Ik ervaar hoge verwachtingen | Zielzorgers

Met regelmaat plaatsen we gastblogs en ervaringsverhalen van mensen die lijden of hebben geleden aan een eetstoornis. Dit is voor veel van jullie een bron van herkenning, erkenning en motivatie. Het zijn vaak verhalen waarin ook de hulpverlening een grote rol speelt. Hoe is het eigenlijk om aan de kant van de hulpverlening te staan? Hoe is het om dag in dag uit als eetstoornis professional te werken? Wij waren hier benieuwd naar. Niet alleen vanuit interesse, maar ook met als doel om meer inzicht en begrip te creëren voor de andere kant van het verhaal. Vanaf deze week kan je daarom iedere dinsdag de interview serie Zielzorgers lezen op Proud2Bme.

Saskia Vermeulen is zo’n zielzorger. Ze is psychotherapeut en manager behandelzaken bij het Centrum Eetstoornissen Ursula en heeft in de afgelopen jaren heel veel meegemaakt op het gebied van gespecialiseerde eetstoornis hulpverlening.

Ik ervaar hoge verwachtingen | ZIELZORGERS

Het meest belangrijk bij eetstoornis herstel?

Ik denk niet dat er één ding het meest belangrijk is, maar dat het een combinatie is van verschillende dingen. Uiteindelijk gaat het erover dat iemand weer voor zichzelf kan zorgen in alle opzichten en gelukkig en tevreden is met zichzelf. Bij goed voor jezelf zorgen hoort als vanzelfsprekend dat je jezelf goed voedt, maar bijvoorbeeld ook dat je goed slaapt en dat soort dingen.

Uiteindelijk moet de eetstoornis niet meer je leven beheersen, maar moet je leven weer om andere dingen gaan. Het is belangrijk om weer de vrijheid te voelen dat je keuzes mag maken die los staan van de eetstoornis. Dat je je studie op kan pakken, vrienden hebt, lekker uitgaat, een leuke partner vindt, maar ook dat je grenzen mag stellen en ruzie mag maken. Dat je jezelf het waard vindt om dat te mogen. Dat je jezelf een leuk mens vindt.

Ik ervaar hoge verwachtingen | Gekkenwerk

De meest belangrijke levensles?

Dat is ingewikkeld, want ik heb veel meegemaakt en daarin zitten veel belangrijke levenslessen. Één van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd is dat je maar een paar echt goede vrienden nodig hebt. Mensen bij wie je je op je gemak voelt, met wie je dingen kunt delen en die je kunt bellen als het nodig is. Ik denk dat dat een hele grote rijkdom is en ik ben blij dat ik die heb. Je kan beter één hele goede vriend hebben die van je houdt zoals je bent, dan tien vage kennissen die je leuk vinden om wie je niet bent.

Ook van mijn kinderen heb ik een hoop geleerd. Een ontroerend moment is dat mijn zoon mijn been aan het aaien was en zei: ‘Mama, je hebt zulke mooie benen’. Hij was echt nog heel klein toen en hij was helemaal verliefd op mijn benen, gewoon omdat het míjn benen waren. Toen voelde ik echt wat onvoorwaardelijke liefde is en dat dat dus echt bestaat.

Wat vind je moeilijk aan je werk?

Wat ik moeilijk vind aan mijn werk wisselt in de loop van de jaren. Wat ik op dit moment lastig vind is de ontzettende boosheid en dwingendheid van veel mensen. Ze willen beter worden, ze willen hulp voor hun vriendin of kind en dat moet onmiddellijk en snel. De verwachtingen zijn hoog, er wordt soms verwacht dat we mensen even beter maken en als het anders loopt dan verwacht, kan er zoveel agressie ontstaan. Er wordt soms gedreigd met ‘dan schakelen we de kranten in’ of op het internet wordt een uitermate negatief bericht achter gelaten. Ik kan me de machteloosheid en wanhoop voorstellen, maar gaan dreigen? Misschien heeft het met deze tijd te maken, met de hoge eisen, het tempo. Of met het gemak waarmee we met het internet binnen bereik even uiting kunnen geven aan onze frustratie.

Waar ik ook last van heb is collega’s die tegen je uitvaren. Vaak ook uit machteloosheid, daar ga ik van uit. Maar dat verwacht je niet en kan zo vervelend zijn.

Ik ervaar hoge verwachtingen | Gekkenwerk

Wat maakt volledig herstel ingewikkeld?

Dit is een heel algemene vraag die je eigenlijk niet heel algemeen kan beantwoorden, maar ik zal het proberen. Veel mensen met een eetstoornis hebben ontzettend veel meegemaakt en dat maak je niet zomaar ongedaan. Je kan de tijd niet terugdraaien, maar je moet er mee om leren gaan. Dat maakt het heel lastig denk ik. Een eetstoornis kan een heel goede manier zijn om alle gevoel weg te houden. Mensen moeten als ze beter willen worden eerst de eetstoornis aanpakken en dan komt er vaak nog heel veel na. Vaak gaan ze zich in eerste instantie helemaal niet beter voelen.

Meest indrukwekkende moment uit jouw werk?

Dat zijn er heel veel! Wat indruk op mij maakt is zijn de mensen die de moed verzamelen om echt aan de bak te gaan. Echt tot het gaatje willen gaan en met vallen en opstaan proberen om te herstellen. Dat is ontzettend dapper en stoer. Als ik zie hoe een cliënt met een enorme eetstoornis toch beter is geworden raakt mij dat echt. Dat ze dingen heeft verwerkt, weer blij is, grenzen heeft leren stellen, conflicten heeft gehad en uiteindelijk hier weg gaat als een gezonde jonge vrouw. Het is en blijf indrukwekkend hoe mensen hun geluk weer vinden, hoe vaak het ook gebeurt.

Ik denk dat mensen vaak niet beseffen hoe dat voor een hulpverlener is. Soms zeggen ze ‘Ja, maar jij krijgt hiervoor betaald’, maar het ontroert mij echt om te zien hoe mensen zich hieruit weten te vechten.


Hulpverlener gezocht. Is er een hulpverlener waar JIJ benieuwd naar bent voor de serie ZIELZORGERS? Het verhaal achter welke hulpverlener zou jij graag willen lezen? Laat het ons weten en wie weet vind je dit dan binnenkort op Proud2Bme.

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

38 reacties op “Ik ervaar hoge verwachtingen | Zielzorgers”

  1. Oh, wat een leuke nieuwe dingen! Eigenlijk lijkt me dit ook heel mooi om te lezen van Scarlet/redactieleden 🙂

    1. @Lisa inderdaad, leuke boogreeks en ben ook heel benieuwd naar de ervaringsverhalen van de redactieleden!

  2. Mooie blog, ook mooi hoe deze mevrouw denkt.
    Lijkt me wel interessant om vaker blogs te lezen vanuit de hulpverlening op gebied van eetstoornissen.

  3. Ik zou het ook graag willen weten van medewerkers van klinieken, die spiegelen geven op een groep mensen met eetstoornissen. Verpleegkundigen, sociotherapeuten.

    1. Ja medewerkers van anorexia klinieken!

  4. Iemand die werkt met depressies en zelfbeschadiging. Of met sociale fobieen. En hoe ga je er mee om als het opeens niet goed gaat met iemand. Bij depressies lijkt het werk me heel moeilijk en vind ik het heel dapper dat de behandelaren zelf niet depressief worden. Het lijkt me wel heel zwaar!

  5. Leuk en interessant! Is dit in plaats van de dinsdag vlogs? Ik mis die van vandaag 😉

  6. Heel leuk dat we ook eens het verhaal van de andere kant leren kennen. Fijn!

  7. Interessante blogserie. Leuk dat er meer series zijn om te volgen en naar uit te kijken. Ik voel me nu wel helemaal schuldig omdat ik ook weleens een minder positieve review heb geschreven over een diëtiste.

    1. Je mag je ervaring delen hè!
      Het is inderdaad goed om dingen zo te nuanceren dat je geen mensen echt kwetst, maar gelukkig wordt er op Proud niet van je gevraagd om altijd mooi weer te spelen.

  8. Prachtig stukje, heel fijn, helpend en waardevol.
    Mooie serie lijkt dit me!

    Ik ben benieuwd naar het verhaal van iemand die werkt met mensen met een langdurige eetstoornis. Hoe houd je hoop als hulpverlener en hoe blijf je geduldig (moet dat persé, of is het ook goed confronterend te zijn) en gemotiveerd?

