niet hoe ik dit allemaal in een goed verhaal moet zetten, maar ik wacht vanavond op de chat en ik hoop dat ik er met mensen over kan praten. Ik ben elke dag bezig met eten, elke minuut, elk uur. maar toch eet ik gewoon door, en na een maaltijd heb ik nog zin, trek.
    Kan iemand mij in godsnaam helpen…

    Liefs

  60. Ik ben pas gestopt met mijn medicijnen,dus zit ook
    In de fase dat ik vooral slechte dingen eet.
    Schaam mij heel erg voor mezelf en ik weet niet hoe ik het moet stoppen ook….this net een groot gat wat maar niet vol lijkt te raken……het is natuurlijk ook zo dat met veel tegen slagen je je soms dus ook op eten gaat storten
    Een tip om te stoppen zou mooi zijn maar het begint bij jezelf zeggen ze dan…….samen staan we sterker dan 1

  61. Heel herkenbaar allemaal en..je schrijft dat het zo was, dus..nu is het voor jou niet meer zo. Ik ben zo benieuwd hoe dat je is gelukt, kan iemand daar tips over geven?
    Hoe kom je van die gedachten af..door te plannen wat je gaat eten of juist niet?
    Hoe weet je wat goed en genoeg is voor jou, dat je niet te gezond eet, niet teveel of te weinig. Hoe doe je dat als je je vertrouwen in je gevoel kwijt bent, niet meer weet wat voor de eetstoornis ‘normaal’ was.
    Ik ben op zoek naar tips. Hoe krijg je de rust in je hoofd en denk je niet constant aan eten…gewoon, practische tips van mensen die dit voor elkaar hebben gekregen. Dat zou voor mij het mooiste kado ooit zijn.

  62. Ik denk ook hele dag aan eten. Maar dan op de manier dat ik het gevoel heb dat ik niet genoeg gegeten heb. Elke keer het gevoel van trek en van: ojee heb niet genoeg gegeten. Misschien heeft het met stress te maken maar hoe kom ik er af? Wordt er knettergek van.

  63. Ik herken dit heel erg! Het ergste is ook nog, ik val m’n vriend hier heel veel mee lastig. Over dat ik me niet fijn voel, dat ik weer iets slechts heb gegeten. Ik word er gek van en hij vindt het vast ook niet heel fijn. Heeft er iemand tips? Ik wil hier echt niet meer over nadenken!
    Tips graag!!

  64. Ja idd erg herkenbaar, het is zo vervelend om heel de dag maar met eten bezig te zijn. En elke dag maar weer denken aan een manier om minder te eten en aan manieren om snoepen maar te verdienen. Wil hier echt vanaf!

  65. Hey allemaal,

    de tip om gewoon ‘te eten’ wil ik tegenstrijden.
    Ik struggle zelf nu al 1,5 jaar met dit eetprobleem maar heb ondergewicht dus ik kan eten wat ik wil.
    Echt juist daarom ben ik de hele dag met eten bezig en bang dat ik teveel of te snel bijkom. Echter juist als ik een ‘vreetkcik’ heb of gewoon alles eet wat ik lekker vind gaan mijn gedachtes nog meer te keer.

    Hoe zijn jullie er helemaal vanaf gekomen? En waar denken jullie dan aan? I.p.v van eten?

  66. Louise dat vroeg ik mezelf net ook af. Als je jezelf herkent welke stappen kun je dan nemen voor de juiste hulp. Want ik wil vrij zijn in mijn hoofd. En uit die kooi komen die alleen maar over eten gaat.

  67. Ik droom niet over eten maar maak hele menu’s in mijn hoofd voor weken Wat ik kan eten.

  68. Ik lees allemaal herkenning maar niet echt hoe je het moet oplossen en nergens zie ik antwoorden op de vragen. ?

  69. Ik herken dit probleem, heb nog last van bn, maar denk tussendoor steeds aan eten. Ook als mijn ouders me helpen het niet te pakken word het een oorlog in mijn hoofd. Hoe kom je hier vanaf?

  70. Heel herkenbaar! Aan de ene kant wil je zo weinig mogelijk eten, maar aan de andere kant weet je dat het slecht voor je is. Het beïnvloedt ook mijn hele leven: ik heb het steeds koud en heb steeds spiertrekkingen. Ook kan ik soms s’nachts niet slapen omdat ik zoveel honger heb, er speelt zich dan een hele strijd in mijn hoofd af of ik naar beneden ga om te eten of niet. Uiteindelijk moet je wel, want anders kan je gewoon echt niet slapen.

    Nog iets wat ik merk is dat ik heel erg de controle wil houden over mijn eten. Vroeger vond ik het niet erg als mijn moeder mijn eten opschepte, maar nu doe ik het allemaal liever zelf.

  71. Omg mensen ik sta op ik denk wat zal ik eten maakt me niet eens uit gezond of niet maak me niet uit duur of niet ik eet gewoon wat ik wil ga ik naar buiten met me fam
    Of vrienden denk ik al van te voren wat kan ik eten daar wat ga ik eten wat zal ik eten mensen die ik zie eten denk ik wat zal ik eten ik voel dat dit echt een slchte kant op gaat ik weet echt niet meer wat ik hier aan moet doen heledag door eten eten in me hoofd eten eten maar ook eten ik ben gewoon jaloers op mensen die zeggen ik zit vol of ik heb geen trek ik heb dat bijna nooit meer waarom ik begrijp het gewoon niet.. ik ga ook naar sportschool ik heb ook sociaal leven maar toch heb ik het ik wil niet meer zo zijn ik ben gewoon geen normaal mens meer jo ik voel me geen dame meer .. gewoon eem vreetzak!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *