Ik eet vegetarisch

Toen ik een jaar of zes was besloot ik dat ik geen vlees meer wilde eten. Jong als ik was, hield ik me er deels aan en at ik op kinderfeestjes gewoon lekker de knakworstjes en bitterballen mee. Ook een frikadel of kipburgen at ik nog heel soms. Toch heeft er altijd een principe wat betreft het eten van vlees, in mij gezeten. Inmiddels heb ik al een jaar of zeven echt geen vlees meer gegeten en let ik heel bewust op mijn boodschappen. Sommige dingen koop ik veganistisch, andere vegetarisch, maar mijn schoenen zijn van leer. Hoe zit dat nou precies?

Als eerst wil ik zeggen dat ik vind dat iedereen op zijn eigen manier moet leven. Ik ben geen activistische vegetariër. Ik doe dit omdat ik zelf vind dat dit beter is; het voelt goed. Ik veroordeel daarmee niet het eetgedrag of de levenswijze van andere mensen, maar probeer wel op te komen voor dierenleed. Vlees eten is misschien niet verkeerd of fout. Ik vind alleen wel dat we op een lievere manier met dieren om kunnen gaan dan hoe dit vaak gedaan wordt in de wereld. Dieren leven niet om opgegeten te worden of iets af te leveren, ze mogen ook gewoon genieten van hun leven. Bedenk voor jezelf wat voor jou een prettige manier is om hier over te denken en naar te handelen.

Vegetarisch eten
Vegetariërs eten geen vlees. Ook gebruiken ze geen materialen waarvoor dieren zijn geslacht. Vaak eten ze wel eieren, vegetarische kaas (kaas zonder stremsel/met vegetarisch stremsel) en drinken ze melk. Hiervoor zijn geen dieren gedood. De meeste vegetariërs kopen ook geen leren schoenen, tassen of banken.

Veganistisch eten
Veganisten eten niets wat uit dieren wordt verkregen. Je eet dus enkel plantaardig. Geen vlees, vis, honing, melk, eieren en andere voedingsmiddelen die door dieren zijn geproduceerd. Ook kijken zij vaak bewust naar materialen waarin vacht, huid of andere materialen uit dieren zijn verwerkt. Veganistisch eten is een manier van eten die, zeker in het begin, veel tijd en aandacht nodig heeft. Je moet erg bewust met je voedingspatroon omgaan, omdat er in de reguliere winkels en restaurants nog maar weinig rekening mee wordt gehouden.

Pescotarisch en flexitarisch eten
Als je wel vis eet, word je ook wel een pescotariër genoemd. Eet je af en toe biologisch vlees of draag je wel leren schoenen, dan word je ook wel een flexitariër genoemd. Mensen die op deze manier met eten omgaan, houden rekening met dieren, maar maken in bepaalde mate wel gebruik van de producten die door dieren worden geproduceerd. Dit doen ze dan wel op een diervriendelijke manier.

Dit zijn slechts een paar hokjes, zoals we alles in het leven in hokjes proberen te stoppen om het beter te begrijpen. Toch zijn deze vakjes eigenlijk helemaal niet belangrijk. Het gaat erom wat jij doet en waar jij je goed bij voelt. Als iedereen zijn eigen ding bijdraagt, doen we allemaal wat we kunnen en waar we ons goed bij voelen.

Ik zelf draag weinig, maar toch soms leren schoenen. Ook zijn sommige tassen die ik heb van leer gemaakt. Het idee dat dit zo is, laat me wel weer even twijfelen aan mijn intenties, maar ik ben toch erg blij met mijn leren spullen. Laatst wilde ik nieuwe schoenen kopen van leer en heb ik wel even opgezocht of er een keurmerk was voor ”diervriendelijkere” schoenen. Sommige merken houden rekening met het leven van een dier waar het leer van afkomstig is en de omstandigheden van de mensen die de schoenen maken. Dat vond ik toch wel een fijn idee. Als ik tegenwoordig iets koop van leer is dat tweedehands.