    Verder zou ik geinteresseerd zijn in het verhaal van heel nieuwe hulpverleners, of van ervaringsdeskundigen die juist al enige jaren hun werk doen: waar liepen zij de eerste tijd tegen aan, en hoe heeft zich dat in de loop der jaren ontwikkeld?

  9. Leuke serie!

  10. Wat een interessante blogreeks. Heel zinvol ook. Niks mis met laten weten hoe lekker of niet lekker nieuwe pepernoten zijn, maar ik juich zeker helpende blogs toe.

  11. Mooie serie! Ik ben onder behandeling bij een geweldige haptonoom, zij heeft mij echt enorm in mijn herstelproces geholpen. Misschien een idee om vanuit de haptonomie een keer iemand te interviewen?

  12. Laatst in de wachtkamer bij het GGZ zag ik een hulpverlener een cliënt ophalen die er zelf graatmager uitzag. Ikzelf ben gelukkig al zover in herstel dat ik me niet meer zo snel laat triggeren. Maar ik kan me voorstellen dat het behoorlijk kan tegenwerken bij iemand die nog niet bestand is tegen dat soort triggers.

    Mijn eetstoornis-ik had de neiging om tegen de hulpverlener uit te vallen en te roepen dat eerst zij zelf maar eens eens een paar kilo moest aankomen voordat ze anderen mag helpen met een eetstoornis. Hoe gaan hulpverleners daar dan mee om? Mogen hulpverleners zo mager zijn? Ook al is het van nature? Mijn ongezonde kant zou namelijk denken dat ik ook wel ‘van nature’ mager mag zijn als mijn hulpverlener er zo uitziet.

    1. Hi, ik herken wel wat je zegt. En zeker vanuit patiënten diever nog midden in zitten
      Ik denk dat je de vraag altijd mag stellen, maar dat je voor jezelf moet bedenken ( voor patiënten met dit idee) wat levert mij deze gedachte op? Uiteindelijk kunnen wij alleen onszelf veranderen en niet een ander. 9 van de 10 x is het vanuit jaloezie vanuit de eetstoornis en is het andere uiterste vaak als er een ” dikke” psych zit dat ze ” ons” wil vetmesten. Destijds in behandeling weet ik dat ik behandelaren ook zo kon zien, maar reëler was soms te denken. Ja zij loopt hard. Ik snap dat die vrouw haar hoofd ook moet leegmaken na 10 meiden die gillen om een verandering van broodbeleg.
      Het zou nog mooier zijn hoe een psych zich wapent tegen het constante verweer / aanval op uiterlijk/ lichaamsbouw van hulpverlener. Ben ik dan wel weer nieuwsgierig naar 😁

  13. Ik vind het het een heel mooi initiatief dat jullie ook de hulpverleners aan het woord laten komen en zou het zelf vaker willen lezen !
    Alleen heb ik zelf persoonlijk hele nare ervaringen met deze vrouw. Als je als 16 jarige wordt gekleineerd, gezien wordt als een “ziekte” en daardoor volgens haar alleen maar onzin uitkraamt, niet bij gesprekken mag zitten terwijl het over mijn gezondheid en behandeling gaat, vind ik dit geen goede hulpverlening.

    1. Ik heb ook nare ervaringen met deze mevrouw. Herken het helemaal …

  14. Heel mooi initiatief!
    Ik denk van een hulpverlener die traumabehandelingen geeft en mensen op een hele intensieve manier kent. En vooral hoe je je zorgt dat je eigen gevoelens een cliënt niet beïnvloeden.

  15. Misschien niet aardig om op te schrijven maar ik ken deze mevrouw en vond haar aanpak niet echt helpend .Veel kritiek en weinig begrip. Ik ben er lang van achterop geraakt …

  16. Heel erg benieuwd naar de verhalen van sociotherapeuten van eetstoornisklinieken. Hoe vinden zij de eetmomenten?

  17. Ik snap dat boosheid of frustratie vanuit cliënten lastig kan zijn voor hulpverleners. Ik kan echter uit eigen ervaring met deze mevrouw zeggen dat de wanhoop die ik wellicht in woede uitte een reactie op haar woorden was. Het feit dat ze weigerde mij hulp te bieden en dat zij vrijwel al de negatieve gedachten die ik over mijzelf heb in een keer bevestigde deden mij vreselijk veel pijn. Het is maanden geleden maar ik heb hier nog iedere dag last van. Gelukkig heb ik nu elders hulp. Toch roept het zien van deze blog die nare herinneringen en gevoelens weer op.

    Wel een goed idee voor een blogreeks dit. Ik ben benieuwd naar een blog van een psycholoog of een socio die op een groep werkt, of een psychiater of diëtist.

    1. Precies , dat vindt ik ook. Heb nu schema therapie en daar worden juist alle nare dingen die je over jezelf denkt tegen gesproken. Heb ook nog steeds last van de dingen die deze mevrouw zei.. Vindt het op zich een goed idee om hulpverleners te interviewen maar realiseer je dat je mensen ook een platform geeft en men niet altijd zo bewogen is als men wil doen laten lijken .. maar dat is waarschijnlijk mijn gekwetste ik die dit vindt ..

  18. Mooi initiatief, helaas moet ik me ook aansluiten bij meerdere reacties hierboven. In gesprekken met haar zijn zulke nare dingen gezegd dat ik daar nu nog last van heb. De band met mijn ouders heeft een enorme deuk opgelopen na de gesprekken met haar en ik een enorm verminderd vertrouwen in de hulpverlening.
    Zit nu op een andere heel erg fijne plek, maar steeds als er iets niet lukt blijf ik bang om weggestuurd te worden. Dat ik nu honderd procent eerlijk mag en kan zijn, zonder afstraffingen heeft me verder gebracht dan ooit. Ben heel blij uiteindelijk een grens getrokken te hebben en bij de ursula ben gestopt.
    Nu gelukkig stappen aan het zetten, Maar uitstappen op leiden centraal durf ik niet meer.

    1. Wat afschuwelijk voor je " veelzijdig" dat je zelfs niet meer daar durft uit te stappen. Voel met je mee. Goed om te horen dat je nu wel goede hulp hebt.

    2. Wow. Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Zo erg om te lezen dat veel mensen hier zulk soort ervaringen hebben met de Ursula en dan ook nog eens specifiek deze hulpverlener (met alle respect). Tegelijkertijd stelt het me wel gerust dat het blijkbaar niet aan mij lag. Ik ben er erg onzeker geworden en bepaalde negatieve gedachten die ik hier geindoctrineerd heb gekregen, vallen mij nog steeds vaak lastig, ookal is het drie jaar geleden…
      Het lijkt me heel lastig om hulpverlener te zijn, maar ik denk dat het in veel gevallen hier gaat om niet als volwaardig mens behandeld te worden. Dat heeft naar mijn inziens meer te maken met wel of geen respect hebben voor je cliënten, ziek of niet.
      Het moet niet onderschat worden hoe schadelijk bepaalde opmerkingen kunnen zijn, al helemaal voor onzekere en vaak hooggevoelige mensen.

  19. Ik ben ook uiterst negatief over jou geweest omdat je keer op keer mijn afspraak met jou en mijn therapeut vergat. Dat heeft zelfs gemaakt dat ik jou niet meer wou hebben als hoofdbehandelaar omdat ik kennerlijk er niet toe deed. Zo dacht ik toen ik in behandeling was over jou. Nu ik je stuk lees begrijp ik dat je het erg druk hebt en de druk hoog ligt. Toch als ik je iets wil meegeven dat je afspraken moet nakomen.

  20. Heftig om de negatieve reacties over deze hulpverlener te lezen. Toch moet ik toegeven dat ik vergelijkbare ervaringen heb.

  21. Nare ervaring met haar, compleet niet helpend en niet alleen intens naar tegen mij, ze heeft ook vreselijk gedaan /woorden geuit naar mijn ouders. Ben dolblij dat ik daar weg ben en lees nu ook anderen dus met dezelfde mening. En dit had overigens niks te maken met het bespreken van eten oid, puur op persoonlijk vlak vertelde ze complete onzin…

  22. Heftig dat er zoveel personen reageren die nare ervaringen hebben met deze mevrouw. Dit zou dan toch ook intern besproken moeten worden? Ik vind het echt wel heel erg en naar om te lezen…. En ben bang dat dit niet iedereen is die nare ervaringen heeft met haar.

  23. Wat ben ik blij dat ik niet de enige ben. Ook al geloof ik dat ze haar best doet en het beste wil zijn er jammer genoeg hele nare dingen gezegd waar ik nu gelukkig goede behandeling voor krijg om het allemaal te verwerken. Ik wil hier niemand schuldig aan verklaren, en ook zeker niet haar want ik geloof dat ze de beste intenties had. Ik ben alleen blij dat ik niet de enige ben die het hier mee moeilijk heeft gehad.

  24. Ik heb hele goede ervaringen met mevrouw Vermeulen. Ik vind het ook heel eerlijk wat zij op schrijft. Die negatieve reacties is precies wat in het stuk genoemd wordt: op internet even snel uiting geven aan je frustratie. Hulpverleners zijn ook maar mensen en je kan ook met ze in gesprek. Ook als je het niet met elkaar eens bent.

  25. Ik vindt het oprecht heel naar om al de negatieve berichten over haar hierboven te lezen. Ik wordt er zelf verdrietig van, dat er op zulk soort manieren over iemand (en dan ook nog anoniem) gesproken wordt.
    Saskia is ook een mens met gevoel, vergeet dat niet 😉

    Ze doet alles met de beste intentie voor iedereen.

    Ik heb echt ontzettend veel bewondering voor deze leuke vrouw, ze is echt de beste therapeut die je je maar kan wensen♡
    Ben haar ZO DANKBAAR, zonder haar was ik er waarschijnlijk niet meer geweest..

    Heel veel liefs voor jóuw Saskia.

    1. hier sluit ik mij volledig bij aan.
      Saskia is ook voor mij een geweldige therapeut geweest. Ik heb nog nooit een therapeut gehad die zo invoelend en goed in het contact was.
      Ik heb zelf bij haar in de schematherapie groep van de Ursula gezeten en wat je haast niet zou geloven als je bovenstaande reacties leest, vond ongeveer iedereen haar echt heel fijn in het contact en vooral ook heel kundig.
      Naast dat er in de therapie natuurlijk een ‘klik’ moet zijn en je dit wellicht niet met Saskia hebt, denk ik dat het ook goed is om bij jezelf na te gaan waarom je haar naar vond. Hard naar je eetstoornis toe? Of wellicht gewoon heel eerlijk en treffend maar niet leuk?

  26. Jammer dat mensen die ontevreden zijn zich anoniem uiten, ik heb ervaringen dat Saskia Vermeulen uiterst zorgzaam, vakkundig en eerlijk is. Ja mijn eetstoornis is wel eens boos geweest op haar scherp oog en keiharde grenzen, maar ik niet, ik ben dankbaar dat ik door de onmisbare en liefdevolle hulp van haar als hoofdbehandelaar van mijn eetstoornis ben afgekomen. Dat is iets waar ik heel blij mee ben. Ik zou de mensen die zich anoniem over haar uiten willen vragen om daar of mee te stoppen of dat met naam en toenaam in een gelijkwaardige situatie te doen. Het is in mijn inziens kinderachtig om achter je computer iemand een rotgevoel te geven die daar vervolgens niets mee kan maar wel geconfronteerd wordt. Stel dat dit in de toekomst een keer met jou gebeurt? Ik hoop dat jullie dit vriendelijk en wijs oppakken. Met groet Sanne

  27. Wat naar om veel negatieve reacties te lezen. Ik zit nu in een verder stadium dan 8 jaar geleden, waar ik toen nog geen enkele hulpverlener vertrouwde en een klik mee had. Laatst voor het eerst een gesprek met mevrouw Vermeulen gehad en dat gaf mij zooo veel inzichten. Ik voelde mij sinds tijden echt gezien. Ik accepteer nu dat iedereen een mens is, ik ben ook niet altijd zo aardig en niet altijd ben ik het eens met wat hulpverlening denkt/zegt, maar ze doen echt hun best. Soms komt het gewoon niet binnen en moet je wel eens strenger aangesproken worden, dat heb ik nog steeds wel nodig. Wat een toffe serie!

  28. Totaal geen fijne ervaring met mevrouw vermeulen. Je wordt echt behandeld als een nummer, meer niet.. helemaal geen empathie of betrokkenheid.
    Haar manier van bejegening heb ik als onprettig ervaren en ook kwetsend.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *