Ik eet weer vlees

Jarenlang ben ik overtuigd vegetariër geweest. Zeker toen ik net uit huis ging hoefde ik niet meer te eten wat mijn moeder voor mij maakte. Ik kon eindelijk zelf kiezen en voor het eerst in tijden had ik het gevoel dat ik de regie over mijn leven had. Nu mocht ik bepalen wat ik deed én wat ik at. Ik hoefde met niemand rekening te houden en niemand meer met mij. 

Ik at toen al niet veel vlees en vis, maar ik moest thuis nog af en toe een stukje mee-eten zodat ik zeker weten geen tekorten opliep. Bang voor die tekorten was ik zelf helemaal niet. Eenmaal uit huis bande ik al het vlees en vis. Ik verdiepte mij in goede en verantwoorde vegetarische opties en begon mijn vleesloze hoofdstuk. Het vlees missen deed ik helemaal niet. Ik ben van jongs af aan heel gevoelig voor bepaalde structuren en de structuur van vlees bleef ik lastig vinden, zelfs als ik de smaak wel lekker vond. Hiernaast speelde ook mijn liefde voor dieren mee. Ik kon het uiteindelijk niet meer over mijn hart verkrijgen om dieren te eten. Elke keer als ik langs een wei liep waar een koe aan het grazen was brak mijn hart een beetje.

In de kliniek

In de kliniek at ik vegetarisch. Voordat ik aan de 5 daagse begon werd mij de vraag gesteld waarom ik geen vlees at. Hier schrok ik van. Vertrouwden ze mij niet? Moet ik hier alsnog vlees gaan eten? Ik werd er een beetje boos van, maar vertelde toch over mijn achtergrond. Achteraf snap ik veel beter waarom ze deze vraag stelden.

In de kliniek deden ze hun best om te voorzien in vegetarische producten. Niet alleen tijdens het avondeten, maar ook tussen de middag waren er genoeg opties. Gelukkig was ik niet de enige die geen vlees at, waardoor ik mij minder opgelaten voelde. 

Veganistisch

Hoe langer ik geen vlees at, hoe meer ik hieraan begon te wennen en hoe meer dit mij ook tegen begon te staan. Mijn gedachtes hierover werden extremer en ik begon eten te weigeren wat in dezelfde pan was bereid als vlees. Ik begon meer en meer na te denken over een diervrij eetpatroon en na een aantal jaar heb ik besloten om veganistisch te gaan eten. Ik schrapte alle dierlijke producten en leefde plantaardig. De eerste maanden was dit echt een opluchting. Ik voelde me niet meer schuldig tijdens het eten en op een manier kon ik veel vrijer genieten. Echter had dit ook een keerzijde. De focus op het eten was terug. Ik begon weer verpakkingen te lezen en was weer de hele dag door met eten. Ik nam weer mijn eigen producten mee als ik de deur uitging en uiteten durfde ik ook niet meer. Ik was te bang dat de keuken niet nauwkeurig genoeg te werk zou gaan en dat ik alsnog iets dierlijks binnen zou krijgen. 

Angst voor eten

Als ik wel een keer meeging viel ik terug in mijn oude eetstoornispatroon. Ik zocht het internet af naar menukaarten en googelde alle gerechten. Het eten werd weer een obsessie. Hoe vrijer ik dacht te zijn, hoe beperkter mijn wereld eigenlijk werd. Ik sloot mijzelf weer af van de buitenwereld en alles draaide weer om het eten. De angsten kwamen terug en ondanks dat ik niet wilde afvallen lukte het mij niet om deze angsten aan te gaan. Ik was opnieuw bang geworden voor eten.

Na een jaar realiseerde ik mij hoe klein mijn wereld opnieuw was geworden. Ik had mij afgezonderd en met vrienden eten deed ik steeds minder. Dit besef kwam na een droom. Een droom over feta; een kaas waar ik altijd heel dol op ben geweest. Ineens drong het tot mij door hoeveel ik mijzelf had ontzegd. Niet alleen kon ik niet meer genieten van eten, ook kon ik geen leuke dingen meer doen als er eten bij betrokken was. Het was te complex geworden. Ik wilde dit niet meer. Ik wilde weer mee kunnen doen, eten met vrienden, een dagje weg zonder gedoe. Ik wilde mijn leven weer terug. 

De feta-demoon

De enige optie die ik kon bedenken was dat ik weer zuivel moest gaan drinken. Ik moest die feta weer gaan eten. Weer een koekje proberen. Ik moest die angsten aangaan. Ik vond dit erg lastig. Niet alleen had ik weer angsten ontwikkeld, ook vond ik het moeilijk om toch tegen die overtuiging in te gaan. Ik voelde me een slechte dierenvriend, een slechte wereldverbeteraar. Ik wilde voor mijzelf kiezen, maar wist niet welke keuze juist was. Huilend at ik weer die chocola. Paniek tijdens de feta, maar mijn tranen hadden een andere bron. Ik was niet bang voor die chocola, maar wel voor mijzelf. Ik kwam mijzelf weer tegen. Weer stond ik oog in oog met de demonen die zich verschuilden in mijn hoofd. Na een tijd werd het makkelijker. Ik kon die angsten en overtuigingen steeds wat beter loslaten. Ik vond het fijn om weer met vrienden te eten. Als zij dat aten, kon ik dat toch ook?

Loslaten van de spanning

Een aantal jaar later ontmoette ik mijn huidige vriend. Op dat moment at ik vegetarisch. Na een aantal gesprekken hierover kwam ik tot de conclusie dat ik op deze manier nog steeds spastisch met eten omging. Ook al had ik veel stappen gezet, echt vrij was ik nog steeds niet. Via zijn moeder kwam ik in aanraking met biologisch eten. Zij heeft een soort abonnement op een boer die eens in de zoveel tijd een dier slacht dat al op leeftijd is en een goed en fijn leven heeft gehad. Dit was voor het eerst dat iets in mijn hoofd in mogelijkheden dacht als het aankomt op vlees. Ik had dit idee altijd verbannen, hier wilde ik echt niet aan. Langzaam begon ik te flirten met het idee van het eten van vlees. Uiteindelijk heb ik dit uitgesproken naar mijn vriend en samen met hem heb ik de keuze gemaakt om een keer een stukje vlees te proberen. 

Het was een warme zomeravond, we zaten bij zijn ouders in de tuin en zijn ouders hadden heerlijk gekookt. Op mijn bord lag een klein stukje vlees. Een stukje vlees dat jaren in een wei had rondgehuppeld, nu haast eervol bereid naast wat ingemaakte groente. Terwijl iedereen gretig toehapte, vond ik het heel spannend. Ik stelde het een beetje uit in de hoop dat het wat makkelijker zou worden. Dat werd het helaas niet. Voorzichtig prikte ik met mijn vork in een klein stukje en beet erop. De tranen liepen over mijn wangen. De spanning kwam los en naast de angst voelde ik me ook bevrijd. 

Hierna ben ik regelmatiger vlees gaan eten. Het was echt niet altijd makkelijk, maar ik merk dat het voor mij gezonder is om hier in te variëren. Ik wil geen obsessies meer hebben, ik wil normaal kunnen eten zonder dat ik mijzelf tekort doe. Op dit moment eet ik echt wat ik wil en waar ik zin in heb. Soms eet ik vlees, soms eet ik vegetarisch en soms eet ik veganistisch. Het doet voor mij niks af aan wie en hoe ik ben, maar wel aan hoe ik mij voel. 

Dit betekent natuurlijk niet dat jij vlees moet eten of juist geen vlees. Ik hoop dat deze blog jou doet nadenken over waarom jij voor iets kiest en of dit voor jou een helpende keuze is, of juist niet. 

Hoe kijk jij aan tegen het eten van vlees?

Lonneke

Geschreven door Lonneke

Reacties

115 reacties op “Ik eet weer vlees”

  1. Ik vind het heel dapper dat je deze blog schrijft! Veganisten en vegetariërs kunnen soms extreem fel reageren op mensen die terug gaan naar een omnivoor patroon.
    Ik ben zelf overtuigd veganist en ga ook nooit meer terug. Ik snap wat je bedoelt met etiketten lezen en eigen eten meenemen maar het is voor mij geen belemmering. Ik weet nu goed wat ik wel en niet kan/mag eten en ik red me prima!

  2. Bedankt lonneke!
    Ook ik ben na jaren vegetariër tevzijn geweest gestopt met het vegetarier zijn en ook mij heeft het veel vrijheid gegeven. Minder de eetstoornis de ruimte geven.

  3. Goed om je worsteling te lezen en nog meer hoe je daardoor misschien wel op een weloverwogen manier uiteindelijk de balans hebt kunnen vinden die voor jou goed voelt. Mooi!

  4. Wat een goed stuk Lonneke,

    Een stuk wat geschreven is uit je hard. Complimenten!

    Ik vond het fijn om het stuk te lezen. Zelf ben ik vegetariër en ik eet ook vaak veganistisch.
    Nu probeer ik zo weinig mogelijk plastic te kopen.
    Ik merk dat ik (of mijn stoornis) een doel nodig heeft om naar te te werken, maar wel op een bijna krampachtige manier. Als het me lukt laat ik het doel niet los, maar ga ik verder en ook naar een nieuw doel.

    Veganistisch eten is gelukkig voor mij niet krampachtig. Vegetarisch al wel een beetje.

    Ik vind het fijn dat je aangeeft dat vegetarisch eten niet persé slecht is (voor een eetstoornis), maar dat je welbevinden er niet onder mag lijden.

    Ik ga er goed op letten dat mijn welbevinden vooropstaat. Dankjewel! 🙂

    P.S. Ik vind het ontzettend goed van Proud dat ook dit soort artikelen worden gepubliceerd. Zelf ben ik al een tijd af van de paniek, krampachtigheid en obsessie rondom eten.
    Ik blijf de site echter regelmatig bezoeken. Speciaal voor dit soort artikelen. Deze artikelen zorgen ervoor dat ik mijn valkuilen in leer zien, en zelfs voorkomen. Nogmaals dank! ♥

  5. Bedankt hiervoor!! Ik at al 3 jaar plantaardig, maar ben weer zuivel gaan eten en voel me hier vrijer bij maar ook echt schuldig. Tegenover de buitenwereld weet ik ook niet hoe ik dit kan rechtvaardigen. Ik heb nooit discussies gevoerd over veganisme maar me weleens uitgelaten over dierenleed. Hoe kan ik in hemelsnaam vertellen dat ik weer zuivel eet (alleen magere kwark en af en toe eiwitten tho) terwijl ik weet wat er schuil gaat achter die industrie.

  6. Precies mijn verhaal. 2 jaar veganistisch gegeten en doordat ik van mijn eetstoornis geen supplementen mocht slikken kreeg ik energie en vitamine tekort. Langzaam toen weer terug gegaan naar een omnivoor eetpatroon en ik voel me beter en vrijer dan ooit

  7. Herkenbaar. Na een periode vegetarisch te hebben gegeten, ben ik ook weer (biologisch) vlees gaan eten.

  8. Hoi Lonneke,

    Ik ben veganist, vind het dapper dat je deze blog schrijft al doet het wel een beetje "pijn" 😉
    Vlees zie ik niet als product maar als dier, ik vind het naar dat de meeste mensen dieren zien als producten. Net als de dingen die zij moeten produceren. Biologisch of niet, ze eindigen allemaal op dezelfde manier. En die naampjes heeft het dier niks aan, betekenen vaak veel minder dan ze ons laten geloven en zijn vaak alleen om ons geweten te sussen.

    Het "probleem" is vaak dat mensen gaan kijken naar wat ze niet meer kunnen eten, het het daardoor al snel obsessief en restrictief wordt. Terwijl als je kijkt naar wat wél kan… Is er eigenlijk maar een heel klein niet wat je liever vermijd, want dat is het ook, je kán wel, maar wilt niet. Je kan feta eten, maar wilt niet vanwege het leed. Als je zoekt naar alternatieven is het zo leuk om te ontdekken hoe je dingen kan maken om toch de smaak beleving te krijgen zonder het nare gedeelte erachter. Ook zijn er steeds meer alternatieve te koop en hoef je nieteens zelf in de keuken te staan.
    En soms is het ranzig, haha, maar dat is ook met dierlijke producten. Iedereen heeft een andere smaak. Maar dat experenteren en zoeken en maken etc is nou juist het tegenovergestelde van restrictief, ik eet gevarieerder dan ooit.

    Iedereen moet voor zichzelf kiezen, alleen goed onthouden dat een keuze die je maakt slachtoffers heeft, en dat maakt het vaak ingewikkeld. Nogmaals, dapper om te delen en bedankt, dit is mijn mening. ♥

    (Wateetjedanwel maakt vaak vegan versies van niet vegan producten. Wie weet vind iemand dat leuk om te weten!) Ook pinterest is je beste vriend.

    1. Een brein werkt vaak zo dat wanneer je jezelf iets ontzegt dat je datgene juist alleen nog maar liever wilt. "Denk niet aan een roze olifant" > je stelt je een roze olifant voor. "Ga vanaf nu een uur niet naar de wc" > grote kans dat je ineens nodiger moet dan dat je er niet mee bezig was.
      Mijn punt is dus dat wanneer je denkt in dingen die niet "mogen" (alles mag) dat je meer zin hebt in die dingen dan wanneer je denkt aan de andere opties die er zijn 🙂

      Je hoeft dieren niet belangrijk te vinden, het enigste wat je balangrijker hoeft te vinden is een leven boven (10 minuten) smaak.

  9. Mooi geschreven!

    Ik vind vlees heerlijk en ben de laatste tijd eindeloos aan het variëren met bijvoorbeeld kip. Wat zijn daar een hoop gerechten voor!

  10. Ik ben al 12 jaar vegetarisch. Ik weet dat ik nooit weer terug zou kunnen naar vlees eten omdat ik me echt beter voel als ik geen dieren eet. Wel heel erg knap dat je je gevoel zo goed volgt!

  11. Wat jammer dat je geen vrijheid in veganisme hebt kunnen ervaren. Ikzelf eet nu (na 15 jaar vegetarisch) inmiddels 3 jaar plantaardig en eet nu meer en gevarieerder dan ooit en ik eet ook meer dingen als snoep, pizza, taart, koekjes en noem maar op.
    Er is niets wat ik niet kan eten, het enige is dat het plantaardig moet zijn/gemaakt moet worden. Ik zelf heb nog nooit zoveel vrijheid en plezier op eetgebied gevoeld als nu en ik hen ook nog nooit zoveel liefdevolle mensen ontmoet als bij vegan outreaches. Dus nee, never going back. 😘

  12. Bij mij heeft de keus om vegetarisch en hetl iefst ook veganistisch te eten niets met de eetstoornis te maken. Vega eten kan ALTIJD en hoef je tegenwoordig 0 moeite voor te doen. Vegan is iets lastiger, maar zeker mogelijk. Liever leven met wat aanpassingen, restricties zijn namelijk echt niet nodig, dan een dier doden en consumeren.

    1. Buitenshuis vegetarisch eten is inderdaad echt niet moeilijk meer, zelfs in het buitenland gaat dat prima. Als je voornamelijk plantaardig eet kan je er trouwens ook voor kiezen om bij uit eten gaan vegetarisch te eten. Als je die keuze voor jezelf maakt belemmert veganisme je een stuk minder.

  13. Diervriendelijk vlees bestaat niet. Je mag best zeggen dat je dieren niet belangrijk genoeg vindt om een stukje levensgeluk voor op te geven, maar doe dan niet alsof het biologische aspect het plots een minder egoïstische keuze maakt.

    1. Sorry hoor, maar sinds wanneer is het egoïstisch om voor je eigen gezondheid te kiezen? Lijkt me vooral zelfzorg en dat is wat anders dan egoïsme. Ik vind je toon niet zo oké. Natuurlijk zijn er gradaties in dierenwelzijn. Ik vind het naïef om dat te ontkennen – al die dieren gaan dood, maar er zitten toch belangrijke verschillen in. Ze maakt een bewuste keuze en dit is nu het best voor haar. So be it.

      1. Hermione, weet je wel wat egoïsme is? Ik snap dat je het als negatief opvat maar het is eigenlijk een heel neutraal woord. Kiezen voor jezelf kan egoïstisch zijn maar dat betekent niet dat het verkeerd is.

        1. Ik snap wat je bedoelt Valerie en daar heb je helemaal gelijk in. Het gaat meer om de woordkeuze van Femm, die het woord egoïsme, misschien onbedoeld, in de gehele zin een negatieve lading geeft.

        2. Hoe neutraal dat woord is, is volgens even googelen nogal afhankelijk van welke definitie je gebruikt; het woord zit niet in de gratis Van Dale dus daar kon ik het niet checken hahaha, maar ik interpreteerde dit niet als neutraal. Hoe dan ook, het ging me inderdaad om de negatieve en ongeveer agressieve toon van het bericht. Die stuit me nogal tegen de borst.

  14. Ik denk dat je de gezonde middenweg hebt gevonden. Je bent je bewust van de gevolgen van je keuzes, maar verliest je niet volledig in het zwart-wit denken zoals veel veganisten dat doen. Ik denk dat er wel degelijk verschil is tussen biologisch en niet-biologisch vlees en dat je ook door met mate dierlijke producten te eten een groot verschil kan maken.

    Dat je hier voor jezelf hebt gekozen zullen sommigen misschien egoïstisch noemen, maar dat vind ik te kort door de bocht. Je moet ook goed voor jezelf zorgen en doet bovendien nog steeds je best. Daarnaast: is een beetje egoïsme niet juist iets dat heel gezond is??
    Het valt me op dat juist veel mensen met een eetstoornis(verleden) aangetrokken worden tot het veganisme en de dieren op de eerste plek zetten, vóór zichzelf. Dat lijkt mij nou een typisch kenmerk van de ziekte, jezelf niet genoeg de moeite waard vinden om op de eerste plek te zetten. En dan gecombineerd met het starre zwart wit denken dat je nooit een keer iets dierlijks mag eten, alsof af en toe één keer een soort doodzonde is. Lijkt me niet getuigen van een écht gezonde vrije relatie met eten.

    1. dat heb je mooi gezegd! met zwart-wit denken gaat het vaak fout inderdaad. op vakantie geen vegan restaurantje tegenkomen, op een verjaardag geen vegan opties hebben, of gewoon eens een dagje zin hebben in kaas: dan kan je best eens iets niet-vegan eten.

  15. Ik eet nu pas sinds ongeveer een half jaar vegetarisch, maar ik zou nooit meer terug gaan. Het idee dat ik een dood dier naar binnen werk vind ik echt niet fijn. Ik vind het knap dat jij deze keuze voor jezelf hebt kunnen maken, alleen denk ik dan ook dat de reden waarom je in eerste instantie vegetariër en veganist werd vanuit je eetstoornis kwam ipv uit jezelf, je principes etc. Als je er écht achter had gestaan, denk ik ook dat je niet meer terug was gegaan. Maar dat is wat ik nu denk als ik dit zo lees, het zou in jouw hoofd natuurlijk heel anders kunnen zijn en ik vul het nu een beetje in.

    Ik heb zelf nog een eetstoornis, maar sinds ik vegetariër ben gaat het beter dan ooit. Ik voel geen afkeer meer tegen het eten, wat ik wel had toen ik nog vlees at. Dit deed ik voornamelijk omdat het thuis door iedereen gedaan werd, maar ik er zelf eigenlijk helemaal niet achter stond. Ik heb de ambitie om ooit veganist te worden, alleen heeft dit tijd nodig omdat ik er ook geen obsessie van wil maken en zeker wil weten dat dit is wat ik wil. Maar ik vind het alleen maar heel fijn dat ik een levensstijl kan creëren waarvan ik weet dat er geen dieren voor hoeven te lijden. En daarmee zet ik dieren niet op de eerste plek, maar juist gelijk aan mij. Er is geen ongelijkheid waarbij ik boven de dieren sta of zij boven mij, we zijn allemaal gelijk en hebben allemaal evenveel bestaansrecht. Ik wil andere mensen geen pijn doen, maar dieren ook niet. Daarin zijn mensen niet belangrijker dan dieren.
    De eerste stap is gezet nu ik vegetarisch eet, het veganisme komt later. Misschien pas als ik op mezelf woon, omdat het thuis erg lastig wordt met ouders en zus die gewoon nog vlees en zuivelproducten etc. eten.

    Voor mij is dit juist een manier om meer achter mijn keuzes te staan en me vrijer te voelen in wat ik doe. Het is een hele bewuste keuze die ik juist met mijn "gezonde" kant maak, niet vanuit de eetstoornis. Ik denk dat dat een heel belangrijk verschil is.

  16. Wat een mooie blog. Wat goed dat je op deze manier voor je gezondheid kiest en wat fijn en dapper (want sommige reacties hierboven vind ik echt onaardig) dat je zo’n blog schrijft. Ik heb zelf een tijd lang veganistisch gegeten. Ik heb veel last van mijn gewrichten door hypermobiliteit. Een apotheker/voedingsdeskundige heeft me aangeraden om weer vlees te eten, omdat het zou kunnen dat ik bepaalde dierlijke eiwitten mis en daardoor meer last heb gekregen. Nou vind ik het zelf heel lastig of ik dat moet geloven. Ik heb het idee dat de wetenschap op het gebied van voeding zichzelf vaak tegen spreekt. Hij heeft me uitgelegd dat ieder persoon anders is en veganisme niet voor iedereen gezond is en dat het vaak een kwestie van proberen is of jouw lichaam het aankan. Met veel moeite en tranen in mijn ogen bij mijn eerste stukje vlees ben ik toch weer dierlijke producten gaan eten, maar makkelijk vind ik het niet. Ik doe het nog niet zo lang dus ik weet nog niet of het helpt. Is er misschien iemand die hier meer over weet?

  17. ik vind vlees lekker maar toch vind ik het zielig voor de dieren.

    1. Vlees is ook lekker..

  18. Jammer. Wat mij betreft allemaal smoesjes.
    Vrijheid in eten kan je op alle mogelijke manieren vinden. Er zijn nog nooit zoveel plantaardige opties geweest.
    Het is maar wat je wil.
    Prima dat je ervoor kiest vlees te eten of dierlijke producten. Weet dan ook dat je bijdraagt aan dierenleed.

    1. Weet je wat passieve agressie is? Een indirecte manier van communiceren die echt in mijn allergiekwadrant zit. Natuurlijk blijkt uit je hele post dat je het niet prima vindt als mensen vlees eten. Waarom schrijf je het dan? Wees dan gewoon zo direct om te zeggen: "Ik keur jouw gedrag af en ik wil eigenlijk gewoon dat je ook veganistisch gaat leven." En als je het echt prima zou vinden, waarom dan zo’n manipulatieve sneer, die schuldgevoel moet oproepen, erachteraan?

      1. Toevallig zit jij ook in mijn allergie kwadrant. Met je ‘slimme’ opmerking over een passief agressieve reactie. Je doet namelijk zelf precies hetzelfde. Mooi hoe dat gaat he. 😉

  19. Is dit een grap?
    Vlees eten was echt niet makkelijk, maar ik wil geem obsessie hebben?! Misschien moet je dan iets aan je obsessie doen, dan kan je nog steeds dieren in leven laten. Echt slecht vind ik het om zo dierenleed te promoten 🙁

  20. Mensen kom op? Waarom zoveel kritiek? ze schrijft dit vanuit Haar ervaring en jullie geven zoveel kritiek. Ik vind het heel dapper van je punt! Heel mooi en dapper om te lezen .

    1. Wat is er mooi en dapper aan dierenleed??
      Ik zou het echt niet weten.
      Echt niet.

      1. Vind dit wel een beetje ver gaan. Ieder z’n ding.. Mening.. Whatever.. Live and let live.

        1. Live and let live? Hoe ironisch dat dat dan niet voor dieren geldt?
          Ik vind dierenleed ‘een beetje ver’ gaan.

          1. Ik snap dat dit voor jou en anderen die deze mening dragen heel frustrerend moet zijn. Maar ik kies er bewust voor om vlees te eten en dit ook aan mijn kinderen te geven.

  21. Super stoer dat je dit hier opschrijft! Dat lijkt me zeker niet makkelijk.

    De manier waarop jij invulling gaf aan jouw veganisme, lijkt me ook niet gezond/vol te houden. Als je nooit een foutje mag maken, etentjes buiten de deur vermijdt en er ook nog eens angstig van wordt; dan is het echt niet ok meer. In die zin snap ik jouw keuze wel. Ik vind het heel knap dat je dan voor jezelf kiest!

    Mijn ervaring is weer heel anders. Ik ervaar veganisme juist totaal niet als een beperking of alsof ik mezelf van alles ontzeg. Integendeel. Ik heb juist het gevoel dat ik veel beter voor mezelf zorg dan ooit. Qua voeding, maar ook als persoon.

    Dat ik mezelf toesta anderen "tot last" te zijn met mijn speciale vegan verzoeken, is voor mij best een beproeving geweest. Maar de meeste mensen houden graag rekening met je (niet alleen vrienden en familie, maar ook restaurantpersoneel) Die vriendelijkheid/liefde heeft het voor mij veel makkelijker gemaakt.

    Het is ook belangrijk dat ik een beetje lief ben naar mezelf. Als ik per ongeluk iets dierlijks binnen krijg, dan maak ik daar geen punt van; ik hoef niet perfect te zijn.

    ♥♥

    1. mooi gezegd!

  22. Ik vind deze blog niet echt iets toevoegen aan de wereld. Leuk dat je je eetobsessie hiermee kon loslaten, maar vlees blijft het vlees van een dier, een wezen met gevoel, dat helemaal niet dood wilde en ook niet dood hoefde. Ik vind dit wederom een duit in het zakje doen waarin veganisme wordt weggezet als eetstoornis-bevorderend dieet, terwijl het in het beginsel een leefstjil is, vanuit de filosofie om dieren niet onnodig leed toe te doen. Dat jij er eetgestoord mee om bent gegaan ligt niet aan veganisme. Daarom vind ik deze blog niets toevoegen en denk ik dat het eerder kwaad dan goed kan. In ieder geval vanuit het oogpunt van de dieren.

    1. Maar misschien voegt deze blog wel iets toe voor mensen die om eetgestoorde redenen moeite hebben om flexibel te zijn, om die reden vasthouden aan veganisme en zichzelf op die manier ziek houden. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die veganisme wél gebruiken als een excuus voor eetgestoord gedrag. Superfijn en supergoed als dat bij jou niet zo is, maar voor anderen is het misschien fijn om een ervaring te lezen van iemand die weer wat flexibeler geworden is en zich daar beter bij voelt. Gezien dit een website voor eetstoornisherstel is, vind ik deze blog helemaal op zijn plaats.

  23. Jeetje wat roept dit weer veel op. En steeds weer die tegenstrijdigheid. Vredelievende beweging noemen en als er dan iemand een andere mening over heeft gelijk passief-agressief erbovenop. Misschien eerst even een nachtje slapen voordat je reageert op een manier die voor iemand anders, (een mede-aardbewoner die volgens de filosofie achter het veganisme niet meer of minder waard is dan een ander dier, plant, mens of wat dan ook) als kwetsend beschouwt kan worden. Zo willen wij niet in de maatschappij met elkaar omgaan dus laten we dat ook niet anoniem op proud doen. Het is toch bijna van de zotte dat je je moet schrap zetten om een blog te “durven” schrijven over het wel of niet eten/gebruiken van van dieren afkomstige producten. Dat moet iemand het toch wel met me eens zijn dat dit wel erg extremistisch is. En ik heb het dan niet over de mening want die mag een ieder hebben. Maar die mening vorm geven zodat het voor anderen ook aantrekkelijk is om naar jouw kant van het verhaal te luisteren, blijkt toch wel weer moeilijker dan gedacht. En in dat opzicht heb ik met sommige van de bovenstaande reacties wel moeite. De passie voor deze levensovertuiging snap ik helemaal. Je gaat hiervoor en wilt dit delen of mensen prikkelen om erover na te denken. Maar hou het dan ook alsjeblieft daar bij! Wanneer je hierin doorslaat stoot je mensen af en dat lijkt me precies niet wat je wilt. Soms is het beste verzet, stil verzet. Maar als je iets wilt uitdragen doe dit dan met compassie voor dier én mens.
    Wil je met je buur in vrede leven, aanvaardt dan dat hij anders is.

    En nu welterusten iedereen, lost girl🍀

    1. Mooi gezegd, Lost girl. Ik sluit me hier helemaal bij aan! 🙂

    2. Sluit me hier bij aan

    3. Er is juist bewezen dat je op deze manier juist geen mensen afstoot maar aan het denken zet. Moet je al die mensen hier zien die indirect zeggen :’Het is helemaal oké om dierlijke producten te gebruiken, blablabla’. Wanneer je dierlijke producten gebruikt draag je bij aan dierenleed. Enorm dierenleed. Dat heeft niks met extremisme te maken. Het is feit. Alleen niet leuk om te horen dat begrijp ik heel goed. Het is pijnlijk om te horen dat je voor je eigen behoefte zo’n vreselijke industrie in stand houdt.

      1. Je zet mensen aan het denken door in gesprek te gaan en daarbij hoort het luisteren naar en begrip opbrengen voor de ander. Hoe wil je iemand overtuigen als je niet weet wat diegene beweegt?

        Ik weet niet waar je gelezen hebt dat belerend met een vingertje wijzen werkt, maar ik vraag me af hoe objectief de bron is.

  24. Mmmm, ondanks dat ik het goed vind dat er aandacht wordt besteed aan veganisme/vegetarisme en een eetstoornis, doet dit stuk mij wel wat.
    Natuurlijk zijn er beperkingen als je veganist/vegetariër bent, maar ik lees in dit stuk alleen maar het deel over eten. Naar mijn mening is veganisme een levensstijl, geen eetpatroon. Als veganist doe je je best om zoveel mogelijk dierenleed te vermijden. De perfecte veganist bestaat echter niet. Het is gewoonweg niet mogelijk in de huidige maatschappij om 100% veganist te zijn (medicatie, technologie, vervoersmiddelen), maar bewust keuzes maken om het te verminderen is een eerste stap. Ikzelf word kriegel van mensen die alles afkeuren wat niet overeenkomt met hun opvattingen. Van mensen die anderen altijd de les willen leren.

    Ik snap de overweging om terug te gaan naar een omnivoor dieet, maar vind dit wel lastig. Natuurlijk gaat gezondheid voor, maar ikzelf zou dit niet kunnen. Je plaatst jezelf op deze manier boven het leven van een dier. Ik vind niet dat ik dit recht heb. Er zijn tegenwoordig zoveel kant-en-klare alternatieven, dat ik me afvraag in hoeverre het je moet beperken. Ik vind het jammer dat veganisme wordt gekoppeld aan beperkingen. In mijn opzicht is het niet het veganisme, maar de eetstoornis / dwang die je hierin beperkt.

    Nogmaals, ik veroordeel niemand, maar het raakt me wel.
    Te zien aan het grote aantal reacties, is dit wel een erg goede blog! Je bent blijkbaar niet de enige die ermee worstelt.

    Enne, als laatste puntje: bij diervriendelijk vlees heb ik mijn twijfels. Natuurlijk is een biologisch stukje vlees beter dan uit de bio-industrie, maar het dier is wel dood gemaakt, zodat jij het kan eten.

  25. Ik had al gedacht dat dit weer een storm zou worden.
    Het is jammer dat de veganistische opmerkingen hierboven als aggressief worden gezien. Sommige woorden kunnen wellicht anders gezegd worden, maar ze zijn toch echt goed bedoeld.
    Ik denk soms dat mensen die ons agressief vinden, een gevoel van schuld ervaren..en dus eigenlijk goed weten aan wat voor praktijken ze bijdragen.

    Aan de andere kant, dit is een ES website, en soms misbruiken mensen een dergelijk dieet om hun ES te verbergen (al dan niet bewust). Het is belangrijk om daar achter te komen en je eigen keuzes te maken. Doe het voor de goede redenen denk ik dan maar.

    Persoonlijk, ik ben door klinieken afgewezen omdat ik weigerde mijn veganisme op te geven. Heel naar, maar het is een deel van mij. Ik heb compassie voor mens en dier en iedereen staat gelijk aan mij. Ik sta niet boven mensen die vlees eten, ik sta gelijk aan mensen. Maar ik sta ook meer gelijk aan dieren op deze manier.

    1. Nee hoor, ik voel me niet schuldig dat ik vlees eet. Ik weet precies waar mijn vlees vandaan komt, dus ik weet ook precies aan welke praktijk ik bijdraag en in welke mate. Ik heb een hele bewuste keuze gemaakt om op mijn manier vlees te eten en daar sta ik volledig achter. Daar mag je iets van vinden en je mag daardoor ook iets van mij vinden. Je mag het ook zelf anders doen. Geen enkel probleem.

      Waar ik wel op reageer, zoals ik in de post hieronder ook al aangeef, is het idee dat iemand zich dus kennelijk boven mensen die vleeseters verheven voelt en meent het recht te hebben om te vertellen wat anderen wel en niet moeten doen. Niet helemaal direct, maar toonzetting is m.i. dermate fel dat het wel opgevat kan worden als een poging om het gedrag te manipuleren. Daar ben ik persoonlijk niet van gediend. Ik heb graag autonomie, en toch mag je me bewust maken, je mag me uitleggen waarom je zelf veganistisch bent, je mag me vertellen waarom je denkt dat veganisme beter is… En dan zal ik naar je luisteren en als ik voldoende overtuigd raak mijn mening bijstellen. Maar de toon die in sommige posts wordt aangeslagen vind ik geen basis voor een fatsoenlijk gesprek, al is de bedoeling nog zo idealistisch. Dan gaan mijn vingers echt in mijn oren totdat we elkaar weer kunnen behandelen als gelijkwaardige gesprekspartners.

      1. Hoi Pinklady,

        Bedoel je ook mijn bericht? Ik dacht namelijk dat ik mezelf wel goed had verwoord. Ik sta ook open voor een goed gesprek namelijk, net als jij.

        1. Ik zie dat je het gesprek inderdaad probeert te aan te gaan, en ik heb zeker niet het idee dat je me op die agressieve manier probeert te overtuigen om ook veganist te worden. Ik vond de volgende twee stellingen wel wat kort door de bocht, dus daar reageerde ik op:

          "Het is jammer dat de veganistische opmerkingen hierboven als aggressief worden gezien. Sommige woorden kunnen wellicht anders gezegd worden, maar ze zijn toch echt goed bedoeld."

          Hoe goedbedoeld ook: fatsoensnormen zijn er wat mij betreft voor iedereen. Een goede bedoeling ontslaat je m.i. niet van de verplichting om zorgvuldig om te gaan met de toehoorder van je boodschap. Een goede bedoeling praat dus ook een onzorgvuldige formulering niet goed (en dat laatste las ik wel in je boodschap).

          "Ik denk soms dat mensen die ons agressief vinden, een gevoel van schuld ervaren..en dus eigenlijk goed weten aan wat voor praktijken ze bijdragen."

          Ik heb wat moeite met deze invulling (schuldgevoel). En ik heb moeite met "ons" (en dus impliciet) en "hen". Niet iedereen die veganistisch is probeert dat wereldbeeld te verkondigen en mensen te overtuigen, en niet iedereen die vlees eet voelt zich schuldig. En we zijn allemaal mensen, dus wat mij betreft ook geen wij-zij.

          Desondanks gaan wij hier het gesprek aan, dus dat betekent dat ik iig nog ruimte ervaar om een gesprek te voeren 😉 Daarin mogen meningen ook verschillen uiteraard.

          1. Duidelijk, begrepen! Ik waardeer het dat je nog even gereageerd hebt. En ja onze meningen zullen verschillen, maar dat is oke.
            🙂

  26. Weet je wat ik niet goed begrijp? Waarom sommige mensen met een veganistische leefstijl zo actief proberen andere mensen te bewegen diezelfde leefstijl te hanteren. Waarom mogen mensen die keuze niet voor zichzelf maken? Hoe vaker en hoe feller ik mensen veganisme zie verdedigen, hoe banger ik ben dat ik ook zo word als ik ooit veganistisch besluit te gaan leven. Maar ik weet één ding: Mijn opvattingen zal ik nooit opdragen aan een ander. Iedereen kan zijn of haar eigen keuzes maken en ik word er ontzettend naar van dat die keuze op een – soms behoorlijk neerbuigende manier – wordt afgekeurd. Als gelijkheid dan zo belangrijk is, behandel dan zowel dier als mens als je gelijke naaste. Ook als het betreffende mens een keuze maakt die jij niet steunt.

    1. Als je echt gelooft in iets dan is het toch logisch dat je de opvatting die jij hebt wil verspreiden? Als ik geloof dat alleen veganisme een toekomst kan bieden voor het leven op aarde dan zou ik wel gek zijn om dat níet te willen verspreiden. Iets aan iemand opdragen is natuurlijk anders, je kan mensen niet dwingen.

      1. Ja, is dat logisch? Voor mij is die link niet 1-op-1, hoor. Ik hoef niemand te overtuigen van mijn levensopvattingen, tenzij mensen ernaar vragen (en dan overtuig ik nog steeds niemand, dan leg ik uit waarom ik ergens voor kies). Ik vraag niemand om zich aan te passen. Ik probeer het gedrag van mensen niet te beïnvloeden. Ik draag een bepaalde mate van verantwoordelijkheid voor mijn eigen gedrag naar mensen, dieren en alles op aarde toe, maar ik vind het niet nodig om anderen te bekritiseren als zij dat anders doen. Net zo goed vind ik het niet nodig om bekritiseerd te worden door anderen als zij vinden dat ik die verantwoordelijkheid onvoldoende draag. Bewustmaking kan zeker, maar hier zit m.i. meer felheid achter dan alleen bewustmaking.

        Verder: wie zegt dat je de waarheid in pacht hebt door te stellen dat ALLEEN veganisme een toekomst kan bieden voor leven op aarde? Waarom moet ik overtuigd zijn van deze behoorlijk extreme opvatting? Ik ben er persoonlijk niet van overtuigd dat er geen andere manieren zijn, en ik hoef er ook niet direct van overtuigd te worden. Want nee, je kunt mensen niet dwingen, maar ik wil ook niet het gevoel krijgen dat ik eigenlijk toch wel een behoorlijk dwingend "verzoek" krijg om het anders te doen (zoals ik soms zie gebeuren in ieder geval).

        1. Ik ga een poging doen om te verklaren waarom veganisten zijn zoals ze vaak zijn (Ik spreek allereerst vanuit mijzelf, want veganisten zijn net mensen, er zijn een hoop verschillende soorten van 😉 )

          Veel veganisten willen graag hun visie verspreiden (of in elk geval zaadjes planten) omdat het houden, gebruiken (uitbuiten) en doden van dieren in onze Westerse, technologisch rijke maatschappij voor het gebruik van vlees, zuivel, bont, leer, etc. niet meer noodzakelijk is, maar nog wel onnoemelijk veel leed in de wereld brengt. Leed onder dieren, maar ook onder mensen (hongersnoden) en het heeft ook een grote impact op ontbossing, en (klimaat)vervuiling. Voor een veganist is het niet meer te verantwoorden om dit naast je neer te leggen, de ogen te sluiten en te blijven doen wat we doen omdat het nu eenmaal zo is. Of er wel bij te staan maar enkel te blijven toekijken. (‘Our silence is as violent as the butchers knife’)

          Natuurlijk, het is een visie, een ‘keuze’, maar ik denk dat je het wel kunt vergelijken met een mens, of hond, of kat, of (…) welke op straat in elkaar wordt geslagen door anderen. Vrijwel iedereen zou willen ingrijpen, en die geweldplegers opsluiten en de boodschap verspreiden dat het echt niet OK is. En een herhaling willen voorkomen…

          Veganisten zien geen verschil tussen de man op de grond, de hond of het kalf in een schuur. (‘The only difference is your perception’). Ze zien het gebruik van dieren als uitbuiting, als vrijheidsberoving en als een inbreuk op de lichamelijke integriteit waar elk wezen – mens of dier (zover wij mensen geen dieren zijn 😉 ) – recht op zou moeten hebben. (Dan kan de koe nog zo’n fijn ligbed hebben, of de stal van het varken voorzien zijn van vloerverwarming; ze zijn niet vrij en ze zullen gedood worden omwille van…ja van wat precies? Er zijn ondertussen zoveel goede, dierenleedvrije alternatieven… dus omwille van wat genot en smaakpapillen? Omwille van de mening van anderen? omwille van gemak? Ik zal niet zeggen dat veganistisch eten altijd even makkelijk is (het wordt wel steeds makkelijker, maar ja, er is wel eens wat weerstand), maar het is verre van onmogelijk.

