Ik durf pijn te lijden

Hoeveel pijn, verdriet en ingrijpende gebeurtenissen kan een mens verdragen? Hoelang duurt het nog voordat we weer slecht nieuws krijgen? Bij het idee alleen al stort mijn wereld in en weet ik niet hoe ik er ooit weer voor moet zorgen dat ik weer gelukkig ben. Dit was wel mijn moeders grootste wens denk ik, maar hoe moet ik mijn leven opbouwen en gelukkig zijn zonder haar? Ik heb inmiddels in de tijd dat ik op aarde ben al heel wat heftige gebeurtenissen meegemaakt en moeilijke periodes in mijn leven gehad. Dit was alleen wel van een heel andere categorie; ik ging mijn moeder verliezen, een van de meest dierbare personen in mijn leven. Ik had nooit verwacht dat dit mij zou overkomen en ik heb ook tot op het laatste moment gedacht dat het goed zou komen.

Toch kwam het moment dat ik mijn leven verder moest leiden, alleen, zonder mijn moeder. Ik weet dat pijn overgaat en dat verdriet niet voor altijd is, maar in dit geval was dat niet zo. Dat dit een plekje krijgt en dat ik weer blij zou kunnen zijn, kon ik me niet voorstellen en daarnaast zou dit verlies betekenen dat ik wel altijd met een bepaald verdriet zou moeten leven.

Ik heb het ergste meegemaakt wat mij op dat moment kon overkomen en ondanks dat ik dit nooit had mee willen maken en het liefste de tijd terug zou willen draaien, heeft het me wel veel sterker gemaakt. Ik ben ook door andere moeilijke periodes heen gekomen en dit gaf kracht en het gaf mij ook het gevoel van vertrouwen dat ik dingen aan kan, ook als het op dat moment onoplosbaar lijkt. De periode na de dood van mijn moeder heeft er alleen nog meer voor gezorgd dat ik heb gezien en gevoeld dat ik zelfs dit soort ingrijpende gebeurtenissen aan kan maar ook dat dit soort moeilijke dingen in het leven onvermijdelijk zijn.

Pijnlijke momenten en afwijzing ontwijken
Natuurlijk willen we allemaal het liefste een leven leiden waarin alles goed gaat, we mooie dingen bereiken, een lieve groep mensen om ons heen hebben en heel gelukkig zijn. Helaas is een leven waarin alles goed, mooi en positief is niet haalbaar. Verdrietige gebeurtenissen, tegenvallers, afwijzingen, ruzies, pijn en verdriet horen bij het leven en het is niet alleen maar negatief, ondanks dat dat wel zo voelt. Natuurlijk willen we deze gevoelens liever niet hebben of willen we geen pijnlijke gebeurtenissen meemaken, maar het het vormt ons ook, zorgt er voor dat we weerbaarder worden, onszelf kunnen zijn en dat we er sterker uitkomen. Het zorgt er voor dat we op andere manieren in ons leven beter om kunnen gaan met moeilijke situaties doordat we leren van hetgeen dat we meemaken.

Daarnaast wordt ook gezegd dat we niet gelukkig kunnen zijn als we geen ongeluk en verdriet kennen. Ik denk dat dit ergens wel klopt omdat het ons een realistisch beeld geeft van hoe dingen zijn en ook anders kunnen en daardoor dingen beter in perspectief kunnen plaatsen. Zo krijgt geld bijvoorbeeld een heel andere waarde als je ook momenten hebt gekend waarin je rond moest komen van een bepaald bedrag en er hard voor moet werken en dat je niet je hele leven niks hebt hoeven doen om vervolgens een leven te leiden wat zo luxe is als je zelf wil. Ik heb ook gemerkt dat ik bijvoorbeeld veel meer van mijn leven kan genieten en de mooie dingen kan zien na het overlijden van mijn moeder. Het is niet meer vanzelfsprekend en ik ben nog meer dankbaar voor wat ik heb, de lieve mensen in mijn omgeving en welke kansen ik krijg.

Ik durf pijn te lijden..
Sommige pijnlijke momenten kun je vermijden, denk maar eens aan de inschattingen die wij doen als het gaat om bijvoorbeeld lastige verkeerssituaties of hoe we papier vastpakken om geen papercut te krijgen. We zijn onbewust vaak bezig met het vermijden van pijnlijke situaties en het inschatten van gevaar. In veel andere gevallen is het de vraag wat het je oplevert als je wegloopt voor dingen die misschien weleens zouden kunnen gebeuren waardoor je op gegeven moment misschien helemaal geen risico’s meer durft te nemen. Zo ben ik als kind best weleens teleur gesteld door vriendinnetjes of afgewezen. Dit is heel pijnlijk geweest en tegelijkertijd iets wat heel veel mensen meemaken. Ik kan het gaan vermijden om mezelf te beschermen tegen nog zo’n moeilijk moment, maar wat levert mij dit op? Ik zou dat doen uit angst weer teleurgesteld te worden en verdrietig te zijn en die gevoelens wil ik niet, maar daarmee ontneem ik mezelf ook de kans op leuk contact en een fijne vriendschap.

Natuurlijk willen we pijn en verdriet het liefst vermijden en willen we ons graag goed voelen. Ik had het liefste gewild dat de dingen die ik meegemaakt heb me bespaard waren gebleven, maar tegelijkertijd ben ik ook heel trots op mezelf als ik kijk naar hoe ik dit heb doorstaan en hoe enorm ik gegroeid ben hierdoor. Ik voel me sterker en veel zekerder over mijzelf en wat ik kan. Ik heb geleerd dat pijn erbij hoort en er ook mag zijn. Ik durf pijn te lijden, omdat ik weet dat ik er uiteindelijk uit kom en dat ik sterk genoeg ben dit te kunnen dragen. Ik haal kracht uit de momenten uit het verleden, waarop ik ook dacht het niet te kunnen en waarbij het uiteindelijk ook goed is gekomen. Ook al was dat niet op de manier waarop ik het voorspeld had of graag gewild had en ook al duurde het veel langer dan verwacht.

Ik heb geleerd om met pijn om te gaan door de dingen die ik heb meegemaakt. Ik heb geleerd over wat voor mij werkt op bepaalde momenten en ik heb leren voelen en kenbaar maken wat ik nodig heb. Dit is niet makkelijk, zeker niet voor iemand die het liefste alles alleen doet en helemaal niet zo open is naar andere mensen, maar ik leer elke dag over mijzelf en mijn eigen gebruiksaanwijzing. Ik besef ook heel goed dat ik nog meer tegenslagen ga meemaken in mijn leven en ergens beangstigt dat me enorm, want je weet nooit wat je te wachten staat. Aan de andere kant krijg ik steeds meer vertrouwen in mijzelf en de toenemende mogelijkheden die ik heb om de pijn te voelen, het er te laten zijn en een manier te vinden om er mee om te gaan.

Pijn en tegenslagen worden niet minder moeilijk…
Dat ik het aandurf om pijn aan te gaan en niet weg te stoppen, betekent niet dat het minder moeilijk is om die momenten mee te maken. Nu nog heb ik genoeg momenten dat ik er het liefste voor weg loop, mijn kop in het zand steek en wil doen alsof het er niet is. Ik denk ook dat dat geen rare reactie is bij dit soort momenten maar tegelijkertijd ben ik ook realistisch en weet ik dat dit erbij hoort en dat ik niet altijd overal direct een oplossing voor hoef te bedenken. Ik leer steeds meer dat mijn gevoel er ook mag zijn zonder dat ik er direct iets mee hoef te doen. Dit is soms heel moeilijk omdat het een natuurlijke reactie is dat ik me zo snel mogelijk weer beter wil voelen en een oplossing wil zoeken om de situatie op te lossen.

Niet voor alles is direct een oplossing..
Als je liefdesverdriet hebt, kan het helpen om veel te huilen, het wat tijd te geven en soms helpt het ook om nog wat dingen uit te praten. Als je ruzie hebt gehad helpt het soms om even afstand te nemen en het uiteindelijk uit te praten. Als je hoofdpijn hebt neem je een pijnstiller en probeer je te ontspannen, als je kat zoek is ga je in de buurt rond zoeken en hang je eventueel ‘vermist’ briefjes op, maar voor sommige dingen die wij meemaken is er geen (directe) oplossing of is het belangrijk juist even helemaal niks te doen en het gevoel er alleen maar even te laten zijn. Dit kan heel frustrerend zijn maar tegelijkertijd ook wel wat rust geven als je er vertrouwen in hebt dat tijd ook veel wonden heelt en dat je gevoel er mag zijn zonder dat je er direct van alles mee moet doen.

Het is onze taak om te leren de pijn die we hebben te verdragen en om gezonde copingsmechanismen te ontwikkelen. We zijn op de wereld gezet en het is aan ons om ervoor te zorgen dat we een zo fijn en goed mogelijk leven kunnen leiden met alle fijne momenten maar ook met alle tegenslagen die wij zullen meemaken.

Meer lezen over dit onderwerp? We schreven eerder blogs over een eetstoornis en gevoelens, je gevoelens toelaten, gevoelens onderdrukken, vluchtgedrag op rotdagen en ik voel niks.

Fotografie: Joe St. Pierre 

Durf jij pijn te toe te laten?