In de tijd dat ik een eetstoornis had voelde mijn leven vaak erg zinloos. Ik deed de dingen die ik deed, maar ik haalde er maar weinig voldoening uit. Dag in dag uit ging voorbij. De zon ging op en de zon ging onder. Alsof het niets was. Natuurlijk had ik momenten dat ik blij was, maar vaak zat vond ik het leven maar een hoop gedoe en voor wat eigenlijk? Ik haalde geen voldoening uit het leven.
Dit gevoel is niet een gevoel dat ik alleen had toen ik heel erg diep in mijn eetstoornis zat. Sterker nog, ik denk dat dit gevoel sterker werd toen m’n eetstoornis wat minder in het middelpunt van mijn leven stond. In de eerste instantie leek het eerder alsof het een leegte over liet dan een nieuw begin. Een raar gevoel. Herstellen van een eetstoornis voelt niet altijd krachtig. Er is geen finishlijn of confetti aan het einde van de race. Geen exacte datum waarop je kan zeggen: “En nu is het klaar, nu ben ik gelukkig!” Nee, dat geluk moest je dag in dag uit zelf aan blijven werken. Wat vermoeiend. Waarom voelde ik het niet?
Hoewel ik nog niet helemaal hersteld was bekroop mij wel al het gevoel dat de hele lange, heftige rotperiode met een suffe sisser af zou lopen. Of dat deze ‘halve eetstoornis’ gewoon zou blijven wat het was. Wat een anti-climax. Ik wilde niet terug, want de eetstoornis maakte mij absoluut niet gelukkig, maar ik kwam voor m’n gevoel ook niet echt vooruit. Toch voelde ik me niet slecht. Alleen heel erg onvoldaan. Een onvoldaanheid die ik soms nog vulde met eetbuien, maar ook dat voelde op gegeven moment niet meer écht voldaan. Ik werd een beetje moedeloos van dit gevoel. Het was een beetje alsof ik overal tussenin viel. Niet goed, niet slecht, maar het leven was toch wel meer dan dit?
Herkenbaar? Over de zin van het leven kunnen we natuurlijk eindeloos blijven filosoferen, maar er zijn wel wat punten waar je op kan letten als we het over voldoening uit het leven halen hebben. De punten die voor mij uitmaakte bespreek ik in deze blog.
Te veel op social media
Dit kopje had je misschien al voelen aankomen. Het is echt iets van deze tijd en het heeft op veel mensen een grote invloed. Social media kan heel positief zijn, maar het ligt er dan maar net aan hoe je er mee omgaat. Zo is bijvoorbeeld actief social media gebruik (zelf dingen plaatsen en met mensen communiceren) veel beter voor je dan passief social media gebruik (alleen maar kijken naar andere mensen). Social media helpt ons om in contact te blijven met elkaar, nieuwe mensen te ontmoeten, deel uit te maken van communities, inspiratie te vinden en het kan natuurlijk even een fijne afleiding zijn of zelfs ons werk, maar te veel social media gebruik is niet goed voor je. Dat geldt natuurlijk voor alles waar ‘te’ voor staat. Behalve ‘tevreden’ hah-hah, flauw.
In de tijd dat ik niet lekker in m’n vel zat kon ik me echt afzonderen en dagen doorbrengen dat ik maar wat zat te YouTuben, Facebooken en illegaal gedownloade series kijken. Ik beleefde er niet echt plezier meer aan. Het was eerder een soort vlucht of een manier om de tijd maar voorbij te laten gaan. Daarnaast vergeleek ik mijn profiel veel met de profielen van anderen. Hierdoor kon ik me echt onpopulair, onsuccesvol en lelijk gaan voelen. Tegenwoordig zijn ook Netflix en Instagram grote platforms waar veel mensen veel tijd aan besteden. Dat kan een leuke en fijne afleiding zijn, maar het kan ook een vlucht worden.
Ga goed bij jezelf na of jij nog wel plezier haalt uit de hoeveelheid dat jij op social media zit of films en series kijkt. Ontspanning en afleiding is goed en belangrijk, maar het is ook belangrijk om in ‘het echte leven’ te leven, naar buiten te gaan, mensen te ontmoeten, dingen te ontdekken, creëren en beleven. Is dit bij jou in balans?
Waar leg je de lat?
Naar buiten gaan en het leven leven. Lekker makkelijk gezegd, maar niet altijd even makkelijk gedaan. Zeker wanneer je niet zo lekker in je vel zit kan het een hele stap zijn en veel energie kosten. Voor mij gold het ook heel erg dat als ik iets zou willen doen ik dat toch nooit goed genoeg zou vinden. Ik zou niet leuk genoeg zijn als vriend, ik zou niet mooi kunnen tekenen, ik zou niet succesvol zijn in wat ik doe, ik zou niet goed zijn in een sport, ik zou te snel moe zijn, ik zou dingen lastig vinden, ik zou geen boeiend persoon zijn.
Als je al die negatieve gedachten hebt kan ik het me voorstellen dat het moeilijk is om voldoening te halen uit het leven dat je leeft. Het is immers nooit goed genoeg, maar leg je de lat dan niet veel te hoog voor jezelf? Natuurlijk is het goed om doelen te stellen en dromen na te jagen, maar het moet wel realistisch zijn en constructief blijven. Geen mens is perfect en dingen leren doen we door te vallen en op te staan. Wees niet te streng voor jezelf.
Groots en meeslepend
Ook leefde ik bewust en onbewust met het idee dat het leven altijd maar groots en meeslepend moest zijn. Doelen stellen, doelen behalen, de tijd van je leven hebben, grote ups en soms ook grote downs. Ik denk dat dit idee ook een beetje voortkomt vanuit social media, films en series. Iedereen deelt zijn of haar hoogtepunten, dus moet jij daar dan niet ook aan voldoen? Dream big, sure, maar onthoudt ook dat, hoe cliché het ook mag zijn, geluk vaak te vinden is in de kleine en dagelijkse dingen. Het leven is niet altijd groots en meeslepend en dat is ook gewoon oké.
Mindfulness kan hierbij een tool zijn, maar ook een positief dagboekje waarin je aan het eind van elke dag of week bijhoudt wat jou blij maakte of waar jij dankbaar voor was. Zo leer je echt met andere ogen naar de wereld om je heen kijken en is het makkelijker om blijer te zijn met de kleine dingen. Welke kleine, dagelijkse dingen maken jou gelukkig?
Goed voor jezelf zorgen
Goed voor jezelf zorgen is belangrijk, toch schiet het er gemakkelijk bij in. Goed voor jezelf zorgen kost in de eerste instantie namelijk ook moeite en energie. Pas later krijg je daar een beloning voor terug. Die beloning is het wel dubbel en dwars waard, want wie goed voor zichzelf zorgt zit automatisch lekkerder in z’n vel. Wat goed voor jezelf zorgen inhoudt kan voor iedereen verschillen. Ik denk dat je wel kan stellen dat goede voeding, voldoende slaap en voldoende beweging versus voldoende rust heel belangrijk zijn. Wat voor jou voldoende is is iets dat je moet leren aanvoelen. Je behoeften kunnen natuurlijk ook een beetje veranderen. Hoe zorg jij goed voor jezelf?
Je verbonden voelen
Wij mensen zijn sociale wezens. In de tijd dat ik niet zo lekker in m’n vel zat had ik vaak de neiging om me af te zonderen. Soms omdat ik er geen energie voor had en soms omdat ik dacht dat mensen me toch niet moesten. Dit kon ontzettend eenzaam voelen en waardoor ik me alleen maar rotter ging voelen. Het is zo belangrijk voor ons mensen om ons verbonden te voelen met onze omgeving of dat nou gaat over het hebben van een relatie, goed contact met je familie, leuke vrienden, één beste vriend of ‘goedemorgen’ zeggen tegen de bakker.
Natuurlijk is de ene persoon wat socialer dan de ander, maar je hoeft ook niet de meest populaire persoon van de stad te zijn om een fijn sociaal leven te hebben. Soms kunnen kleine gebaren als een glimlach op straat al voor een gevoel van verbintenis zorgen, maar ook je kwetsbaar op durven stellen en die muur wat laten zakken brengt ons dichter bij elkaar. Heel eng, maar oh zo waardevol.
Stel jezelf de vraag
Deze punten golden vooral voor mij. Ik denk dat ze voor een hoop mensen van toepassing zouden kunnen zijn, maar uiteindelijk is het belangrijk om jezelf de vraag te stellen waarom jij je niet voldaan voelt met het leven dat je leeft en wat je daaraan zou kunnen veranderen? Het is helemaal niet gek om hier hulp bij te vragen van je omgeving of van een professional. Het is jouw leven en jouw welzijn is belangrijk. Daar mag je zeker aandacht aan besteden.
Waar haal jij voldoening uit?
fotografie: pexels
Geef een reactie