Ik eet geen vlees en sinds een tijd ook vegetarische kaas en zo geen (zo goed als mogelijk) producten waarin gelatine is verwerkt zoals pudding of snoep. Daarin zijn gelukkig veel alternatieven, dus mis ik niets. Mijn idee achter de keuze om vegetarisch te eten is eigenlijk vrij simpel. Als kind vond ik het zielig om dieren te eten en dat idee is eigenlijk gebleven. Ik vind het geen prettige gedachte dat ik ‘iemand anders’, ook al is het een dier, opeet. Ik vind het geen fijn idee dat het dier op een onprettige manier heeft geleefd of vroegtijdig bij zijn moeder is weggehaald om puur als vleeskoe verder te gaan.

Of ik nu wel of niet in een vakje pas, ik noem mijn eetpatroon vaak vegetarisch. Dit is voor anderen gemakkelijk te begrijpen, ook al vragen ze mij nog regelmatig of ik dan wel of geen vis eet. Ik eet slechts een paar keer per jaar vis. Dat betreft dan enkel wilde, biologische zalm. Dat vind ik gewoon heel soms toch nog wel lekker. Ik vind ook dat ik mijn best al heel erg doe om rekening te houden met dieren en dat het daarom soms best mag. Als is dat ook wel weer een beetje hypocriet, ach. 

Ik moet zeggen dat ik niet zoveel melk drink. Ik vind het om eerlijk te zijn ook gewoon niet zo lekker, net als dat ik niet zo houd van vlees. Maar het heeft ook te maken met melkstallen, waar ik niet zo’n fijn gevoel bij heb. Gelukkig is er ook biologische melk en yoghurt die ik wel gewoon koop. Met boter, eieren en kaas houd ik op diezelfde manier rekening. Het kost me inmiddels ook geen tijd aan gedachtes hierover meer als ik boodschappen ga doen. Ik weet welke merken het minst onaardig zijn voor dieren, dus die gooi ik in mijn boodschappenmandje.

Ik heb er wel eens over nagedacht om veganistisch te gaan eten, maar toch vond ik dit wat extreem. Ook met mijn eetstoornisverleden in mijn achterhoofd, lijkt het mij niet verstandig. Ik denk niet meer dat ik er in door zou slaan, maar ik denk wel dat ik dan weer heel erg met eten bezig moet zijn om alles uit te zoeken. Daar heb ik eerlijk gezegd echt helemaal geen zin in. Ik ben blij dat ik eindelijk vrij met eten om kan gaan en eet waar ik zin in heb.

Tijdens mijn eetstoornis wist ik niet helemaal meer waarom ik geen vlees at. Ik vond het zielig, dat wel. Maar misschien vond ik het ook gewoon fijn om een reden te hebben om iets niet te hoeven eten. Controle, de baas zijn over mijn eigen eetpatroon. Later heb ik wel gemerkt dat mijn vegetarische eetgedrag al veel langer terug gaat en ik ook door mijn moeder, die flexitariër is, een beetje zo ben opgevoed. Er was altijd de keuze om wel of geen vlees te eten. Mijn vader en broer eten dan ook gewoon vlees en begrijpen mij niet helemaal, maar dat is ook prima.

Als ik bij iemand kom eten, geef ik aan dat ik geen vlees eet en wordt daar altijd rekening mee gehouden. Het voelt soms wel wat bezwaarlijk, maar ach. Als ze bij mij eten, kook ik een gerecht waar geen vlees in zit. Tot nu toe hoor ik nooit van iemand dat ze het vlees missen. Er ontstaan zelfs wel leuke gesprekken door en mijn vergetarisme en diervriendelijkere eetgedrag zet anderen vaak ook het denken, zonder ze af te keuren of om te praten. Wie weet maken ze bewustere keuzes wanneer ze de volgende keer boodschappen gaan doen, al zal ik ze daar vrij in laten. 

Hoe ver ga je?
Dat is een lastige vraag. Het liefst zou ik melk en yoghurt eten die rechtstreeks van een hele lieve en blije koe komen die ergens in een weiland staat dat ik ken. Ik zou de eieren het liefst eten van mijn eigen kippen of die van bijvoorbeeld mijn buren. Helemaal geen zuivel of eieren vind ik toch wat ingewikkeld. Hierdoor kun je namelijk ook niet zomaar meer brood, koekjes, ijs, chocola, beleg en weet ik wat nog meer allemaal eten. Ik moet dan weer heel erg op mijn eten gaan letten en ben eigenlijk juist blij dat ik dat niet meer zo erg doe sinds ik van mijn eetstoornis af ben. Veganistisch gaan eten, lijkt mij persoonlijk niet verstandig en gevaarlijk voor iemand die een eetstoornis heeft of heeft gehad. Je moet dan bijna wel overmatig aan eten denken, anders hou je het niet vol.

Iemand die ik kende die veganistisch is gaan eten vertelde me laatst dat het bijna obsessief werd in het begin. Ze kwam aan in gewicht doordat ze veel snoepte of at juist overdags heel weinig. Ze wist niet meer wat ze nou ‘mocht’ eten en was daarover erg in conflict met zichzelf. Ze at veel groenten, maar wist soms niet wat ze nu wel kon eten en at dan uren lang bijna niets. Ze kreeg in de tussentijd honger, waardoor ze allerlei veganistisch verantwoorde snoepjes, chips en koekjes at. Ze dacht enorm veel aan eten en moest daarin echt even haar weg vinden. Ze moest bedenken wat ze wel en wat ze niet kon eten en waar ze eten moest kopen. Ze las kilometers etiketten om te kijken of er dierlijke producten in verwerkt waren. Omdat ze veel vrienden had die ook veganistisch aten, lukte dit haar best aardig, maar ze heeft nog steeds moeilijke momenten. Het is een heel leerproces dat aandacht en tijd kost.

De laatste tijd is er op social media en in de foodblogwereld een beetje een hype ontstaan als het gaat om super gezond eten. Veganisme is hip. Goed voor de dieren, deze trend, maar minder goed voor sommige meisjes/jongens die graag ergens bij willen horen uit onzekerheid of ergens goed in willen zijn en hun eetpatroon daarvoor extreem veranderen. Ze eten niet enkel normaal veganistisch, maar ook übergezond. Te gezond eten kan net zo gevaarlijk zijn als te ongezond eten. Maak er dus geen wedstrijd van, wees niet perfectionistisch in je eetpatroon en duik niet van een eetstoornis in een ander obsessief eetpatroon. 

Veganisten eten ook ijs, chocolade, patatjes, pizza, snoepjes, frisdrank, chips en ga zo maar door. Veel mensen die veganistisch eten, zijn bewust bezig met hun voeding. Niet om af te vallen, een laag vetpercentage te krijgen, ergens de beste in te zijn of emoties te onderdrukken door zich op eten te richten, maar om dierenleed te besparen en zich lekker fit en gezond te voelen. Bedenk voor jezelf goed wat de motivatie is om geen vlees te eten, veganistisch of minder vlees te eten. Maak zo’n besluit niet als je nog in je eetstoornis zit. Dit soort beslissingen worden dan veel te veel beïnvloed omdat je met je eetstoornis bezig bent, simpelweg omdat de beslissing alles te maken heeft met eten en eten jouw valkuil is of is geweest. 

Tip: Je kunt ook met mate rekeningen houden met dierenleed via je eetpatroon. Eet bijvoorbeeld een keer per week vegetarisch of veganistisch en laat het daar bij. Het normaliseren van je eetpatroon is veel belangrijker als je aan het herstellen bent van een eetstoonis, dan een speciaal dieet volgen wat je kan triggeren. Wil je rekening houden met dierenleed, dan is het ook goed om eerst te beginnen met dierproefvrije make-up, minder plastic te kopen, je afval te scheiden of bij een dierenasiel te gaan helpen. Je hoeft niet met je eetpatroon te beginnen om iet bij te dragen, al ben je daartoe waarschijnlijk wel geneigd vanuit je eetstoornis. Het kan ook op andere gebieden 😉

Mis je het niet?
Eerlijk gezegd mis ik het eten van vlees niet nee. Ik kan me niet meer voorstellen dat ik het zou eten. Eerder miste ik nog wel eens kipsaté of bitterballen, maar bij de vegetarische slager of vegetarische snackbar kan ik alles gewoon af en toe kopen. Iets duurder, maar dat soort dingen eet je toch niet dagelijks. Ik verzin allerlei lekkere gerechten en vind het eigenlijk helemaal niet meer moeilijk om zonder vlees te koken. Er zijn veel lekkere vervangers. Wel moet ik opletten dat ik bijvoorbeeld voldoende vitamine B12 binnenkrijg. Dit haal je uit dierlijke producten. Ik eet regelmatig dingen die voedingsstoffen uit vlees kunnen vervangen, zoals linzen en cashewnootjes.

Vegetarisch eten heeft niets met een eetstoornis te maken. Heeft het dat bij jou wel, denk er dan nog eens goed over na. Als je eigenlijk gewoon graag vlees eet, eet dan zoveel mogelijk vlees van blije koeien, maar eet het wel gewoon. Doe waar jij achter staat, niet waar je eetstoornis of een ander achter staat. Jouw mening en jouw gevoel is het belangrijkste. Ik doe wat ik denk dat goed is en zo mag jij doen waarvan jij denkt dat het goed is. Zo dragen we allemaal ons eigen persoonlijk gevormde steentje bij.

Lees ook de blog: Alles gaat over super gezond eten.

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

40 reacties op “Ik eet vegetarisch”

  1. Heel goed artikel!

  2. Interessant artikel, ik wist eigenlijk nog niet zoveel hierover 🙂

  3. Ik ben nu sinds mn 9e vegetarisch en daar ben ik ook best wel trots op 🙂 Leuk en herkenbaar artikel !

  4. Veganistisch zijn is echt heel lastig. Ik ben allergisch voor melk en eieren. Als je veganistisch bent en je eet per ongeluk een koekje met ei is dat geen probleem, je voelt je misschien rot maar je wordt niet hartstikke ziek. Vegatarier zijn was vrijwillig maar zonder es zou ik nooit vrijwillig kiezen voor veganisme ookal ben ik dat nu wel

  5. @lisan
    Ik denk dan dat je vergetarier bent ipv vegetarisch 😉

  6. Leuk artikel! Ik koop zelf ook geen vlees meer sinds een paar jaar. Ik eet het wel als ik op bezoek ben bij anderen bijvoorbeeld of als ik bij mijn vader eet, maar ik koop het zelf niet meer.
    Ook koop ik schoenen en tassen van echt leer. Want eerlijk gezegd weet ik niet wat slechter is; dieren die worden gedood door schoenen of kinderarbeid en chemische stoffen om nep-leer of andere materialen te maken.

  7. Goed artikel Nouska!
    Ik ben juist ovo-vegetariër (alleen ei als dierlijk product) geworden tijdens mijn eetstoornis (eerder at ik alleen vlees of vis bij andere mensen, dus de verandering was niet heel drastisch).
    Dit heb ik juist besloten in de periode dat ik ook besloot om te herstellen van mijn eetstoornis. Om te herstellen heb ik veel geleerd over voeding en de voedselindustrie en kon zo ook beter bepalen wat ik wel en niet wilde eten en dat ik eten nodig heb. Ik heb zo eten leren waarderen.

    Relatief veel mensen met een eetstoornis eten vegetarisch in tegen stelling tot de gemiddelde Nederlandse bevolking. Soms kan het inderdaad zo zijn dat ze daarin controle zoeken, of minder vet eten, maar ik denk ook dat veel mensen met een eetstoornis ook wat bewuster nadenken over wat hun keuzes voor impact hebben op anderen, en dus ook op dieren of op de wereld.
    Ik kreeg heel vaak het verwijt dat mijn eetstoornis mijn vegetarisme voor me bepaalde, wat ik erg vervelend vond en juist mijn herstel in de weg stond.
    Gelukkig ben ik bij mijn eigen standpunt gebleven!

    Ik denk dat het voor iedereen met een eetstoornis, die vegetarisme/veganisme overweegt, het vooral belangrijk is te bedenken wat je precieze redenen zijn, om er zeker van te zijn dat je het niet doet uit eetgestoorde overwegingen.

  8. Ik eet al sinds mijn 4 vegetarisch natuurlijk wel met veel smokkelen ook maar ik was er wel op tegen ik eet alleen vlees vervangers en groente nu geen vis of vlees wel eieren en melk ofzo( ben nu 13 )

  9. Wel knap dat je alleen snoep en pudding eet waar geen gelatine in zit. Maar in veel e-nummers zit ook gelatine of iets anders dat van een dier afkomstig is. Ook in veel broden zit gelatine. Ik let hier ook op omdat ik een moslima ben. Bedoelde niks slechts, ik wilde alleen ff zeggen dat er in meer dingen gelatine in zit dan je denkt. Probeerde dus gwn aardig te zijn ;).

    Wel een hele leuke blog 🙂

    Een tip, er zit trouwens in de yoghurt en kwark van Almhof niks verkeerd is. 🙂

  10. Ik zit toevallig de laatste tijd heel erg te denken om vegetarisch te worden. Vroeger vond ik het al zielig voor de dieren en dacht ik er maar niet te veel bij na (zoals bijna iedereen) maar nu ik ouder word, merk ik dat ik wat bewuster met eten om ga. Mijn ouders vonden het verschrikkelijk toen ik vertelde dat ik vegetarisch wilde worden. “Oh nee, niet weer he” dachten ze. Ze waren bang dat ik een terugval kreeg van Anorexia. Dat is echt niet zo maar het is zo moeilijk om ze dat duidelijk te maken!

  11. Ik eet bijna altijd veganistisch, maar niet omdat ik dat persé wil, ik eet geen vlees omdat ik geen dieren wil eten (en e-nummers afkomstig van dieren) maar ik neem geen melkproducten omdat ik daarna altijd erge buikpijn krijg en eieren vind ik gewoon vies :’)

  12. Zelf ben ik ook vegetariër sinds mijn 13e. Het bevalt me heel erg goed en mis het eten van dieren totaal niet. Ik ben een dierenvriend dus paste het eten van dieren helemaal niet bij me. Ik ben blij dat ik gemiddeld zo’n 727 dieren in mijn leven bespaar. 727 dieren die niet de rit naar het slachthuis hoeven te maken! Heb het ook nooit echt lekker gevonden. Ik vind het super leuk om vegetarisch te koken en er zijn zoveel leuke recepten te bedenken! Ik slik wel nog extra natuurlijke vitamine pillen (ook zonder gelatine of visolie) om toch de voedingsstoffen binnen te krijgen, want bepaalde voedingstoffen zitten echt niet in de vervangers.

  13. Ik ben na 10 jaar “vegetariër” te zijn geweest, weer begonnen met vlees te eten. Ik moet eerlijk zeggen ….

    Ik voel me beter dan ooit. Vaak komen mensen die geen vlees eten er pas vele jaren later achter hoeveel tekorten het je lichaam geeft. Mijn haar is niet meer dun, mijn huid is niet meer droog, mijn nagels zijn sterker, en dat terwijl ik ALTIJD vlees vervangers at.

    Nee, ik blijf er nu bij dat vlees eten gezonder is voor een mens.

  14. Ik wil niet compleet vegetarisch worden, maar ik probeer soms wel eens thuis aan te geven dat we niet per sé elke dag vlees hoeven te eten, dat af en toe vleesvervangers ook best lekker is, of gewoon noten of iets anders ter vervanging. Helaas vinden mijn ouders dit niks, maar nu ik wat ouder wordt neem ik het koken gewoon vaker over om te laten zien dat het ook anders kan dan wat zij gewend zijn.

  15. Ik ben geen vegetariër en zou het ook niet willen worden om het principe dat ik er ook van overtuigt ben dat vlees eten beter is voor de mens. Maar dat is ook maar een mening en dat iemand anders andere gewoontes heeft vind ik prima.

    Ik eet wel altijd biologisch vlees. Een keer per jaar ga ik naar een boerderij bij ons in de buurt om daar vlees te halen van dieren die ook een goed leven hebben gehad. Bovendien is het dan een streekproduct en hoeft er geen energie te worden verspilt aan transport. Ook steunt die boerderij een project voor mensen met een handicap. Dus dat is voor mij een manier waar ik mij goed bij voel.

  16. Leuk artikel! En ik blijf me toch elke keer weer verbazen hoe knap je bent Nouska!

  17. ik vind het artikel erg goed geschreven, erg genuanceerd. En ook vind ik het goed dat je benadrukt waarom er hokjes bestaan. Omdat hokjes alleen maar bestaan om elkaar wat beter te begrijpen, niet om dingen absoluut te maken.
    Ik denk ook zeker dat het belangrijk is om op te letten als je een eetstoornis hebt gehad met veganisme etc.
    Bedankt nouska!

  18. Mooi stuk over vegetarisch eten en hier een bewuste, los van een eetstoornis staande, keuze in te maken zonder belerend te zijn.

    Wel een aandachtspuntje: je schrijft dat er geen dieren worden gedood voor eieren en melk, maar dat is helaas niet waar. Het is natuurlijk zo dat je hierbij geen dode dieren eet, maar voor de productie van eieren en melk worden er vele dieren gedood. De haantjes en stiertjes die geboren worden hebben namelijk “geen functie”.

    Niet dat ik hier verder een oordeel over heb, ik eet het zelf ook (biologisch) omdat ik het gezond en lekker vind.

  19. Goed artikel

    Ik wil ook graag geen vlees eten en doe dit dan ook samen met mn moeder al weinig, maar niet helemaal. Ik zou dat wel willen, maarja mn moeder kookt, dus dat komt later wel.

  20. Oooh waar is je shirt van nouska, super gaaf!

  21. Super, bedankt voor dit artikel!! Ik ben zelf flexitarier, ik eet twee keer per week vlees, maar dan wel biologisch. Ook eet ik biologische eieren, maar ik drink gewone karnemelk en eet gewone yoghurt.
    Ik doe het voor het milieu, omdat de vleesproductie vrij belastend is, maar ook ik het geen leven vind zoals dieren nu vaak behandeld worden.
    En een tip: Ga eens naar de vegetarische snackbar!

  22. Interessant artikel!
    Wat ik alleen een beetje mis, of wat misschien een idee is voor een andere blog, is aandacht voor hoe je gezond vegetarisch kunt eten. Je stukje vlees vervangen door een vegaburger is namelijk niet genoeg. In een stuk vlees zitten in principe alle aminozuren (eiwitten) die een mens nodig heeft, in eiwitrijke plantaardige producten maar een aantal. Het is dus vooral super belangrijk om goed te variëren (waardoor je automatisch ook gezonder gaat eten). Door veel peulvruchten, noten, zaden, groene bladgroenten, volkoren graanproducten en dergelijken te eten, kun je in principe alle goede stoffen uit vlees (aminozuren, B-vitamines en ijzer vooral) binnenkrijgen. Je moet er alleen wel bewust mee omgaan. En voor de zekerheid ben ik nogal fan van het flexetariër zijn. Elke dag vlees is voedingtechnisch gezien totaal niet nodig, maar een of 2 keer per week voor de zekerheid vind ik zelf wel fijn.

  23. Lekker, kipburgen :’)

  24. Oke nog een dingetje dan. Voor melk worden ook dieren gedood (vaak de mannetjes kalfjes als het vlees weinig oplevert, of de melkkoe als ze ziek wordt, wat nogal vaak gebeurt) en ook voor eieren: al het mannelijk legpluimvee krijgt een enkeltje door de versnipperaar. Op die manier draag je ook mee aan het doden van dieren en ik vraag me behoorlijk af of het kopen van eieren of zuivel slechter voor dierenwelzijn is dan het kopen van biologisch vlees.

    No offense, maar het is iets om over na te denken.

  25. Ik ben van kinds af aan al ‘vegetariër’. Niet omdat ik het zielig vind voor de dieren, maar om de smaak. Gelukkig smaken veel vleesvervanger niet naar vlees. Ik eet wel vis en niet vegetarische kaas en andere dierlijke E nummers.

  26. ik eet veganistisch en vind dat dit vaak totaal verkeerd wordt belicht. Ik eet namelijk genoeg voedingstoffen voor mijn lengte, leeftijd en activiteiten. Het is ook niet zo dat je overmatig met eten bezig hoeft te zijn. Het is altijd lastig om je levensstijl aan te passen. Maar zodra alle lekkere veganistische gerechten, lunches en tussendoortjes een gewoonte zijn geworden heb je er echt geen omkijken naar. Als je er helemaal niet bekend mee bent is het in het begin wel veel uitzoekwerk wat inderdaad een obsessie met eten met zich me kan brengen. Maar je kan heel erg verantwoord veganistisch eten!

  27. Ik eet sinds kort veganistisch. Ik ben al een paar jaar eetstoornis vrij. Het is soms wel lastig als ik ergens anders eet.
    Ik moet zeggen dat ik me er echt veel beter door voel. Mn haar en nagels zijn veel gezonder. Ik ben er wel wat door afgevallen, maar heb nog steeds een gezond gewicht.
    Ik at al heel lang geen melkproducten meer omdat ik een lactose intolerantie heb. Ik krijg alle voedingsstoffen binnen en ik voel me zoveel gezonder dan hiervoor dat ik nooit weer terugga naar mijn oude eetpatroon .

  28. Fantastisch artikel! 🙂

  29. Heel interessant en goed artikel!! Heel helpend

  30. Wat een leuk artikel! Ik ben toen ik klein was wel eens flexitarisch geweest, dat ik alleen vlees at bij anderen bv, en nu ben ik al bijna een jaar vegetarisch 🙂 (Nog een hele tijd voor mijn eetstoornis)
    Was vooral omdat ik een verhaal had gehoord over de Wienerschnitzel in die zomervakantie in Oostenrijk, en na een tijdje ermee zitten werd ik steeds misselijk als ik vlees zag :’) Vind het echt niet aantrekkelijk eruit zien, kan me ook niet voorstellen het weer te eten… Ik vind het wel heel leuk om met vegetarische producten te spelen met koken (:

  31. Goed geschreven!
    Ik eet zelf al een aantal jaren geen vlees/vis meer. Heb er ook aan gedacht om veganistisch te gaan eten maar dat leek me vrij extreem. Ik let er wel op zoveel mogelijk sojamelk en -yoghurt te kopen en kaas zonder stremsel, eieren van mijn opa zijn kippen, … Maar als ik op restaurant ga of bij vrienden eet, maak ik hier geen drama van. Het lijkt me zo moeilijk om dit echt strikt toe te passen. Soms heb ik gewoon eens zin in een potje niet-veganistische B&J’s 😉

  32. Goed artikel! Ik ben zelf al sinds mijn 11e vegetariër, maar ben daar wel iets van afgeweken toen ik zwanger was. Ik wilde niet dat mijn kindje iets te kort zou komen, al werd er gezegd dat je ook tijdens je zwangerschap vegetariër zou kunnen blijven. Ik wou het risico gewoon niet lopen. Niet dat ik toen ineens veel at, maar 2 keer in de week een stukje vlees ofzo. Na de zwangerschap ben ik weer gestopt; ik voelde me er niet prettig bij en net als Nouska heb ik er totaal geen problemen mee dat anderen wel vlees eten (iets wat in mijn omgeving vaak niet begrepen word; mensen schieten vaak meteen in de verdediging als ik zeg dat ik vegetarisch eet, alsof ik hen daarmee automatisch aanval op het feit dat zij dat wel doen ofzo :S), maar vind ik zelf het idee niet fijn dat ik “iemand” anders opeet. Ik heb wel altijd gezegd, dat ik zou stoppen met vegetariër zijn op het moment dat ik er lichamelijk onder zou lijden. Ik merkte wel dat ik vaak duizelig was en hoewel dat sinds ik meer noten ben gaan eten wel is veranderd, is dat soms nog niet helemaal over. Om die reden eet ik soms nog wel een beetje vis. Eiëren, melk en kaas eet ik ook, omdat veganistisch worden mij te ver gaat en inderdaad ook een trigger zou kunnen worden voor mijn es. Bovendien hou ik te veel van yoghurt en ijs om dat ook helemaal af te zweren :).

  33. Sinds een jaar leef ik veganistisch en dat bevalt erg goed. Oke, in het begin is het lastig maar dit heeft vooral te maken met de sociale omgeving en het feit dat veganisme vaak in een negatief/extremistisch daglicht wordt gezet. In werkelijkheid is het helemaal niet lastig om veganistisch te leven; als je je er een beetje in verdiept kom je al een heel eind. En daarbij komt ook dat, net zoals uit dit artikel blijkt, de term ‘veganisme’ voor ieder persoonlijk is. Je bepaalt zelf je grenzen, normen en waarden. Veganisme is geen dogma.

  34. Ook aan melk en eieren zit ontzettend veel dierenleed vast. Onjuiste informatie dus. Kalveren worden bij hun moeder weggehaald zodat wij mensen hun melk kunnen drinken. Moederkoeien worden hun hele leven zwanger gemaakt voor melk. Zij zien hun kindjes niet. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

  35. Ik hield nooit zo van vlees en in mijn eet stornis ben ik gestopt met vlees eten vanwegen de calorieën maat nuhet beter gaat heb ik tog gekozen om vegetarisch te worden ik mis het vlees niet. Ik eet wel wekelijks vis.

  36. Ikzelf eet ook vegetarisch, het is alleen geen bewuste keuze geweest (althans, dat denk ik..)
    Als ik mijn ouders moet geloven heb ik altijd al vlees geweigerd, als baby al. Ik vind het gewoon smerig, en daarnaast ook zielig!

  37. Veganistisch eten hoeft niet extreem of moeilijk te zijn. Het scheelt vooral als je veel verse dingen eet, bijv. verse groente en fruit heeft geen ingrediënten lijst ;). Op internet zijn sites met daarop lijsten met veganistische producten (per categorie, bijv. koekjes) uit de supermarkt te vinden. Tegenwoordig zijn er ook heel veel lekkere veganistische recepten te vinden op internet! Maar, toch is het denk ik wel goed om er luchtig mee om te gaan, bijv. als je op bezoek bent, of als er maar een heel klein beetje melk/ei in een product zit, of als je gewoon heel veel zin hebt in iets, kan je best een keertje smokkelen. Zo hoeft het niet moeilijk te zijn om vol te houden! (vind ik)

  38. Goed artikel!

  39. Veganistisch zijn is niet extreem. Jammer dat er wel vaak zo over word gedacht. Ja, je bent in het begin misschien iets meer met eten bezig, maar je word er creatief van.
    Maar als je het zielig vind voor de diertjes om ze op te eten? Waarom zou je dan wel aan je voeten dragen? Dat is dan ook zielig..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *