Het moment dat ik in de spiegel keek en ik kleine zwarte haartjes op mijn bovenlip zag die er eerst nog niet waren, maakte mij best onzeker. Ik zat op de middelbare school en ik kreeg ineens een snor. Van mijn oudere zus had ik al meegekregen dat dit bij haar op een bepaalde leeftijd in de puberteit ook gebeurde en toen vond ik het nog wel grappig, maar nu ik het zelf kreeg, baalde ik enorm en snapte ik waarom zij hier destijds niet blij mee was. Toen ik het eenmaal opgemerkt had, zag ik het constant direct als ik in de spiegel keek. Ook op foto’s was het voor mij overduidelijk. Wat zouden anderen denken? Als ik het al zie in de spiegel dan zien zij het toch direct als ik alleen maar met hen praat of in de buurt ben?
Ik vond het verschrikkelijk en het feit dat ik me er constant van bewust was, maakte het alleen maar erger. Natuurlijk wilde ik dat die stomme snor direct voorgoed zou verdwijnen, maar zo makkelijk is dat helaas niet. Dat mannen op gegeven moment haargroei in hun gezicht krijgen en zich aan scheren is heel normaal, maar bij vrouwen hoort dit niet en scheren is al helemaal een slecht idee. Naast dat mijn zus er ook last van had, zag ik het verder in eerste instantie niet bij mijn leeftijdsgenootjes. Ik voelde me abnormaal en had dacht alleen maar ‘dit hoort niet’.
In die tijd was er helaas nog niet heel veel op de markt om van die vervelende haartjes af te komen. Epileren leek geen optie omdat het heel veel pijn deed en er dan geen einde aan zou komen. Op gegeven moment ben ik in de weer gegaan met van die ontharingscremes die speciaal ontwikkeld zijn voor het gezicht. Het werkte alleen niet heel goed met als gevolg dat ik met een half onthaarde snor rondliep en allemaal rode plekjes en irritaties. Ondanks dat het speciaal voor het gezicht ontwikkeld was, was het toch behoorlijk agressief spul. Het stonk overigens ook verschrikkelijk.. na ruim 10 jaar verder kan ik mij de geur nog steeds herinneren.
Voor sommige mensen werkte die ontharingscreme prima, maar het was niet geschikt voor mijn huid. Ik liep nog liever met een snor rond dan met rode plekken waardoor duidelijk zichtbaar was dat ik een poging had gedaan om mijn snor te ontharen. Ik heb het wel een tijdje gebruikt hoor, maar op gegeven moment heb ik het opgegeven. Na verloop van tijd heb ik er wel meer vriendinnen over gehoord. Bij de ene persoon is het veel duidelijker zichtbaar dan bij de ander en sommigen hebben er helemaal geen last van of hebben alleen lichte donshaartjes.
Niet alleen een snor..
Ik heb sowieso veel donshaartjes in mijn gezicht alleen is het bijvoorbeeld op mijn neus en wangen gewoon blond. Het zijn ook hele kleine haartjes dus het valt niet zo op. Als het gaat om donshaartjes dan heb ik dat wel veel, maar verder ben ik niet zo behaard. Ik heb bijvoorbeeld nauwelijks okselhaar en als ik het scheer, zijn de stoppels nagenoeg niet zichtbaar. Dat is heel fijn maar aan de andere kant had ik liever dat wat meer gehad dan donkere haartjes op mijn bovenlip. Dat is namelijk wel wat meer zichtbaar.
Ondanks dat ik verder niet heel behaard ben, zijn er wel veel vrouwen die wel last hebben van overbeharing. Zo kun je naarmate je ouder wordt meer last krijgen van donkere haartjes in je gezicht zoals op je kin, op je bovenlip, op het voorhoofd bij de haargrens etc. Daarnaast hebben sommige vrouwen onder hun navel ook donkere haartjes en op de armen. Ik heb overigens al sinds jongs af aan relatief veel armhaar als ik het vergelijk met anderen. Dit heb ik helaas echt van mijn vader. Mijn moeder had namelijk (waarschijnlijk door haar afkomst) geen haargroei op haar armen en benen. Wat had ik dit graag gewild.
Onzeker door beharing
Ik heb best een tijdje gebaald van mijn armhaar, maar inmiddels heb ik het wel geaccepteerd en weet ik ook dat het niet het einde van de wereld is. In de zomer is het wat lichter en in de wintermaanden wordt het vaak wat donkerder, maar dan heb ik over het algemeen ook vaker een trui aan. Ontharen door middel van scheren is in je gezicht niet aan te raden omdat er vaak dikkere haartjes en stoppels voor in de plaats komen. Ik ken ook iemand die haar armhaar altijd schoor. Ook hier loop je het risico dat de haartjes dikker terug komen en dat je stoppels krijgt dus daarom zou ik dat niet zo snel doen, maar ze had er vooralsnog geen problemen mee.
Ik ben zelf best onzeker geweest over de haargroei op mijn bovenlip en ik denk dat veel meer vrouwen onzeker zijn over overbeharing. Dit gevoel kan er voor zorgen dat je er zo snel mogelijk vanaf wil zijn om op die manier de onzekerheid aan te vechten en te laten verdwijnen. Ik denk ook dat daar in veel gevallen niks mis mee is. We epileren ook onze wenkbrauwen als we vinden dat er haartjes zitten die er niet ‘horen’ of die we niet mooi vinden. Aan de andere kant denk ik wel dat het ook te maken heeft met een stukje acceptatie van jezelf. Eindeloos veranderingen aanbrengen aan je uiterlijk is niet helpend.
Niemand is perfect en dat hoeft ook helemaal niet. We hebben allemaal wel dingen die we liever niet zouden hebben en wat we bij een ander mooier vinden. Tegelijkertijd denk ik ook dat het nooit goed genoeg is en dat als we iets zouden veranderen waar we uiteindelijk blij mee zijn, er weer iets anders opduikt wat ons onzeker maakt en wat we het liefste willen veranderen. Het zijn vaak ook dingen die ons heel erg opvallen en waarvan anderen niet eens zien dat het er is.
Alles uitproberen om er van af te komen..
Misschien herken je dit wel en ben je ook onzeker over de haartjes op je bovenlip, op je armen of op andere plekken waarvan je vindt dat het er niet hoort. Er zijn verschillende manieren om te ontharen en sommige vrouwen hebben al van alles geprobeerd zoals bleken, scheren, ontharingscrèmes, epileren, ontharingsstrips, harsen, etc. Er zijn een aantal methodes die ik zelf zou aanraden maar ook een aantal die ik echt zou afraden waaronder scheren. Zoals ik al aangaf en wat veel mensen ook wel weten, is dat de haartjes na het scheren vaak dikker en donkerder terug komen en dat er stoppels kunnen ontstaan. Het is soms verleidelijk om hiervoor te kiezen omdat het lekker snel en effectief is, maar in je gezicht of op je armen zou ik haartjes scheren echt afraden.
Verder heb ik zelf geen ervaring met bleken, maar een vriendin van mij wel en haar haartjes verkleurde hierdoor naar oranje waardoor het nog meer op viel. Wil je toch gaan ontkleuren / bleken, dan raad ik je aan dit bij een schoonheidsspecialiste te laten doen en je goed te laten informeren.
Nadat ik met de ontharingscrèmes ben gestopt heb ik nog wat andere dingen geprobeerd en ben ik uiteindelijk uitgekomen bij een soort ontharingsstrip wat een soort heel fijn schuurpapier is. In deze blog schreef ik eerder over gezichtsontharing en is ook een afbeelding te zien van deze techniek. Het is de Alida Facial Hair Remover. Het maakt de haartjes dunner en hierdoor verdwijnen ze. Het is een techniek die heel goed werkt bij mij en wat ook niet zorgt voor irritaties op mijn huid. Ik ben er heel blij mee. Haartjes die weer terug komen haal ik er dan soms uit met een pincet. Verder heb ik het ook een keer laten harsen. Dit deed veel pijn, maar daar went je huid aan als je dit vaker doet, net als bij epileren.
Jezelf accepteren
Al met al denk ik wel dat het het belangrijkste is om jezelf te accepteren, ook met de dingen die je minder mooi vindt. Dit is soms een proces en dat lukt niet van de ene op de andere dag. Inmiddels had ik die snor nog steeds het liefste niet gehad, maar ik heb er wel vrede mee. Ik haal het weg als ik er zin in en tijd voor heb, maar dit gebeurt lang niet altijd. Ik heb het inmiddels geaccepteerd waardoor het niet meer zo speelt en ik het ook veel minder snel zie. Af en toe kijk ik in de spiegel en dan denk ik oei, dat haartje is wel iets te donker, die haal ik even weg met een pincet. En dan is het ook gewoon weer klaar en zet ik het van mij af dat er misschien nog meer donkere haartjes zitten die ik op dat moment niet zie..
Fotografie: Daniel M Viero
Heb jij veel haargroei en hoe ga je hiermee om?
Geef een reactie