          Helaas is onze levenswijze wat vastgeroest, en zijn dieren in de vee-industrie niets meer of minder dan leveranciers van producten. (Ja er zijn een hoop regels. Maar nog altijd zijn de natuurlijke behoeften en gedragingen van het dier niet leidend (zie het veetelt debat voor meer details) en de dieren zijn niet vrij en worden nog altijd gebruikt.) Dat is waar veel veganisten verandering in zouden willen zien, want dat bepaalde zaken die gebeuren legaal zijn, wil nog niet zeggen dat ze moreel/ethisch te verantwoorden zijn.

          Dat is daarom ook de reden dat veganisten hun mening willen verspreiden; ze willen dat de wereld verandert zodat anderen – miljoenen en miljoenen (zeg gerust miljarden) anderen – niet meer hoeven te lijden. Maar dan moeten ze wel gehoord worden… en dat wordt al snel als ‘extreem’ of ‘opdringerig’ bestempeld, omdat het afwijkt van de norm. En omdat veganisten doorgaans geen subisdies krijgen om een (eerlijk is eerlijk, ijzersterke) marketing op te zetten.

          En ik geloof best dat als ‘fanatiek’, ‘fel’, ‘extreem’ of ‘opdringerig’ ervaren kan worden. Maar weet je…de veeteeltindustrie….wat daar gebeurt, dát is pas extreem.

          En dat is waar veganisten tegen vechten, en waarover zij dus niet kunnen zwijgen, omdat het moreel en ethisch zo verkeerd voelt (en voor een veganist – en waarschijnlijk voor veel mer mensen wel – gewoon weg is), om zoveel miljarden dieren onnodig te laten lijden. Daarom springen veganisten op de barricaden en maken ze zich lang niet altijd even geliefd. Maar ze willen uiten en vechten waar ze voor staan. Ze roepen om verandering. Net zoals vrouwen dit ooit deden in de roep om vrouwenrechten. Net zoals men deed in de strijd tegen de slavernij. En net zoals altijd gedaan zal worden, want maatschappijen veranderen. Maar het begint vaak met een groep die afwijkt van de norm.


          Nogmaals, dit is vanuit mijn visie geschreven. Ik probeer hier nu niemand ter plekke te bekeren tot veganist. (Gaat me toch niet lukken, haha) Ik probeer wel uit te leggen waarom ik activist ben geworden, en waarom ik dus mensen inderdaad dringend verzoek op te houden met het nuttigen en gebruiken van dierlijke producten 🙂 .

          1. Hele fijne reactie en goede poging. Het geeft mij op een prettige manier meer inzicht. Dank hiervoor. Ik denk dat we vooral op deze manier verder moeten praten. Ik ben nu veel meer geïnteresseerd in jouw verhaal.

          2. Dankjewel! En ik begrijp je goed hoor, ik ga ook liever een gesprek aan waarbij ‘we’ het misschien niet volledig eens worden, maar wel met een lach en een handdruk weer verder gaan, dan dat het een verhitte wellus-nietus strijd wordt. Dat leidt tot niks. Hooguit tot ieder’s eigen bevestiging dat hij/zij juist is, en dus een nog grotere kloof.

            Dit betekent niet dat ik niet vind dat er wel eens stevig actie gevoerd mag worden, en dat je soms wel duidelijk mag zijn of de boel een tikkie mag provoceren, maar ik hou altijd ook in mijn achterhoofd dat het heel vaak ook niet echt onwil is, maar ook vaak onmacht (en ook vaak onwetendheid, en dat bedoel ik niet alsof iemand dom zou zijn, maar omdat we in een systeem zitten waarin we gewoonweg niet alles te zien/horen krijgen. 🙂 ) . En ik ben ook niet heilig. (Gelukkig niet, zou ik zeggen)

            Neem de blog van deze vrouw; ik vind het verdrietig om te lezen (zoals hier door Anna Schoen al heel mooi verwoord is), maar niet omdat ik de blogster een slecht persoon vind. Wel omdat ze zo gevangen zit in haar eetstoornis. Dat lijkt me verschrikkelijk.

            Aan haar zou ik dan eerder willen vragen of het haar zou helpen om iemand te hebben om ervaringen mee te kunnen delen (die ook een eetstoornis heeft gehad of misschien wel een naast familielid ervan, en die ook worstelde met het veganisme).

          3. Mooi geschreven Leintje

          4. Bedankt dat je dit zo goed hebt kunnen verwoorden!

  27. Jammer dat mensen zo fel reageren. Ze schrijft dit om mensen te helpen, mensen zoals ik. Na jaren vegetarisch te eten ging ik veganistisch eten. Ik dacht puur principe, maar merkte dat ik eigenlijk mijn eetstoornis hier weer meer ruimte mee ging geven. Ik vond het moeilijk mijn principes los te laten en voor mijn eigen gezondheid te kiezen, maar ik heb het wel gedaan. Al worstel ik hier nog steeds mee. Deze blog is heel helpend voor mij. Bedankt!

  28. Vraagje: zouden er net zulke passief-agressieve reacties komen als het over een geloof (Jezus, één of meerdere goden, Jehova, boeddhisme, Allah of wat je dan ook mag geloven) zou gaan? Je bent overtuigd van een bepaalde levensovertuiging en wil dat graag uitdragen. Zou er dan net zo gereageerd worden door gelovige mensen, wanneer lonneke een blog zou schrijven over een veranderde keuze of persoonlijke ervaring hierin?
    Zouden er “dreigementen” komen als dat ze dan naar de hel zou gaan of het leven van anderen negatief beïnvloed? En waarom zijn we daar wel overheen maar krijgen we nu een soort herhaling maar dan met het veganisme?

    1. Een geloof is niets meer dan iets waar je in gelooft. Dat is iets anders dan iets waar een wetenschappelijke onderbouwing onder zit, toch?

      1. Noem het een levensovertuiging in plaats van een geloof. Punt is dat het gaat om het passief-agressieve. Dat is niet oké, of het nou gaat om geloof of dit. Het is een keuze om zo te eten of te leven en het is een keuze van een ander om dat niet of in mindere mate te doen. Laat de ander daarbij in zijn waarde, ook als je het niet met hem of haar eens bent.

      2. Er zijn volgens mij meer wetenschappelijke onderbouwingen waarin mensen kiezen om er wel of niet in te geloven. Neem klimaatverandering of de evolutietheorie. Interessant om over te hebben. Wat voor de één heel logisch is, is voor de ander grootse fantasie. Misschien frustrerend als je compleet van iets overtuigd bent en de ander dit niet deelt, maar er bestaat nou eenmaal geen absolute waarheid. Ooit was de wereld plat en er zullen nog steeds mensen op aarde zijn die dat geloven terwijl het grootste gedeelte van de mensheid inmiddels is overtuigd van het tegendeel. Bijzonder toch hoe dat loopt.

        1. Je hebt zeker gelijk dat er geen absolute waarheid is, maar geloof wat nergens op gebaseerd is vergelijken met wetenschap die aantoont dat plantaardige voeding beter is voor het milieu gaat me toch wat te ver.

  29. Wanneer je deze site opent staat in het welkomstwoord letterlijk; "en vooral over jezelf accepteren zoals je bent." Een prima insteek en iets waar de schrijfster van deze blog ook mee bezig is/is geweest. En oh oh oh wat wordt dat door een aantal haviken enorm onmogelijk gemaakt.
    Ik heb al meerdere reacties voorbij zien komen over het goed bedoelde aspect achter zeer aanvallende woorden. Ik vraag mij af hoe goed bedoeld een reactie is wanneer er dingen in staan als; egoïstisch, bijdragen aan dierenleed, deze blog voegt niets toe aan de wereld en ga zo maar door. Een hand boven de hoofden houden van mensen die het hun missie hebben gemaakt om iedereen te "bekeren" tot het veganisme lijkt me enigszins ongepast.
    Voor wie het nog niet begrepen had gaat deze blog over de beperkingen die zij zichzelf heeft opgelegd ter bevordering van haar eetstoornis. In dit geval gaat dat over veganisme, maar het zou in principe ook kunnen gaan over iemand die niets anders wilt eten dan dingen met de kleur groen. Dit voorbeeld is ten eerste krankzinnig en ik snap ook dat een koe niet groen is, maar het gaat om het principe van deze blog.
    Wanneer veganisme voor jou wel de manier is waarop jij wilt eten en dit niet bijdraagt aan jouw eetstoornis, chapeau, lekker houden zo. Maar uit de felheid van sommige van deze reacties durf ik mij stiekem af te vragen of deze felheid komt uit de pure overtuiging iedereen te "bekeren" of omdat deze blog over jezelf wel eens heel erg waar zou kunnen zijn. Weet ik niet, ik ken deze mensen niet, maar het is wel iets om over na te denken.
    Ik denk dat Lonneke naast respect voor het schrijven van deze blog ook wel respect verdient voor het publiceren hiervan. In veel reacties is dit benoemd, fijn!
    Conclusie: neem het allemaal niet zo zwaar op en bedenk ook even of je iets echt wat goed bedoeld wanneer je passief agressief reageert. Oh en als kers op de taart; ik eet zelf al jaren geen vlees, maar ik snap wel de intentie van deze blog.

  30. Wat jammer dat een veganistisch eetpatroon niet ‘vrij’ voor jou kan voelen. Voor mij ging het eigenlijk net anders; hoewel ik al een tijdje als vegetariër hersteld was van mijn eetstoornis, kocht ik nooit ijs van Ben&Jerry’s ofzo, dat voelde niet fijn. Maar toen werd ik veganist, en kwam B&J met veganistisch ijs op de proppen; toen had ik het gevoel dat ik dit net wél zomaar voor mezelf zou kopen 🙂 Nooit behoefte aan gehad als niet-veganist, maar ik ben telkens zo blij als een niet-vegan snack ofzoiets toch een veganistische variant krijgt, dat ik dit kan kopen voor mezelf. Beetje onduidelijk verhaal waarschijnlijk, maar hopelijk weet je wat ik bedoel 🙂

    Ik hoop dat je nog kan werken aan je ‘spastische’ kantjes, zoals je het zelf omschrijft, zodat je op lange termijn toch je voedingspatroon op dezelfde lijn kan zetten als je principes. Ondertussen kan je veganisme natuurlijk ook nog op andere manieren beoefen, zoals door geen leer of wol meer te kopen. Veganisme is namelijk geen dieet 🙂

  31. Al 16 jaar veganist, ook anorexia gehad. Vegan ben ik voor de dieren. Ik eet overal en nergens, vegan is niet zo ingewikkeld. Beetje jammer dit. Door jouw keuzes sterven er dieren, maar dat schijnt je niet te boeien. Een gewoon eetpatroon is er een zonder leed.

    1. Ik kan niet genezen van mijn eetstoornis met een veganistisch eetpatroon, maar dat schijnt je niet te boeien. Beetje jammer dit…

      1. Ik begrijp dat je het idee hebt dat je niet kan genezen van je eetstoornis met een veganistisch eetpatroon, maar daar begrijp ik vrij weinig van. Ik ben zelf vegetarisch, maar ik geloof dat dat voor je herstel niet uit zou moeten maken. Een eetstoornis zit vooral in je hoofd en het gaat om de gedachten die je bij je eten hebt. Je kan herstellen met ieder eetpatroon. Het idee dat vega(n) beperkend is zit maar in je hoofd. Ik geloof dat er inmiddels meer verschillende vleesvervangers dan vleesproducten zijn. Alleen is van vlees meer van hetzelfde. Ik zie vaak ook dat mensen vanui hun eetstoornis vlees gaan eten. Dan vervangen ze hun vega saté-schnitzel weer door een stukje kipfilet of wit vis en hun pindakaas door rookvlees. Mijn punt is dat je zo eetgestoord en zo vrij kan eten als je wil, met ieder eetpatroon en dat de mate waarin jij jezelf nog beperkt niet ligt aan of je wel of niet vlees eet, maar aan hoever je in je herstel bent.

        1. Ik ben al jaren vegetariër zonder eetgestoorde redenen. Gaat helemaal prima. Maar mijn eetstoornis zou beperkingen in andere dierlijke producten kapen – ik werd ook pas vegetariër op een moment dat het qua eetstoornis wat beter ging. Fijn dat jij het misschien kan, maar ik kan het niet. Het leidt tot te veel obsessie, te veel restrictie, die ik niet kan combineren met wat op dit moment op eetgebied voor mij haalbaar en goed is.

  32. Het komt over alsof mensen die vlees eten slechte mensen zijn. Bij mij is niemand in mijn omgeving vegetarisch of veganistisch. Ik bepaal zelf wat ik eet, net zoals degenen die ervoor kiezen om vegetarisch of veganistisch te zijn. Iedereen mag doen waar hij of zij zich prettig bij voelt. Respecteer elkaar dan ook. De boodschap van de blog komt amper meer over door de hele discussie over dierenleed en veganisme. Dat is jammer. En daarnaast doen de mensen van de redactie hun best om hun ervaring in te zetten en zich kwetsbaar op te stellen en vervolgens krijgt Lonneke in dit geval een hoop stront in de reacties over zich heen. Dat wil je zelf toch ook niet?
    Respecteer elkaar, de mensen die hier komen worstelen al genoeg met zichzelf ♥

  33. Wil je de wereld veranderen, begin bij jezelf💛.

  34. oke, ik eet dus veganistisch en ik schaam mij echt dood als ik de reacties van mede veganisten lees. Echt mensen laat elkaar in zijn waarde. Ik eet veganistisch, vrienden van mij eten vegetarisch of vlees/vis en dat is allemaal prima. Het is MIJN keuze om veganistisch te eten, dit kan ik een ander niet opleggen. En ja, ik sta achter mijn keuze maar dat betekent NIET dat ik dit anderen wil of moet opleggen. Misschien ben ik wat genuanceerder hierin omdat ik denk dat veganisme geen oplossing is maar een persoonlijke keuze en daarnaast ook van mening ben dat het vrij natuurlijk is om vlees/vis te eten (dieren eten ook elkaar, zo zit ons systeem nou in elkaar) maar dat de mate en manier waarop wordt geslacht buiten proportioneel is. Ik kies ervoor om geen dieren te eten, anderen kunnen ervoor kiezen om dit wel te doen en dat is allemaal prima. Mocht je anderen willen overtuigen om veganistisch te eten, wat ik absurd vind maar oke, dan is dit trouwens niet de manier mensen. Met zulk passief agressief gedrag wek je alleen maar irritatie ipv dat je mensen overtuigd raken en ook veganistisch willen eten

    Super mooie blog trouwens Lonneke, jammer van alle reacties. Ik denk dat het wel belangrijk ik zeker in combinatie met een eetstoornis/obsessies dat je eet/kiest wat voor jou goed is. Of dat nou veganistisch, vegetarisch, vlees, vis is. Kies bewust wat jouw lichaam vraagt en hoe jij zonder stoornis/obessies kan leven. Met elke vorm van eten (of dat nou vegan/vega/vlees, vis is) kan je bewust leven en daarmee ook je steentje bijdragen aan het milieu.

    1. Dit vind ik een prettige, genuanceerde reactie! Dank daarvoor.

      Lonneke, ik ben niet eens een veganist, maar ik heb de neiging om sorry tegen je te zeggen voor alle ongenuanceerde reacties die ik hier lees. Inderdaad: ik schaam me voor mijn medemensen en medebezoekers als ik dit lees. Danique heeft ooit ook een blog geschreven waar zo heftig op gereageerd werd. Des te dapperder dat jij het opnieuw aandurfde met die wetenschap. Dank voor het delen van je verhaal!

      1. En ik schaam me voor al mijn medemensen die maar blijven doorgaan met het in stand houden van de vreselijke dierenindustrie. Bizar dat we dat normaal zijn gaan vinden blijkbaar… Tip: Kijk Earthlings.

    2. Dan is je overtuiging niet veganistisch maar eet je plantaardig. Dat is iets heel anders.
      Veganisme is de overtuiging dat dieren er niet zijn voor ons gebruik. Het is een levensovertuiging tegen onderdrukking van dieren. Het punt is dat het ‘mogen hebben van een keuze’ ophoudt wanneer je iemand anders daar bewust mee beschadigt/leed toebrengt.
      Die ander (het dier) heeft namelijk Geen keuze.

    3. Dankjewel voor deze reactie! Heel fijn om te lezen!

      En ik sluit me aan bij de complimenten aan Lonneke ook. Ik vind het écht een fijne blog.

  35. KIEZEN VOOR JE GEZONDHEID GAAT BOVEN DE DIEREN EN IS NIET EGOISTISCH!

    1. Dat is jouw mening. Ik vind niet dat mensen boven dieren staan.

      1. Dat is toch niet wat er wordt gezegd? Mensen op zich gaan niet boven dieren, maar ik kan me wel voorstellen dat je voor je gezondheid (tijdelijk) af en toe een minder diervriendelijke keuze maakt. Wat heeft het voor zin om goed te willen doen voor de wereld en alle wezens om je heen als je er zelf aan onderdoor gaat?

        Als je sterk en gezond bent en zoveel mogelijk (maar niet exclusief) kiest voor veganistische opties denk ik dat je een veel grotere impact hebt, doordat je anderen daarmee inspireert ook hun steentje bij te dragen.

        Een zwakke en norse 100% veganist daarentegen schrikt anderen alleen maar af.

  36. Beetje jammer dat nu de hele strekking van de blog weg is..
    Hoe kijk ik ertegen aan.. Tja, wij eten vlees als gezin, dus mijn kinderen krijgen het ook. Wel zijn we bewuster geworden in onze keuzes. Dus niet wat is goedkoop en past in ons budget, maar halen we vaker bij de slager.

    En het blijft een mening en gevoel toch?

  37. Ik vind het pijnlijk om te lezen. Hoe ik het lees heb je je eetstoornis (onbewust) leidend laten zijn ten koste van je idealen, normen en waarden. Met veel moeite heb je je oogkleppen terug op gezet. En ja dat voelt fijn, maar dit heeft niets met het oplossen van je eetprobleem te maken, het is een uitvlucht. Het is prima mogelijk je vrijheid te vinden in een plantaardig dieet. (En sorry, vegankoekjes zijn er legio te vinden in de supermarkt) Het is fijn als je omgeving je steunt en je niet raar aankijkt als je liever niet in een steakhouse wil eten (hoewel zelfs daar vaak vegan opties zijn). Als je een eetobsessie hebt kan ik me voorstellen dat het spannend is, maar koks kunnen vaak heerlijk vegan improviseren. Ik moet voor mijn werk vaak uit eten en mijn collega’s zijn vaak jaloers op wat ik op mijn bordje krijg… Soms heb ik pech en is het groente/sla met friet. (Voor de zekerheid neem ik altijd een bakje of pot mayolijn mee om de friet op te leuken haha) Ik lees vooral een stuk van iemand die perfect wil zijn en ieders vriend wil zijn en daar heel veel consessies voor heeft gedaan… Accepteer dat je fouten kunt maken en dat niet iedereen álles leuk aan jou hoeft te vinden en veganistisch leven geeft je de vrijheid en verlichting die je zoekt. Jij blij, dieren blij, planeet blij.

  38. Ik vind het beschamend om deze felle reacties te lezen op een website die ik bezoek om steun en hulp te ervaren in plaats van haat en verwijten naar elkaar te geven. Volgens mij is dat niet de bedoeling van deze blog of de website. Ondanks dit vind ik dat dit onderwerp in de toekomst zeker niet vermeden moet worden op proud om dit soort onvriendelijke reacties te voorkomen.
    Doe waar je je goed bij voelt en straal dit uit. Dat vind ik echt. Wat dat betreft vind ik als iemand die niet veganistisch eet dieren ook belangrijker dan mensen. Ik bedoel kijk nou, wat maken we er een rotzooi van op deze manier door zo met elkaar om te gaan. Dieren doen dat niet, wat dat betreft zijn zij naar mijn mening ook slimmer want de dieren hebben ons ook niet nodig. De natuur en dieren redden zich prima als er geen mensen zijn doordat de natuur het slimste en het sterkste is. Ik schaam me gewoon dat ik een mens ben als ik dit lees.

    Mijn broer moet medicijnen slikken omdat hij anders epileptische aanvallen krijgt. Deze zijn ongetwijfeld op dieren getest en hier zitten vast ook sporen in van dierlijke oorsprong. Is hij daarom een slecht mens?

    Wij doen het niet perfect. We eten vlees, zoveel mogelijk biologisch en houden onze eigen kippen die de hele dag door een ruime tuin scharrelen. Scheiden afval en pakken de fiets. Kopen geen groente in plastic verpakkingen en zakjes maar zoveel mogelijk vers. Zetten de verwarming niet te hoog of uit.

    Moeten we dan maar zijn medicijnen stoppen zodat hij geen leven heeft door de aanvallen omdat het gebruik van medicijnen niet veganistisch is?

    1. Ik ken geen veganisten die zullen zeggen dat je moet stoppen met medicatie slikken. (Hooguit dat je eens na kan vragen of er varianten zijn zonder dierlijke componenten, als die er inzitten, maar getest zal het zeker wel worden en dat is ook eigenlijk (nog) niet te vermijden door gebruikers. Helaas.)

      Veganisme is het proberen te voorkomen van (zo veel mogelijk) leed. Maar niemand is perfect, en ook bij het oversteken van de straat zal je wel eens een mier onder je schoen vermorzelen. Dat is niet iets dat je jezelf kwalijk kunt nemen. Dat is ook niet het uitgangspunt of het streven 🙂 .

    2. Met het vlees wat je zo op een mensenleven eet vermoord je meer dieren dan het kleine aandeel aan dierenleed wat jouw vriend veroorzaakt door zijn medicijnen. Beetje raar om daar dan opeens zo extreem over te doen.

  39. De ene mens doet het goed op alleen plantaardig ,en de andere niet.Geen lichasm is hetzelfde.Ik zou niet op soja en bananen ,dadeks en noten.kunnen leven ,ik ben allergisch voor een heleboel plantaardige producten.
    Ieder moet doen wat voor hem/haar het beste is.Je bent geen beter of skechter mens door wat je wel en niet eet.
    Ik houd ontzettend veel van dieren en ik ben zeker ook tegen onnodig dierenleed.Maar in frite is het hele EKO systeem opgebouwd uit eten en gegeten worden.Dat de mensen er een piunhoop van hebben gemaakt is ook waar.

  40. Wat een ontzettend mooi stuk om te lezen.
    Ik maak toevallig op het moment precies hetzelfde door. Ik eet al sinds ik zes ben (nu 31) geen vlees en de laatste twee jaar ook geen kaas/melk/eieren meer.
    Door jouw stukje realiseer ik me dat ik me moet afvragen waarom ik bepaalde dingen doe.
    Vlees zal altijd moeilijk blijven ik mis best veel tanden daardoor vind ik dat eten gewoon niet fijn maar geen kaas/melk eieren blijken bij mij ook ‘eetgestoorde’ gedachten.

  41. Triggerwaarschuwing
    Jammer dat voor geen vlees eten of plantaardig eten vaak de reden dierenleed gegeven wordt terwijl er zoveel andere redenen voor zijn(niks mis mee als je het voor dieren doet)
    Redenen kunnen zijn: Door dieren te helpen, help je ook de vele minderbedeelden in de wereld.Momenteel is er terecht veel verontwaardiging over bijvoorbeeld de 100 miljoen ton graan die voor biobrandstof wordt gebruikt. Maar zeven keer zo veel wordt er aan dieren in de bio-industrie gevoerd, zodat mensen vlees kunnen eten.
    Vlees eten is slecht voor het milieu
    Een onderzoek van de Verenigde Naties, getiteld ‘De schaduwzijde van de veeteelt’, stelt vast dat vlees eten “één van de … belangrijkste veroorzakers is van de ernstigste milieuproblemen die op iedere schaal van lokaal tot ook globaal worden aangetroffen.”
    Vermijd de griep
    De Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) verklaart dat, wanneer het vogelgriepvirus muteert, je de ziekte al kan oplopen door het eten van niet goed doorgekookt kippenvlees of eieren en door het eten van voedsel dat is bereid op dezelfde snijplank als besmet vlees en ook eieren, of zelfs door een eierschaal aan te raken die met de ziekte is besmet.
    Als je geen hond eet, zou je ook zeker geen kip moeten eten
    Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat kippen intelligente dieren zijn, die in staat zijn om moeilijke problemen op te lossen, het vermogen hebben tot zelfbeheersing en zich zorgen maken over hun toekomst. Kippen zijn intelligenter dan katten en honden en ze zijn zelfs in staat dingen te doen die nog niet eerder bij zoogdieren ( niet bij primaten) zijn waargenomen.
    Hartziekte – de belangrijkste doodsoorzaak in Nederland
    Een gezond veganisch voedingspatroon zorgt ervoor dat je een leven lang gezond blijft en beschermt je tegen vele ziektes, waaronder de drie belangrijkste doodsoorzaken in Nederland: hartziektes, kanker en beroertes.
    Kanker – de op een na belangrijkste doodsoorzaak in heel Nederland
    Dr. T. Colin Campbell is een van’s werelds voornaamste epidemiologische wetenschappers en directeur van wat de New York Times benoemt als “het grootste en meest omvattende onderzoek ooit over de relatie tussen voeding en het risico om ziektes op te lopen.”
    In een bikini passen
    Vegetarisme is ook het allerbeste afslankdieet, omdat vegetariërs drie keer minder kans hebben op overgewicht dan vleeseters, en veganisten hebben zelfs tien keer minder kans. Natuurlijk kun je een veganist zijn met overgewicht of een zeer slanke vleeseter.
    Wereldvrede
    Leo Tolstoy zei “vegetarisme de basis is van humanisme”. Wat hij daar mee bedoelde? Mensen die het beste voorhebben met de vrede, zouden zo vreedzaam moeten eten.
    Overheerlijke vervangers
    Vegetariërs/veganisten verklaren dat, toen zij overstapten op vegetarische/veganische voeding, de verscheidenheid van hun voeding ineens explodeerde van enkele vleesgerechten naar een heel groot assortiment van granen, peulvruchten, fruit en groenten waarvan ze het hele bestaan niet eens kenden.

    1. Ik heb ook veel mensen gehoord die zeiden dat hun gezondheid (op lange duur) achteruitging bij een vegan dieet .En zij knapten ontzettend op nadat zij weer dierlijke eiwitten tot zich namen.En het ging niet over vit. B12 tekort of zo.

  42. Als veganisme de oplossing was om tot een gezond en gelukkig leven te leiden.
    WAAROM schrijven dan zoveel veganisten hier op Proud2Bme ???? Dan zou je deze site echt niet meer nodig moeten hebben ,want een e.s.is NIET gezond ,evenwichtig of gelukkig,op geen enkele manier en zeker niet mentaal !

    1. Dit is pas een kromme redenering zeg. Er zijn hier nog altijd meer vleeseters of niet-veganisten. Veganisme is niet DE oplossing tot een gezond en gelukkig leven. Het kàn je gezonder en gelukkiger maken, maar dat hoeft niet.
      Maar veganisme draait juist NIET om jezelf, maar om ANDEREN.

      1. Of je om anderen geeft heeft niets te maken met wat je wel en niet eet.
        Stop met het discrimineren en de food shaming.Ik ben niet voor of tegen veganisme vegetarisme ,omnivorisme of WAT dan ook.
        Eenieder mag doen wat het beste is voor zijn of haar eigen lichaam.Je hoeft ook niet veel vlees etc te eten,maar het is ook niet verboden ! Zelf kan ik helemaal niet tegen bonen of soja of dadels,bananen ,amandelen etc vanwege allergie.Ik kan gewoon geen vegan zijn ook al zou ik het willen.En zo zijn er meer mensen !

        1. Het feit dat jij denkt dat veganisten op dergelijke manier eten is spijtig. En ik verontschuldig mij ook voor mijn heftige reactie, dat was niet nodig om zo heetgebakerd te zijn.

          Ik discrimineer ook niet, ik wilde enkel zeggen dat veganisme niet gaat om jezelf, maar om anderen, en daarbij bedoel ik dus dieren. Veganisten stellen dieren gelijk aan mensen.

  43. Ik vind het lastig om de comments te lezen, omdat ik me herken in beide verhalen. Toen ik terugviel in mijn eetstoornis, was het eerste wat ik deed het pakken op mijn veganistische (later vegetarische) eetpatroon. Hierdoor heb ik echt enorm lichamelijke klachten gehad (ondanks het weer leren vervangen van vlees), waarbij ik dus 2x per week bij de huisarts te vinden was door een vitamine B12 tekort. Nu snap ik dat je het ook heel goed kan vervangen en dergelijke, maar vooral tijdens een eetstoornis is het lastig om een kernangst aan te pakken. Hiervoor zou het voor mij eigenlijk slimmer zijn om weer vlees te gaan eten, omdat het qua angsten niet haalbaar is om vlees genoeg te vervangen (ik vervang het wel, maar heb moeite omdat het als "te veel" voelt en veel mensen het accepteren als je geen vlees eet en het ook niet vervangt). Uiteraard moet ik deze gedachte aangaan, maar alles op zijn tijd. Eerst is het bijvoorbeeld belangrijk om mijn lichaam te laten herstellen, wat bij mij veel beter zou kunnen als ik toch vlees zou gaan eten. Anyways, ik eet nu nog steeds vegetarisch, maar ik weet dat ik het vanuit een eetstoornisgedachte doe. En dat doet me eigenlijk best wel veel pijn en laat me schuldig voelen over de gedachten die ik heb

  44. S Alle nationale en ook internationale voedings- en gezondheidsgerelateerde organisaties zeggen ook gewoon dat veganistisch leven gewoon gezond is voor mensen van alle leeftijden. Als je als veganist gewoon gevarieerd gezond eet, dan is er geen grotere kans op tekorten. Wel is het handig om supplementen te nemen als je tekorten hebt.Het beste is ook om de zoveel tijd je te laten testen.Zelf reageerd iedereen ook anders op het dieet maar misschien kan het ook door een allergie komen ? Misschien reageren ze daarom zo op veganisch eten.
    En A al eet je veganisch je leven is dan helaas niet perfect.Eetstoornisen zijn niet gezond,maar ieder persoon kan een eetstoornis overkomen hoe je ook bent.

    1. Maar …..toch "moet" je dus vegan zijn om het goed te doen….Lees ik hieruit.
      Ook als je allergisch ben voor de hoofdbestanddelen van een vegan dieet.!
      Eetstoornissen ontstaan door restricties gecombineerd met genetische aanleg en ja,dat kan iedereen overkomen helaas.

  45. Ik zou de reactie bijna willen vragen om dit soort artikelen niet meer te plaatsen omdat het tweestrijd aanwakkert in plaats van een gezamelijk gevecht tegen de eetstoornis, als gelijken, onder elkaar.

    1. Het zou denk ik jammer zijn om ons te laten leiden door een aantal mensen die onrespectvol en ondoordacht met reacties komen. Die reacties zijn op elk item mogelijk. En ja, dit thema roept enorm veel gevoel op maar is ook hopelijk een leerproces wanneer je aangesproken wordt op niet vaardig gedrag. Ik hoop echt dat de mensen die vanuit hun emotionele geest impulsief reageren op een gegeven moment ook een andere vorm van communiceren ontdekken. En dat heeft misschien tijd nodig.
      Maar snap je gevoel wel omdat het een patroon lijkt bij dit thema. En het voorspelbaar is hoe er gereageerd gaat worden.

  46. Wat je dan wel of niet eet ,waardeer het en doe iets moois met de kracht en de energie dat je erdoor hebt gekregen.Wees dankbaar dat je eten hebt en uberhaupt kan kiezen.
    Dat is soms wel moeilijk als je een e.s. hebt,maar toch is het waar en wat je moet blijven zien of proberen te zien.

  47. Er zijn zoveel dingen die je kan eten als vegan al kun je niet tegen al het eten,gewoon smoesjes.En als jullie het zo vervelend vinden de tweestrijd reageer er dan gewoon niet op.

  48. Scheer de veganisten niet over één kam mensen, alsjeblieft.
    Net zoals jullie dat niet zouden doen als iemand uit een andere bepaalde groep mensen (religie, handicap, leeftijd, sekse, whatever) iets zegt wat aanstotelijk is voor jullie zelf.

  49. ik vind het barbaars

  50. Lonneke, ik ben eigenlijk wel heel benieuwd hoe jij de reacties op dit artikel ervaart? Hoe ga jij hiermee om? Triggert dit bepaalde eetstoornis gedachten? Ik worstel er zelf wel mee als ik in het dagelijks leven kritiek krijg op wat ik eet dus ik ben geïnteresseerd in hoe je hier op een constructieve manier mee omgaat.

    1. Hee Annafleur,

      ook ik blijf het soms wel een beetje lastig vinden als mensen kritiek of commentaar hebben op mijn eetpatroon, maar gelukkig heeft dit geen invloed meer op mijn eetpatroon. Ik weet zelf wat voor mij helpend is en daar blijf ik bij. Lukt het jou om dit ook zo vast te houden? Waar ik mij voorheen erg liet leiden door dit commentaar lukt het mij nu om niet terug te vallen in destructieve gedachtes of handelingen. Ik krijg er geen extra spanning door. Ik heb ooit een blog geschreven hoe ik met spanning omga, hier staat in wat ik wél inzet mocht ik het nodig hebben. Bedankt voor je reactie! Liefs, LOnneke

  51. Uiteindelijk word jezelf ook tot aarde en eten de koeien het gras op dat weer van de aarde leeft dat jij was ! 😊

    1. dat vind ik wel een bijzonder argument 😅

  52. Misschien heb ik veganisten dan verkeerd begrepen, maar ik ben er door de reacties altijd vanuit gegaan dat veganisten geen dingen doen of producten gebruiken waar dierenleed achter schuil gaat.
    Ik maak eruit op dat dieren minsten gelijk zijn aan mensen of belangrijker zijn dan mensen.
    Dat veganisme dus ook gaat over het laten leven van een dier omdat het egoïstisch gevonden word om een dier te doden voor menselijke consumptie of als ander doeleinde.
    Egoïsme staat voor mij onder andere aan gebruik maken van iets of iemand om er zelf voordeel uit te halen.

    Daarom ben ik er van uit gegaan dat veganisten dus ook geen medicatie gebruiken. Want dat is voor mij echt het toppunt van egoïsme. Een dier laten lijden om er zelf letterlijk beter van te worden of jezelf beter te laten voelen.

    hier ga ik dus van uit, als ik veganisten hoor praten.

    En dat is iets wat ik dan wel begrijp en wat ik ook bijzonder vind.
    In de natuur overleven toch ook de sterkste om zo een sterke populatie te houden.

    En vroeg of laat vergaat de wereld of is hier geen leven meer, maar ik vraag me af wat daar erg aan is?
    Dat hoort er toch gewoon bij? En wie of wat heeft er last van als er geen leven meer is op aarde, wat is daar het probleem van?

  53. Dierenwelzijn is belangrijk maar laten we onze medemens niet uit het oog verliezen.

  54. Jeetje zeg, wat schrik ik van deze reacties. Ik ben zelf vegetariër en als ik iemand daar iets over kan uitleggen of mensen kan overhalen om ook geen/minder vlees te eten dan word ik daar heel blij van. Maar als iemand wel vlees wil eten, respecteer ik dat ook. Al helemaal als je dit doet omdat het vanwege een eetstoornis beter voor je is. Ik kan er met mijn hoofd niet bij dat sommigen hier zo niet normaal aanvallend kunnen reageren. Logisch dat mensen dat soort vooroordelen hebben over veganisten. Geloof mij maar: hier bereik je helemaal niks mee, behalve een aversie tegen veganisten. En Lonneke, super knap van je dat je dit toch durfde te delen, ook al wist je van tevoren vast al dat er negatieve reacties zouden komen

  55. Lonneke hoe reageerde je lichaam op weer vlees eten ?en weer melk

  56. Gedverderrie. Ik lees alleen maar berichtjes met ik… ik… ik wil… ik eet… ik lust.. Wanneer worden de vermoorde dieren overwogen in dit verhaal? Zij willen niet dood en willen gewoon slechts met rust gelaten worden… Echt verdrietig om dit te lezen 🙁

  57. Dank voor je bijdrage, Lonneke! Heel herkenbaar voor mij. Ik eet zelfs al sinds mijn 19e geen vlees meer. Ik merk de laatste tijd dat ik wel weer wat vlees wil eten (mits biologisch etc). Alleen, ik merk dat mijn omgeving het lastig zou vinden. Ik wil zelf bepalen wat ik wanneer eet. Zodra ik aangeef dat ik weer vlees eet, weet ik zeker dat er een gerecht met vlees voor me staat. Of dat we gaan eten in een restaurant met standaard vega dingen. Dus is het gemakkelijker om te zeggen dat ik geen vlees/vis eet zodat mensen rekening met me houden. Toch jammer dat ik het anders ervaar zodra je vlees eet.

  58. De mens is een omnivoor.
    Vegetariërs en veganisten zijn afgedwaald van hun identiteit als omnivoor.
    Zolang zij dat beperken tot zichzelf heb ik er geen moeite mee, al heb ik het idee dat er fanatici onder hen bestaan (fanaten heb je overal hoor) die het liefst ook de roofdieren zouden willen bekeren tot een vleesloos leven.
    Ik ben wel van mening dat er veel meer gedaan moet en kan worden aan een veel beter bestaan voor deze dieren en dat mag gerust gepaard gaan met een hoger prijskaartje.
    Ook het nutteloos heen en weer slepen van vlees over de hele wereld zou aan banden gelegd moeten worden, maar dat is weer een ander verhaal.

    Ik blijf vlees eten maar wel uit een goede bron.
    Kijk eens op koopeenkoe.nl en vooral ook op koopeenhert.nl.

  59. Ik was overtuigd veganist met een bibliotheek aan.boeken over alle aspecten ervan, inclusief tientallen kookboeken.

    Echter, ik was de.hele dag constant aan het ruften. En dan van die lange, hoorbare en stinkende. Een onhoudbare situatie. Glutenintolerant. Dus.probeer maar eens de koolhydraten uit een vegan dieet te schrappen en dan nog ontspannen inkopen tr doen in 1 supermarkt, betaalbaar en lekker. Nul recepten. Koolhydraatarme vegan kookboeken zijn walgelijk en belachelijk wat betreft de samenstelling vam gerechten. Zo vergezocht. Dat kan niet normaal.en gezond zijn. Ook bleef ik maar gigantische hoeveelheden eten zonder verzadigd te raken. Tig keer naar het toilet per dag. En wat een toestand om al die bonenburgers zelf te maken en soepen. Zoveel werk en gedoe, afwas, extra vriezer.

    Ik heb de oplossing gevonden. Ik eet weer.vlees. Van Schotse Hooglanders uit natuurgebieden die hun hele.leve n vrij zijn, nooit medicatie krijgen, geen dwangvoeding met granen krijgen en naar een humane kleine slachterij gaan als er een overschot onystaat. De natuur vaart er wel.bij, geen stikstofellende, geen dierenleed. Daarnaast eet ik geschoten wildoverschot dus hert, ree en zwijn die de natuurgebieden onderhouden, daar een prachtig leven hebben gehad en pas aan het eind zijn geschoten door een natuurbeheerder. Ik betaal.hier uiteraard.veel geld.voor om het diepgevroren in porties thuis te krijgen maar omzeil volledig de.bioindustrie, de meedogenloze.voedselketen die vol trucs zit, de aarde blijft intact want het biologisch evenwicht.blijft intsct in ee bossen, ook hier gezond.vlees en geen onnodig dierenleed. Wel heb ik nog moeite.met het fenomeen jager die voor zijn lol dieren doodschiet.

    Momenteel bak ik 3 eieren met 1 plak kaas rond 2 uur en om 5 uur een dubbele hertenbiefstuk met champignons. En dat is het. Vol, geen honger, geen constipatie of scheten of diarree. En vooral rust in.mijn hoofd, lijf en keuken. Ik heb er bijna helemaal vrede mee. Die jager zit me nog dwars. En de niet aflatende stroom tegenstrijdige literatuur, wetenschap, podcasts etc over ieder denkbaar voedselonderwerp. En ik schaam me dat ik moet zeggen geen vegan meer te zijn want dat voelde.superieur

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *